Ο ΠΑΟΚ θα πορευτεί χωρίς αθλητικό διευθυντή μέχρι…

Το ερώτημα ξεκινά από ψηλά. Ο Ιβάν Σαββίδης είναι διατεθειμένος να μοιράσει ευθύνες και να δώσει το δικαίωμα σε κάποιο στέλεχος να τις αναλάβει; Η απάντηση είναι ναι, γιατί στην αρχή το έκανε. Έφερε τον Μπότο, τον πλήρωσε, του πέρασε τις επιλογές του, όμως όταν αυτές φάνηκαν κατώτερες του αναμενόμενου, δημιουργήθηκε το ρήγμα στη σχέση.

Είχε προηγηθεί το άγαρμπο άδειασμα του Πορτογάλου στο τμήμα σκάουτινγκ στην εποχή που αισθανόταν δυνατός.

Όταν είσαι στέλεχος, πηγαίνεις σε ένα νέο περιβάλλον και μπαίνεις τόσο επιθετικά, οφείλεις να είσαι αποτελεσματικός για να πείσεις την ιδιοκτησία πως το έχεις. Αυτό δεν πήγε και πολύ καλά.

Το προβληματικό διάστημα της παρουσίας του Μπότο στην ομάδα, ήταν αυτό που είχε αδειαστεί όμως παράλληλα είχε το έδαφος να ασχοληθεί μόνο με το πως θα αναδείξει τη δουλειά του, πολλές φορές κόντρα στις ανάγκες του κλαμπ. Στη μεταγραφική περίοδο του περασμένου Γενάρη ήταν εκτός, όπως και στη τρέχουσα. Και ο ΠΑΟΚ του επέτρεψε να κάνει προσωπική πολιτική, πολλές φορές κόντρα στα συμφέροντα της ομάδας.

Αμέτρητα δημοσιεύματα στην Ιταλία πως αποτελεί στόχο κάποιας ιταλικής ομάδας. Αγιογραφίες σε ποσταρίσματα του Φαμπρίτσιο Ρομάνο στα οποία φαινόταν πως αυτός ανέδειξε τους Κωνσταντέλια, Κουλιεράκη, διαρροές πως το πρότζεκτ Κοτάρσκι έχει προτάσεις από ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ, τη στιγμή που στη Μικράς Ασίας δεν είχε φτάσει τίποτα. Μία κατάσταση που συνολικά, δημιούργησε ζητήματα εντός ομάδας. Και αυτό του επετράπη.

Στον ΠΑΟΚ θα πρέπει να αρχίσουν μάλλον κάποιες φιλοσοφικές αναζητήσεις για να καταλήξουν στο πόρισμα. Να απαντήσουν αρχικά σε ερωτήματα του τύπου «τι είναι τεχνικός διευθυντής; Ποια είναι η ατζέντα του; Ποιος του θέτει τα όρια λειτουργίας; Ποιος είναι ο συνδετικός του κρίκος με τη διοίκηση και άμεσος προϊστάμενός του; Πόσο εμπλέκεται στο επικοινωνιακό; Πως διασφαλίζεις ότι λειτουργεί προς όφελος της ομάδας;».

Μέχρι να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, ο ΠΑΟΚ θα πορευτεί χωρίς αθλητικό διευθυντή. Ίσως μετά από κάποια κρίση που θα ανοίξει εκ νέου η δημόσια κουβέντα, μπει στο τρυπάκι να ασχοληθεί με τη θέση.

Όμως όποιος και να βρίσκεται σε αυτή, αν δεν αντιληφθεί πως είναι κομμάτι μίας συνολικής λειτουργίας και κρίκος μίας αλυσίδας, πάντα θα βρίσκεται η αφορμή να μπαίνει στο περιθώριο γιατί απλά θα βρίσκει και θα κάνει.