Αυτοί που αποθεώνουν τα λαμόγια…

  Μετά και από τα τελευταία γεγονότα, είναι πραγματικά παράξενο πόσο πολύ «πουλάει» το ψέμα στο Ελληνικό φίλαθλο κοινό. Πολύ περισσότερο παραξενεύει το πόσο ενοχλεί η αλήθεια. Δεν μπορώ να πιστέψω τα δεκάδες μηνύματα φίλων του Ολυμπιακού με το ίδιο περιεχόμενο: «Μα γιατί ασχολείστε με την διαιτησία και τα επεισόδια, αφού ο ΠΑΟΚ κέρδισε;» Πρώτα απ' όλα δεν είμαστε φίλαθλοι να πανηγυρίζουμε, αλλά δημοσιογράφοι για να γράφουμε την αλήθεια. Παρά το ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αισχρή διαιτησία Αρετόπουλου, ζητάνε να ξεχαστούν όσα σφύριξε... επειδή ο ΠΑΟΚ κέρδισε... (Πριν το ματς αναφέρονταν ότι ο ΠΑΟΚ ψάχνει δικαιολογίες για την ήττα του με όσα καταγράφηκαν για το ερυθρόλευκο παρελθόν Αρετόπουλου και μετά που αποδείχθηκε ότι αποδείχθηκε, ζητάνε την μη καταγραφή τους!) Πάλι ανθρώπινα ήταν τα λάθη; Μετά την Τρίπολη και το αναμφισβήτητο 100-0, μετά τα όσα ζούμε εδώ και χρόνια; Μετά και τα προχθεσινά με το ανελέητο σπρώξιμο; Τα 22-4 φάουλ; Ο Μιλιβόγεβιτς δεν κλότσησε τον Γλύκο; (Ευτυχώς υπάρχουν ξεκάθαρα βίντεο που το καταδεικνύουν!) Ο Τζανδάρης δεν έβαλε γκολ; Πάλι ανθρώπινα λάθη; Πάλι όλα υπέρ μίας πλευράς, μετά το παγκόσμιο ρεκόρ «ανθρωπίνων λαθών» του Σπάθα (υπέρ της ίδιας πλευράς) στην Τρίπολη; Όπως όμως ο Σπάθας, έτσι και ο Αρετόπουλος βουλώνει το στόμα των υποστηρικτών του. Και το κάνει με την πρόθεση που καταδεικνύει ξεχνώντας να γράψει τον τραυματισμό του Γλύκου στην αρχή από κροτίδες, αλλά και την επίθεση στους παίκτες του ΠΑΟΚ από οπαδούς στο τέλος, εκεί όπου ο Περέιρα αμύνθηκε και αντέδρασε. (Στην Τούμπα έπρεπε να γραφτούν όλα, εδώ το ότι δεν γράφτηκε τίποτα ήταν και πάλι ανθρώπινη αμέλεια...). Και εδώ η αλήθεια ενοχλεί; Και εδώ όσοι την καταγράφουν είναι κομπλεξικοί; Όπως και η αλήθεια για το σύστημα που βρωμίζει το ποδόσφαιρό μας και έχει επίκεντρο την ΕΠΟ, καταγράφονταν εδώ και χρόνια από πολλούς... Με στοιχεία. Με επιχειρήματα για την ΚΕΔ, τους ορισμούς, τις τιμωρίες όσων δεν «άκουγαν», τις επιβραβεύσεις (όσων έσκυβαν) τις επιθέσεις σε όσους προσπαθούσαν να είναι καθαροί. Με καταγραφή γεγονότων για την αθλητική δικαιοσύνη, που επίσης κατηγορείται (Διώξεις ασκήθηκαν και σε αθλητικούς δικαστές! Κάποτε θα αποκαλυφθεί πώς ακριβώς τιμωρήθηκε με -3 ο ΠΑΟΚ από τα περσινά πλέι οφ, επειδή κέρδισε τον ημιτελικό κυπέλλου). Το χειρότερο σε αυτή την υπόθεση που εξελίσσεται δεν είχε να κάνει με τους πρωταγωνιστές του τεράστιου σκανδάλου οι οποίοι έκαναν την «δουλειά» τους και τώρα θα κριθούν από την δικαιοσύνη. Οι πιο αισχροί ήταν αυτοί που τους στήριζαν. Όσοι τους έσπρωχναν, τους κάλυπταν και τους προέβαλλαν. Εκείνοι που προσπαθούσαν να βγάλουν γραφικούς τους λίγους που κατέγραφαν –τότε- τις παρανομίες. Και τώρα ένας-ένας από τους υποστηρικτές, κρύβονται για να μην μπλέξουν... Τώρα σιωπή για τα γεγονότα! Κανένα σχόλιο... Καμία αναφορά! Αλήθεια: Πως εσείς κρίνετε την απόκρυψη των διώξεων και την μη προβολή τους ως ένα γεγονός, από συγκεκριμένες πλευρές; Δεν παραξενεύεστε; Μετά και τις διώξεις που ασκούνται (τα ονόματα μικρή σημασία έχουν μπροστά στο γεγονός την δεδομένη χρονική στιγμή) για την συγκρότηση και λειτουργία της εγκληματικής οργάνωσης στο ποδόσφαιρο με βάση την ΕΠΟ, τι λένε όλοι οι επίσημοι και ανεπίσημοι εκπρόσωποι του συστήματος; Σιωπούν... Πριν λίγο καιρό δεν μπορούσαν να σχολιάσουν στοιχεία της προανάκρισης και τώρα που έχουμε γεγονός.... μουγκαμάρα. Φυσικά και ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας. Κανείς δεν καταδικάστηκε. Αυτό εννοείται. Γιατί όμως ακόμη και τώρα, πολλοί είναι εκείνοι που ούτε καν είδηση άξια αναφοράς, δεν θεωρούν αυτό το τόσο μεγάλο γεγονός; Τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο να πέσουν οι μάσκες... Και μόνο η στάση των υποστηρικτών, αποδεικνύει την ενοχή των πρωταγωνιστών. Το κακό όμως είναι ακόμη βαθύτερο. Ακουμπάει πλέον το φίλαθλο κοινό, που έχει τεράστιες ευθύνες σε ότι γίνεται. Ένα κοινό που έχει εκπαιδευτεί να αναζητά και να επιδιώκει τη νίκη, ανεξαρτήτως τιμήματος. Ένα κοινό (σημαντικό ποσοστό του) που θεωρεί δυνατό και αποθεώνει αυτόν που εκβιάζει, αυτόν που δωροδοκεί, αυτόν που ελέγχει το σύστημα, αυτόν που συμμετέχει σε παράνομες δραστηριότητες, αυτόν που επιδιώκει να πατήσει επί πτωμάτων για να κερδίσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Αυτό το ίδιο κοινό που χαρακτηρίζει αδύναμους και «λίγους» όσους δεν θεωρούν απαραίτητο να ρίξουν βάρος στο παρασκήνιο. Αυτό το «ψαγμένο» κοινό που χλευάζει όλους τους άλλους που πάνε με... τον σταυρό στο χέρι. (Ακόμη και αυτή η έκφραση εδώ στην Ελλάδα στα κορόιδα αποδίδεται!!). Είναι ψέμα ότι εδώ και χρόνια κυριαρχεί η άποψη (μεταξύ των φιλάθλων) ότι... «καλώς παρανομεί η δική μας ομάδα, καλώς ελέγχει το παρασκήνιο, γιατί αν δεν το κάνει θα την προλάβει κάποια άλλη ομάδα»; Ακόμη και τώρα υπάρχουν φίλαθλοι οι οποίοι πανηγυρίζουν όχι επειδή η δική τους ομάδα μπορεί να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο μέσα στο γήπεδο, αλλά γιατί αυτή δείχνει ικανή να ελέγξει το παρασκήνιο (και να παρανομήσει) καλύτερα από μία άλλη ομάδα... (Ακόμη και εδώ στην Θεσσαλονίκη, πολλοί ΠΑΟΚτσήδες κατηγορούν την δική τους ομάδα τους ως αδύναμη στα περιβόητα... κέντρα αποφάσων. Κατά βάθος δηλαδή την κατηγορούν επειδή... ποτέ δεν «κατάφερε» να ελέγξει το παρασκήνιο και δεν έχει παρανομήσει!!!) Τελικά... Για το γεγονός ότι στην Ελλάδα (και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο φυσικά) ο κομπιναδόρος και το λαμόγιο είναι αυτός που εξιδανικεύεται και οι καθαροί θεωρούνται κορόιδα, ποιος άλλος φταίει εκτός από τον ίδιο τον Έλληνα; Του Δημήτρη Τσορμπατσόγλου