Ποια Καμπάλα; Ο… Σικαμπάλα!

Ταλέντο. Αυτό που σου δίνει ως Θεός σαν δώρο. Ο τρόπος που το διαχειρίζεσαι είναι αυτό που εσύ δίνεις πίσω στον Θεό σαν δώρο. Αν ο... Θεός έχει γνώση από αυτά τα λόγια του Λέο Μπουσκάλια, τότε θα πρέπει να έχει φρικτά παράπονα από αυτόν. Του έδωσε τα πάντα κι αυτός ο... αμαρτωλός τον άφησε με τα αδειανά χέρια. Τον προίκισε με σπάνια χαρίσματα, όμως εκείνος δεν είχε το κουράγιο να αφήσει το ταλέντο του να τον ταξιδέψει στα μονοπάτια που τον οδήγησε.

Ο καλλιτέχνης δεν είναι τίποτα χωρίς το ταλέντο, μα το ταλέντο δεν είναι τίποτα χωρίς την δουλειά. Κι ο Μαχμούντ Αμπντέλ Ραζέκ Φαντλάλα Σικαμπάλα (όνομα που μόνο ο Γιώργος Μίνος άντεξε να πει ολόκληρο δίχως ανάσα)

έχει να το λέει ότι δεν δούλεψε ούτε μία μέρα στην ζωή του. Απλώς, κορόιδευε -συνεχώς- τους άλλους. Τον περίγυρο του, τους εργοδότες του, τους προπονητές του, ολάκερο τον κόσμο, μέχρι και τον ίδιο του τον εαυτό. Κάθε μέρα. Όλη μέρα. Για μήνες. Χρόνια. Δεκαετίες. Στο τέλος ο «μάγος» κατάφερε να πετύχει το πιο δύσκολο από όλα τα τρικ: να εξαφανίσει τον εαυτό του.

Μάθε στον Ριβάλντο λίγη μπάλα...

Φυσούσε συμφοριασμένα το βράδυ της 16ης Οκτωβρίου του 2005 σε εκείνο το... στενάχωρο καφέ του Διδυμοτείχου, όπου μία ολόκληρη σειρά από κοντοκουρεμένα φαντάρια προσπαθούσε να ξαναβρεί την χαμένη επαφή με τον έξω κόσμο. Είχε σίγουρα περισσότερο κόσμο από ότι στο κεκλεισμένων των θυρών «Καραϊσκάκης». Sold-out. Στριμωξίδι. Η μπύρα μου γινόταν μετά από λίγο η... μπύρα σου. Μία αγνή, ανόθευτη, ανακατεμένη κερκίδα που περίμενε αυτό το Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ περισσότερο κι από ότι το νερό οι κάτοικοι της Σαχάρα.

Δεν ήταν συγκρίσιμα μεγέθη. Μέχρι εκείνο το βράδυ, ουδείς είχε κερδίσει τον Ολυμπιακό στο νεόδμητο στολίδι του. Εκείνος ο Ολυμπιακός είχε τον original Ριβάλντο, είχε «Τζόλε», είχε Γεωργάτο, είχε ένα καθαρόαιμο άτι ονόματι Γιάγια Τουρέ, είχε της... Παναγιάς τα μάτια. Κι ο ΠΑΟΚ; Εκτός από... χρέη και προσφυγές, ο «κουρελής» ΠΑΟΚ κατέβαινε με δίδυμο στόπερ τον τίμιο Χασιώτη πλάι στον αφελή Ουντέζε, τον τροφαντό Φατίχ Ακιέλ να «υποδύεται» τον δεξιό μπακ, τα τρομερά «μωρά του Γιώργου Κωστίκου» (Μπαλάφας, Ηλιάδης, Φερνάντες, Λάζαρος) και με ένα ξεγυρισμένο... «τάληρο» στην πλάτη από την τελευταία του επίσκεψη στο ίδιο γήπεδο!

Τα πάντα πήγαιναν βάση σχεδίου, μέχρις ότου όταν ένας ψηλόλιγνος άρχισε να στρώνει νωχελικά και ράθυμα τις κάλτσες του πριν μπει στον αγωνιστικό χώρο με την συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού και με το σκορ στο προβλεπόμενο 1-0 από ένα υπέροχο φάουλ του Τουρέ στο «γάμα» του Φερνάντες.

Χρειάστηκε δύο επαφές. Δύο ακουμπήματα με το εξωτερικό του αριστερού του ποδιού, που ήταν σαν να... ξεφλούδισε την μπάλα. Ο Παντελής Κωνσταντινίδης ήταν αδύνατον σπαταλήσει αυτά τα δύο «δώρα»... Φαραώ, που πριν να πιεις δυο γουλιές μπύρας είχαν κάνει το σκορ 1-2! Το συμπαθές καφέ στον πεζόδρομο του Διδυμοτείχου... ισοπεδώθηκε σαν να πέρασε από πάνω του μία ορδή... μουτζαχεντίν, που αποχώρησε αφήνοντας πίσω του την βουή από το σύνθημα «Μάθε στον Ριβάλντο λίγη μπάλα, Σικαμπάλα, Σικαμπάλα». Για ένα βράδυ ο ιμιτασιόν Ριβάλντο, ένας 20χρονος Αιγύπτιος free-styler είχε κερδίσει τον... χρυσόμπαλο Ρίμπο!

Αυτός είναι!

Χρειάστηκαν πέντε λεπτά. Μόλις πέντε λεπτά! Τα έμπειρα μάτια του Γιώργου Κωστίκου, ο οποίος τραβήχτηκε μέχρι το Κάιρο για να τον δει στο αιγυπτιακό clasico ανάμεσα στην Ζαμάλεκ και την Αλ-Άχλι, γούρλωσαν: ««Δεν χρειάστηκαν παραπάνω από πέντε λεπτά για να καταλάβω ότι πρόκειται για μεγάλο παίκτη. Για αυτόν που θέλαμε. Ένα νεαρό που και μόνο η παρουσία του θα έφερνε κόσμο στη Τούμπα», εξομολογήθηκε πολύ αργότερα ο συνήθως εγκρατής τότε scout του ΠΑΟΚ.

Δεν ήταν όμως εύκολο. Ούτε καν πιθανό. Ο «Σίκα» ήταν ίνδαλμα. Είδωλο. Είχε κάνει ντεμπούτο από τα 16 και ήταν ότι καλύτερο είχε βγάλει ποτέ η Ζαμάλεκ. Τα εκατομμύρια ευρώ που ακούγονταν δεν περίσσευαν δα και από την τσέπη του Γιάννη Γούμενου, ο οποίος όμως έμαθε μία κρυφή λεπτομέρεια. Ο Αιγύπτιος δεν είχε ακόμα επαγγελματικό συμβόλαιο. Το «παραθυράκι» ήταν μισάνοιχτό.

​΄Ενας... πιο γρήγορος Χατζηπαναγής!

Λένε πως το δύσκολο στο... κέρατο είναι η πρώτη φορά. Αν πάρεις την κρυάδα και απατήσεις, μετά σου γίνεται συνήθεια. Έξη. Την Πρωτοχρονιά του 2005 ο τότε αντιπρόεδρος του ΠΑΟΚ, Νίκος Παπαβραμίδης κάνει ρεβεγιόν στο Κάιρο και επιστρέφει με σουβενίρ την υπογραφή του 19χρονου Σικαμπάλα! Ο ΠΑΟΚ πάει την υπόθεση στην ΦΙΦΑ και προς γενική έκπληξη τον Απρίλιο του 2005 την κερδίζει. Αρκεί να πληρώσει ένα πρόστιμο 250.000 δολαρίων στην Ζαμάλεκ και ο παίκτης είναι δικός του! Ο Αιγύπτιος τιμωρείται με τετράμηνο αποκλεισμό, μα κάνει όργια στο Παγκόσμιο Νέων το οποίο καλύπτεται καθημερινά από τις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης, που αφιερώνουν μυθικά κομμάτια για τον Φαραώ που έρχεται στην Τούμπα για να συνεχίσει την παράδοση του Μαγκντί, των αδερφών Χασάν και του Αμπντελσατάρ Σάμπρι.

Δεν είναι υπερβολές. Ούτε... παπατζιλίκια. Στις πρώτες προπονήσεις ο Σικαμπάλα χαζεύει κόσμο. Κάνει όργια! Την... κρύβει! Ο Θοδωρής Ζαγοράκης τον βαφτίζει «υδραυλικό». Στα πρώτα φιλικά με Τρίκαλα, Πιερικό και Θράκη ο Αιγύπτιος είναι οργιαστικός. Ο θρύλος λέει ότι σε ένα γκολ με την Θράκη, σκόραρε αφού ντρίμπλαρε όλη την άμυνα και μπήκε με την μπάλα στα δίχτυα με ένα πλατύ χαμόγελο στο στόμα. Ο Μάκης Κατσαβάκης κάνει μία δήλωση που μένει στην ιστορία: «είναι ένας πιο γρήγορος Χατζηπαναγής», ο Βασίλης Βασιλάκος δηλώνει τρελαμένος με τον διασκελισμό και την ντρίμπλα του, ενώ ο Κυριάκος Αλεξανδρίδης κάνει μία ευχή: «μακάρι να μην μάθει γρήγορα ελληνικά και τρελαθεί με αυτά που ακούει». Στην Θεσσαλονίκη εξαπλώνεται ταχύτατα μία νέα ασθένεια: η Σικαμπαλιάδα!

​Αν προπονούνταν, όσο στο Playstation...

Αυτό που λησμονούν όμως όλοι είναι πως πρόκειται για ένα παιδί 19 ετών, που ναι μεν είχε φύγει από τα 11 του για το αχανές Κάιρο (γεννήθηκε στην πόλη Ασουάν), όμως ποτέ του δεν είχε μάθει να ζει επαγγελματικά, με ότι συνεπάγεται αυτό. Κάνει εκπληκτικά πράγματα με την μπάλα στα πόδια, κάθε του επαφή αφήνει πίσω του επιφωνήματα θαυμασμού, όμως είναι άγουρος τακτικά, δεν μαρκάρει ούτε την σκιά του, βαριέται το τρέξιμο και την προπόνηση.

Η πρώτη του κακή συνήθεια λέγεται Playstation. Παίζει ώρες ατέλειωτες με την αγαπημένη του Μπαρτσελόνα, όπου παίρνει πάντα τον εαυτό του. Λένε πως αν προπονούνταν τόσο σκληρά και στο πραγματικό γήπεδο, όσο με το τηλεχειριστήριο τότε κάποια στιγμή ίσως έπαιζε και στους πραγματικούς «μπλαουγκράνα».

Μολονότι έχει κι άλλο Αιγύπτιο για παρέα (Μέγκαχεντ), είναι παράξενο... τρένο. Έχει ελάχιστους φίλους, μένει κλεισμένος για μέρες στο σπίτι και αδυνατεί να καταλάβει γιατί οι προπονητές του (Καραγεωργίου, Κωστίκος, Ντουμιτρέσκου) δεν ξεκινούν την ομάδα από αυτόν σε μία ταραγμένη χρονιά, που τίποτα δεν είναι σταθερό στον ΠΑΟΚ. Υπάρχουν στιγμές με το γήπεδο που θυμίζει Ροναλντίνιο κι άλλες που ψάχνεις για ώρες για να δεις αν παίζει. Την μία δηλώνει ενοχλήσεις με πρόφαση την αργοπορία στις πληρωμές, την άλλη σέρνεται από το ραμαζάνι, την τρίτη νιώθει νοσταλγία για το σπίτι του. Από δικαιολογίες; Άλλο τίποτα...

Λιποτάκτης

Στο τέλος της σεζόν 2005-06 αρχίζει να υποτροπιάζει. Χάνει προπονήσεις, αντιμιλάει, βάζει τον εαυτό του πάνω από όλους. Κάτι έχει αλλάξει. Ο Ίλιε Ντουμιτρέσκου τον βγάζει στην σέντρα και τον τελειώνει από τα δύο τελευταία ματς της σεζόν. Ο Σικαμπάλα μετά από 4 γκολ και 8 ασίστ (και πολλά χάι-λάιτ)σε 27 παιχνίδια στον ΠΑΟΚ δεν θα ξαναφορούσε την φανέλα με τον Δικέφαλο στο στήθος: «Είμαι έκπληκτος όσον αφορά την αργοπορία του γιατί ήταν πολύ καλός στις προπονήσεις, πρόσφερε αρκετά, ήταν από τους καλύτερους. Μία μέρα ένας ποδοσφαιριστής τα πληρώνει όμως αυτά στην καριέρα του. Δεν είναι στα πλάνα μου για τα δυο τελευταία παιχνίδια του πρωταθλήματος. Είναι κρίμα που δεν μπορούν να συνειδητοποιούν ορισμένοι τι μπορεί να κάνουν στο ποδόσφαιρο. Ανοίγουν λίγο τα μάτια τους και νομίζουν ότι το ποδόσφαιρο δεν συνεχίζεται χωρίς αυτούς. Είναι λάθος αυτό που έκανε και αυτό που πιστεύει. Θα τιμωρηθεί. Πληροφορήθηκα, ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που το κάνει αυτό.».

Υπήρξε το πιο βολικό ψέμα στην ζωή του. Είναι σαν τις ενοχλήσεις στην μέση που δεν ανιχνεύονται με τίποτα. Ο Σικαμπάλα φεύγει (χωρίς τους φίλους του) για Κάιρο και δεν επιστρέφει ποτέ. Υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να φύγει από την Αίγυπτο λόγω ανεκπλήρωτων στρατιωτικών υποχρεώσεων, όμως η αλήθεια είναι άλλη: αφού φλέρταρε πρώτα με την αιώνια εχθρό Αλ-Άχλι, υπογράφει μόνος του στην Ζαμάλεκ και γίνεται για δεύτερη φορά «δίγαμος»! Μετά από ένα μπαράζ δικών, ο ΠΑΟΚ αποζημιώνεται με ένα ποσό που σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής έφτασε τα 2 εκατομμύρια ευρώ και ο Σικαμπάλα πετυχαίνει αυτό που ήθελε: επιστρέφει σπίτι.

Επάγγελμα: ψεύτης!

Ακόμα και σήμερα θεωρείται ο «Μαραντόνα της Αιγύπτου». Είναι ο Θεός της Ζαμάλεκ. Έγινε ακόμα περισσότερο θρύλος, όταν εν μέσω αγώνα πέταξε τα παπούτσια του στην εξέδρα της Αλ-Άχλι που τον έβριζε! Δεν υπάρχει άλλος παίκτης στον κόσμο που να πέτυχε τρία γκολ με απευθείας φάουλ στον ίδιο αγώνα! Τα βίντεο με τα κόλπα του στο Youtube συγκρίνονται μόνο με αυτά του Μέσι και του Κριστιάνο Ρονάλντο. Δεν σταμάτησε όμως ποτέ να είναι προβληματικός.

«Σκοτώθηκε» σχεδόν με όλους τους προπονητές και όλα αυτά τα χρόνια δεν σταμάτησε να διοχετεύει ψέματα, μέσω των εκπροσώπων του. Δεν υπήρξε ομάδα του πλανήτη που να μην ενδιαφέρθηκε για δαύτον σε ένα οργασμό ψεύτικών δημοσιευμάτων. Από την Μπέρμιγχαμ και την Άντερλεχτ, ως τους Orlando Pirates της Νοτίου Αφρικής και τον Παναθηναϊκό του... Βλάση Τσάκα, ο οποίος υποστήριζε ότι είχε και προσύμφωνο μαζί του. Από την Σέλτικ, την Στουτγκάεδη, την Ουντινέζε, τον Ολυμπιακό και τον Πλατανιά, ως τα Χανιά, την Εσπανιόλ και την Νάπολι. Το ψέμα ότι υπέγραψε στους «παρτονοπέι» έναντι 3 εκατομμυρίων ευρώ που συντηρήθηκε για μήνες, ψηφίστηκε ως η απάτη της χρονιάς στην Ιταλία!

Την απάτησε και το πλήρωσε

Απάτησε δις την Ζαμάλεκ. Την πρώτη, όταν έφυγε δανεικός (2012-13) στα Εμιράτα και την Αλ-Ουάσλ. Παρότι τα «έσπαγε» εκεί, έφυγε κλωτσηδόν όταν μετά από μία βαριά ήττα με 5-0 βρέθηκε να διασκεδάζει σε συναυλία του τραγουδιστή-σταρ Ταμέρ Χόσνι! Την δεύτερη φορά, όταν έκανε το όνειρο του για μία μεγάλη μεταγραφή πράξη και το 2013 υπέγραψε στην Σπόρτινγκ Λισαβώνας του Λεονάρντο Ζαρντίμ, αφού πρώτα έκανε το αμίμητο: κέρδισε δικαστικά την ελευθερία του από την Ζαμάλεκ, όμως για να μπορέσει να πληρωθεί τους μισθούς δύο ετών υπέγραψε ξανά σε αυτή, με την υπόσχεση ότι θα καρπωθεί όλα τα λεφτά πιθανής μεταγραφής του! Μόνο που δεν έμελλε ποτέ να φορέσει την φανέλα της πρώτης ομάδας της Σπόρτινγκ, παρά μόνο σε ένα ματς κυπέλλου...

Η έλευση του Μάρκο Σίλβα στην τεχνική ηγεσία έκανε ακόμα χειρότερα τα πράγματα και ο «Σίκα» έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα. Εξαφανίστηκε στην Αίγυπτο, προφασιζόμενος ότι έχει... ανεκπλήρωτες στρατιωτικές υποχρεώσεις με τον πρόεδρο των «λιονταριών» να λέει το αμίμητο: «μας λέει ότι τον ζητάει άμεσα ο Αιγυπτιακός στρατός. Ποιός είναι; Ο Ράμπο;».

Το καλοκαίρι γύρισε για τέταρτη φορά (!) στην αγαπημένη του Ζαμάλεκ, με λεφτά που προήλθαν από έρανο ανάμεσα στους φιλάθλους, μόνο που για να ξεσκουριάζει από την σεζόν διετή απραξία δόθηκε δανεικός στην Ισμαΐλι, όπου ανήκει σήμερα. Στα 29 του είναι ένας ζάπλουτος (για τα αιγυπτιακά δεδομένα) σελέμπριτι με πολλές φιλίες στον καλλιτεχνικό κύκλο, είναι ένας living legend για τους οπαδούς της Ζαμάλεκ, μα ποτέ του δεν έγινε αυτό που προοριζόταν. Πρόλαβε να παίξει μόνο σε 26 ματς με την Εθνική Αιγύπτου (ω, τι σύμπτωση επειδή «σκοτώθηκε» με τον εθνικό εκλέκτορα), γνώρισε τα κάγκελα της φυλακής, όταν μαζί με τον Άχμεντ Χοσάμ Μίντο χτύπησαν τρεις φοιτητές, οι οποίοι έκαναν το έγκλημα να ζητήσουν μία φωτογραφία μαζί τους και... (πιστέψτε το ή όχι) δεν έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις! Ένας πραγματικός ποδοσφαιρικός λιποτάκτης...

Χαζέψτε ελεύθερα με τα ζογκλερικά του Σικαμπάλα, που τελικά ήξερε την ίδια με τον Ριβάλντο μπάλα!