Περέιρα, ο νέος Πάπριτσα;

Ο «Δικέφαλος» με δύο βαθμούς διαφορά προπορευόταν. Πετυχαίνοντας το 0-1, με μια κεφαλιά του Ράντε Πάπριτσα, αύξησε την απόσταση σε 4 πόντους (το βαθμολογικό σύστημα τότε ήταν το 2-1-0) κι εν τέλει κατέκτησε τον τίτλο.

Χθες το βράδυ, ο Φακούντο Περέιρα σημείωσε ένα γκολ σαφώς ωραιότερο από εκείνο του Πάπριτσα κι απομένει να δούμε αν το 1-2 στο «Γ. Καραϊσκάκης» θα είναι εξίσου καταλυτικό στην έκβαση της φετινής μάχης. Ομοιότητες υπάρχουν με το 1985, με κυριότερη ότι οι Θεσσαλονικείς νίκησαν εκτός έδρας τον βασικό τους διώκτη. Από κει και πέρα, βλέπουμε ότι το συγκρότημα του Αγγελου Αναστασιάδη είναι πολύ σκληρό για να πεθάνει. Επειτα από την ήττα στην Τούμπα όλοι μας, κακά τα ψέματα, αμφισβητήσαμε -λίγο έως πολύ- το «μέταλλο» της ομάδας.

Επίσης, όταν ο τεχνικός του ΠΑΟΚ πριν από την αναμέτρηση του Νέου Φαλήρου έχρισε φαβορί τον Ολυμπιακό, δεν το εκλάβαμε τόσο ως ένα από τα συνήθη mind games, στα οποία επιδίδονται οι προπονητές παραμονές κρίσιμων αγώνων, όσο ως μία παραδοχή της εμπειρίας, αν μη τι άλλο, των «ερυθρόλευκων» σε συνθήκες πρωταθλητισμού. Εν τούτοις, στο τερέν είδαμε έναν ΠΑΟΚ να παίζει σαν δυνάμει πρωταθλητής και στο τέλος ν' αυξάνει τη διαφορά του στους 5 βαθμούς.

Βέβαια, ο μαραθώνιος έχει πολύ δρόμο ακόμη. Και ο Ολυμπιακός έχει την... προϋπηρεσία στο να γεφυρώνει τέτοια χάσματα. Το είχε καταφέρει τον Φεβρουάριο του 2012, τότε που είχε βρεθεί 5 πόντους πίσω από τον Παναθηναϊκό. Πάντως, ανατέμνοντας τη χθεσινή εικόνα του ΠΑΟΚ, το αποτέλεσμα ήταν κολακευτικό γι' αυτόν: ομάδα με αρχή -μέση-τέλος, με παίκτες που πήραν άριστα στην αυταπάρνηση και πολλές φορές θυσίασαν την ποδοσφαιρική τους προσωπικότητα στο βωμό του κοινού καλού. Είδαμε, για παράδειγμα, στη ροή του παιχνιδιού τον Παπαδόπουλο να παίζει πίσω, σε ανασταλτικό, κυρίως ρόλο, και τον Σαλπιγγίδη σε θέση δεξιού μπακ.

Είδαμε, επίσης, τον Αθανασιάδη να «σκοτώνεται» σε μάχες, αντί να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, ν' απειλεί. Είδαμε, τέλος, τον κορυφαίο του ΠΑΟΚ, τον Ρατς, να εισφέρει στο σύνολο τη σπουδαία ποδοσφαιρική του αξία. Εν κατακλείδι, οι φιλοξενούμενοι πήραν παλικαρίσια το «διπλό». Δεν το «έκλεψαν», αλλά -αντίθετα- κοίταξαν κατάματα τον Ολυμπιακό. Είναι σημαντικό, μάλιστα, ότι ενώ ισοφαρίστηκαν γρήγορα, στο β' ημίχρονο ήταν αυτοί και όχι οι «ερυθρόλευκοι» που βγήκαν αποφασιστικά στον αγωνιστικό χώρο.