Ο κύκλος της χαμένης… αυτάρκειας

Ο Ιβάν Σαββίδης έχει πετύχει πολλούς από τους στόχους, που είχε θέσει όταν πριν δέκα χρόνια είχε επωμιστεί τις τύχες του ΠΑΟΚ. Μένουν, όμως, κι άλλοι σημαντικοί για να καταφέρει στα χρόνια που ακολουθούν.

Όταν είχε αναλάβει την ΠΑΕ ΠΑΟΚ, το καλοκαίρι του 2012, πολλοί περίμεναν να τρέχουν τα εκατομμύρια στην Τούμπα σε μόνιμη βάση και να μετατραπεί ο ΠΑΟΚ σε απόλυτο πρωταγωνιστή.

Τα εκατομμύρια σίγουρα έτρεξαν και τρέχουν, ωστόσο ένας από τους πρώτους στόχους του Ιβάν Σαββίδη, ήταν να έρθει η μέρα που ο ΠΑΟΚ δεν θα έχει ανάγκη ούτε τον ίδιο, ούτε κανέναν. Αυτή η μέρα που φαίνεται πως δεν έχει ακόμη...

Ο στόχος του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ, ήταν μέσα από τις επενδύσεις εκατομμυρίων, σε ομάδα, προσωπικό και σε εγκαταστάσεις, να φτάσει ο ΠΑΟΚ στο σημείο που θα αυτοχρηματοδοτείται.

«Πρώτος στόχος μας είναι να γίνει ο ΠΑΟΚ αυτάρκης. Εγώ δεν θέλω να σκέφτομαι ότι θα κερδίσω χρήματα, αλλά να συμμετάσχω στην δημιουργία μιας τεράστιας δύναμης» τόνιζε σε μια από τις πρώτες συνεντεύξεις του με την ιδιότητα του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ, καθιστώντας σαφές ότι ήθελε να φτάσει μια μέρα που ο ΠΑΟΚ θα τον χρειάζεται απλά ως εγγυητή της ισορροπίας του.

Δέκα χρόνια μετά η αυτοχρηματοδότηση του ΠΑΟΚ δεν έχει επιτευχθεί και συνεχίζει ν' αποτελεί βασικό ζητούμενο.

Ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να κρατά υψηλά τα κόστη του και μάλιστα να τα αυξάνει, χωρίς να μπορεί να αυξήσει και τα έσοδά του...

ΟΙ "ΕΝΕΣΕΙΣ" ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ

Σ΄ αυτά τα χρόνια, ο Ιβάν Σαββίδης "αναγκάστηκε" να χρηματοδοτήσει την ΠΑΕ ΠΑΟΚ με 162.625.000 εκατ. ευρώ και με τη νέα αύξηση, ύψους 7.500.000 ευρώ, που προκηρύχθηκε τη Δευτέρα και θα καλύψει μέχρι τις 29/12, το ποσό που θα έχει βάλει στην ΠΑΕ μέσα σε μία δεκαετία θα ξεπεράσει τα 170 εκατομμύρια ευρώ...

Το αξιοσημείωτο είναι πως στην επταετία 2012-2019, στα χρόνια δηλαδή που μεσολάβησαν από την μέρα που ο Σαββίδης ανέλαβε την ΠΑΕ μέχρι και το νταμπλ, όπου σαφέστατα έγιναν μεγάλες επενδύσεις σε όλα τα επίπεδα, ο μεγαλομέτοχος έβαλε στην ΠΑΕ μέσω των αυξήσεων κεφαλαίου 150.719.000 ευρώ.

Στα επόμενα τρία χρόνια μέχρι και σήμερα, ο Σαββίδης "αναγκάστηκε" να βάλει άλλα 20 εκατομμύρια...

Στην ΑΜΚ του Ιουνίου του 2020 τα χρήματα που έβαλε έφτασαν τα 157.000.000 ευρώ, μετά την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου τον Δεκέμβριο του 2021 έφτασα τα 162.625.000 ευρώ και με τη νέα αύξηση θα ξεπεράσουν τα 170.000.000 ευρώ...

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΥΞΗΣΗ

Στην γενική συνέλευση της Δευτέρας προκηρύχθηκε η αύξηση κεφαλαίου κατά 7.500.000 ευρώ για να καλυφθεί η ζημία της χρήσης 30/06/2021-01/07/2022.

Οι ζημίες της ΠΑΕ για αυτή την εταιρική χρήση έφθασαν τα 13.439.000 ευρώ (ενώ μια χρονιά πριν είχαν «περιοριστεί» στα 3.744.000 ευρώ), κι αυτό σε μια σεζόν, που ο ΠΑΟΚ έφθασε στα προημιτελικά του Κόνφερενς Λιγκ και είχε περισσότερα έσοδα!

Κι αν σκεφτεί κανείς ότι τα κόστη δεν έχουν μειωθεί σε αξιοσημείωτο βαθμό και φέτος ο ΠΑΟΚ κατάφερε να αποκλειστεί από την Ευρώπη στα προκριματικά του Ιουλίου, γίνεται αντιληπτό ότι σ΄ αυτή τη χρήση, που ξεκίνησε στις 01/07/2022 και θα τελειώσει στις 30/06/2023 η ζημία προβλέπεται μεγαλύτερη, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά. Κι αυτό θα αποτυπωθεί οικονομικά στον απολογισμό, που θα παρουσιαστεί στη γενική συνέλευση των μετόχων του επόμενου Δεκεμβρίου.

Μ΄ αυτά τα δεδομένα γίνεται αντιληπτό ότι το καθεστώς αυτοχρηματοδότησης, μια ΠΑΕ που θα ξοδεύει όσα βγάζει, παίζοντας φυσικά πρωταγωνιστικό ρόλο, παραμένει ένα μακρινό σενάριο!

Κι απ΄ ότι φαίνεται, ο ΠΑΟΚ θα συνεχίσει να χρειάζεται τις οικονομικές "ενέσεις" της οικογένειας Σαββίδη για να καλύπτει τα ελλείμματα κάθε χρόνο και να συνεχίσει να προσπαθεί να πρωταγωνιστεί...

ΤΑ ΚΟΣΤΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ... ΞΕΦΥΓΕΙ

Τα νούμερα που ακούστηκαν στη γενική συνέλευση και διευκρινίστηκαν αργότερα και από τον φοροτεχνικό της ΠΑΕ, Δημήτρη Πανοζάχο, ήταν αρκετά εντυπωσιακά!

Όπως φαίνεται, το κόστος της ποδοσφαιρικής ομάδας έχει ανέβει σε πολύ υψηλά επίπεδα κι αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ένα... πρόβλημα.

Όπως επισήμανε ο κ. Πανοζάχος αναλύοντας τα νούμερα της προηγούμενης χρήσης (1/7/2021-30/6/2022), το κόστος του ποδοσφαιρικού τμήματος έφτασε τα 48.500.000 ευρώ (σ΄ αυτά προστίθενται και λειτουργικά έξοδα περίπου 10-11 εκατομμύρια ευρώ), σε σημείο που να τίθεται εύλογα ένα ερώτημα, αν αυτό είναι... value for money.

Προφανώς και τα σχεδόν 50 εκ. ευρώ, που ξοδεύτηκαν για την περσινή ομάδα δεν είχαν αντιστοίχιση με τις επιδόσεις του ΠΑΟΚ, τουλάχιστον στο πρωτάθλημα, όπου τερμάτισε στο -19 από την κορυφή.

Σ΄ αυτό το ποσό συμπεριλαμβάνονται οι αμοιβές των ποδοσφαιριστών και οι φόροι τους, το προπονητικό τιμ, το ιατρικό τιμ, τα έξοδα για όλο το τιμ που περιβάλλει την ομάδα, τα ταξίδια, οι διαμονές κ.α.

Τη σεζόν 2021-22 το κόστος ήταν αυξημένο κατά περίπου 3,5 εκ. ευρώ σε σχέση με ένα χρόνο πριν και κατά 5,5 εκ. ευρώ σε σχέση με τη σεζόν 2019-20, όταν τις προηγούμενες χρονιές το κόστος ήταν γύρω στα 25-26 εκατομμύρια.

Αυτό δείχνει ότι ο ΠΑΟΚ έχει εγκλωβιστεί την τελευταία διετία – τριετία σε μεγαλύτερα συμβόλαια, που ανεβάζουν το μπάτζετ του, σε μια εποχή μάλιστα που γίνεται μεγάλη συζήτηση για την ανάγκη της ενίσχυσης του ρόστερ για να μπορέσει να πρωταγωνιστήσει.

Ένα πρόβλημα που συνδέεται με τα μεγάλα έξοδα, είναι και το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί αφενός να απαλλαγεί εύκολα από συμβόλαια παικτών, που δεν του χρειάζονται, κάτι που συνέβη σε σημαντική έκταση πέρσι και συμβαίνει και φέτος κι αφετέρου να αντλήσει χρήματα από πωλήσεις ποδοσφαιριστών.

Μόνο μέσα στο 2022 ο ΠΑΟΚ ξόδεψε περίπου 10.000.000 ευρώ για αγορές ποδοσφαιριστών, χώρια τα συμβόλαιά τους, ενώ την ίδια ώρα εισέπραξε λιγότερα από 7.000.000 ευρώ από τις πωλήσεις Τσόλακ και Σφιντέρσκι.

Σε θεωρητική βάση το ισοζύγιο αγορών – πωλήσεων δεν είναι αρνητικό για τον ΠΑΟΚ (που έχει πάρει 30 εκατ. από τις πωλήσεις Πρίγιοβιτς, Τζόλη και Γιαννούλη), ωστόσο είναι πλασματικό, γιατί ο Δικέφαλος συνηθίζει να δίνει μεγάλα συμβόλαια σε παίκτες που είτε παίρνει ως ελεύθερους, είτε με χαμηλό τίμημα, κάτι που σε τελική ανάλυση αυξάνει τα κόστη του.

Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ "ΠΛΗΓΩΝΕΙ"

Οι βασικές πηγές εσόδων των ομάδων που παίζουν σε υψηλό επίπεδο, είναι συγκεκριμένες, όταν πρόκειται να αγγίξουν τους (οικονομικούς) στόχους τους. Τα έσοδα από τα τηλεοπτικά και τις χορηγίες και φυσικά, τα έσοδα από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, που καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος του μπάτζετ.

Για τον ΠΑΟΚ στους συγκεκριμένους τομείς, τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά τα προηγούμενα χρόνια...

Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος, όταν ο Ολυμπιακός από το 2013 μέχρι σήμερα, δηλαδή τις τελευταίες 9 σεζόν, έχει ξεπεράσει τα 230 εκατομμύρια ευρώ έσοδα από τα ευρωπαϊκά κύπελλα, ο ΠΑΟΚ έχει φτάσει μόλις στα 66.732.403 ευρώ.

Αυτά τα εννιά χρόνια, ο ΠΑΟΚ ξεπέρασε μόλις τρεις φορές το φράγμα των 10 εκατομμυρίων εσόδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Η μία τη σεζόν 2018-19 όταν έφτασε στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπενφίκα και συνέχισε στο Γιουρόπα Λιγκ, όταν κέρδισε 14.167.638 ευρώ, η δεύτερη τη σεζόν 2020-21 όταν έφτασε πάλι στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ με την Κράσνονταρ και συνέχισε στο Γιουρόπα Λιγκ, με συνολικά έσοδα 15.600.000 και η τρίτη και τελευταία η περσινή, όταν έφτασε στους 8 του Κόνφερενς Λιγκ και εισέπραξε συνολικά από την ΟΥΕΦΑ το ποσό των 11.344.917 ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται τα έσοδα από το μάρκετ πουλ, που δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμη από την ΟΥΕΦΑ, αλλά δε θα ξεπερνούν το 1-2 εκατομμύρια.

Καταλαβαίνει κανείς πόσο δύσκολη θα είναι σε οικονομικό επίπεδο η σεζόν 2022-23 από την ώρα που τα έσοδα από την Ευρώπη είναι σχεδόν... μηδέν.

Σε ότι αφορά τα τηλεοπτικά και τις χορηγίες, είναι ξεκάθαρο ότι η ποιότητα του πρωταθλήματος δεν δίνει πολλά περιθώρια.

Τα τηλεοπτικά που στηρίζουν το μεγαλύτερο μέρος του μπάτζετ για τις περισσότερες ομάδες, ήταν για τον ΠΑΟΚ μια πονεμένη ιστορία.

Η αλλαγή κυβέρνησης το 2019 που φρέναρε τη συμφωνία με την ΕΡΤ, υποχρέωσε τον ΠΑΟΚ να πάει σε αυτοδιαχείριση των τηλεοπτικών του δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα εκείνη η σεζόν να "στιγματιστεί" από μια απώλεια τηλεοπτικών εσόδων που μπορεί να έφτασε και τα 5 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία ως μέρος της ζημίας, χρηματοδοτήθηκαν από την ιδιοκτησία...