Είναι τακτική Λουτσέσκου και όχι rotation

Θεωρώ ότι κακώς αυτές οι αλλαγές έχουν βαφτιστεί rotation. Πρόκειται για μια προσπάθεια του Ρουμάνου προπονητή, να ενεργοποιήσει όσο το δυνατό περισσότερους παίκτες από το ρόστερ της ομάδας.

Με δεδομένο ότι τα παιχνίδια θα πυκνώνουν όλο και περισσότερο, γίνεται κατανοητό πως η ομάδα θα χρειαστεί το σύνολο των παικτών που διαθέτει στο ρόστερ της για να ανταποκριθεί με επιτυχία στις υποχρεώσεις των 3 διοργανώσεων στις οποίες συμμετέχει.

Για να αποφευχθούν τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο ΠΑΟΚ στην διάρκεια των περσινών play off, με την κατάρρευση που καταγράψαμε και να διατηρηθεί η φρεσκάδα στην ομάδα, η τεχνική ηγεσία αποφάσισε, να πάρει το ρίσκο και να προχωρά σε αλλαγές από παιχνίδι σε παιχνίδι, ώστε να δίνει τη δυνατότητα σε μεγαλύτερο αριθμό ποδοσφαιριστών να παραμένουν ενεργοί. Ολα τα γρανάζια, αποτελούν πολύτιμα εξαρτήματα μιας καλοδουλεμένης μηχανής με μεγάλα περιθώρια βελτίωσης όπως θα διαπιστώσουμε στην πορεία της φετινής σεζόν.

Χαρακτηρίζω ρίσκο τις αλλαγές προσώπων διότι αυτή η τακτική, καθυστερεί την προσπάθεια απόκτησης ομοιογένειας σε μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ, που απέκτησε ένα μεγάλο αριθμό παικτών στο φινάλε της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου, γεγονός που δεν ευνοεί τον τομέα της ομοιογένειας.

Η ισοπαλία με την Αμπερτνίν στην Τούμπα, ήρθε να προσγειώσει όλους εκείνους, που πίστεψαν ότι ο ΠΑΟΚ έγινε από τη μια μέρα στην άλλη σούπερ ομάδα ή ότι πάει φουλ για πρωτιά στην Ευρώπη. Κάτι επίσης σημαντικό είναι να καταλάβουν όλοι ότι η ευρωπαϊκή πορεία θέλει υπομονή και κόπο, αλλά, αν θέλετε, και τρόπο.

Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι όλη αυτή η άκρως τιμητική διαδικασία είναι πολύ σοβαρή και υπεύθυνη υπόθεση, που χρειάζεται ψυχραιμία και υπομονή. Ο Λουτσέσκου το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα και αυτό ακριβώς ήταν το νόημα του εκνευρισμού του στα τελευταία λεπτά στο Καραϊσκάκης, όταν χάθηκε η συγκέντρωση, επικράτησε η ελαφρότητα και φυσικά δεν έλειψε το τίμημα (μετριασμού των εντυπώσεων με τα δυο γκολ που δέχθηκε), που δυστυχώς κόντρα στην Αμπερντίν πληρώθηκε πιο ακριβά.

Παρά όλα αυτά είναι ευλογία για αυτή την ομάδα, που κανείς δεν πίστευε το καλοκαίρι, ότι εξασφάλισε τόσο νωρίς και τόσο άνετα την πρόκριση, ενώ διεκδικεί μέχρι και την πρώτη θέση απέναντι στην Άιντραχτ. Είναι αληθινά τεράστια η πρόοδος και αυτό οφείλει ο κόσμος να το αναγνωρίσει και να συνεχίσει να εμπιστεύεται την προσπάθεια που γίνεται, στηρίζοντας το έργο προπονητή και ποδοσφαιριστών.

Εκείνο που πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο είναι η πρόωρη αμφισβήτηση προσώπων. Είναι γεγονός ότι κάποιοι παίκτες (σε όσους αποκτήθηκαν την τελευταία μεταγραφική περίοδο αναφέρομαι), δεν έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν και να δείξουν την αξία τους. Ωστόσο δεν πρέπει να εξχνάμε ότι δεν είναι εύκολο μέσα σε 2 ή 3 μήνες να προσαρμοστούν όλοι. Κάποιοι χρειάζονται περισσότερο χρόνο από κάποιους άλλους.

Αυτό δε σημαίνει ότι είναι... άχρηστοι ή κακές επιλογές. Ασφαλή συμπεράσματα για τον κάθε παίκτη ξεχωριστά, θα εξάγουμε στο τέλος της περιόδου. Αφού ολοκληρωθεί δηλαδή ένας ικανοποιητικός αριθμός παιχνιδιών που θα μας δίνει τι δικαίωμα ολοκληρωμένης άποψης. Κι εγώ προβληματίζομαι για την απόδοση παικτών (ευτυχώς είναι μικρός ο αριθμός) αλλά εξακολουθώ να θεωρώ ότι το δείγμα είναι μικρό. Δεν έχουμε φτάσει ούτε στο μισό της σεζόν.

Δικαίως επίσης έχει δημιουργηθεί μεγάλη προσμονή για το ντεμπούτο του Μάρκος Αντόνιο. Ο Βραζιλιάνος έχει εντυπωσιάσει όσους τον παρακολουθούν στις προπονήσεις του ΠΑΟΚ και θεωρούν ότι η προσθήκη του στην ασπρόμαυρη μηχανή, θα είναι εξαιρετικά σημαντική.

Ας χαρούμε λοιπόν όσα έχει πετύχει μέχρι σήμερα η ομάδα, ελπίζοντας στα καλύτερα που έρχονται χωρίς να λησμονούμε τις ικανότητες του Δικεφάλου, που θα τα παίξει όλα για όλα στη Φρανκφούρτη, χωρίς άγχος, κυνηγώντας στα ίσια μέχρι και την πρώτη θέση στον όμιλο.