«Χαίρομαι όταν βλέπω τον ΠΑΟΚ να προοδεύει»

Διαβάστε αναλυτικά:

-Τι μένει από αυτή την χρονιά και κυρίως από το δεύτερο μισό του 2012;

«Οι ομάδες πρώτα από όλα χρειάζονται χρόνο για να γίνουν ομάδες και να παρουσιάσουν το πρόσωπο που όλοι περιμένουμε και με αυτή την λογική, υπήρχαν αρκετές δυσκολίες στην αρχή μέχρι να τελειώσει το ρόστεςρ κι από το σημείο που η ομάδα δημιουργήθηκε και άρχισε να δουλεύει, παρουσίασε κάτι διαφορετικό. Το πρώτο κομμάτι της φετινής σεζόν είχε να κάνει με μία εικόνα αρνητική, όσον αφορά τα αποτελέσματα, παίζοντας ένα παιχνίδι Κυπέλλου στα Τρίκαλα, όπου χάσαμε, όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά σε πολλά επίπεδα και επικοινωνιακά. Το δεύτερο κομμάτι έχει να κάνει με την ομάδα που έφτασε σε πολύ υψηλές θέσεις, με μεγάλες νίκες εντός κι εκτός έδρας. Αποκορύφωμα και πιο δύσκολη νίκη, θεωρώ ότι ήταν στο παιχνίδι με το Ρέθυμνο μέσα στο Παλατάκι. Ήταν μία δύσκολη και σημαντική νίκη για μας».

-Πόσο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η ομάδα κατάφερε να κερδίζει ακόμη και παιχνίδια που δεν έπαιξε και τόσο καλά...

«Το γεγονός ότι η ομάδα βασίζεται σε παιδιά που έχουν μεγάλη εμπειρία, όπως ο Λάζαρος, ο Κώστας, κάνει σε όλους κατανοητό ότι σε δύσκολες στιγμές και όταν υπάρχουν κακές εμφανίσεις, σημασία έχει το αποτέλεσμα. Νομίζω λοιπόν, ότι ειδικά σε αυτά τα παιχνίδια στηριχθήκαμε περισσότερο στην προσωπικότητα των παικτών».

-Ο ΠΑΟΚ είναι η πιο μπασκετική ομάδα στην Α1 κι αυτό πλέον το αναγνωρίζουν και οι αντίπαλοι. Εσείς πως το αντιμετωπίζεται αυτό;

«Το θετικό είναι ότι δεν μπορούν να μας ξεγελάσουν σε κανένα επίπεδο. Θεωρώ ότι είμαστε ένα σταφ πάρα πολύ δυνατό. Δεν μπορούμε να κάνουμε λάθη, παρότι είναι κι αυτά μέσα στο παιχνίδι. Ξέρουμε τι θέλουμε, ξέρουμε που βαδίζουμε, εκεί ακριβώς πιστεύω ότι βαδίζουμε πλέον, αλλά στο τέλος θα κάνουμε ταμείο κι εκεί θα δούμε εάν έχουμε κάνει αυτό που θέλουμε. Τι θέλουμε; Να πληρώσουμε παλιά χρέη, να κάνουμε εξυγίανση και να φτάσει στο σημείο η ομάδα να μπει σε καθαρά επαγγελματικά πλαίσια. Εμείς το έχουμε νιώσει. Σαν παίκτες εγώ και ο Μπάνε, αλλά και ο Σούλης σαν προπονητής, θεωρούμε και θέλουμε να λειτουργούν όλα επαγγελματικά. Κι αυτό που εισπράττουμε είναι η οικογενειακή εικόνα που έχει η ομάδα και από μέσα, αλλά και από πολλούς μπασκετικούς που ξέρουν το αντικείμενο».

-Η παρουσία έκπληξη του Βαγγέλη Μαργσαρίτη, είναι δικαίωση για σας, αλλά και για την πρωτοποριακή απόφαση για τις off season προπονήσεις που έγιναν αμέσως μετά την λήξη του πρωταθλήματος;

«Αυτό που κάναμε εμείς είναι κάτι που γίνεται χρόνια στην Αμερική. Το να δίνεις ευκαιρία σε παιδιά να δουν πως είναι και το επαγγελματικό κομμάτι του παιχνιδιού, είναι ένα μέρος της δικής δουλειάς. Το τολμήσαμε, στην αρχή είναι αλήθεια ότι λοιδορηθήκαμε λίγο, αλλά είναι κάτι σημαντικό, δώσαμε την ευκαιρία σε παιδιά μικρότερων κατηγοριών, είδαμε παιδιά που έχουν φιλοδοξία και μεράκι, να δουν κι αυτοί την Α1 και είμαστε τυχεροί που ο Βαγγέλης Μαργαρίτης κόλλησε μαζί μας και ανταποκρίθηκε τα μέγιστα. Και νομίζω ότι και τα άλλα δύο παιδιά, όταν θα πάρουν περισσότερο χρόνο θα ανταποκριθούν στο μέτρο που πρέπει».

-Πως αισθάνεται ο Σταυρόπουλος ως επικεφαλής του PAOK Junior Basketball program, να βλέπει τόσα παιδιά στις Εθνικές ομάδες;

«Αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο κομμάτι, συνέχεια της ανδρικής ομάδας. Όταν πριν τρία και κάτι χρόνια, κλήθηκα να βοηθήσω, το πρώτο πράγμα που ζήτησα ήταν να είμαι υπεύθυνος και στις ακαδημίες, γιατί απλά ο σκοπός έπρεπε να προωθήσουμε δικά μας παιδιά, επειδή δεν υπήρχε μεγάλη οικονομική δυνατότητα. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να έχουμε ήδη δύο παιδιά με επαγγελματικό συμβόλαιο και άλλα τέσσερα να κάνουν προπονήσεις με την πρώτη ομάδα. Είναι παιδιά που θα τα δούμε τα επόμενα χρόνια. Θεωρώ ότι το παιδικό και το εφηβικό μας, μπορούν να πρωταγωνιστήσουν σε πανελλήνιο επίπεδο. Και από τους γεννημένους το 1999 και κάτω έχουμε πολύ ισχυρές ομάδες και μεγάλα ταλέντα και ελπίζουμε ότι θα βγουν πολλοί παίκτες και μεγάλα ταλέντα που θα βοηθήσουν».

-Υπάρχει και κάτι ακόμη, πολύ σημαντικό που έγινε την χρονιά που φεύγει. Η παρουσία στη Θεσσαλονίκη παλιών σας συμπαικτών, το παιχνίδι που κάνατε όλοι μαζί στο Παλέ και μετά το χάπενινγκ στο «Παλατάκι». Δεν έχετε μιλήσει για όλο αυτό το γεγονός...

«Ήταν λοιπόν, μία πολύ σημαντική στιγμή για μένα. Όταν ένας παίκτης που έχει παίξει σε μία πόλη, έχει δοξαστεί σε αυτήν και έχει προσφέρει, βρίσκεται ξαφνικά και πάλι με παίκτες που υπήρξε συμπαίκτης, που είχε κοιμηθεί μαζί τους στο ίδιο δωμάτιο, είχε στεναχωρηθεί και είχε κλάψει, είναι πολύ σημαντικό από κάθε άποψη. Με τον Μπάρλοου για παράδειγμα, είχαμε και οικογενειακή σχέση, τα παιδιά μας ήταν μαζί από μικρά, θυμάμαι πόσες φορές να είναι στο σαλόνι του σπιτιού μου, δίπλα στο τζάκι... Περάσαμε αλησμόνητες στιγμές εκείνη την δεκαετία και όταν μετά από τόσα χρόνια μπαίνεις ξανά στο ίδιο γήπεδο με σορτσάκι και θυμάσαι όλα αυτά, με διαφορετικά κιλά, άλλο ίματζ, γκρίζα μαλλιά, είναι κάτι συγκλονιστικό. Πέρασαν μπροστά μου γρήγορα σαν ταινία όλα αυτά. Κι όλα μπροστά σε τόσο κόσμο. Ήταν κάτι το μοναδικό και μπράβο σε αυτούς που μάζεψαν όλο αυτό τον κόσμο ξανά».

-Τι θα ήθελε ο Νίκος Σταυρόπουλος το 2013 για να θεωρήσει την χρονιά επιτυχημένη;

«Ο στόχος ο δικός μας είναι να δείξουμε την δουλειά μας με πράξεις και όχι με λόγια. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα πολλά λόγια και το ίδιο κάνω και τώρα, προσπαθώ να μην μιλάω πολύ. Να ξέρει ο κόσμος ότι για να φτάσει η πρώτη ομάδα τόσο ψηλά και να είναι στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας, σημαίνει ότι έχει πέσει πολλή δουλειά και δεν είναι ένα πυροτέχνημα. Το ότι τα παιδικοεφηβικά τμήματα πρωταγωνιστούν, ενώ ήταν για αρκετά χρόνια στην αφάνεια, με κάνει να αισθάνομαι όμορφα. Τα παιδιά που συμμετέχουν στις Εθνικές ομάδες και είναι 3-4 από κάθε ηλικία και το γεγονός ότι έχουμε μάλιστα και αρχηγούς στις εθνικές ομάδες, είναι πράγματα που με κάνουν χαρούμενο. Συνολικά 12 παιδιά κλήθηκαν στα κλιμάκια από τους 99άρηδες, σίγουρα κάποιοι από αυτούς θα είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο κι αυτό με κάνει χαρούμενο. Το να βλέπω τον ΠΑΟΚ να προοδεύει από την κορυφή μέχρι κάτω ή και ανάποδα, σημαίνει ότι κάτι έχουμε καταφέρει. Επίσης θεωρώ ότι ο κόσμος θα καταλάβει και θα πάρει το μήνυμα και θα ανταποκριθεί παρά την κρίση και τις δυσκολίες που υπάρχουν και θέλουμε όλοι να χαρεί, γιατί όχι και μία μεγάλη επιτυχία στο μέλλον».