«Τι να κάνεις τα λεφτά όταν κερδίζεις τόση αγάπη;»

Ο σπουδαίος Αμερικανός Φιλ Γκος παραδίδει μαθήματα ζωής. Η συνέντευξή του στο SDNA, κρύβει απίστευτες ατάκες: «Δε θα άλλαζα τη φετινή χρονιά»!

Λένε ότι «το χρήμα πολλοί εμίσησαν, τη δόξα ουδείς». Αυτή η φράση θα μπορούσε να περιγράψει τέλεια τη χρονιά που πέρασε ο Φιλ Γκος στον ΠΑΟΚ.

Επαγγελματίας μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, επαγγελματίας στη συμπεριφορά του αλλά «ερασιτέχνης» στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το παιχνίδι. Ο 36χρονος Αμερικανός δεν έπαιζε στον ΠΑΟΚ για να δικαιολογήσει τον μισθό του, δεν έπαιζε για να υπογράψει κάποιο μεγάλο συμβόλαιο στη συνέχεια της καριέρας του, δεν είχε να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Κι όμως, απέδειξε σε όλους ότι η αγάπη, ο σεβασμός και η τιμιότητα μπορεί να σε κάνουν να παραβλέψεις πολλά προβλήματα. Ναι, ακόμα και προβλήματα με πολλά… μηδενικά!

Ο Φιλ Γκος είχε μια σεζόν «με τις χειρότερες οικονομικές συνθήκες που έχει συναντήσει στην καριέρα του» όπως ο ίδιος μας λέει. Αν τον ρωτήσεις όμως δεν θα άλλαζε τίποτα. Πέρασε από… χίλια κύματα, έβλεπε τους μήνες να περνάνε χωρίς να πληρώνεται, έβλεπε το ρόστερ της ομάδας να αδειάζει από παίκτες, έβλεπε τους ανθρώπους της διοίκησης του ΠΑΟΚ να… ξεμένουν από λύσεις.

Όμως, ο Φιλ ήθελε να τον θυμούνται «για το πως αγωνίστηκε με τη φανέλα του ΠΑΟΚ και όχι γιατί τα παράτησε», όπως τονίζει με κάθε ευκαιρία. Στο τελευταίο παιχνίδι έχασε την πρόκριση στους «4» του ελληνικού πρωταθλήματος, αλλά κέρδισε το χειροκρότημα και τον σεβασμό του κόσμου και όπως ο ίδιος λέει «αυτά είναι πράγματα που δεν εξαγοράζονται με όλα τα χρήματα του κόσμου».

Η ιδανική αρχή και το όνειρο που παραλίγο να του… βγει!

-Φιλ, τώρα που τελείωσε αυτή η δύσκολη σεζόν πως νιώθεις; Ανακούφιση; Χαρά ή και λίγο στεναχώρια;

Αυτή τη στιγμή τα συναισθήματα μου είναι ανάμεικτα. Φυσικά είμαι στεναχωρημένος για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έπρεπε να αγωνιστούμε και είμαι χαρούμενος που η σεζόν τελειώνει αλλά επίσης είμαι λυπημένος γιατί φεύγω. Αφιέρωσα τον χρόνο μου, την ενέργεια μου και την καρδιά μου σε αυτόν τον οργανισμό. Πραγματικά απόλαυσα τον χρόνο που πέρασα εδώ, με αυτούς τους εκπληκτικούς ανθρώπους με τους οποίους φυσικά θα παραμείνω σε επαφή για το υπόλοιπο της ζωής μου και μπορώ να πω ότι είμαι χαρούμενος που υπήρξα μέρος σε κάτι τόσο ξεχωριστό.

-Στην αρχή της σεζόν ο ΠΑΟΚ έκανε ένα πολύ καλό ρόστερ και έδινε την αίσθηση ότι φέτος θα κάνει ένα βήμα παραπάνω. Είχες και εσύ την ίδια πεποίθηση;

Φυσικά. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο επέστρεψα. Δούλευα με τους Wizards το καλοκαίρι και τους είχα πει ότι θα επέστρεφα εδώ μόνο αν διεκδικούσαμε κάτι ως ομάδα είτε στην Ελλάδα είτε στην Ευρώπη. Ήμουν πολύ χαρούμενος με το ταλέντο και τον χαρακτήρα των παικτών που είχαν έρθει στην ομάδα, είχαμε φτιάξει ένα πολύ καλό σύνολο και είναι κρίμα που δεν μπόρεσε αυτή η ομάδα να παραμείνει έτσι ως το τέλος. Πίστευα ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο, μετά την περσινή τρίτη θέση στο πρωτάθλημα, εφόσον φέτος είχαμε κάνει ποιοτικές προσθήκες, φυσικά και είχαμε μεγάλους στόχους. Αλλά δυστυχώς τα πράγματα δεν έγιναν όπως τα σχεδιάζαμε.

Η αποδοχή και η αγάπη που δέχτηκα από τον κόσμο είναι πράγματα που δεν εξαγοράζονται!

-Με αυτό το σύνολο φτάσατε μέχρι τον τελικό Κυπέλλου. Εκεί δεν τα καταφέρατε απέναντι στον Παναθηναϊκό αλλά τον… κοιτάξατε στα μάτια. Νιώθεις ότι έχασες μια σπουδαία ευκαιρία να κατακτήσεις αυτό το τρόπαιο που τόσο ήθελες με τον ΠΑΟΚ;

Ναι και σε εκείνον τον αγώνα υπήρξαν και κάποια λάθη των διαιτητών, τους ξέφυγαν μερικά σφυρίγματα, έχασα εκείνο το σουτ στο τέλος και τώρα εύχομαι να είχα κάνει ένα διαφορετικό σουτ, αλλά είναι κάτι με το οποίο θα πρέπει να ζήσω. Αλλά ήταν μια σπουδαία εμπειρία και ένα βήμα πιο κοντά προς τη σωστή κατεύθυνση. Πέρσι, πριν έρθω εδώ ο ΠΑΟΚ είχε ήδη αποκλειστεί από το Κύπελλο και αυτή τη χρονιά φτάσαμε στον τελικό, δείγμα του ότι δουλεύουμε σωστά και βαδίζουμε προς τον δρόμο της επιτυχίας. Αλλά δεν θα άλλαζα τίποτα από τη φετινή σεζόν. Είναι κάπως περίεργο. Αυτή ήταν πιθανόν η πιο κακή οικονομική κατάσταση που έχω συναντήσει σε μια ομάδα όντας μέλος της, αλλά για κάποιον περίεργο λόγο δεν θα ήθελα να αλλάξω τίποτα. Η αποδοχή και η αγάπη που δέχτηκα από τον κόσμο μετά το παιχνίδι αλλά και στα social media, αυτά είναι πράγματα που δεν εξαγοράζονται.

Είμαι ευγνώμων που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία και αγωνίστηκα με την ασπρόμαυρη φανέλα και πιθανόν αυτή να είναι και η τελευταία φορά που με βλέπει ο κόσμος να αγωνίζομαι.

Η στιγμή που όλα άλλαξαν, η… επανάσταση και τα σχόλια που τον απογοήτευσαν

Αυτή η ομάδα μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία για μια νέα ζωή!

-Μετά τον τελικό Κυπέλλου έφυγες για την Αμερική και δεν επέστρεψες. Γιατί τότε σε ένα τόσο κρίσιμο σημείο για την ομάδα σου, πήρες αυτή την απόφαση, ενώ τώρα που πολλοί συμπαίκτες σου αποχώρησαν εσύ παρέμεινες;

Επειδή στη μέση της σεζόν όταν αγωνίζεσαι και δουλεύεις τόσο σκληρά αλλά δεν παίρνεις καθόλου χρήματα είναι δύσκολο να συνεχίσεις να παίζεις με αυτές τις συνθήκες. Όταν έχεις όλη αυτή την πίεση να προπονείσαι και να κερδίζεις τα παιχνίδια αλλά δεν πληρώνεσαι κάποια στιγμή αποφασίζεις ότι ήρθε η ώρα να υψώσεις το ανάστημα σου και να παλέψεις για το σωστό. Δεν είχε να κάνει με τους συμπαίκτες μου, δεν είχε να κάνει με τον προπονητή και με κανέναν από το υπόλοιπο τιμ, ήταν περισσότερο για να πιέσω με τον τρόπο μου τον οργανισμό ΠΑΟΚ για να βρεθεί ένας τρόπος για να πληρωθούμε. Τότε μου είπαν, «μην ανησυχείς όλα καλά». Ο κύριος Σαββίδης, τότε, επενέβει και μας έδωσε ένα μέρος από τα οφειλώμενα, όμως από εκεί και πέρα δεν πήραμε τίποτα άλλο. Όταν λες ότι θα κάνεις κάτι, πρέπει να το κάνεις. Ίσως στο μέλλον να βρεθεί κάποια λύση. Εγώ όμως ξέρω τι μου είπαν. Μου είπαν ότι το θέμα θα λυθεί και επέστρεψα. Από τότε μέχρι σήμερα όμως κανένας δεν έλαβε τίποτα παραπάνω. Για μένα όμως ακόμα και έτσι θα ήταν ανόητο να έφευγα τώρα. Μου έγιναν κάποιες προτάσεις και από άλλες ομάδες, αλλά ήταν οι περισσότερες από ομάδες που πάλευαν για τη σωτηρία στα πρωταθλήματα τους ή έμεναν λίγα παιχνίδια. Εγώ προτιμούσα να μείνω εδώ, να τιμήσω τον λόγο μου, να παίζω απλήρωτος και να απολαμβάνω το παιχνίδι, παρά να βάλω τον εαυτό μου σε τέτοια αγωνιστική πίεση. Είχα την πρόθεση να γυρίσω όταν έφυγα για το σπίτι μου. Ήξερα ότι θα γυρίσω απλά δεν ήξερα πότε. Για μένα ήταν μια καλή απόφαση γιατί τελικά πήρα κάποια χρήματα και ο κόσμος κατάλαβε ότι υπάρχει πρόβλημα. Αλλά δεν σκέφτηκα ούτε για ένα δευτερόλεπτο να αφήσω τελείως την ομάδα. Αυτή η ομάδα μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία για μια νέα ζωή για να είμαι ειλικρινής, στα 34 μου όταν πίστευα ότι η καριέρα μου έχει τελειώσει. Αυτός ήταν και ο πιο σημαντικός λόγος για μένα να μείνω και να τιμήσω αυτό που είχα πει ότι θα κάνω. Δηλαδή, ότι θα έπαιζα μια ολόκληρη σεζόν για τον ΠΑΟΚ και εκπλήρωσα την υπόσχεση μου άσχετα από τις περιστάσεις.

Δεν άφησα τα χρήματα να με επηρεάσουν και να πάρω λάθος αποφάσεις. Η κατάσταση μου θα ήταν τελείως διαφορετική αν ήμουν απένταρος ή αν ξεκινούσα τώρα την καριέρα μου. Δεν μπορώ να φανταστώ αν ήμουν νέος παίκτης και είχα κάνει επαγγελματικό συμβόλαιο, να ερχόμουν να εκπληρώσω το όνειρο μου και τελικά να μην πληρωνόμουν. Οπότε έπαιξε ρόλο το ότι είμαι έμπειρος, έχω παίξει 14 χρόνια στην Ευρώπη, έχω βγάλει κάποια χρήματα και δεν επικεντρώνομαι πλέον σε αυτό. Σε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μου δεν παίζω μπάσκετ για τα χρήματα. Φυσικά θέλω να ανταμείβομαι για τους κόπους και την προσπάθεια μου αλλά δεν εστιάζω σε αυτό. Εμένα σκοπός μου είναι να κερδίζω, να κάνω αυτό που αγαπάω, για όσο μου αρέσει ακόμα να παίζω μπάσκετ, να συνεχίσω να είμαι καλός άνθρωπος, να είμαι καλός συμπαίκτης, να προσπαθώ να κάνω ότι καλύτερο μπορώ και τα χρήματα θα έρθουν. Ποτέ δεν άφησα τα χρήματα να είναι βασικός παράγοντας για ότι αποφασίζω, για το πως θα τελειώσω ή πως θα ξεκινήσω την καριέρα μου. Και φυσικά ακούγοντας τους οπαδούς του ΠΑΟΚ να με ευχαριστούν και να μου λένε ότι θα τους λείψω και διάφορα καλά λόγια σαν αυτά, να περπατάω στο διάδρομο και να βλέπω ανθρώπους να κλαίνε, αυτό ήταν κάτι ιδιαίτερό για εμένα που αν είχα φύγει δεν θα είχα ζήσει ποτέ.

-Θεωρείς όμως ότι εκείνη η απόφαση να μην επιστρέψεις ίσως επηρέασε τους συμπαίκτες σου;

Είχα ενημερώσει τους συμπαίκτες μου από πριν. Όλοι ήξεραν τι σκόπευα να κάνω. Δεν ήταν έκπληξη για αυτούς. Ήξεραν ότι αν δεν πληρωθούμε, θα κάνω κάτι για να μπορέσουμε να πληρωθούμε. Μετά από αυτό, εγώ πήρα κάποια χρήματα, όπως και ο Γουίλ όπως και κάποιοι Έλληνες νομίζω, άρα η αντίδραση μου βοήθησε και κάποιους από τους άλλους. Δεν μετανιώνω για αυτό που έκανα. Ήξερα ότι ήμουν μια δυνατή φωνή για τον οργανισμό και έτσι αποφάσισα να το κάνω αυτό για να βρεθεί μια λύση. Πήραμε κάποια χρήματα αλλά δυστυχώς στη συνέχεια δεν είδαμε κάτι ανάλογο.

Δεν ήξεραν πόσο πονούσα κάποιες στιγμές, ότι έκανα ενέσεις για να μην νιώθω τον πόνο σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος μου!

-Κάποιοι υποστήριξαν όμως ότι και εσύ ο ίδιος δεν έπαιζες με τον ίδιο ενθουσιασμό…

Ναι όταν είσαι απογοητευμένος επειδή δουλεύεις σκληρά κάθε μέρα και δεν πληρώνεσαι είναι δύσκολο να αφοσιωθείς σε ένα μόνο πράγμα, δηλαδή στο μπάσκετ. Δεν πληρώνεσαι για την προσπάθεια σου. Δεν το χρησιμοποιώ ως δικαιολογία γιατί δεν είμαι 29 χρονών, είμαι 36 και φυσικά θα υπάρχουν σκαμπανεβάσματα, δεν είμαι ρομπότ, δεν είμαι τέλειος και ούτε προσπαθώ να γίνω. Απλά εγώ ξέρω ότι κάθε φορά που πατούσα το πόδι μου στο γήπεδο, είτε ήταν για προπόνηση είτε για αγώνα, έδινα το 100% μου. Έπαιξα με τόσους τραυματισμούς και τόσα προβλήματα που ο κόσμος δεν τα ξέρει. Δεν ήξεραν πόσο πονούσα κάποιες στιγμές, ότι έκανα ενέσεις για να μην νιώθω τον πόνο σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος μου, ότι πριν αρχίσει η σεζόν έπαθα μηνίσκο, δεν ήξεραν τι έπρεπε να περάσω για να μπορώ να κάνω προπόνηση και να μπορώ να παίζω. Στην ηλικία μου το σώμα δεν αναρρώνει με τον τρόπο που το έκανε παλιά και αυτή ήταν η πρώτη μου γεμάτη σεζόν τα τελευταία χρόνια. Το σώμα μου δεν αντέχει τόση πίεση και τόση δουλειά. Από την περασμένη σεζόν δεν ξεκουράστηκα. Μόλις είχα πάει στο σπίτι μου το καλοκαίρι είχα αρχίσει να δουλεύω με τους Wizards και γι αυτό γύρισα σε καλή κατάσταση αλλά όπως είπα είμαι σχεδόν 40 και γυρνώντας πίσω το χρόνο σκέφτομαι ότι ίσως έπρεπε να ξεκουράζομαι περισσότερο. Όμως αγαπώ αυτό το παιχνίδι και είναι δύσκολο για μένα όταν ξέρω ότι θέλω να παίξω, να μην παίξω. Το να αμφισβητεί ο κόσμος την προσπάθεια μου ή το αν νοιάζομαι για τον ΠΑΟΚ εξαιτίας των εμφανίσεων μου είναι ανόητο. Αυτό για να είμαι ειλικρινής ήταν κάτι που με είχε πληγώσει πολύ, όμως ήταν και ένας ακόμα λόγος να θέλω να μείνω για να αποδείξω σε κάποιους ότι κάνουν λάθος.

Δύο μήνες… κόλαση σε ένα πρωτάθλημα γεμάτο ίντριγκα

-Οι δύο τελευταίοι μήνες ήταν και οι πιο δύσκολοι. Πως ήταν να πηγαίνεις για προπόνηση και να βλέπεις 7 συμπαίκτες σου στο γήπεδο ή ακόμα και να πηγαίνετε με 6 επαγγελματίες παίκτες να παίξετε απέναντι στον Προμηθέα;

Νομίζω ότι δεν το αξίζαμε αυτό. Αλλά για να κινηθεί το αμάξι χρειάζεται βενζίνη. Οπότε εφόσον εμείς δεν είχαμε βενζίνη, μείναμε (σ.σ γέλια). Αλλά αυτό γίνεται όταν δεν είναι όλα όπως πρέπει. Πρέπει να τα περιμένεις όλα και να περιμένεις και το χειρότερο. Ήταν πραγματικά δύσκολο. Υπήρχαν μέρες που δεν ήθελα να πάω στην προπόνηση, αλλά δεν έλειψα ούτε σε μια προπόνηση, ούτε σε έναν αγώνα. Αλλά πιστεύω ότι αυτό εκτίμησαν όλοι σε μένα. Έδειξα ποιος είμαι ως άνθρωπος και τι χαρακτήρα έχω. Για μένα είναι πραγματικά τρελό το να ακούω ανθρώπους να με αποκαλούν «αρχηγό» ή «θρύλο» για τον ΠΑΟΚ και όπως είπα δεν θα άλλαζα τίποτα, ακόμα και αυτό το δύσκολο δίμηνο.

-Τις τελευταίες δύο εβδομάδες υπήρξε μια αναστάτωση γενικότερα στη Basket League. Έχεις παίξει σε αρκετές χώρες και πρωταθλήματα. Έχεις δει ποτέ κάτι παρόμοιο;

Πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η Ελλάδα είναι μια όμορφη χώρα για να έρθει κανείς να παίξει μπάσκετ αλλά η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει και αυτόν τον τομέα. Ξέρω ότι δεν είμαστε η μόνη ομάδα που έχει οικονομικά προβλήματα, αυτό γίνεται και σε άλλες μεγαλύτερες ομάδες. Το θέμα είναι ότι φαίνεται πως ο πρόεδρος της λίγκας και όλοι όσοι κατέχουν θέσεις δεν έχουν καμία εξουσία ουσιαστικά. Την εξουσία την έχει όποιος έχει τα χρήματα. Αυτός είναι ο λάθος τρόπος για να έχεις ένα επιτυχημένο πρωτάθλημα. Οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις, πρέπει να έχουν φωνή, να τους σέβονται όλοι και να μην καθοδηγούνται από τρίτα άτομα. Αυτά που γίνονται ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, δηλαδή το να μην πηγαίνει μια ομάδα στο παιχνίδι ή να φεύγει στο ημίχρονο είναι ντροπή. Έχεις δύο προπονητές – μύθους, τον Ντέιβιντ Μπλατ και τον Ρικ Πιτίνο. Το να βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση, αφού έχουν προπονήσει ομάδες του ανώτατου επιπέδου στις ΗΠΑ, είναι ντροπή. Κάτι πρέπει να αλλάξει στο ελληνικό μπάσκετ.

Ο «μέντορας» Ηλίας Παπαθεοδώρου που κέρδισε τον σεβασμό του και η επίσκεψη στην… γιορτινή Τούμπα.

Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου θα έχει για πάντα τον σεβασμό μου!

-Αυτά τα δύο χρόνια στον ΠΑΟΚ, συνεργάστηκες με τον Ηλία Παπαθεοδώρου. Όταν ο προπονητής σου είχε πρωτοέρθει στην ομάδα σας υπήρξαν κάποιοι που διαφώνησαν έντονα. Εσύ τι γνώμη έχεις για τον Ηλία Παπαθεοδώρου ως άνθρωπο και ως προπονητή;

Ο κόουτς θα έχει για πάντα τον σεβασμό μου. Καταρχήν για την ευκαιρία που μου έδωσε και νομίζω ότι ειδικά αυτή τη χρονιά έκανε ότι καλύτερο μπορούσε. Νομίζω ότι ήταν στην πιο δύσκολη θέση απ’ όλους. Δεν ξέρω αν έχει λάβει έστω και ένα ευρώ από τον ΠΑΟΚ. Είχε να διαχειριστεί όλους αυτούς τους καινούριους παίκτες, νέους, πιο μεγάλους. Κάποιος μπορεί να νομίζει ότι είναι εύκολο να είσαι προπονητής. Ότι πετάς απλά τους παίκτες στο γήπεδο και επειδή έχουν ταλέντο θα κερδίσουν. Αλλά ο κόουτς έκανε πολύ καλή δουλειά, διατήρησε μια ισορροπία στην ομάδα. Φυσικά πάντα κάποιοι είναι κακοπροαίρετοι, αλλά το θέμα στο τέλος είναι να κερδίζεις και μέχρι ένα σημείο το κάναμε φέτος. Πέρσι με έκανε με τον δικό του τρόπο να ταιριάξω μέσα στην ομάδα και να νιώσω άνετα, αλλά με γέμισε και με αυτοπεποίθηση για να βγω και να οδηγήσω την ομάδα σε νίκες με τρόπους που ούτε εγώ γνώριζα ότι θα μπορούσα να το κάνω. Δεν πίστευα ότι θα ερχόμουν εδώ και θα κάνω όσα έκανα αλλά αυτός μου έδωσε την αυτοπεποίθηση, όπως και ο Κώστας Χαραλαμπίδης​ και ο Δημήτρης Μενουδάκος οι βοηθοί του, και θα τους είμαι για πάντα ευγνώμων. Πιστεύω ότι έχει λαμπρό μέλλον και ότι είναι θέμα χρόνου να πάει σε μια μεγάλη ομάδα της Ευρώπης. Του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα και να έχει πολλές επιτυχίες.

Το ποδοσφαιρικό τμήμα έχει έναν καλό ιδιοκτήτη που επενδύει και τα πηγαίνουν εξαιρετικά. Θα ήταν μια καλή ευκαιρία για το μπάσκετ, να αναλάβει ο κύριος Σαββίδης!

-Όταν η ομάδα σου είχε όλα αυτά τα προβλήματα, είχες πάει στο γήπεδο της Τούμπας για να παρακολουθήσεις έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Πως ένιωσες που την ίδια ώρα που ένα άλλο τμήμα του συλλόγου ετοιμαζόταν να πάρει ένα πρωτάθλημα εσείς ζούσατε στην αβεβαιότητα;

Δεν ζήλεψα καθόλου γιατί είμαι αρκετά μεγάλος για να καταλάβω ότι το μπάσκετ του ΠΑΟΚ και το ποδόσφαιρο του ΠΑΟΚ είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Έχουν έναν καλό ιδιοκτήτη, επενδύει σε αυτό το τμήμα και τα πηγαίνουν εξαιρετικά. Εγώ υποστηρίζω το ποδοσφαιρικό τμήμα, εύχομαι πάντα να κερδίζουν και ξέρω ότι μάλλον αυτό θα γίνεται από δω και πέρα. Θα ήταν μια καλή ευκαιρία για το μπάσκετ του ΠΑΟΚ να αναλάβει ο κύριος Σαββίδης, αλλά δεν ζηλεύω τίποτα από αυτά που έχουν πετύχει. Το αντρικό βόλεϊ πήγε στον τελικό, το γυναικείο μπάσκετ επίσης, όπως και άλλα τμήματα και χαίρομαι για όλα αυτά. Το δικό μας τμήμα έφτασε φέτος στο χειρότερο σημείο και ίσως μόνο καλύτερα να μπορούν να γίνουν τα πράγματα από δω και πέρα. Είμαι πολύ περίεργος και φυσικά με ενδιαφέρει πολύ να δω πως τα θα εξελιχθούν τα πράγματα. Αυτή η ομάδα έχει ένα πανέμορφο γήπεδο, τρομερούς οπαδούς και έχει πολλά χρόνια να κερδίσει κάποιον τίτλο. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να γυρίσει σελίδα, αλλά να μην ξεχάσουν και ποτέ, πόσο λάθος μπορεί να πάνε τα πράγματα αν δεν γίνεται η δουλειά με τον σωστό τρόπο. Από αυτή τη σεζόν μπορούμε να μάθουμε πολλά ως άνθρωποι και ως παίκτες. Έλεγα στον Τζαμάλ Τζόουνς ότι πρέπει να παίρνεις πάντα τις σωστές αποφάσεις χωρίς να είναι κριτήριο σου τα χρήματα. Κριτήριο σου πρέπει να είναι ο σκοπός σου και οι στόχοι που έχεις. Ο ΠΑΟΚ αξίζει να είναι στο καλύτερο δυνατό επίπεδο και αυτό εύχομαι να συμβεί και να ξανασυναντηθούν οι δρόμοι μας.

Το «ερωτηματικό» για το μέλλον και η επιθυμία να παραμείνει στον ΠΑΟΚ

Είχες πει σε μια συνέντευξη Τύπου ότι χρωστάς πολλά στον ΠΑΟΚ γιατί σου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στην καριέρα σου. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που περιμένει να ακούσει κανείς από έναν απλήρωτο παίκτη. Πιστεύεις στα αλήθεια ότι χρωστάς πολλά σε αυτή την ομάδα;

Είμαι της άποψης, ότι αν κάνεις κάτι καλό για μένα, τότε θα κάνω κάτι καλό για σένα και εγώ. Μου έδειξαν ότι με υπολογίζουν και με σέβονται επομένως και εγώ ήθελα να τιμήσω τον λόγο μου. Τα λεφτά είναι απλά λεφτά, έρχονται και φεύγουν. Πλέον δεν έχουν τόση σημασία για μένα. Πλέον σημασία έχει ο γιός μου, να μεγαλώνει σωστά και να έχει μια καλή ζωή. Τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν μόνο υλικά αγαθά που μπορούν εύκολα να αντικατασταθούν. Η αγάπη και ο σεβασμός όμως είναι πράγματα πολύ πιο σημαντικά.

-Πέρσι το καλοκαίρι είχες πει ότι δεν ένιωθες έτοιμος να σταματήσεις να παίζεις μπάσκετ. Φέτος έχεις το ίδιο συναίσθημα;

Νομίζω ότι τώρα είμαι συναισθηματικά, σωματικά και νοητικά κουρασμένος. Αυτή η χρονιά ήταν η πιο εξουθενωτική. Είμαι σίγουρος ότι έχω χίλιες παραπάνω άσπρες τρίχες στο κεφάλι μου απ’ όταν άρχισε η χρονιά (σ.σ γέλια). Αλλά αυτή είναι η ζωή με τα πάνω και τα κάτω. Ότι κι αν αποφασίσω να κάνω είτε συνεχίσω να παίζω είτε ξεκινήσω μια καριέρα ως προπονητής θα βάλω τα δυνατά μου για να το κάνω όσο καλύτερα γίνεται. Αυτή τη στιγμή δεν έχω πάρει καμία απόφαση. Είμαι απλά κουρασμένος, χρειάζομαι ένα διάλειμμα από το μπάσκετ για λίγο.

-Πόσο δύσκολο είναι να αποφασίσεις να αφήσεις το σπίτι σου και να επιστρέψεις για να παίξεις έστω για άλλη μια χρόνια, ως πατέρας πλέον;

Είναι πολύ δύσκολο γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου αυτή τη στιγμή, ο γιός μου. Δεν μπορώ να είμαι εγωιστής. Ξέρω ότι θα μπορούσα να παίζω και μέχρι τα 40 αλλά αυτό δεν είναι σημαντικό. Σημαντικό είναι να είμαι καλός πατέρας και να είμαι σίγουρος ότι η οικογένεια μου είναι καλά. Αυτό είναι κάτι που έμαθα από τους προπονητές και τους μέντορες μου. Να έχω πάντα ένα πλάνο για όταν σταματήσω το μπάσκετ. Αλλιώς δεν θα μπορούσα να βρω κάτι πιο ουσιαστικό και θα ήθελα να παίζω για πάντα.

Δύο χρόνια πριν έπρεπε να αρχίσω να σχεδιάζω το τι θα κάνω μόλις τελειώσω με την καριέρα μου και ίσως και γι’ αυτό μπορούσα να παίρνω φέτος τέτοιου είδους αποφάσεις. Παίζω μπάσκετ σχεδόν σε όλη μου την ζωή, σχεδόν 30 χρόνια. Υπάρχουν κάποια πράγματα που θα ήθελα να πω στους νεότερους για να μην κάνουν τα λάθη που έκανα κι εγώ ως επαγγελματίας. Το μπάσκετ είναι πάνω-κάτω το ίδιο ακόμα και αν δεν φτάσεις να παίζεις στο NBA. Αυτά που έχεις να αντιμετωπίσεις είναι τα ίδια. Εγώ είμαι 14 χρονιά στην Ευρώπη μακριά από το σπίτι μου, μακριά από την οικογένεια μου, είμαι υποχρεωμένος να αλλάζω πόλη και χώρα σχεδόν κάθε χρόνο, να μιλάω διαφορετικές γλώσσες, κάτι που ήταν τρομερά δύσκολο. Ξέρω ότι με αυτά που έχω ζήσει μπορώ και θα ήθελα να βοηθήσω όποιον παίκτη το χρειάζεται.

Δεν μπορείς να βάλεις μια τιμή για τις ώρες που περνάς μακριά από την οικογένεια σου!

-Αν βρισκόταν κάποια λύση στα οικονομικά προβλήματα του ΠΑΟΚ, θα ήθελες να μείνεις για την επόμενη σεζόν;

Φυσικά θα ήθελα να μείνω. Οπωσδήποτε θα το σκεφτόμουν να συνεχίσω να παίζω. Αν παίξω του χρόνου τότε αυτή θα είναι σίγουρα η τελευταία μου χρονιά. Δεν θα ήθελα να παίξω για μια ομάδα που δεν γνωρίζω, θα ήθελα να είμαι σε μια ομάδα που νιώθω άνετα. Εδώ νιώθω άνετα, έχω τους φίλους μου, έχω τον κόσμο του ΠΑΟΚ, φυσικά και θα ήθελα να μείνω αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να συζητήσω με την οικογένεια μου γιατί δεν θέλω να παίρνω αποφάσεις σκεπτόμενος μόνο τον εαυτό μου. Ίσως από οικονομική άποψη να είχε κάποιο νόημα αλλά δεν μπορείς να βάλεις μια τιμή για τις ώρες που περνάς μακριά από την οικογένεια σου. Οι γονείς μου μεγαλώνουν, ο γιός μου μεγαλώνει και δεν μπορώ να θυμηθώ πραγματικά τα τελευταία Χριστούγεννα που πέρασα μαζί τους, οπότε είναι μια συζήτηση που πρέπει να γίνει με τους δικούς μου ανθρώπους.

-Σε περίπτωση που δεν συνεχίσεις θα είσαι ο πρώτος Αμερικανός που τελειώνει την καριέρα του στον ΠΑΟΚ…

Αλήθεια; Δεν το ήξερα αυτό! Άρα να σταματήσω φέτος για να είμαι σίγουρα ο πρώτος (σ.σ γέλια)!Πραγματικά δεν θα μπορούσα να γράψω καλύτερο σενάριο. Μπορεί να είχαμε πολλά προβλήματα αλλά έγω προσωπικά έγινα καλύτερος ως άνθρωπος. Μου είπαν ότι πέτυχα 1000 πόντους με τον ΠΑΟΚ, αυτό σημαίνει κάτι για μένα ότι βοήθησα με τον τρόπο μου την ομάδα. Θα ήταν ιδανικό να τελείωνα τη σεζόν ή την καριέρα μου με ένα τρόπαιο, ένα πρωτάθλημα αλλά η υποστήριξη του κόσμου μου δείχνει ότι και πάλι κάτι έχω κάνει σωστά. Μπορεί να πέρασα από μια περίοδο πολύ μεγάλου στρες, να χρειάστηκε να «καταπιώ» την υπερηφάνειά μου και τον εγωισμό μου αλλά εντέλει είμαι χαρούμενος που το πέρασα όλο αυτό με τους συμπαίκτες και τους προπονητές μου και που πήραν την απόφαση να μείνω.

Η αναγνώριση που φάνηκε στο… χειροκρότημα, τα δάκρυα συγκίνησης και το μότο «Μία φορά ΠΑΟΚ, για πάντα ΠΑΟΚ»

-Πριν ένα μήνα περίπου είχες πει ότι θέλεις να σε θυμούνται για το πως έπαιξες με τη φανέλα του ΠΑΟΚ και όχι γιατί τα παράτησες. Μετά και τον τελευταίο αγώνα, πιστεύεις ότι τα κατάφερες;

Ναι. Αυτό ήταν το μόνο πράγμα για το οποίο ανησυχούσα. Αν είχα φύγει στη μέση της σεζόν και δημοσίευα απλά στα social media ένα «ευχαριστώ ΠΑΟΚ, αντίο» δεν θα το εκλάμβανε ο κόσμος με τον τρόπο που το εκλαμβάνει αυτή τη στιγμή που το λέω. Αυτός είναι και ο λόγος που παίζει κανείς μπάσκετ. Αυτό ήταν κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ, πιστεύω ότι έχω κερδίσει τον σεβασμό του κόσμου.

-Είδαμε ότι στον τελευταίο αγώνα την ώρα της αλλαγής σου συγκινήθηκες πολύ. Ήταν ο κόσμος που σε αποθέωνε, ο προπονητής και ο τιμ μάνατζερ σου που έκλαψαν ή ένα ξέσπασμα για όλη τη χρονιά;

Όχι δεν νομίζω ότι έκλαψα (σ.σ γέλια), εντάξει ίσως λίγο. Ήταν γιατί για μένα ήταν σαν να κέρδισα ένα πρωτάθλημα εκείνη η στιγμή. Το να βλέπω τον προπονητή μου, τον Τέλη, τον Μανόλο ακόμα και τον άνθρωπο που έχουμε στο μικρόφωνο να κλαίνε ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο. Δεν είχε να κάνει με το μπάσκετ, είχε να κάνει με μένα σαν άνθρωπο. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα υπάρξει η στιγμή που θα έχω ανθρώπους γύρω μου, να με έχουν τόσο ψηλά σαν άνθρωπο και να μου δείχνουν τόσο σεβασμό. Δεν ξέρω πως έφτασα εδώ. Ίσως ήταν το σχέδιο του Θεού να έρθω εδώ και να παίξω για τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Απλά εύχομαι οι οπαδοί μας να μπορούσαν να δουν τον Φιλ Γκος νεότερο, έχασαν κάτι καλό νομίζω. Να βλέπω όμως όλη αυτή την αποδοχή και την αγάπη του κόσμου είναι πραγματικά κάτι απερίγραπτο. Πολλοί δεν καταφέρνουν να φτάσουν ως εδώ, νομίζω ότι από το μέρος που κατάγομαι είμαι ο τελευταίος που παίζει ακόμα μπάσκετ. Μένει να δούμε τώρα τι θα γίνει στο μέλλον.

-Στον ΠΑΟΚ συνηθίζουν να λένε τη φράση «Μια φορά ΠΑΟΚ, για πάντα ΠΑΟΚ». Μετά τα όσα έζησες κατάλαβες αυτή τη φράση σε ακόμα βαθύτερο επίπεδο;

Είχα ζήσει κάτι παρόμοιο όταν έπαιζα στη Ρώμη και δεν πίστευα ποτέ ότι θα το ξαναζήσω. Ξέρω ότι ο κόσμος με αγαπάει. Είναι ένα τρελό συναίσθημα. Παίζω με την καρδιά μου, ότι έβλεπε ο κόσμος αυτό ήμουν εγώ. Ότι συναίσθημα και να έχω φαίνεται όταν παίζω. Από τη στιγμή που ήρθα στη Θεσσαλονίκη ένιωσα μέλος αυτού που λέμε οικογένεια του ΠΑΟΚ. Οι άνθρωποι στην ομάδα έκαναν από την αρχή πολύ καλή δουλειά και με έκανα να νιώσω άνετα. Σίγουρα ισχύει το «Μια φορά ΠΑΟΚ, για πάντα ΠΑΟΚ» γιατί ήδη ανυπομονώ για την επόμενη φορά που θα έρθω εδώ.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ, η στιγμή που θα θυμάται για πάντα και το «συγνώμη» στη Βενέτσια

Πίστευα ότι ο Ντέιβιντ Μπλατ δεν γνωρίζει καν ποιος είμαι!

-Κάτι εντυπωσιακό είναι ότι πέρα από τους ανθρώπους που έχουν σχέση με τον ΠΑΟΚ, ακόμα και παίκτες και προπονητές από άλλες ομάδες λένε μόνο καλά λόγια. Ο Ντέιβιντ Μπλατ στο all star game είχε πει απίστευτα πράγματα για σένα. Αυτό πως το εξηγείς;

Πραγματικά δεν ξέρω! Δεν το καταλαβαίνω, δεν μπορώ να το εξηγήσω. Στην περίπτωση του κύριου Μπλατ δεν περίμενα να πει τόσο καλά πράγματα για μένα, δεν του είπα «πες αν μπορείς μερικά καλά λόγια για μένα» (σ.σ γέλια). Για να είμαι ειλικρινής πίστευα ότι δεν γνωρίζει καν ποιος είμαι. Μερικά χρόνια πριν σκεφτόμουν ότι θα έπρεπε να έχω παίξει στο NBA ή να έχω κερδίσει έναν τίτλο στη Euroleague, αλλά όλα είναι ξεκάθαρα όταν λένε τόσο καλά πράγματα για μένα. Πολλοί παίκτες μου έστειλαν μήνυμα για να μου πουν ότι είναι περήφανοι για μένα, ακόμα και ο Νίκος Ζήσης μου έστειλε μήνυμα. Ένιωθα πριν κάποια χρόνια ότι δεν εκτιμούσε κανείς τα όσα έκανα, αλλά μετά από αυτά που ακούω και την αγάπη που έχω λάβει ξέρω ότι όλα όσα έκανα ήταν σωστά. Δεν είμαι καθόλου τέλειος, αλλά όταν παίζω μπάσκετ νιώθω ελεύθερος, ότι προβλήματα και αν έχω τα αφήνω έξω από τις τέσσερις γραμμές και το διασκεδάζω. Νομίζω αυτό βλέπει και εκτιμάει ο κόσμος. Κάποιον που τα δίνει όλα και παίζει με την καρδιά του. Όταν πήγα στη Ρώμη αποφάσισα να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου. Ήθελα να είμαι πάντα θετικός, να χαμογελάω, να σέβομαι τους ανθρώπους γύρω μου και να επηρεάζω θετικά όποιον βρίσκεται κοντά μου. Είμαι έκπληκτος με κάποια πράγματα που έχω πετύχει. Δεν έχω κερδίσει κάποιον μεγάλο τίτλο, δεν έχω υπογράψει «χρυσά» συμβόλαια, αλλά έχω κερδίσει την αγάπη του κόσμου, έχω μια ομάδα του NBA να με περιμένει όταν τελειώσω την καριέρα μου ως παίκτης, έχω έναν γιο να με περιμένει στο σπίτι. Τι παραπάνω θα μπορούσα να ζητήσω;

Θέλω να ξεχάσω το σουτ που έκανα στο τελευταία λεπτά του τελικού Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό!

-Ποια στιγμή από αυτή τη σεζόν θα θυμάσαι για πάντα και ποια θα ήθελες να ξεχάσεις;

Αυτό που με αποκαλούν «θρύλο» αυτές τις μέρες δεν θα το ξεχάσω ποτέ γιατί μάλλον σημαίνει και επίσημα ότι είμαι γέρος (σ.σ γέλια)! Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι εκατοντάδες άνθρωποι θα μου στέλνουν μηνύματα και θα με αποκαλούν έτσι. Αυτό είναι κάτι που δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου. Γιατί αυτό είναι τελείως διαφορετικό, έχω ένα τελείως διαφορετικό συναίσθημα. Όταν τόσοι πολλοί άνθρωποι σου λένε είσαι «αρχηγός» ή «είσαι ένας από εμάς» τότε αυτό είναι ο ορισμός της ικανοποίησης.

Ένα πράγμα που θέλω να ξεχάσω, είναι η προσπάθεια που πήρα στον τελικό Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, όταν ήμασταν πίσω με τρεις πόντους. Θα ήθελα να κάνω ένα καλύτερο σουτ. Αυτό είναι κάτι που θα άλλαζα.

Επίσης θα ήθελα να αλλάξω τον τρόπο που έφυγα από την Βενέτσια. Ότι τραυματίστηκα, μάλωσα με τον κόουτς μου και τους υπόλοιπους από το προπονητικό τιμ, αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να πάρω πίσω. Πιθανόν αυτός είναι και ο λόγος που δεν βρίσκομαι στη Ιταλία. Αλλά μίλησα με τον κόουτς, μου έστειλε μήνυμα σήμερα και είπε ότι είναι περήφανος για μένα και ότι ήμουν ένας από τους πιο έξυπνους και ταλαντούχους παίκτες που έχει προπονήσει. Ένιωσα ότι όλες αυτές οι αμέτρητες ώρες στο γήπεδο, όλοι οι τραυματισμοί, όλες οι μέρες που περνάω μακριά από την οικογένεια μου αξίζουν όταν ακούς πράγματα σαν αυτά. Το πιο σημαντικό είναι ο τρόπος που θέλεις να σε θυμούνται όλοι όταν σταματήσεις να παίζεις. Αν βρεις το πως θέλεις να σε θυμούνται τότε όλα είναι ξεκάθαρα.

Χρωστάω μια συγγνώμη στους ανθρώπους της Βενέτσια για τον τρόπο που έφυγα!

-Σε ποιόν θα ήθελες να πεις ένα «ευχαριστώ» και σε ποιόν ένα «συγγνώμη»;

Θα ήθελα να πω ευχαριστώ στους φιλάθλους του ΠΑΟΚ για όλα όσα άκουσα τον τελευταίο καιρό, στον προπονητή μου, τον Ηλία Παπαθεοδώρου, που μου έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστώ, τον Τέλη Ζουρνατσίδη, τον Μπάνε Πρέλεβιτς και τον Νίκο Σταυρόπουλο που πίστεψαν σε εμένα και με στήριξαν, τους συμπαίκτες μου που έμειναν αλλά και αυτούς που έφυγαν γιατί έχω δεθεί με όλους. Την οικογένεια μου που είναι δίπλα μου, τον Θεό που με αξίωσε να τα ζήσω όλα αυτά. Θέλω να ευχαριστήσω και όλες τις ομάδες για τις οποίες αγωνίστηκα στο παρελθόν.

Οι μόνοι άνθρωποι στους οποίους χρωστάω μια συγγνώμη είναι αυτοί της Ρέιερ Βενέτσια. Δεν θα έπρεπε να φύγω όταν ήμουν απογοητευμένος. Μακάρι να γυρνούσα τον χρόνο πίσω και να άλλαζα το πως τελείωσαν τα πράγματα, ένας αρχηγός δεν πρέπει να φέρεται έτσι, οπότε για άλλη μια φορά τους ζητώ συγγνώμη.

Το επόμενο βήμα και το μεγάλο του όνειρο για τρόπαιο με τον ΠΑΟΚ ως… προπονητής!

Θα ήταν σαν παραμύθι να κερδίσω έναν τίτλο με τον ΠΑΟΚ ως προπονητής!

-Είναι προφανές ότι θα συνεχίσεις να ασχολείσαι με το μπάσκετ την υπόλοιπη ζωή σου. Πιστεύεις ότι θα γίνεις καλός προπονητής; Θα προτιμούσες να δουλέψεις στην Αμερική ή στην Ευρώπη;

Δεν έρχομαι πίσω στην Ευρώπη για να γίνω προπονητής. Όχι τώρα. Πέρασα όλη την ενήλικη ζωή μου στην Ευρώπη. Αλλά αλήθεια πιστεύω ότι έχω την αίσθηση, τις γνώσεις και την εμπειρία πάνω στο μπάσκετ και μπορώ ότι θα ήμουν καλός μέντορας για τους νέους παίκτες. Θέλω να μεταδώσω το πάθος μου για το παιχνίδι σε άλλους παίκτες, έχω την εμπειρία και πιστεύω ότι μπορώ να βοηθήσω κάποιον να αλλάξει τη ζωή του μέσα από το μπάσκετ, αυτό είναι και το κίνητρο μου. Αργότερα όταν αποκτήσω εμπειρία με ότι θα μου αναθέσουν οι Wizards, ίσως επιστρέψω στην Ευρώπη σαν προπονητής. Σκεφτόμουν ότι θα μου άρεσε στο μέλλον να επιστρέψω στον ΠΑΟΚ ως προπονητής. Νομίζω θα ήταν σαν παραμύθι να κερδίσω έναν τίτλο με τον ΠΑΟΚ ως προπονητής. Τότε θα θεωρούσα εγώ τον εαυτό μου «θρύλο», όχι τώρα. Τώρα κάνω απλά αυτό που θεωρώ σωστό. Θα δούμε τι μου επιφυλάσσει το μέλλον, τώρα το μόνο που θέλω είναι να κάτσω κάτω και να πω στον εαυτό μου «Μπράβο Φιλ, καλή δουλειά»…