Τέτοια ώρα, τέτοια έργα στη Νέα Σμύρνη

Με δεδομένη την ανάγκη επιβίωσης του Πανιώνιου στην Α΄ Εθνική. Και με δεδομένες τις απουσίες – πέρα από τις αδυναμίες – του ΠΑΟΚ. Διαφωνούμε δε, με όσους σπεύδουν με την εικόνα του αγώνα της Νέας Σμύρνης να θάψουν ακόμη βαθύτερα το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τούτο μάλιστα, επειδή είναι ήδη θαμμένο τόσο βαθιά, ώστε να μην πάει βαθύτερα.

Εξάλλου όποια ομάδα – είτε εντός είτε εκτός συνόρων μας – και να ήταν στη θέση του Πανιώνιου τα ίδια θα έπραττε. Όπως και στη θέση του ΠΑΟΚ. Το αυτό θα έπραττε. Θα προσπαθούσε όπως κι όσο προσπάθησε. Από την (πρώτη του ΠΑΟΚ στο Πρωτάθλημα) ισοπαλία πάντως, κερδισμένοι είναι οι γηπεδούχοι και χαμένοι οι φιλοξενούμενοι. Η απώλεια του +1 βαθμού για τα πλέι οφ δεν είναι δα, και καταστροφή. Αφήστε που η καταστροφή για τον ΠΑΟΚ είναι το 0/3 στόχους της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου. Με άλλα λόγια; Η μία ακόμη χαμένη παρτίδα.

Κι επιμένουμε. Στα πλέι οφ του Πρωταθλήματος δεν σώνεται αυτή η παρτίδα. Απλά, διαμορφώνονται προοπτικές για την άλλη! Εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε. Ο ΠΑΟΚ έμεινε τελικά, 3ος στην κανονική διάρκεια πληρώνοντας πλήθος λαθών του. Αυτό είναι το κακό. Υπάρχει και χειρότερο. Οι υπεύθυνοι κι υπόλογοι γι' αυτά δεν πληρώνουν. Πληρώνονται ή πληρώθηκαν κι από πάνω. Ο νοών νεοίτω!

Κριτική βέβαια, επί αγωνιστικού στη Νέα Σμύρνη δεν χωρά. Τα είπαμε. Ο Πανιώνιος – με το άγχος να τον λυγίζει - δεν έπαιξε μπάλα. Ο σκοπός της επιβίωσης αγίαζε τα μέσα του. Ο ΠΑΟΚ τουλάχιστον, προσπάθησε. Με σύνθεση ανάγκης... Ήτοι με πολλές απουσίες αλλά κει δεδομένες τις αδυναμίες – για να λέμε τα πάντα , όλα – τόσο μπορούσε, τόσο έκανε.

Η αλήθεια πάντως, είναι πως πέρα από την απώλεια του +1 στα πλέι οφ (είτε 2η, είτε 3η θέση... Η πίκρα της αποτυχίας, πίκρα παραμένει) πονά τον ΠΑΟΚ ο τραυματισμός του Δημήτρη Παπαδόπουλου. Ο πλέον, φορμαρισμένος φορ του «δικέφαλου» στα «πιτς». Και η αγωνία για τη συμμετοχή του στα πλέι οφ στο «κόκκινο»!

Toυ Άρι Νικολάκη