Ένας πρόεδρος για όλες τις εποχές!

Για τον Πέτρο Καλαφάτη, που σήμερα έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών, γράφει στο PAOK24 o Ντίνος Καραμητρούσης, ο πολύπειρος ρεπόρτερ του Δικεφάλου.

"Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών και ο Πέτρος Καλαφάτης. Λίγο πριν συμπληρώσει τα 90 του χρόνια, ο αειθαλής πρώην πρόεδρος του Δικεφάλου, υπηρέτησε με αυταπάρνηση από διαφορετικές θέσεις τον ιστορικό σύλλογο, οδηγώντας τον από τη θέση του προέδρου στην κατάκτηση του δεύτερου πρωταθλήματος το 1985, αλλά και του δεύτερου κυπέλλου το 2001.

Ευγενής, δίκαιος, ευφυής, φιλόξενος, χαμηλών τόνων, οδήγησε τον ΠΑΟΚ ακόμα και σε περιόδους κρίσης σε ασφαλείς λιμένες, απολαμβάνοντας μία ιδανική αντιμετώπιση από τους προέδρους των άλλων μεγάλων ομάδων.

Εύλογα επικρίθηκε από μερίδα φιλάθλων αλλά και άλλους παράγοντες για την πρωτοβουλία του, τον Αύγουστο του 1984, όταν με 6-5 ψήφους πήρε τον έλεγχο της διοίκησης της ΠΑΕ, κλείνοντας έτσι την πόρτα της διοίκησης στον προκάτοχό του, αείμνηστο επίσης και μεγάλη προσωπικότητα του ποδοσφαίρου, τον Γιώργο Παντελάκη.

Η χρηστή διοίκηση που επιτέλεσε στα χρόνια της παρουσίας του εγκρίθηκε από την πλειοψηφία των φιλάθλων του ΠΑΟΚ, οι οποίοι στο πρόσωπο του είδαν έναν άνθρωπο που μπορούσε να βγάλει τον σύλλογο από τα λιμνάζοντα ύδατα και να τον οδηγήσει στις κορυφές.

Συνέχισε την οικονομική διαχείριση στην ΠΑΕ, όπως άλλωστε και ο Γιώργος Παντελάκης, αφού σε εκείνα τα δύσκολα χρόνια δεν υπήρχε η δυνατότητα ενός πανίσχυρου οικονομικού ταμείου και μεγάλων χορηγών.

Την πορεία του και γενικότερα τη ζωή του σημάδεψαν δύο τραγικά γεγονότα όταν έχασε και τα δύο του παιδιά, τον Σταύρο και την Κατερίνα.

Αυτά τα γεγονότα ήταν που τον σημάδεψαν και ήταν αφορμή να φύγει από τη Θεσσαλονίκη και να ζήσει στην Αθήνα με την εγγονή του, Άννα.

Τον ΠΑΟΚ όμως δεν τον ξέχασε παρότι περιόρισε την καθημερινότητά του σε ένα αθηναϊκό διαμέρισμα για σειρά χρόνων. Τον παρακολουθούσε από μακριά και πολύ συχνά μιλούσε με αγαπημένους του φίλους στην Θεσσαλονίκη για την πορεία της αγαπημένης του ομάδας.

Ευσυγκίνητος, είχε καρδιά μικρού παιδιού και προσπαθούσε να δίνει λύσεις σε προβλήματα ποδοσφαιριστών, όσο μικρά ή μεγάλα και αν ήταν.

Ο ΠΑΟΚ του οφείλει γιατί επί των ημερών του γνώρισε διακρίσεις, και παράλληλα ο ίδιος με την συνολική διοικητική του στάση και συμπεριφορά έδωσε παραδείγματα ήθους με τον μειλίχιο και ευγενικό τρόπο λειτουργίας του.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει μαζί με την ασπρόμαυρη σημαία που υπηρέτησε".