Οι καλύτεροι των 18!

Η αλήθεια είναι πως πάντα όταν καλείσαι να γράψεις κάτι ανάλογο, γνωρίζεις πως θα υπάρξουν αντιδράσεις, μιας και είναι λογικό ο καθένας να έχει την δική του γνώμη για τις ομάδες, αλλά και τους παίκτες. Το πρωτάθλημα της Super League ολοκληρώθηκε ως προς την κανονική του διάρκεια και εμείς θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε τον καλύτερο παίκτη από κάθε ομάδα. Αυτόν που ξεχώρισε περισσότερο, γράφοντας φυσικά και τους λόγους.

Ολυμπιακός: Κάμπελ (32 συμμετοχές, 8 γκολ, 9 ασίστ)
Ναι μεν ήρθε από την Άρσεναλ ως δανεικός και μάλιστα ο Βενγκέρ δεν μπήκε καν στην διαδικασία να του βάλει ρήτρα (αυτό φυσικά και κάτι σημαίνει για την αξία του), ωστόσο δεν θα λέγαμε πως η απόκτηση του Τζόελ Κάμπελ ήταν και η μεταγραφή που έκανε κλικ στους φίλους του Ολυμπιακού. Ωστόσο ο μεσοεπιθετικός από την Κόστα Ρίκα ήταν εξαιρετικός, έχοντας στο πρωτάθλημα 32 συμμετοχές με 8 γκολ και 9 ασίστ, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην κατάκτηση του τίτλου από τους Πειραιώτες, που με την σειρά τους συνεχίζουν τις προσπάθειες για να τον κρατήσουν στην ομάδα. Αν ο Κάμπελ δεν είχε τόσο καλή παρουσία, θα βάζαμε στον παίκτη που ξεχώρισε τον Δημήτρη Σιόβα, όχι για όσα έκανε όσο έπαιξε, αλλά γιατί η απουσία του φάνηκε περισσότερο από του καθένα τόσο σε Ελλάδα, όσο κυρίως στην Ευρώπη και το Τσάμπιονς Λιγκ.

ΠΑΟΚ: Λούκας (31 συμμετοχές, 9 γκολ, 9 ασίστ)
Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία ο παίκτης βαρόμετρο του ΠΑΟΚ ήταν ο Λούκας Πέρεθ. Ο Ισπανός μέσος ήταν ο ποδοσφαιριστής που με την όρεξή του άλλαζε την ομάδα, ενώ από το πόδι του ξεκινούσε οτιδήποτε καλό για τον «δικέφαλο». Συνολικά αγωνίστηκε σε 31 παιχνίδια έχοντας πετύχει 9 γκολ και κάνοντας και 9 ασίστ. Το πόσο σημαντικός ήταν φέτος ο Λούκας για τον ΠΑΟΚ φαινόταν και στα παιχνίδια που δεν έπαιζε καλά και εκεί οι Θεσσαλονικείς είχαν όντως πρόβλημα και στην οργάνωση, αλλά και στην εκτέλεση. 

Ατρόμητος: Παπαδόπουλος (31 συμμετοχές, 14 γκολ, 4 ασίστ)
Ναι μεν ο Ούμπιντες ήταν όχι απλά εξαιρετικός, αλλά απολαυστικός σε πολλά ματς, ναι μεν ο Μπρίτο και ο Ιγκλέσιας έκαναν καταπληκτικό πρωτάθλημα, όμως στον Ατρόμητο στην θέση του παίκτη που ξεχώρισε βάζουμε τον Δημήτρη Παπαδόπουλο. Με 14 γκολ σε 31 συμμετοχές και 4 ασίστ, ο έμπειρος επιθετικός έδειξε και φέτος πως βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, καταφέρνοντας μάλιστα να χτυπήσει και πάλι την πόρτα της Εθνικής και αν συνεχίσει έτσι και στα πλέι οφ, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η παρουσία του στην Βραζιλία. Ε τι άλλο παραπάνω να έκανε φέτος για να είναι ο καλύτερος της ομάδας του;

Παναθηναϊκός: Μπεργ (29 συμμετοχές, 15 γκολ, 7 ασίστ)
Μπεργκ παρόντος δεν υπάρχει καν σκέψη για να βρούμε άλλον παίκτη που ξεχώρισε στον Παναθηναϊκό. Ναι μεν ο Νάνο ήταν η αποκάλυψη, ο Αμπέντ προσέφερε πολλά, ο Πράνιτς ποιοτικός, αλλά σαν τον Σουηδό επιθετικό κανείς. Ο Μπεργκ σε 29 αγώνες είχε 15 γκολ και 7 ασίστ, όμως οι αριθμοί στην περίπτωσή του δεν λένε σε καμία περίπτωση την αλήθεια. Και δεν την λένε γιατί ο συγκεκριμένος παίκτης ήταν ακόμα περισσότερα για τον φετινό Παναθηναϊκό, ήταν αυτός που τον τράβηξε όταν έπρεπε, αυτός που έκανε τους  μικρούς να ακολουθήσουν και φυσικά αυτός που… ξεκλείδωνε κάθε αντίπαλη άμυνα. Και μόνο το ότι κατάφερε με την παρουσία του στο «τριφύλλι» να επιστρέψει στην Εθνική Σουηδίας τα λέει όλα για την φετινή απόδοση του ηγέτη των «πρασίνων».

Αστέρας Τρίπολης: Ντε Μπλάσις (33 συμμετοχές, 9 γκολ 7 ασίστ)
Και στον Αστέρα υπήρξαν παίκτες που θα μπορούσαν να είναι οι καλύτεροι της χρονιάς, αλλά από την στιγμή που πρέπει να βάλουμε έναν, θα βάλουμε τον Ντε Μπλάσις. Ο Αργεντίνος έπαιξε σε 33 αγώνες, πετυχαίνοντας 9 γκολ, ενώ είχε και 7 ασίστ, όμως το κυριότερο είναι πως όταν δεν έπαιζε καλά, αυτό φαινόταν ξεκάθαρα και στους Αρκάδες, ενώ όταν είχε κέφια, η ομάδα ανέβαινε επίπεδο. Αυτό άλλωστε είναι που κάνει τον κάθε παίκτη ξεχωριστό και ο Ντε Μπλάσις είναι όντως ξεχωριστός για τους Τριπολιτσιώτες.

ΟΦΗ: Παπάζογλου (30 συμμετοχές, 7 γκολ, 6 ασίστ)
Ο Σα Πίντο κατάφερε φέτος να αλλάξει εντελώς τον ΟΦΗ και να τον φέρει στην 6η θέση, πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις. Ο Πορτογάλος κατάφερε να φτιάξει μια ομάδα με όλη την σημασία της λέξης και η αλήθεια είναι πως το μεγάλο όνομα ήταν αυτός. Αν πάντως θα έπρεπε να βάλουμε κάποιον ποδοσφαιριστή, αυτός θα ήταν ο Θανάσης Παπάζογλου. Ο υψηλόσωμος επιθετικός έπαιξε σε 30 αγώνες, έχοντας 7 γκολ και 6 ασίστ και με την παρουσία του έκανε και τον Ολυμπιακό να ασχολείται με αυτόν. Χρόνο με τον χρόνο ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής γίνεται καλύτερος και αν συνεχίσει έτσι σίγουρα θα πετύχει ακόμα περισσότερα στην καριέρα του.

Εργοτέλης: Μπαντιμπαγκά (29 συμμετοχές, 6 γκολ, 4 ασίστ)
Τα ίδια με τον ΟΦΗ ισχύουν και με τον Εργοτέλη. Και οι έτεροι Ηρακλειώτες δεν είχαν τον παίκτη που έκανε την τεράστια διαφορά, αλλά πολλούς που πάλεψαν καταφέρνοντας να φέρουν την ομάδα σε αυτή την θέση. Ο Πελέ στο πρώτο μισό ήταν εξαιρετικός γι’ αυτό και πήγε στον Ολυμπιακό, ενώ αν θέλαμε να βάλουμε κάποιον στην θέση του καλύτερου ή πολυτιμότερου, αυτός θα είναι ο Μπαντιμπαγκά. Ο μέσος των Κρητικών αγωνίστηκε σε 29 παιχνίδια, είχε 6 γκολ και 4 ασίστ και συνολικά ήταν ο ποδοσφαιριστής που ξεχείλιζε από ενέργεια. Σχεδόν ανίκητος σε κάθε μονομαχία συνέβαλε τα μέγιστα με την παρουσία του για να έρθει η 7η θέση για την ομάδα του.

Λεβαδειακός: Μάντζιος (29 συμμετοχές, 12 γκολ)
Οι Βοιωτοί πήραν πολλά από πολλούς παίκτες, κυρίως εντός έδρας όπου πραγματικά ήταν εξαιρετικοί. Ο Κονέ όταν χρειάστηκε ήταν εκεί, ο Μάρτινς επίσης, αλλά τα πιο σημαντικά γκολ τα πέτυχε ο Βαγγέλης Μάντζιος. Ο 31χρονος πλέον επιθετικός έπαιξε σε 29 παιχνίδια και σκόραρε 12 φορές και με τις περισσότερες εξ’ αυτών έδωσε σημαντικούς πόντους στην ομάδα του. Τα τελευταία χρόνια ο Μάντζιος δείχνει να βρίσκει και πάλι τον καλό του εαυτό και να ξαναγίνεται το όνομα που θα ήθελαν πολλές ομάδες, μιας και δύσκολα βρίσκεις παίκτη με την εκτελεστική του δεινότητα. 

Παναιτωλικός: Γκάλο (33 συμμετοχές, 2 γκολ, 4 ασίστ)
Φέτος οι Αγρινιώτες ήταν πιο διαβασμένοι και χωρίς να κάνουν τα λάθη που έκαναν πριν δύο χρόνια, κατάφεραν να μείνουν και με σχετική άνεση στην κατηγορία. Σε αυτό εκτός του Μάκη Χάβου συνέβαλαν πολλοί παίκτες όπως ο Ράφαελ στο τέρμα, ο Κούσας στην άμυνα μαζί με τον Μπικέι, ο Μπακάκης, ο Καμαρά, ο Μπόγιοβιτς και άλλοι. Αυτός που για εμάς έκανε την διαφορά ήταν ο Ροντρίγκο Γκάλο, ένας παίκτης για τον οποίο όλοι μιλάνε με τα καλύτερα λόγια. Ο 28χρονος Βραζιλιάνος ήρθε από την Πορτογαλία έχοντας καταφέρει να κάνει μια αξιοπρεπέστατη καριέρα και με το καλημέρα ξεχώρισε όσο κανένας. Φουλ μπακ, έτρεχε ακατάπαυστα και γι’ αυτό σε 33 ματς είχε 2 γκολ αλλά και 4 ασίστ.

Πανθρακικός: Ίγκορ (31 συμμετοχές, 11 γκολ)
Μια ακόμα ομάδα που κατάφερε να έχει πετυχημένη χρονιά ήταν ο Πανθρακικός με τους ακρίτες να καταφέρνουν να τερματίζουν στην 10η θέση και το κυριότερο να μην αγχώνονται ως προς την παραμονή τους από πολύ νωρίς. Ο Άκης Μάντζιος είχε στην διάθεσή του παίκτες που μάζεψαν επάνω τους τα βλέμματα όπως ο Κάσες που αν δεν είχε τραυματιστεί θα έβαζε υποψηφιότητα ακόμα και για τον παίκτη της χρονιάς, όμως σε αυτή τη θέση θα βάλουμε τον Ίγκορ. Ο Βραζιλιάνος επιθετικός ήταν εξαιρετικός και κατάφερε σε 31 παιχνίδια να πετύχει 11 γκολ, τα περισσότερα από αυτά να δίνουν σημαντικούς βαθμούς στην ομάδα του. Με τις εμφανίσεις του αυτές ο Ίγκορ έκανε πολλές ομάδες να τον κοιτάζουν και δεν αποκλείεται να υπάρχουν σύντομα και προσφορές. 

ΠΑΣ Γιάννινα: Τσουκαλάς (34 συμμετοχές, 4 γκολ, 3 ασίστ)
Ναι δεν έχει το όνομα του Τσάβες, δεν ξέρει την μπάλα του Ίλιτς, αλλά είναι δεδομένο πως ο Σταύρος Τσουκαλάς βοήθησε όσο ελάχιστοι φέτος τον ΠΑΣ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι αγωνίστηκε και στους 34 αγώνες του φετινού πρωταθλήματος, δίνοντας σε κάθε ματς και την ψυχή του για το καλύτερο. Μάλιστα κατάφερε να πετύχει και 4 γκολ, αλλά και να δώσει και 3 ασίστ σε μία πραγματικά γεμάτη χρονιά για τον ίδιο, που δίκαια μπορεί να θεωρηθεί ο πολυτιμότερος της ομάδας της Ηπείρου για φέτος. 

Καλλονή: Λεοζίνιο (30 συμμετοχές, 7 γκολ, 7 ασίστ)
Αρχικά μιλώντας για την παραμονή της Καλλονής θα πρέπει να μιλάμε για ένα μικρό θαύμα, με δεδομένο το ότι οι νησιώτες έδωσαν και τα 34 παιχνίδια εκτός έδρας. Όσον αφορά τους παίκτες που ξεχώρισαν, μπορεί ο Γιάννης Ματζουράκης να πήρε πολλά από τον Μανούσο ή και τον Ποντάνι, όμως χωρίς την παραμικρή αμφιβολία ο παίκτης που ήξερε την περισσότερη μπάλα και το απέδειξε και μέσα στο γήπεδο ήταν ο Λεοζίνιο. Ο Βραζιλιάνος μέσος έπαιξε σε 30 ματς και είχε 7 γκολ και 7 ασίστ, ενώ συνολικά η παρουσία του ήταν ηγετική.

Πανιώνιος: Αραβίδης (30 συμμετοχές, 12 γκολ)
Και ο Πανιώνιος με δεδομένα τα πολλά προβλήματα που είχε, μένοντας στην κατηγορία κατάφερε να πετύχει κάτι σημαντικό. Σε αυτό βοήθησαν πολλοί παίκτες όπως ο Κολοβός, ο Κούρντι, ο Αυλωνίτης, ο Ντούνης, ο Λάζνικ και άλλοι, αλλά επειδή πρέπει να βάλουμε μόνο έναν, θα βάλουμε τον Χρήστο Αραβίδη. Ο αρχηγός των «κυανέρυθρων» έπαιξε σε 30 αναμετρήσεις έχοντας 12 γκολ, τα οποία έδωσαν σημαντικούς βαθμούς στην ομάδα του. Ο 27χρονος επιθετικός ήταν και ο πρώτος της ομάδας του και ο ηγέτης όταν χρειάστηκε, όταν δηλαδή τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά και η γκρίνια είχε κάνει για τα καλά την εμφάνισή της.

Πλατανιάς: Τόρες (32 συμμετοχές, 11 γκολ, 2 ασίστ)
Στον Πλατανιά, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις του Άγγελου Αναστασιάδη την μεγαλύτερη δουλειά την έκανε η Παναγία, όμως δεν ήταν μόνη της, καθώς χρειάστηκε να βάλουν και τα πόδια τους και οι παίκτες. Για να μείνουν οι Κρητικοί βοήθησαν πολλοί και αν θέλουμε να βάλουμε κάποιον τότε αυτός θα είναι ο Νταβίντ Τόρες. Ο Ισπανός επιθετικός είχε σε 32 αγώνες 11 γκολ και 2 ασίστ συμβάλλοντας τα μέγιστα στο να καταφέρει να μείνει η ομάδα του στην Super League.

Βέροια: Μπεν (33 συμμετοχές, 15 γκολ, 3 ασίστ)
Η αλήθεια είναι πως όντως είναι κρίμα να βάζουμε πάντα ως πολυτιμότερο παίκτη τον πρώτο σκόρερ, όμως ειδικά στην Βέροια αυτό ισχύει 100%. Ο Πορτογάλος Μοχάμεντ Μπεν ήταν το άλφα και το ωμέγα της «βασίλισσας της Ημαθίας» σε 33 αγώνες πέτυχε 15 γκολ, όταν συνολικά η ομάδα του πέτυχε 31. Σε απλά ελληνικά αν ο Μπεν δεν σκόραρε, δεν υπήρχε περίπτωση να μείνει στην κατηγορία η Βέροια. Τόσο απλά.

Ξάνθη: Μάνταλος (30 συμμετοχές, 6 γκολ, 2 ασίστ)
Εντάξει ο Σολάρι όχι απλά ήταν εξαιρετικός, αλλά με 16 γκολ σε 34 συμμετοχές ήταν πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, όμως επειδή ο παίκτης-κλειδί της Ξάνθης ήταν ο Πέτρος Μάνταλος. Ο 23χρονος μέσος που ήδη έχει συμφωνήσει με την ΑΕΚ προκειμένου να συνεχίσει εκεί την καριέρα του, ήταν η ψυχή της ακριτικής ομάδας, ο παίκτης που μαζί με τον Βάλλα στην άμυνα, προσπάθησαν και με το παραπάνω, προκειμένου να μην πέσει η Ξάνθη και να διεκδικήσει την σωτηρία της και στο μπαράζ. Και στον αγώνα με την ομάδα της Football League θα είναι αυτός που αναμένεται να κάνει την διαφορά, μαζί φυσικά και με τον Σολάρι που δεν σταματούσε να βάζει γκολ φέτος. 

Απόλλων Σμύρνης: Κόρμπος (30 συμμετοχές, 6 γκολ, 2 ασίστ)
Από τις πιο… άσχημες διαδικασίες είναι να γράφουμε για παίκτες που ξεχώρισαν σε ομάδες που έπεσαν. Ο Απόλλωνας ήταν η μία από τις δύο που υποβιβάστηκαν απευθείας, αν και θα μπορούσε να είχε σωθεί. Το γιατί δεν έγινε, πολλά γράφτηκαν και πολλά θα γραφτούν, ενώ ο Σταμάτης Βελλής δεν σταματά με δηλώσεις του να κάνει λόγο για πολλά και σημαντικά διαιτητικά λάθη. Όσον αφορά τους παίκτες, ο Πετρόπουλος ναι μεν ήταν ο πρώτος σκόρερ, όμως εμείς θα βάλουμε τον Παναγιώτη Κόρμπο. Όχι μόνο για τις 30 συμμετοχές, τα 6 γκολ και τις 2 ασίστ, αλλά κυρίως για το γκολ που δεν έβαλε με τον ΠΑΟΚ, όταν βρέθηκε μόνος απέναντι από τον Γλύκο. Αν είχε σκοράρει ο Απόλλωνας θα ήταν τουλάχιστον στα μπαράζ, δεν το έκανε και πολλοί φίλοι της ομάδας θα τον θυμούνται και γι’ αυτό.

Άρης: Μανιάς (31 συμμετοχές, 7 γκολ, 1 ασίστ)
Αν για τον Απόλλωνα ήταν μία φορά να βγάλουμε πολυτιμότερο από την στιγμή που η ομάδα υποβιβάστηκε, τι να πούμε και για τον Άρη, που πραγματικά φέτος έπαιξε το χειρότερο ποδόσφαιρο της κατηγορίας. Οι «κίτρινοι» ήταν κάκιστοι και έπεσαν απόλυτα δίκαια, όμως επειδή πρέπει να βάλουμε κάποιον, ίσως αυτή τη θέση να άξιζε περισσότερο ο Μανιάς που σε 31 συμμετοχές, είχε 7 γκολ και 1 ασίστ. Αν ο μικρός έπαιζε σε περισσότερα ματς βασικός και είχε και τους συμπαίκτες να τον τροφοδοτήσου να πετύχαινε περισσότερα πράγματα, αλλά με το ίσως δεν κάνεις δουλειά…