Αυτά τα λίγα για τον Χαραλαμπίδη

Στην περίπτωση του Κώστα Χαραλαμπίδη, που ο τραυματισμός του, μια πολύ δύσκολη στιγμή (ίσως η πιο δυσάρεστη της καριέρας του), έγινε αφορμή για να μετρήσουμε και να συγκρίνουμε συμπεριφορές, η τύχη έπαιξε σημαντικό ρόλο, αν και γενικότερα, δεν του προσέφερε όσα πραγματικά άξιζε.

Ο ΠΑΟΚ και όσοι τον διοικούν, δικαίως δέχθηκαν πυρά επειδή, επικαλέσθηκαν τους... τύπους για να συμφωνήσουν σε ενός λεπτού σιγή, στον αγώνα της περασμένης Κυριακής, με τον Ολυμπιακό, στο ΣΕΦ, για τον χαμό μιας φίλαθλης ψυχής. Ενός Σέρβου. Ολοι γνωρίζουμε το τραγικό γεγονός.

ΕΡΧΕΤΑΙ λίγες μέρες αργότερα, ένας τραυματισμός, την ώρα της... δουλειάς, κι ο Χαραλαμπίδης μπαίνει στο χειρουργείο, χρειάζεται τρεις- τέσσερις μήνες για να αποκατασταθεί η ζημιά κι ο ΠΑΟΚ συμπαρίσταται στον βαρύ πόνο του αρχηγού του: Ανακοινώνει την επέκταση της συμφωνίας του ή τουλάχιστο την πρόθεση για την επέκταση του συμβολαίου του για την επόμενη περίοδο. Για να μείνει στην ομάδα μέχρι το καλοκαίρι του 2016. Τότε, ο Κώστας θα είναι 40 κλεισμένα.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ και κυρίως για την... ταλαιπωρία του Κώστα Χαραλαμπίδη, είναι λίγοι οι άνθρωποι που μπορούν να μιλήσουν. Πιο κατάλληλοι είναι όσοι κατάλαβαν τι κρύβει το βλέμμα του και το χαμόγελό του.

ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ από τους προπονητές του, στο μεγαλύτερο κομμάτι της καριέρας του, χρειάστηκε να φτάσει στα 30 -και να τα καβατζάρει- για να αποδείξει ότι διαθέτει και την ικανότητα και τις δυνάμεις και την ηγετική μορφή ώστε να σταθεί σε υψηλό επίπεδο. Να γίνει αποδεκτός ακόμη και στην Εθνική ομάδα.

Η ΤΥΧΗ δεν ήταν ποτέ με το μέρος του Κώστα. Ηταν πάντα σεμνός και όσο μετριόφρων χρειάζεται για να δώσει το δικαίωμα να τον αξιολογήσουν λιγότερο απ' όσο άξιζε. Ηταν, όμως, καλύτερος από πολλούς που παρέλασαν και έβγαλαν έναν σκασμό χρήματα, αποδείχθηκε ότι δεν αγαπούν το μπάσκετ όσο αυτός, αλλά, τα μεγάλα συμβόλαια. Σήμερα, αφού έχουν συνταξιοδοτηθεί και απολαμβάνουν το «εφάπαξ» που τους κατέβαλε κάποιος ανίδεος παράγοντας για τις μέτριες υπηρεσίες τους, μεγαλώνουν την κοιλιά τους. Ελάχιστοι πίστεψαν και ακόμη λιγότεροι είναι αυτοί που τελικά εισέπραξαν τα κέρδη της συνεργασίας τους με έναν επαγγελματία σαν τον Κώστα.

ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ακόμη και σήμερα για το ψωμί της οικογένειάς του, όσο γραφικό κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο, που από μόνο του αποτελεί κίνητρο για να παραμένει μάχιμος. Δεν έχασε καθόλου από το πάθος του νεαρότερου Χαραλαμπίδη, που είχα συναντήσει πριν από πολλά χρόνια στο κλειστό της Νεάπολης, όταν είχε αποκτήσει ηγετικό ρόλο στον Μακεδονικό.

Η ΑΝΑΝΕΩΣΗ της συνεργασίας του ΠΑΟΚ με τον Χαραλαμπίδη προφανώς είναι μια αξιόλογη απόφαση που μας αναγκάζει να δώσουμε συγχαρητήρια στους διοικούντες.
Ισως, όμως, θα πρέπει να είναι υποχρέωση μιας ομάδας, απέναντι στους πραγματικούς αθλητές, που παίζουν κορώνα-γράμματα το υπόλοιπο της καριέρας τους, για μερικές ψωροχιλιάδες.