Ένα… παιδί ετών 46

Ο Λίνο κλείνει σήμερα τα 46 του χρόνια και παρά το γεγονός ότι ήρθε στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Δικεφάλου στα 32 του χρόνια, κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του και να δημιουργήσει δεσμούς ζωής με την ομάδα την οποία υπηρέτησε πιστά για πέντε σεζόν.

«Μόνο στον ΠΑΟΚ έμεινα τόσα πολλά χρόνια, δεν υπάρχει αμφιβολία για το ποια ομάδα υποστηρίζω ποια, για το τι χρώμα θα έχει η καρδιά μου για το υπόλοιπο της ζωής μου» έχει εξομολογηθεί ο Βραζιλιάνος που έγινε ένα πρόσωπο ταυτόσημο με την αριστερή πλευρά της αμυντικής γραμμής του Δικεφάλου από το 2009 έως το 2014.

Εξαιρετικά συναισθηματικός άνθρωπος, ίσως ο μεγαλύτερος πλακατζής της ομάδας, αυτός που θα τη βοηθήσει να αποσυμπιεστεί στις δύσκολες στιγμές, πραγματικός πυλώνας των ιδιαίτερων αποδυτηρίων τα τελευταία χρόνια. Άνθρωπο να πει κακή κουβέντα για τον χαρακτήρα του δεν θα βρει κανείς στη Θεσσαλονίκη μέχρι και σήμερα.

Ο Λίνο δεν έχασε ποτέ την παιδικότητα του ακόμα και αν επί της ουσίας δεν την γνώρισε ποτέ.

Τι να πεις άλλωστε σε ένα παιδί που γεννήθηκε ορφανός στις 1 Ιουνίου 1977, στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας και από τα 2 του χρόνια, μέχρι τα 15 του, δούλευε σε σούπερ μάρκετ, τοποθετώντας τα ψώνια σε σακούλες και μεταφέροντάς τα για χάρη των πελατών. Ήταν ένας τρόπος να βοηθήσει την οικογένειά του.

Τότε στα 15 του ήταν που γράφτηκε για πρώτη φορά σε ακαδημίες ποδοσφαιρικής ομάδας. Και μέσα σε δύο χρόνια από την Ακαδημία Ποδοσφαίρου Ceret βρίσκεται στις Ακαδημίες της Κορίνθιας.

Η φήμη του αρχίζει να ξεπερνά τα σύνορα της Βραζιλίας και γρήγορα το όνομά του και το ταλέντο του «ταξιδεύουν» στην Ευρώπη.

Γκλάντμπαχ και Ατλέτικο Μαδρίτης θα τον δοκιμάσουν, χωρίς τελικά να του προσφέρουν συμβόλαιο.

Ήταν η εποχή που γνώρισε για πρώτη φορά και τον Πάμπλο Γκαρσία, έναν άνθρωπο με τον οποίο διατηρεί ιδιαίτερες σχέσεις μέχρι και σήμερα.

Το όνειρο της Ευρώπης αργεί να έρθει. Επιστρέφει στη Βραζιλία και το 2006 η Ακαντέμικα του δίνει την ευκαιρία που έψαχνε.

Μέσα σε μία σεζόν, συνεχίζει στην Πορτογαλία, αλλά πλέον στην ομάδα της Πόρτο.

Τον Δεκέμβριο του 2008 ο ΠΑΟΚ ενδιαφέρεται για την περίπτωση του και στις αρχές του 2009 τον ντύνει στα ασπρόμαυρα και τον φέρνει στη Θεσσαλονίκη.

Η μοίρα τον ήθελε να ανταμώσει ξανά μετά από μία δεκαετία με τον Πάμπλο Γκαρσία, με τους δυο τους να γίνονται από τους πολυαγαπημένους παίκτες της εξέδρας, που μνημονεύονται έως και σήμερα.

Ο Φερνάντο Σάντος ήξερε πάρα πολύ καλά τον Λίνο και τι μπορεί να προσφέρει στον ΠΑΟΚ και γι' αυτό το λόγο τον έφερε στον Δικέφαλο.

Την περίοδο 2011-2012 συμπεριλαμβάνεται στην καλύτερη ομάδα της σεζόν στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Το 2013 βραβεύθηκε ως πολυτιμότερος παίκτης του ΠΑΟΚ για την σεζόν 2012-13.

Σε 158 συμμετοχές με τη φανέλα του Δικεφάλου ο Λίνο σκόραρε 11 γκολ.

Το 2015 ο ΠΑΟΚ βράβευσε τον Λίνο στο ημίχρονο του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης, με την Τούμπα να αποθεώνει τον Βραζιλιάνο.

Λίγα χρόνια αφότου εγκατέλειψε την ενεργό δράση οι... δρόμοι του ΠΑΟΚ και του Λίνο ξανασυναντήθηκαν, μιας και τώρα ο Βραζιλιάνος ήταν τα «μάτια» του Δικεφάλου στη χώρα της Λατινικής Αμερικής για την αναζήτηση νέων ταλέντων.

Όσα χρόνια και αν περάσουν, η σχέση του Λίνο με τον ΠΑΟΚ και τον κόσμο του συλλόγου, θα παραμείνει το ίδιο ισχυρή.

Άλλωστε και ο ίδιος πολλές φορές έχει αποθεώσει τους οπαδούς του Δικεφάλου και θυμάται με νοσταλγία, χαμόγελο και μεγάλη χαρά τα όσα έζησε στη Θεσσαλονίκη.

«Θέλω να πω ότι είναι οι καλύτεροι οπαδοί στον κόσμο. Έπαιξα έξι χρόνια στην ομάδα. Είμαι τρισευτυχισμένος που έπαιξα στην ομάδα».