Επανεκκίνηση...

Τίποτα όμως από τα παραπάνω δεν είναι το πλέον σημαντικό κι ενδιαφέρον, όσο το γεγονός πως συνεχίζει τις... χαμηλές «πτήσεις» του τελευταίου μήνα. Η κατάσταση επιδεινώθηκε από τη στιγμή που απόλεσε και την αποτελεσματικότητά της.

Μετά τον επώδυνο, σε όλα τα επίπεδα, αποκλεισμό το Κύπελλο, μετά τη στείρα ισοπαλία στην Κέρκυρα, το ζητούμενο ήταν η αντίδραση. Η απτή απόδειξη πως η κακή παρένθεση «έκλεισε», η αγωνιστική κάμψη ολοκληρώθηκε κι αντέχοντας σε πάσης φύσεως αντιξοότητες, μεταξύ άλλων κι η πίεση που δημιουργεί ο πρωταθλητισμός, θα συνέχιζε εμπνέοντας σιγουριά και πεποίθηση. Τα στάνταρντ έγιναν υψηλά, όταν κι όπως η ίδια η ομάδα τα έθεσε στο ξεκίνημα της σεζόν μέσα από τις εμφανίσεις της, τα αποτελέσματά της, το αγωνιστικό της στιλ κ.α.

Αυτή όμως δεν ήρθε ποτέ. Ο αγώνας ξεκίνησε με άσχημους οιωνούς, ο «Δικέφαλος» δεν κατόρθωσε να βγάλει πάθος, δύναμη, σθένος αντιπαραθέτοντάς τα στο γρήγορο προβάδισμα των γηπεδούχων και την έξυπνη διαχείριση της παραχώρησης χώρου με τις γρήγορες αντεπιθέσεις στην αργή σ? επιστροφές και κάκιστη στην αλληλοκάλυψη, ανασταλτική λειτουργία της ομάδας, την ίδια στιγμή που η μεσαία γραμμή των Γκολάσα, Μαντούρο, Τζανδάρη υπολειτουργούσε.

Η σχετικά γρήγορη αντικατάσταση του Ισραηλινού από τον Μακ, σε μια κίνηση που είχε τη λογική να δώσει λύση στην έλλειψη προσωπικής ενέργειας, δυνατότητας διείσδυσης στην αντίπαλη περιοχή, δεν απέφερε τα αναμενόμενα. Ούτε καν η ανάπαυλα, με το σκορ να έχει πάρει διαστάσεις.

Παπαδόπουλος και Κίτσιου μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο αντί των Σκόνδρα και Τζανδάρη δίχως να καταφέρουν ν? αλλάξουν κάτι. Αντίστοιχο αποτέλεσμα είχαν κι οι όποιες κινήσεις-εντολές δόθησαν από τον πάγκο, με συνέπεια την έντονη δυσαρέσκεια των φίλων της ομάδας που βρέθηκαν και στην ορεινή Αρκαδία, αλλά το μόνο που αποκόμισαν ήταν πολύ μεγάλη πικρία κι απογοήτευση.

Η ομάδα «γκρέμισε» ότι η ίδια δημιούργησε, σπαταλώντας σημαντικές ευκαιρίες και βαθμούς σε Τούμπα, Ξάνθη, Ιωάννινα και τώρα στην Τρίπολη. Αποδείχτηκε πως δεν υπάρχουν ισότιμες εναλλακτικές λύσεις σε καίριες θέσεις, είτε σε συνθήκες μακρόχρονης απουσίας όπως του Κατσικά, του Τζιόλη και μέχρι πρότινος του Μακ, είτε σε αυτές της τιμωρίας, όπως συνέβη με τον Κάτσε, είτε της «κακής» μέρας κάποιων. Αυτό δε σημαίνει πως η ταυτόχρονη παρουσία κάποιων από τους παραπάνω, θα διασφάλιζε απαραίτητα, αφού η Νο1 ασφάλεια αυτής της ομάδας ως τώρα ήταν λειτουργία της ως σύνολο.

Πάνω σ? αυτή τη βάση δομήθηκε και πάνω σ? αυτήν οφείλει να συνεχίσει. Για μια ακόμη σεζόν η χειμερινή μεταγραφική περίοδος δεν εξελίσσεται θετικά για τον ΠΑΟΚ, με σημαντικές καθυστερήσεις, παρά τις όποιες αιτίες υφίστανται γι? αυτές, που κοστίζουν σημαντικά.

Δεν είναι καιρός γι?αμφισβήτηση και το σύνηθες σαφάρι στοχοποίησης. Ευθύνες υπάρχουν για όλους, μηδενός εξαιρουμένου. Με την ομάδα εκτός Ευρώπης και Κυπέλλου και μετά την απώλεια της πρώτης θέσης, με σειρά διαδοχικών εμφανίσεων, είναι λογικό η απογοήτευση, η πικρία, ο θυμός να εντείνουν την πίεση και να δημιουργούν συνθήκες κρίσης. Είναι μια κατάσταση που βιώνει κάθε ομάδα.

Το ζητούμενο για τον «Δικέφαλο» είναι να την ξεπεράσει γρήγορα. Να μάθει από αυτά που έπαθε, να συγκεντρωθεί σ? αυτό που θέλει να κάνει και να πετύχει, φτάνοντας τελικά και στο να το διεκδικήσει με όλες του τις δυνάμεις, σε όλα τα επίπεδα. Η ισχύς εν τη ενώσει. Το κάθε «θέλω» ή ο εγωισμός όλων όσων βρίσκονται εντός κι εκτός αυτού, περνάει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, μπροστά στο συμφέρον της ομάδας και της αξιοποίησης της θέσης στην οποία βρίσκεται για να επανέλθει εκεί που ήταν.

Δεν είναι εύκολο, αλλά μήπως ήταν ως τώρα; Το χρονικό διάστημα που ακολουθεί μπορεί ν? αποδειχτεί άκρως ωφέλιμο με βασική προϋπόθεση να υπάρξει κάτι θετικό αύριο, στην τρίτη, διαδοχική εκτός έδρας αναμέτρηση της ομάδας σε διάστημα μιας εβδομάδα και μάλιστα στα τρία από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Κι αυτό γιατί ακολουθεί την Κυριακή ο εντός έδρας αγώνας με τον Πλατανιά στην Τούμπα και μετά δίνεται χρόνος αφού ο αγώνας με τη Νίκη Βόλου στη Μαγνησία, που ήταν προγραμματισμένος για το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο, δεν πρόκειτα να διεξαχθεί όπως συμβαίνει τον τελευταίο καιρό και θα συνεχίσει να συμβαίνει μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου, με τις ομάδας που επρόκειτο να την αντιμετωπίσουν να καρπώνονται τους τρεις βαθμούς.

Συνεπώς οι τραυματίες θα έχουν επιστρέψει, τα προϊόντα της μεταγραφικής περιόδου, αυτά που ήρθαν κι αυτά που θ? ακολουθήσουν, έχοντας καθυστερήσει αρκετά, θα έχουν τον πολύτιμο χρόνο ν? αφομοιώσουν και ν? αφομοιωθούν από το νέο τους περιβάλλον. Ξεκινάει ένας ολόκληρος, δεύτερος γύρος της κανονικής περιόδου κι όπως αποδεικνύεται κάθε αγώνας, κάθε βαθμός, κάθε φάση, κάθε δευτερόλεπτο, έχει τη σημασία του κι είναι ικανό να κάνει τη διαφορά.

Ωρα για επανεκκίνηση, με ψυχραιμία, «καθαρό» μυαλό, συνείδηση, πίστη και προοπτική από όλους με κοινή συνισταμένη και στοιχείο-κλειδί τη συσπείρωση. Καλή συνέχεια, καλή δύναμη σε όλους...