«Δεν ταιριάξαμε ως ομάδα ...»

Ο Γιώργος Δέδας δεν χρειάστηκε να διαβεί τις πύλες του ανεξήγητου, διότι σε συνέντευξη που παραχώρησε στο www.esake.gr έδωσε απαντήσεις αλλά και αναφέρθηκε σε έναν μόνιμο προβληματισμό που κυριαρχεί στη σκέψη του.

Ο Δέδας συμπλήρωσε πέντε χρόνια αδιάληπτης παρουσίας με εξαίρεση τη σεζόν 2011-12. Πλέον διανύει το 36ο έτος της ηλικίας του, αλλά δεν σκοπεύει να το βάλει κάτω. «Θα ξυρίσω τα μούσια μου, θα μικροδείξω και θα συνεχίσω κανονικά», δήλωσε χαρακτηριστικά. Στην ατζέντα της συζήτησης κυριάρχησε η πορεία του ΠΑΟΚ η οποία (ως ένα βαθμό) θύμισε ασανσέρ.

- Πώς θα χαρακτήριζες τη χρονιά για τον ΠΑΟΚ;

«Από τη στιγμή που δεν καταφέραμε να εκπληρώσουμε τους στόχους μας, είναι αποτυχημένη. Με εξαίρεση αυτόν της 5ης θέσης που οριοθετήθηκε στα μέσα της χρονιάς όταν είδαμε ότι δεν μπορούσαμε να πάρουμε μια θέση στην 4αδα. Εκτιμώ ότι θα μπορούσαμε να είχαμε προκριθεί στις 16 καλύτερες ομάδες του Eurocup, συν ασφαλώς στον τελικό του Κυπέλλου. Ο ημιτελικός αγώνας με τον Φάρο ήταν ορόσημο για μας. Από την άλλη πλευρά, κάναμε συγκεκριμένες μεγάλες νίκες οι οποίες έδειξαν ότι η ομάδα είχε σφυγμό. Εν τέλει, αν δούμε το σύνολο των αποτελεσμάτων η πλάστιγγα γέρνει προς το αρνητικό».

- Μη έχοντας πλέον την πίεση των αγώνων αλλά με καθαρό μυαλό, τι έφταιξε; Ο ΠΑΟΚ παρουσίασε σκαμπανεβάσματα στη συνολική πορεία του.

«Η ομάδα άλλαξε μορφή 2-3 φορές στη διάρκεια της χρονιάς κι αυτό είχε τη σημασία του. Στην προετοιμασία δουλέψαμε χωρίς Αμερικανό πλέι μέικερ και μετά την πρώτη αγωνιστική ήρθε ο Χάτσερ. Μετά διαπιστώσαμε ότι υστερούσαμε στο inside game και προέκυψε η μεταγραφή του Σοφοκλή. Όταν μαζευτήκαμε όλοι μαζί, κάναμε 12 νίκες σε 14 αγώνες εκεί φάνηκε ότι είχαμε βρει ρυθμό. Μάλιστα οι δύο ήττες ήταν, η μία από τη Ζενίτ και η άλλη από τον Απόλλωνα Πατρών στο τελευταίο δευτερόλεπτο.

Ακολούθησε η ήττα από τον Φάρο Κερατσινίου στο Κύπελλο η οποία κλόνισε την ομάδα. Ηταν ένας αγώνας που είχαμε σημαδέψει, δυστυχώς όμως δεν μας βγήκε. Προέκυψαν οι τραυματισμοί οι οποίοι αλλοίωσαν την ομάδα. Δεν είναι τόσο εύκολο να παίζεις δίχως δύο βασικότατους παίκτες όπως ήταν οι Βασιλειάδης, Σχορτσανίτης. Υποχρεωτικά αλλάζουν οι ρόλοι στην ομάδα, δεν είναι τόσο απλό να προσαρμοστείς. Αυτές οι απουσίες κόστισαν σε σημαντικό βαθμό».

- Μήπως ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να βρει την αγωνιστική χημεία που τον χαρακτήριζε στα προηγούμενα χρόνια.

«Ασφαλώς και ήταν θέμα αγωνιστικής χημείας, ως ένα βαθμό όμως δεν ταίριαξαν και οι χαρακτήρες που είναι απαραίτητο σε μια ομάδα. Για να μην παρεξηγηθώ, δε λέω ότι είχαμε κακούς χαρακτήρες, απλά ήταν πολλοί διαφορετικοί. Αυτό κόστισε στη διάρκεια χρονιάς στον τομέα της διαχείρισης καταστάσεων. Υπήρξαν στιγμές στις οποίες δεν είχαμε σωστή αντίδραση. Στιγμές στις οποίες φάνηκε ότι δεν ήμασταν όλοι στην ίδια σελίδα».

- Η ήττα από τον Φάρο Κερατσινίου ήταν τόσο καταδικαστική για τη ψυχολογία της ομάδας;

«Όχι, η χρονιά δεν τελείωσε τον αγώνα με τον Φάρο. Επαναλαμβάνω ότι ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση της χρονιάς, αλλά δείξαμε χαρακτήρα κερδίζοντας τη Βαλένθια, κυνηγώντας τη νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο ή με τη νίκη μας απέναντι στη Λιμόζ».

- Τότε αμφισβητήθηκε και η ομάδα περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

«Εισπράξαμε την απογοήτευση του κόσμου, είναι αλήθεια ότι προσπαθήσαμε πολύ σαν ομάδα να ξεπεράσουμε αυτή την ήττα. Εκείνο το διάστημα δεν απείχαμε πολύ από την τετράδα. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, ναι θα εστίαζα στον αγώνα με τον Φάρο»

- Η προσέλευση του κόσμου στο PAOK Sports Arena είναι ένας μόνιμος προβληματισμός. Σε ποιον βαθμό επηρεάζει εσάς τους αθλητές;

«Είναι μεγάλο πρόβλημα ειδικά για συλλόγους του βεληνεκούς του ΠΑΟΚ. Ο αθλητής νιώθει κατευθείαν την απουσία του κόσμου. Όπως για παράδειγμα στους αγώνες με την ΑΕΚ, τη Σάρατοφ ακόμη και στο ντέρμπι με τον Αρη ανεξαρτήτως της ήττας. Ο κόσμος σου δίνει ενέργεια και ορμή. Τα τελευταία χρόνια, η απουσία του είναι το μόνιμο ερώτημα. Εκ φύσεως, δεν μπορώ να κατηγορήσω τον κόσμο ή να τον υποχρεώσω να έρθει στο γήπεδο. Στο εξωτερικό δεν απορρίπτουν τις λύσεις του ερωτηματολογίου για να νιώσουν τον σφυγμό του κόσμου, να δουν τις απαιτήσεις του και να διαπιστώσουν κατά πόσο είναι εφικτό να υλοποιηθούν».

- Η απαίτηση του κόσμου επικεντρώνει στη δημιουργία πιο ανταγωνιστικής ομάδας η οποία θα είναι σε θέση να διεκδικεί τίτλους.

«Ολοι το θέλουμε. Πρέπει να κρίνουμε τηρουμένων των οικονομικών δυνατοτήτων και όχι της κατάστασης στην οποία θα θέλαμε να είναι η ομάδα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην τωρινή χρονιά. Η ομάδα πήρε αποτελέσματα αγγίζοντας το υψηλότερο επίπεδο. Κέρδισε τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, αυτές τις ομάδες δεν μπορείς να τις κερδίσεις τρεις φορές μέσα σε μια εβδομάδα.

Δεν μπορείς να μπεις στο μυαλό του κόσμου, είναι προφανές ότι απαιτεί κάτι περισσότερο. Το γήπεδο είναι το βασικό έσοδο για μια ομάδα. Είναι διαφορετικό να ξεκινάς μια χρονιά με 3.000 διαρκείας που εξασφαλίσουν ένα έσοδο της τάξεως των 350.000-400.000 ευρώ. Μόνο έτσι μπορούν να γίνουν αλλαγές σε πρόσωπα – σε αγωνιστικό επίπεδο – αρκεί αυτά τα χρήματα να πάνε στο μπάτζετ. Διοικητικά, προεξέχοντος του Μπάνε Πρέλεβιτς γίνεται μια τεράστια προσπάθεια. Δε νομίζω να ήθελαν πολλοί να βρεθούν στη θέση του Μπάνε, έχοντας την ευθύνη της πληρωμής».