Μάρκος Αντόνιο, ένα «ζιζάνιο» για πολλές δουλειές

Κακά τα ψέματα, ο Βραζιλιάνος είναι στο 1.66 και οποιοσδήποτε στη θέση του θα «προσαρμοζόταν» σε αυτά τα δεδομένα. Και ο τρόπος με τον οποίο ο Μάρκος Αντόνιο προσαρμόστηκε, τον έφερε να πάρει μεταγραφή στη Serie A.

Με βάση το ύψος του, οι θέσεις στις οποίες θα μπορούσε να αγωνιστεί είναι μετρημένες και ο Μάρκος Αντόνιο επέλεξε να εδραιωθεί στη μεσαία γραμμή. Ο Βραζιλιάνος είναι ένα «ζιζάνιο» που προσπαθεί να αξιοποιήσει την ταχύτητά του στο να γίνει ένας παίκτης, που θα συνδράμει τόσο στο ανασταλτικό όσο και στο παραγωγικό κομμάτι.

Το φόρτε του είναι η πίεση στον χώρο ευθύνης του και η ικανότητά του να κουβαλά και να μεταφέρει τη μπάλα. Την περσινή σεζόν στη Serie A, είχε κατά μέσο όρο 23 εύστοχες πάσες, με το ποσοστό ευστοχίας του να είναι στο 90% και τις μισές από αυτές τις πάσες να είναι πάνω από τη μεσαία γραμμή. Σε επίπεδο μονομαχιών, ο Μάρκος Αντόνιο είχε ποσοστό επιτυχίας στο 55% στο Ιταλικό πρωτάθλημα ενώ στις δυο τελευταίες του σεζόν στην Ουκρανία με τη φανέλα της Σαχτάρ είχε 62%.

Ο Βραζιλιάνος είναι ένας ποδοσφαιριστής που δεν είναι ένα απλό εξάρι που τρέχει για να καλύψει χώρος και να πιέσει «μέχρι τελικής πτώσης». Έχει αρκετά καλή τεχνική που του δίνει τη δυνατότητα να κινηθεί και να παίξει. Τα πατήματά του στην αντίπαλη περιοχή δεν είχε συχνά και το πλέον περίεργο στατιστικό του από την πρώτη του χρονιά στην Ιταλία είναι πως μέτρησε ένα γκολ στο πρωτάθλημα το οποίο ήρθε από τη μοναδική τελική που έκανε εντός μεγάλης περιοχής.

Στο ερώτημα για το αν ταιριάζει στο στυλ παιχνιδιού και στις ανάγκες του ΠΑΟΚ ένα χαφ όπως ο Μάρκος Αντόνιο, η απάντηση είναι προφανής από τη στιγμή που η επιλογή έχει τη σύμφωνη γνώμη του Ραζβάν Λουτσέσκου αλλά η ουσία είναι στο καταγραφούν οι λόγοι. Ο Ρουμάνος τεχνικός είναι από εκείνους που έχει πολλές φορές εξηγήσει πως θέλει στο ρόστερ του να έχει ποδοσφαιριστές που να έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά που θα μπορούν να τον βοηθήσουν να υπηρετεί το αγωνιστικό πλάνο που θέλει να επιλέξει. Ο Λουτσέσκου είναι ένας προπονητής που δεν θέλει να έχει καθαρά «εξάρια» στο ρόστερ του, αλλά παίκτες που να μπορούν να έχουν μια ποικιλία χαρακτηριστικών.