Aπίστευτος Βεζυρτζής με τρομερές ατάκες

Ήταν άλλωστε ο ηγέτης εκείνης της ομάδας, ο οδηγός της. Παρέλαβε την τιμητική πλακέτα από Δημοκράτη Παπαδόπουλο και Βαγγέλη Γαλατσόπουλο και όταν ανέβηκε στο βήμα, φάνηκε ότι είχε πολλά κέφια. Λαικιστί είπε όργια... Ωστόσο κατέληξε με το μήνυμα της συσπείρωσης... Είπε μεταξύ άλλων...

"Πριν αρχίσει η εκδήλωση ο Σταυρόπουλος με παρακάλεσε να πω πολλά για εκείνη την εποχή. Μετά από αυτό το βίντεο, με τι ψυσικό σθένος να μιλήσω...; Αυτό το βραβείο ανήκει και σε όλους τους συνεργάτες μου γιατί εκεί νη η παρέα και η φιλία δεν χάλασε ποτέ. Όταν ξεκίνησε το όνειρο της δημιουργίας του μεγάλου ΠΑΟΚ χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια εντός και εκτός παρκέ. Ακούω... η ομάδα του Σάκοτα, του Μαρκόπουλου... Όχι είναι η ομάδα του ΠΑΟΚ και των ανθρώπων που είναι συνεχώς εδώ, οι προπονητές φεύγουν, οι φίλαθλοι μένουν.

Ήταν χρόνια πέτρινα, ήταν χρόνια που είχαμε απέναντι μας ισχυρή ομάδα εντός και εκτός γραμμών. Πολλές οι σφαγές τότε από τους συμπολίτες μας... Είχαμε το σθένος να το παλέψουμε. Όταν παίζαμε με τον Άρη και χάναμε, το γήπεδο δεν μας έβριζε και μας έλεγαν... δεν πειράζει, όλοι μαζί του χρόνου. Διαφορετικά θα παίρναμε τα ρουχαλάκια μας και θα φεύγαμε. Ήμασταν ένα σώμα μια ψυχή με ένα στόχο, να κάνουμε τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή για να παίξει στο Ευρπώαικό πρωτάθλημα.

Σε ένα ματς κόψαμε 100 εισιτήρια, ο Άρης είχε 6000 κόσμο μέσα και άλλους τόσους έξω... Μεγάλη απογοήτευση όταν παίζαμε μεταξύ συγγενών και φίλων. Είδα μια φωτογραρία τον Μπάνε στη Ναντ να κλαίει, είδα τον Μάτζικ πως πανηγύριζε, πως ούρλιαζε στο γήπεδο, ήταν η χαρά του πρώτάρη, Μακάρι να τα ξαναζήσουμε αυτά. Θέλει μεγάλη προσπάθεια, αγώνες, θέλει να πηγαίνετε στο σπίτι μετά από ήττα το Σάββατο και να βγαίνετε έξω την Δευτέρα. Τα νέα παιδιά είναι η συνέχεια ενός μεγάλου ΠΑΟΚ που θέλει να δει και ο πρόεδρος του που έζησε αυτές τις στιγμές.

Κάποτε παιρνούσαμε πολλές νύκτες πάνω από το φάξ για απαντήσεις παικτών... Μου είπαν να γράψουμε ιστορία, αλλά δεν θα έφταναν πέντε βιβλία... Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές στην ζωή μου ήταν οι τίτλοι το 1991 και το 1992 και η χειρότερη το 1993, όταν ήμασταν η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης, όπως η Μπαρτσελόνα στο ποδόσφαιρο. Όταν παίξαμε με την Μπανταλόνα μας περίμεναν 10 συνεργεία και 100 δημοσιογράφοι., Χάσαμε το πρωτάθλημα Ευρώπης γιατί έγινε το φάιναλ φορ στην Αθήνα.

Αν γινόταν αλλού θα το παίρναμε. Χιλιάδες κόσμου ζητούσαν από πατεράδες, αραβωνιαστικές παικτών εισιτήριο, μας είχαν αποπροσανατολίσει. Έκανα τρεις μήνες να μιλήσω με τον πατέρα μου... Όταν πήραμε τελικά το πρωτάθλημα, οι άλλοι διαλύθηκαν. Η άφιξη Μπάνε, Κόρφα, η επιλογή ξένων παικτών-εγώ θα πω τον Μπάρλοου κορυφαίο, όχι τον Λέβιγκστον-όλη ανανέωση έκαναν τον ΠΑΟΚ μεγάλο... Είδα και έναν άνθρωπο στις φωτογραφίες να κουνά μόνο την πετσέτα, απορώ γιατί τον είδαμε σε τόσες φωτογραφίες..." ήταν η μπηχτή του Βεζυρτζή για τον πρώην δήμαρχο Πειραιά και συνέχισε...

" Αυτή την ομάδα πρέπει να την ξανακάνουμε μεγάλη. Μπορούμε,. Προχθές σαν έκλεψαν τη νίκη με τον Ολυμπιακό, δεν σας κέρδισαν οι αντίπαλοι σας, τα κοράκια σαν πήραν το ματς, όπως τότε που μας έπαιζαν με τον Άρη 20-80. Να ξεπεράσετε και την διαιτησία, έχετε έμπερη διοίκηση. Μπορούμε να μπούμε σφήνα και θα δείτε πως οι 500 θα γίνουν 5000. Ο κόσμος έχει άλλες στιγμές στο μυαλό τουη, θέλει όραμα. Έχετε καλή ομάδα, προπονητή και διοίκηση που ξέρει μπάσκετ..." είπε ο Βεζυρτζής και ως απάντηση ο Σταυρόπουλος έλεγε ότι τότε οι Βεζυρτζής, Παπαδόπουλος, Σγουρής, Κατσαρής, Πανελούδης ήταν εκεί σε κάθε προπόνηση.