Μέταλλο "Δικέφαλου", πράσινη άνοιξη

Μαζί και οι τρεις λοιπόν. Η καλοσχεδιασμένη από τον Αναστασιάδη επικράτηση του ΠΑΟΚ επί του πολλάκις προβληματικού σε κλειστές άμυνες Ολυμπιακού και η καλύτερη εφετινή εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα, η οποία συνοδεύτηκε από τη νίκη επί της μοναδικής ομάδας την οποία δεν είχε νικήσει εκτός έδρας τα τελευταία τρία –τέσσερα χρόνια, ανέτρεψε ολοκληρωτικά το σκηνικό στο πιο απρόβλεπτο πρωτάθλημα από το 2011 (του... Λέτο) και έπειτα. Ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός, βάσει προγράμματος, δεν... προλαβαίνουν πια να βγουν εκτός διεκδίκησης τίτλου από τον πρώτο γύρο. Κι αν ο Δικέφαλος, τώρα στο 1/3 του πρωταθλήματος (11 αγωνιστικές έχουν διεξαχθεί για όσους έχουμε χάσει τον μπούσουλα), έχει το πιο δύσκολο πρόγραμμα στις επόμενες έξι μέχρι το τέλος της πρώτης ενότητας της Σούπερ Λίγκας, η διαφορά των πέντε βαθμών από τον Ολυμπιακό και έξι από το Τριφύλλι, του εξασφαλίζει ένα «μαξιλαράκι» για γκέλες που πιθανώς να έρθουν... Το μεγάλο πλεονέκτημα του Ολυμπιακού είναι το βάθος του ρόστερ του και η ποιότητα των παικτών του. Όχι και η έδρα του πλέον, αν και παραμένει η πιο «σκληρή» του πρωταθλήματος. Το μεγάλο όπλο του ΠΑΟΚ; Η συσπείρωσή του και οι αντοχές του. Τα ισχυρά αντισώματά του μετά από «στραβές». Μετά την ήττα από την Ζίμπρου και την εντός έδρας ισοπαλία με την Καλλονή. Μετά από την Γκιγκάμπ εκτός έδρας και την... χαλαρή ήττα. Μετά από τις στραβές στο Κύπελλο. Μετά την κάκιστη διαχείριση έμψυχου δυναμικού και 90λεπτου, με αποτέλεσμα την αποτυχία στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. «Απάντησε» με νίκες μετά από τις ήττες. Μέταλλο λέγεται αυτό και ΟΜΑΔΑ. Το μεγάλο όπλο του Παναθηναϊκού; Ότι είναι εκείνος με τα μεγαλύτερα περιθώρια βελτίωσης και έχει κατορθώσει (ο Αναστασίου) να καταστήσει κοινωνούς της προσπάθειας 23 παίκτες. Ο Μπεργκ ακόμη δεν είναι 100% έτοιμος, αλλά από την επιστροφή του και έπειτα (είτε αγωνίστηκε, είτε όχι), οι Πράσινοι μετρούν 5/5 σε πρωτάθλημα/Κύπελλο. Και δεν θα έχουν την Ευρώπη στον δεύτερο γύρο όπως πιθανότατα ο πρωταθλητής και ο Δικέφαλος που θα επισκεφτούν τη Λεωφόρο στο δεύτερο μισό της σεζόν. H πράσινη "λερναία ύδρα" Χθες άλλαξε έξι παίκτες ο Αναστασίου συγκριτικά με τον αγώνα εναντίον της Βέροιας. Επαιξε χωρίς τον Μπεργκ, χωρίς τον Πράνιτς, χωρίς τον πιο βελτιωμένο παίκτη του εφέτος, Αμπντούλ Ατζαγκούν. Αφησε εκτός 18άδας τον Κουτρουμπή, έπαιξε χωρίς αυθεντικό αμυντικό μέσο (ο Χρήστος Δώνης είναι «εξάρι»), έβαλε στην ενδεκάδα τον Μπαϊράμι και τον Πέτριτς, όπως και στη Μόσχα. Εχασε εννέα ευκαιρίες, γλίτωσε δύο φορές από τον Στιλ και τη... συμβολή των δοκών, νίκησε με το πρώτο(!) εφετινό γκολ του στο πρωτάθλημα με κεφαλιά από κόρνερ. Κράτησε το μηδέν στην άμυνα μετά από 10 (!) διαδοχικά εκτός έδρας ματς, κινδύνευσε μόνο μία φορά στο δεύτερο ημίχρονο, από σφάλμα απειρίας (και θέσης) του Δώνη, σε μια από τις δύο έδρες όπου δεν έχει νικήσει τα δύο τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός. Η δεύτερη είναι η... κυριακάτικη: Τρίπολη. Ντερμπάρα! «Λερναία ύδρα» πλέον! Αν εξαιρεθούν ο Νάνο, ο «Σίφο», ο Ζέκα και ο Μπεργκ, άλλος «αναντικατάστατος» δεν υφίσταται. Τέσσερις στους 23! Τρόπος του λέγειν βέβαια: στην Τούμπα νίκησε χωρίς τους τραυματίες Ζέκα – Μέντες, με τον Μπεργκ και τον Λαγό στον πάγκο, με τη «νεολαία» από τη μέση και μπροστά: Δώνης, Μπούι, Καρέλης, Ατζαγκούν, Κλωναρίδης. Επίτευγμα αυτό του Αναστασίου. Δύσκολο πολύ το rotation. Ειδικά με τις ισορροπίες στα αποδυτήρια. «Στραβουμουτσουνιές» υπήρξαν και θα υπάρχουν. Iσως ακόμη περισσότερες στον β΄ γύρο, όταν χωρίς τα «ευρωπαϊκά» ματς, πολλοί παίκτες θα πάρουν μικρότερο χρόνο συμμετοχής, θα μείνουν και στον πάγκο και στην κερκίδα. Ομως στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, ο «μνημονιακός» Παναθηναϊκός που δανείζεται από ιδιώτες με τόκους, που βγαίνει στη... γύρα για την επικείμενη ΑΜΚ, που κάνει διακανονισμούς στους διακανονισμούς, γεννά ελπίδα και προσδοκία στους φίλους του. Και στο ποδόσφαιρο το όραμα είναι αυτό που ανάβει και κρατά τη φλόγα δυνατή! Ισχύει στον μέγιστο βαθμό και για τον εφετινό ΠΑΟΚ. Υ.Γ. Ακουσα και διάβασα πολλά για τη διαιτησία του Αρετόπουλου στο Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ. Για μένα, επειδή έχουμε δει τα... απίθανα στο παρελθόν (και εφέτος από τον Σπάθα στο Αστέρας – Ολυμπιακός) και εφόσον δεν έχει δει τη φάση Γλύκου – Μιλιβόγεβιτς ούτε είναι αρμόδιος για το οφσάιντ του Τζανδάρη, ήταν από τις καλύτερες σε ντέρμπι. Οσο για τα... φάουλ; Δικαιολογημένος ο αριθμός τους υπέρ του Ολυμπιακού, δεδομένης της τακτικής των δύο αντιπάλων στο γήπεδο, αν και θα μπορούσε να είχε αποφύγει 3-4 υπέρ των Ερυθρόλευκων. Μην ψάχνετε για το τι γράφεται στο φύλλο αγώνα. Να ξέρουμε πού βάζουμε τον πήχη. Πολλά ζητάτε σε ένα άρρωστο περιβάλλον, το οποίο αυτές τις ημέρες βρίσκεται στην εντατική. Αψεγάδιαστη η διαιτησία του Βοσκάκη χθες στο Αγρίνιο (να λέμε και να γράφουμε τα καλά όταν συμβαίνουν). Και όσοι έχουν παρακολουθήσει Βοσκάκη στο παρελθόν, αντιλαμβάνονται ότι ο Ελληνας διαιτητής δεν είναι ούτε ανίκανος, ούτε άσχετος, ούτε τόσο υποδεέστερος συγκριτικά με τους αλλοδαπούς συναδέλφους του. Αναθρέφεται, μεγαλώνει και ζει σε ένα κάθε άλλο παρά υγιές περιβάλλον. Τον αρρωσταίνουν Μερικές φορές εσκεμμένα, άλλες άθελα! Δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Όμως δεν είναι ο Ελληνας ρέφερι αυτός που δημιουργεί το πρόβλημα. Γίνεται μέρος του. Εσκεμμένα ή άθελα κι αυτός κατά περίπτωση. Αυτές τις ημέρες που αισθάνεται ότι δεν... εξαρτάται από κανέναν, είναι λογικό να σφυρίζει αυτό που βλέπει. Σωστό ή λάθος: είναι αυτό που βλέπει όμως! Δεν ξέρω τι θα γίνει στα επόμενα ματς. Η μάχη για τον τίτλο προμηνύεται συναρπαστική και οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη (ΠΑΟΚ-ΟΣΦΠ-ΠΑΟ μοιράστηκαν τους βαθμούς με μία νίκη έκαστος στα μεταξύ τους ντέρμπι!). Όμως σ' αυτά τα δύο κρίσιμα παιχνίδια τούτης της αγωνιστικής, οι δύο διαιτητές δεν σφύριξαν με «γραμμή» ή «πολιτική». Και γενικά εφέτος, πλην συγκεκριμένων εξαιρέσεων, τα προβλήματα είναι περισσότερα με ορισμένους που θέλουν να αυτοαποκαλούνται «βοηθοί» των διαιτητών.