Ιστορίες από Άρης-ΠΑΟΚ

Για 7η φορά συναντώνται Αρης και ΠΑΟΚ στο «Βικελίδης» μήνα Δεκέμβριο. Οι δύο αντίπαλοι μετρούν από τρεις νίκες ο καθένας, ενώ ο Δικέφαλος υπερέχει στα γκολ με δέκα έναντι έξι των «κίτρινων»

Η νίκη με 4-0 της σεζόν 1994-95 είναι η μεγαλύτερη σ' έκταση, που έχει πετύχει ο ΠΑΟΚ από καταβολής της Α΄ εθνικής κατηγορίας στην έδρα του Άρη.

Μόλις μια εβδομάδα πριν την αναμέτρηση στο «Κλεάνθης Βικελίδης», η ομάδα του Άρι Χάαν είχε... καταφέρει να αποκλειστεί στη φάση των 32 του κυπέλλου από τον Αγιο Νικόλαο, και μάλιστα σε διπλούς αγώνες (1-1, 0-0). Παρ' όλα αυτά, κόντρα στον Άρη ήταν κυρίαρχη, έχοντας σε μεγάλη μέρα τον Τουρσουνίδη, ο οποίος έκανε ό,τι ήθελε την αντίπαλη άμυνα, πετυχαίνοντας δύο γκολ (22΄ και 57΄). Τα γκολ των Λαγωνίδη (61΄) και Μπότζιεκ (90΄) έδωσαν διαστάσεις θριάμβου στη νίκη του Δικεφάλου.

Η ιστορική εκείνη νίκη του ΠΑΟΚ πανηγυρίστηκε δεόντως στα αποδυτήρια του Χαριλάου. Εκεί βρέθηκαν και οπαδοί της ομάδας, που κουβάλησαν μαζί τους από την εξέδρα και τα ...τύμπανα.

Το παιχνίδι της 9ης αγωνιστικής επρόκειτο αρχικά να διεξαχθεί στις 20 Νοεμβρίου 1994. Ο διαιτητής του αγώνα, όμως, Περικλής Βασιλάκης αποφάσισε να τον αναβάλει. Δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά...Σε ζωντανή μετάδοση από την τηλεόραση του Σκάι, η φίλαθλη (και μη) Ελλάδα έβλεπε αρκετή ώρα πριν την έναρξη του αγώνα, οπαδούς των δύο ομάδων να σπάζουν τα κιγκλιδώματα, να μπαίνουν ανενόχλητοι στον αγωνιστικό χώρο και να συμπλέκονται μεταξύ τους. Η επέμβαση της αστυνομίας ήρθε με καθυστέρηση, αφού το κακό είχε γίνει. Το τερέν είχε γίνει πλέον ακατάλληλο για ποδόσφαιρο και συνολικά το γήπεδο δεν πληρούσε τους όρους ασφαλείας, ούτε για τους διαγωνιζόμενους, ούτε για τον κόσμο, που σχεδόν είχε γεμίσει τις εξέδρες.

Το βασικό μέλημα των παραγόντων των δύο ομάδων στα αποδυτήρια ήταν πώς θα κατάφερναν να μην έχουν σοβαρές επιπτώσεις από την αναπόφευκτη ματαίωση του ματς. Και το κατάφεραν, έχοντας ως ...σύμμαχο τον Βασιλάκη, που έκρινε ότι οι δύο ΠΑΕ δεν ευθύνονταν για τα επεισόδια.

Την επόμενη ημέρα οι εφημερίδες αποκάλυπταν ότι πριν τη σύνταξη του φύλλου αγώνα, ο διαιτητής συνομίλησε τόσο με τον τότε πρόεδρο της ΕΠΑΕ Γιώργο Δέδε, όσο και με τον αθλητικό δικαστή Νίκο Χατζάκη. Κατά την απολογία τους, οι δύο ΠΑΕ τα φόρτωσαν όλα στην αστυνομία. Καθεμία τιμωρήθηκε τελικά με πρόστιμο 150 χιλιάδων δραχμών, χωρίς να έχουν την παραμικρή άλλη συνέπεια.

Το παιχνίδι ορίστηκε εκ νέου να διεξαχθεί στις 7 Δεκεμβρίου 1994. Σε κάθε ομάδα διατέθηκαν από εννέα χιλιάδες εισιτήρια, ενώ η αστυνομία κράτησε κλειστή τη θύρα 2. Τα αποκόμματα των εισιτηρίων του αναβληθέντα αγώνα δεν είχαν ισχύ, κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα το παιχνίδι να διεξαχθεί μπροστά σε λιγοστούς φιλάθλους (διατέθηκαν μόλις .3587 εισιτήρια). Στους οργανωμένους του ΠΑΟΚ αναλογούσαν δύο χιλιάδες εισιτήρια. Διέθεσαν τα μισά απ' αυτά, ενώ η ΠΑΕ είχε καλύψει τη μισή τιμή από την αξία τους (καθένα κόστιζε δύο χιλιάδες δραχμές).

Δεν είχε περάσει πολύ ώρα μετά το τέλος του αγώνα, όταν ο Θωμάς Βουλινός ανακοίνωνε στους παίκτες της ομάδας του συνολικό έξτρα πριμ πέντε εκατομμυρίων δραχμών. Ούτως ή άλλως, βάσει εσωτερικού κανονισμού, κάθε ποδοσφαιριστής δικαιούνταν πριμ 300 χιλιάδων δραχμών για την εκτός έδρας νίκη επί του Αρη. Μια μέρα, όμως, μετά, ο Σταύρος Σαράφης τους ενημέρωνε ότι ο πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της ομάδας ακύρωνε την εξαγγελία του για το έξτρα πριμ!

Τι είχε συμβεί; Ο Βουλινός είχε ενημερώσει τους ποδοσφαιριστές, αμέσως μετά το τέλος του αγώνα με τον Άρη, για την απόφαση του να επιβάλλει απαγόρευση δηλώσεων. Μ' αυτόν τον τρόπο αντιδρούσε προς τον Τύπο και σε ορισμένα δημοσιεύματα, τα οποία χαρακτήριζε συκοφαντικά για την ομάδα του. Την επομένη του αγώνα, ο Βουλινός διαπίστωσε ότι η απόφαση του δεν είχε γίνει σεβαστή από όλους τους παίκτες. Ο Τουρσουνίδης είχε δώσει συνέντευξη σε ραδιοφωνικό σταθμό, όντας μάλιστα στο στούντιο, ενώ κι ο Λαγωνίδης είχε κάνει δηλώσεις (μέσω τηλεφώνου) στον ίδιο σταθμό. Πήρε την απόφαση, έτσι, να πάρει πίσω την υπόσχεση του για καταβολή έξτρα πριμ, «τιμωρώντας» μ' αυτόν τον τρόπο την... ανυπακοή των παικτών.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΜΑΤΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ

Ο Γιώργος Τουρσουνίδης είχε βάλει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στο 4-0 υπέρ του ΠΑΟΚ στον εκτός έδρας αγώνα με τον Αρη στις 7 Δεκεμβρίου 1994, σκοράροντας δύο φορές, από μία σε κάθε ημίχρονο. Hταν μία από τις καλύτερες εμφανίσεις στην καριέρα του.

Σε φόντο Χριστουγέννων

Πρωταγωνιστής ο Μπορμπόκης στη νίκη με 2-1 της περιόδου 1992-93

Το παιχνίδι της σεζόν 1992-93 είχε... εορταστικό άρωμα, αφού είχε διεξαχθεί τη προπαραμονή Χριστουγέννων, ημέρα Τετάρτη.

Ο ΠΑΟΚ προέρχονταν από έξι σερί ματς χωρίς νίκη και, επιπλέον, ο Λιούπκο Πέτροβιτς δεν μπορούσε να υπολογίζει στις υπηρεσίες των Μαγκντί, Τζούρτζεβιτς (είδε το ματς από την εξέδρα των φιλοξενούμενων οπαδών), Μαλιούφα και Ηλιάδη. Πριν την έναρξη του αγώνα, ο Θωμάς Βουλινός είχε βάλει τους παίκτες της ομάδας του μέσα στα αποδυτήρια να ορκιστούν για τη νίκη, αλλά ο ίδιος δεν είχε παρακολουθήσει το παιχνίδι, αφού είχε προγραμματίσει να ταξιδεύσει στην Ελβετία.

Ο αγώνας είχε γίνει παρουσία λίγων φιλάθλων (είχαν κοπεί 4.145 εισιτήρια), αλλά και πάλι είχε βρεθεί ο ανόητος, που είχε τραυματίσει με κέρμα τον Αλεξίου (σχίσιμο στο σβέρκο), με αποτέλεσμα να καθυστερήσει και η έναρξη του αγώνα από τον διαιτητή Γιώργο Ξυθάλη (συνδέσμου Αρτας).

Το παιχνίδι είχε πολλά νεύρα (αποβολές Καπετανόπουλου και Λεκμπέλο), ένα πέναλτι για κάθε ομάδα (86΄ Γιουκούδης-12΄ Λαγωνίδης) και ένα σοβαρό τραυματισμό, του Δερμιτζάκη, που αναγκάστηκε να μείνει στη συνέχεια εκτός δράσης για χρονικό διάστημα δύο μηνών. Κι όταν αποχώρησε με φορείο από το γήπεδο, τη θέση του πήρε ο Ζαγοράκης (μόλις λίγες ημέρες νωρίτερα είχε ολοκληρωθεί η μεταγραφή του από την ομάδα της Καβάλας), που έκανε έτσι το ντεμπούτο του με τον ΠΑΟΚ σε ματς πρωταθλήματος. Πρόσωπο του αγώνα ήταν και ο Μπορμπόκης ( είχε κερδίσει και το πέναλτι στα πρώτα λεπτά του αγώνα), ο οποίος στο 59΄ είχε δώσει αέρα δύο τερμάτων στην ομάδα του. Μετά την ολοκλήρωση της 14ης αγωνιστικής, η ομάδα του Πέτροβιτς ήταν μόλις 6η στη βαθμολογία με 23 βαθμούς, δεκαέξι λιγότερους από την πρωτοπόρο ΑΕΚ.

Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ

Για πρώτη φορά οι δύο ομάδες τέθηκαν αντίπαλες (στην έδρα του Αρη) τον τελευταίο μήνα του χρόνου τη σεζόν 1962-63. Ηταν η 12η αγωνιστική (όπως και τώρα) και μπροστά σε δέκα χιλιάδες φιλάθλους ο ΠΑΟΚ επικράτησε εύκολα με 3-0, έχοντας σκόρερ τον Γιακουμή, που είχε πετύχει γκολ στο 8΄ και στο 28΄ και τον Βασιλειάδη (κάτω φωτογραφία), που είχε διαμορφώσει το τελικό αποτέλεσμα.

Αποκλεισμός και... γαστρεντερίτιδα τον λύγισαν

Το παιχνίδι της 15ης Δεκεμβρίου 2002 (φωτογραφία) είχε κριθεί στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης υπέρ των γηπεδούχων με τα δύο γκολ του Ντεμπά Νιρέν. Μόλις τρεις ημέρες νωρίτερα η ομάδα του Αγγελου Αναστασιάδη είχε δώσει στην Πράγα τον αγώνα ρεβάνς με τη Σλάβια (γ΄ γύρος κυπέλλου ΟΥΕΦΑ). Ο Δικέφαλος είχε επιστρέψει πληγωμένος από την πρωτεύουσα της Τσεχίας, όχι μόνο εξαιτίας του αποκλεισμού με 4-0, αλλά και της γαστρεντερίτιδας, που είχε πλήξει πολλά μέλη της αποστολής. Και εξαιτίας εκείνης της ίωσης οι φιλοξενούμενοι είχαν παραταχθεί χωρίς τους Κούτση και Καφέ.

ΠΕΝΑΛΤΙ-ΕΦΕΥΡΕΣΗ

Η εκτέλεση πέναλτι του Σαπουντζή (61΄) είχε κρίνει υπέρ των γηπεδούχων την έκβαση του αγώνα της 18ης Δεκεμβρίου 1993. Διαιτητής του αγώνα ήταν ο Ανδρέας Σακελλαρίου από το Διακοπτό Αχαΐας, ο οποίος είχε ξεγελαστεί από τη... βουτιά του Σαπουντζή στη μεγάλη περιοχή των φιλοξενούμενων μετά από μαρκάρισμα του Χάβου.

ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΤΗΝ... ΚΕΡΚΙΔΑ

Το παιχνίδι της 20ης Δεκεμβρίου 1981 πέρασε στην ιστορία όχι τόσο για αγωνιστικούς λόγους (ο Αρης επικράτησε με 2-1), όσο για το γεγονός της κατάληψης της θύρας 3 από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Πώς συνέβη; Κατ' αρχήν, ήταν η πρώτη φορά που οι φίλαθλοι του Δικεφάλου θα έφθαναν στο Χαριλάου με οργανωμένη πορεία. Τις ημέρες που προηγήθηκαν, φρόντισαν να εξασφαλίσουν ένα σημαντικό αριθμό εισιτηρίων της συγκεκριμένης θύρας, ενώ όσοι δεν πρόλαβαν, άλλαζαν με μαρκαδόρο τη θύρα πάνω στο εισιτήριο τους. Το... μυστικό όμως ήταν η από νωρίς παρουσία τους στο γήπεδο, όταν ακόμη δεν είχε αρχίσει η μαζική προσέλευση των οπαδών της αντίπαλης ομάδας. Έτσι, έκαναν πράξη το σχέδιο κατάληψης της θύρας των οργανωμένων οπαδών του Άρη.

πηγή: FORZA