Πώς τα «κατάφερες» ρε ΠΑΟΚ;

Δεν χρειαζόταν να αποκωδικοποιήσει κανείς τα μηνύματα. Στην Τρίπολη, ο ΠΑΟΚ πάντα «βρίσκει» τον τρόπο να δυσκολεύει τη ζωή του. Κατά κάποιον τρόπο οι Αρκάδες φαντάζουν με κακό «δαίμονα» για τους Θεσσαλονικείς, έχοντας προκαλέσει ουκ ολίγες φορές ζημιές. Και αυτό ήταν το Νο1 δεδομένο που είχαν στα χέρια τους. Γνωρίζοντας τι σημαίνει η έξοδος στην Τρίπολη, σε μία έδρα που «σκάλωσε» Ολυμπιακό, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό.

Το γεγονός ότι κανείς από τους θεωρητικά «μεγάλους» του πρωταθλήματος δεν πέρασε από εκεί, με τους Αρκάδες να έχουν μόλις μία ήττα στο σπίτι τους, ήταν ένα ακόμη στοιχείο που έπρεπε να ψιλιάσει τους Θεσσαλονικείς ως προς την προσέγγιση του παιχνιδιού από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Απεναντίας, ο καλός ΠΑΟΚ του α΄ημιχρόνου που βρήκε και γκολ και φάνηκε πως... διαχειρίζεται το δεύτερο 45λεπτο, που του έδωσε αέρα δύο τερμάτων στο 82 (!), κατάφερε να εγκλωβιστεί στο φόβο και στην αφέλεια του σε διάστημα μερικών λεπτών! Φαντάζει ακόμη πολύ έντονη η εικόνα του Ίνγκι Ίνγκασον να ωρύεται στους συμπαίκτες του, βλέποντας πως κανείς δεν πατά καλά στο φινάλε και ο Αστέρας μυρίζει... αίμα!

Αξιοσημείωτο δε είναι το γεγονός πως η διαφορά του ΠΑΟΚ από την δεύτερη θέση πριν τρεις αγωνιστικές ήταν στους τρεις βαθμούς μετά από το comeback που έκανε ο Δικέφαλος από τον Οκτώβριο και έπειτα. Πλέον είναι στους έξι και με την ΑΕΚ να έχει έναν αγώνα λιγότερο! Η επιτομή της αφέλειας και του «τα ρίχνω όλα μια κλωτσιά...», γυρνώντας σε διαφορές προ διμήνου!

Το δε γεγονός πως η ισοπαλία που φαντάζει με ήττα για τους Θεσσαλονικείς ήρθε με τόσο σαδιστικό τρόπο, αποτυπωνόταν πλήρως στα πρόσωπα όλης της ασπρόμαυρης αποστολής έξω από το «Θ.Κολοκοτρώνης». Σύσσωμος ο οργανισμός έμοιαζε να βρίσκεται σε κατάσταση... σοκ, αδυνατώντας να πιστέψουν πως χάθηκε αυτό το παιχνίδι και πόσο σκληρή ήταν η τιμωρία τους. Και προφανώς στο ποδόσφαιρο και πουθενά στη ζωή, δεν λειτουργεί κανείς με κουμπιά. Δεν μπορείς να το διαγράψεις εύκολα από τη μνήμη σου. Η ισοπαλία με τον Αστέρα Τρίπολης είναι από αυτές που σου αφήνει σημάδια.

Όπως σημάδια σου άφησε και ο ΟΦΗ και ο Λεβαδειακός. Κι αν τα υπολογίσεις, μιλάμε για έξι βαθμούς! Έξι! Αντιλαμβάνεται κανείς τι σημαίνουν οι συγκεκριμένοι βαθμοί για τον ΠΑΟΚ αυτήν την σεζόν; Προφανώς και δεν μπαίνει στην εξίσωση κανένα ντέρμπι και κανένα ματς που δεν άξιζε να πάρει... Αντιθέτως, μιλάμε για ματς που είναι σοκαριστικός ο τρόπος με τον οποίο χάθηκαν βαθμοί!

Την επομένη του αγώνα, είναι εύκολο να υποστηρίξει κανείς πως επιβάλλεται να το αφήσει πίσω του και να κοιτάξει το ντέρμπι με την ΑΕΚ για πολλούς και διάφορους λόγους. Προφανώς και ό,τι έγινε, δεν αλλάζει, δεν σβήνει και οφείλεις να στραφείς αποκλειστικά και μόνο στην προετοιμασία για το Κυριακάτικο παιχνίδι. Καλό στη θεωρία αλλά στην πράξη, Λουτσέσκου και παίκτες δεν μπορούν να το αφήσουν να περάσει έτσι. Αυτό το αποτέλεσμα ενόχλησε και «πόνεσε», δημιουργώντας εύλογα την απορία πως είναι δυνατόν ο φετινός ΠΑΟΚ να ρολάρει όταν μοιάζουν όλα να έχουν χαθεί για εκείνον, τρελαίνοντας κόσμο με το σερί του, και τσακίζεται, σπάζοντας τα μούτρα του, κάθε φορά που πάει για το step που του ανοίγει την όρεξη;

Κι αν ο Λουτσέσκου ηταν εκνευρισμένος μια φορά μετά τον Ολυμπιακό, πόσες φορές μπορει να ειναι εκνευρισμένος μετά την αυτοκτονία στην Τρίπολη; Και με τον εαυτό του και με τους παίκτες του προφανώς... Στο κάδρο μπαίνουν και μπαίνουμε άπαντες!