"Φθάσαμε στη πηγή..."

Αναλυτικά τα όσα είπε στα "Σπορ του Βορρά":

«Η τελευταία γεύση είναι σίγουρα πικρή. Χάλασε ίσως ο αποκλεισμός μας στα πλέι οφ τις πολύ καλές εντυπώσεις που είχαμε δημιουργήσει όλη τη σεζόν. Αλλά θεωρώ ότι στο χρόνο αυτό που πέρασε, τα περισσότερα είναι θετικά. Η γενική εικόνα της ομάδας είναι καλή. Και από την άλλη πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν ήμασταν στα πλέϊ οφ στην καλύτερη κατάσταση που μπορούσαμε να δείξουμε. Ημασταν χειρότεροι από ό,τι έπρεπε να ήμασταν. Φθάσαμε στη βρύση και δεν καταφέραμε να πιούμε νερό. Θεωρώ όμως πολύ σημαντικό ότι ακριβώς στο τέλος, όταν ήρθε αυτός ο αποκλεισμός, οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ, οι παράγοντες της ομάδας ήρθαν κοντά μας, μας έδωσαν το χέρι και μας είπαν, δεν πειράζει, του χρόνου θα κάνουμε κάτι καλύτερο. Τουλάχιστον αυτό δείχνει ότι εκτιμούν την προσπάθεια που κάναμε συνολικά. Και να ξέρουν όλοι, εμείς μέσα στην ομάδα διψούσαμε για διάκριση και επιτυχία. Βέβαια στην αρχή όταν μαζευτήκαμε 9-10 παίκτες, δεν ξέραμε πόσο εύκολα θα δέσουμε μεταξύ μας, αλλά όσο περνούσε ο καιρός και βρισκόμασταν ο ένας με τον άλλον, όταν αρχίσαμε να παίζουμε καλό μπάσκετ, τότε είπαμε ότι σαν ομάδα μπορούμε να πετύχουμε κάτι καλό. Είχαμε «χημεία» κι αυτό πηγάζει θεωρώ από τους χαρακτήρες των παικτών. Δημιουργήθηκαν πολύ στενές σχέσεις μεταξύ μας και δεν ήμασταν μόνο μία «γροθιά» μέσα στο γήπεδο, αλλά ήμασταν και μία παρέα εκτός».

- Και ποια ήταν τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που έφεραν τα αποτελέσματα;

«Γνωρίζαμε ότι δεν ήμασταν σούπερ ομάδα. Λέγαμε μάλιστα ότι κουτσά - στραβά στην επίθεση κάτι θα πετύχουμε, είχαμε παίκτες με έφεση να αναλάβουν αυτό τον τομέα. Και έτσι συγκεντρωθήκαμε άπαντες στην άμυνα. Αυτή μας έδωσε τις νίκες που θέλαμε. Προσπαθήσαμε πολύ και είναι γνωστό ότι για να παίξεις καλή άμυνα χρειάζεται μεγάλη συγκέντρωση. Ετσι κατεβάζαμε το σκορ κάθε ομάδας αντιπάλου, την οποία θέλαμε να βάλουμε από κάτω. Απλά θέλαμε το χρόνο μας για να φθάσουμε σε αυτοματισμούς και αλληλοκαλύψεις. Αρχίσαμε και με σφαλιάρα στα Τρίκαλα. Μας είχε πονέσει πολύ εκείνος ο αποκλεισμός. Είχαμε βλέπετε κάνει ένα σερί με νίκες στα φιλικά και τότε είχαμε πιστέψει ότι μπορούμε να κερδίζουμε χωρίς να παίζουμε μπάσκετ. Μόλις συνήλθαμε από εκείνο το στραπάτσο, ήρθαν οι νίκες. Κερδίσαμε κι εκτός έδρας, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η αυτοπεποίθησή μας και μάλιστα αυτά τα «διπλά» μας «έχτιζαν» και το «χαρακτήρα νικητή» της ομάδας».

- Ναι, αλλά εντός έδρας κερδίζατε με πολύ μεγάλη δυσκολία...

«Ναι, έτσι είναι, το λέγαμε μεταξύ μας. Δεν ξέρω τι συνέβαινε, ίσως όμως εδώ στο «παλατάκι» η πίεση να ήταν για μας μεγαλύτερη γιατί έπρεπε οπωσδήποτε να κερδίσουμε εντός, όταν παίρνουμε νίκες εκτός. Και οι αντίπαλοι έπαιζαν χωρίς άγχος. Θυμάμαι όμως και την τεράστια νίκη επί του Ολυμπιακού. Κάναμε το καλύτερο παιχνίδι μας, χωρίς Χάτσερ, Μαργαρίτη και με τον «Λάζο» να αποφασίζεται η συμμετοχή του πριν το τζάμπολ. Οι απουσίες των συμπαικτών μας, μας ταρακούνησαν και τα δώσαμε όλα. Και μας βγήκε. Πρέπει τέλος να ομολογήσουμε ότι παλέψαμε παντού, σε όλα τα παιχνίδια για τη νίκη. Ισως μόνο στη Ν. Σμύρνη να μην το κάναμε, ερχόμενοι από μεγάλη διακοπή σε μία περίεργη φάση της σεζόν».

- Από την 5η φετινή θέση μπορεί όμως η ομάδα του χρόνου να «πιει νερό»;

«Αν βάλουμε κάτω όλες τις ομάδες που είχαν μεγάλες επιτυχίες, όλες άρχισαν διατηρώντας τον «κορμό» τους κι ενισχύοντάς τον. Αυτό πρέπει να γίνει και στον ΠΑΟΚ. Είναι το «Α» και το «Ω», αν θέλει να κάνει κάτι καλό. Και θα το πετύχει».

Δεν το χάνεις ούτε στην ...προπόνηση

Ακόμη πιάνει τα μαλλιά του ο Μιχάλης Τσαϊρέλης για την τελευταία φάση του πρώτου αγώνα με το Ρέθυμνο στα πλέι οφ. Για το λέι απ που έχασε μόνος. «Αυτό δεν το χάνεις ούτε στην προπόνηση...» μονολογεί, αλλά δεν κρύβεται: «Έπρεπε να μπει αυτό το καλάθι χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα κερδίζαμε – απλά στην παράταση θα πηγαίναμε – αλλά δεν μπήκε».

- Δεν σε ρωτάνε και τώρα γιατί δεν κάρφωσες στη συγκεριμένη φάση, για να σιγουρέψεις το καλάθι, αντί για λέι απ;

«Δεν μπορούσα... Αυτό ήθελα να πω... Με ένα πόδι ούτε κάρφωμα μπορείς ούτε καλάθι. Ο τραυματισμός με είχε αφήσει πολύ πίσω. Πονούσα σε όλο τον αγώνα. Αλήθεια δεν πίστευα ποτέ ότι μπορεί να με επηρεάσει τόσο ένα διάστρεμμα. Αλλά στο τέλος εκείνου του αγώνα, ειλικρινά δεν μπορούσα».

- Πάντως φέτος έπαιξες από «3» έως «5»...

«Εγώ κι ο Μαργαρίτης είμαστε πιο αθλητικοί ψηλοί και φθάσαμε έως το «3» στην άμυνα. Τώρα όμως καταλαβαίνω και πόσο δύσκολο είναι για τα «3άρια» να κυνηγούν τους αντιπάλους. Παρ΄ ότι πάντως έκανα καλή χρονιά, δεν λέει και τίποτε αυτό, χρειάζομαι παντού βελτίωση. Αρχίζοντας από το μακρινό σουτ για να ανοίγω κι αλλιώς τις αντίπαλες άμυνες. Το ίδιο και στις βολές...».

Η «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ» της ομάδας

Ο Μ. Τσαϊρέλης ως μέλος της ομάδας έζησε το «σοκ» της απώλειας δύο παικτών. «Εκεί φάνηκε πόσο σημασία είχε η «οικογένεια» στην απόδοση της ομάδας» λέει και εξηγεί: «Μας μάζεψε ο Λάζαρος σπίτι του και μας εμψύχωσε. Για να μείνουμε ενωμένοι. Μας είπε ότι πιστεύει στους Ελληνες – και ο Χάτσερ έτσι υπολογιζόταν – αλλά και ότι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε όσο παίζουμε καλό μπάσκετ. Το καταλάβαμε ότι μπορούμε και συνεχίσαμε. Κάποια στιγμή μάλιστα όπως θυμάστε κάναμε υπολογισμούς ακόμη και για την 2η θέση μαθηματικά. Τότε λοιπόν στην αρχή μετά την φυγή των δύο βασικών ήταν λογικό κάπου να αποδιοργανωθούμε, αλλά μετά μοιράσαμε τις ευθύνες που αναλογούσαν και στους δύο που έφυγαν κι αφού σιγά – σιγά ξαναβρεθήκαμε μεταξύ μας, ήρθαν τα αποτελέσματα που θέλαμε». Επειδή στην «οικογένεια» όμως ο καθένας ξέρει τον άλλον πολύ καλά, σκιαγραφεί τους συμπαίκτες του:

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: «Η κολώνα της ομάδας, όχι μόνο γιατί μπορεί να πετύχει 30 πόντους να πάρει 10 ριμπάουντ και να δώσει 10 ασίστ... Κυρίως γιατί είναι προσωπικότητα και ξέρει πώς να μας συμπεριφέρεται και να σου μεταδίδει ασφάλεια, είτε παίζει είτε δεν παίζει! Πρώτος και στον χαβαλέ αλλά και σπουδαίος δάσκαλος. Όταν είσαι μαζί του και βλέπεις αυτά που κάνει, θες δεν θες θα μάθεις κι εσύ από την τεχνική του. Κι έπειτα ήταν το inside game της ομάδας, η φιλοσοφία στην οποία βασίζεται ο κόουτς που δουλέψαμε πολύ καλά μαζί και με το «Λάζο» κι όλα τα παιδιά».

ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ: «Η ...2η κολώνα. Πιο σοβαρός, αλλά και ευχάριστος. Σπουδαίος ως αθλητής, μακάρι κι εγώ να φθάσω στα 37 μου και να είμαι το ίδιο αποδοτικός».

ΧΑΤΣΕΡ: «Ο πιο ήσυχος ξένος που έχω γνωρίσει. Δεν γκρίνιαξε ποτέ. Χαμηλών τόνων και άτυχος με τον τραυματισμό του. Ηταν δύσκολο να προσαρμοστεί, πρέπει να σκεφτόμαστε τι αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά που περνούν τον Ατλαντικό».

ΚΑΣΕΛΑΚΗΣ: «Ο ...σκύλος! Καινούργιος, δούλεψε πολύ, έδειξε πόσο καλό μπάσκετ μπορεί να παίξει, προσπαθώντας μάλιστα να ανταποκριθεί σε νέο ρόλο».

ΔΕΔΑΣ: «Δεν τολμάς να τον παίξεις αντίπαλο στα τρίποντα ούτε στην προπόνηση. Τα βάζει και ξαπλωτός! Σουτάρει από όπου θέλει. Πολύ έμπειρος, πήγε και στο εξωτερικό, μας μεταδίδει τις γνώσεις του».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ: «Καταπληκτικό παιδί. Εδειξε ότι εύκολα μπορεί να σταθεί στην Α1. Σπουδαίος συνεργάτης και παράδειγμα για όλους, που νομίζουν ότι κάποιες συγκυρίες μπορούν να σε σταματήσουν, αλλά δεν πρέπει ποτέ να τα παρατήσεις».

ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: «Τον πρόλαβα στον Αρη, είχε δύσκολο ρόλο όταν ήρθε, θέλει το χρόνο του, αλλά το ταλέντο του ξεχειλίζει. Περιμένω να δείξει πολλά του χρόνου. Απλά ήταν λίγο μαζεμένος σαν χαρακτήρας, λογικό ερχόμενος σε νέο περιβάλλον».

ΚΑΛΛΕΣ: «Προσπάθησε πολύ, είχε όμως πρόβλημα και πόνους στα γόνατα. Είναι ψυχάρα. Αν ήταν υγιής θα έδειχνε πολλά περισσότερα».

ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΣ: «Πρώτοι στην προπόνηση. Μεγάλοι εργάτες. Τους βγάζω το καπέλο γιατί αν και δεν έπαιζαν πολύ, προσπαθούσαν όσο περισσότερο γίνεται στην προπόνηση».

ΑΜΠΑΡΑΣ, ΛΙΑΠΠΗΣ, ΒΑΡΥΤΙΜΙΑΔΗΣ: «Μαζεύουν εμπειρίες, το μέλλον τούς ανήκει».

Γούσταρα στον ΠΑΟΚ

Το συμβόλαιο του Μιχάλη Τσαϊρέλη ήταν μονοετές. «Δικαιώθηκα που ήρθα, το ένιωθα και το πίστευα ότι πρέπει να έρθω στον ΠΑΟΚ πριν καν υπογράψω. Σκεφτόμουν ότι είχε έρθει η ώρα να δείξω κι εγώ κάποια πράγματα. Στην παρουσίασή μου βέβαια ο Τέλης Ζουρνατζίδης έλεγε πολύ καλά για μένα, με πίστεψαν στον ΠΑΟΚ ότι μπορώ να βοηθήσω, το πίστευα κι εγώ ότι μπορώ. Ισως αλλού να μην με υπολόγιζαν ότι μπορώ να αναλάβω σημαντικό ρόλο. Με βοήθησαν όμως πολύ ο προπονητής και το κλίμα. Δούλεψα πολύ και το καλοκαίρι πριν αρχίσει η σεζόν, με βοήθησε και ο «Λάζος» ειδικά στον τομέα της αυτοπεποίθησης από την οποία αρχίζουν όλα».

- Ο ΠΑΟΚ σε πιστεύει και σε θέλει και του χρόνου, όμως...

«Είναι νωρίς ακόμη, δεν έχουμε μιλήσει. Φυσικά και είμαι θετικός, αν και είναι νωρίς. Πρέπει να τακτοποιήσουμε και κάποιες οικονομικές εκκρεμότητες. Γούσταρα να παίζω στον ΠΑΟΚ, ζήσαμε πολλά αυτή τη χρονιά και μου άρεσε».

«Όποια ώρα πας στο γήπεδο θα τον βρεις εκεί και όποια ώρα του τηλεφωνήσεις και τον χρειαστείς θα τρέξει» λέει για τον προπονητή του ο Μ. Τσαϊρέλης και προσθέτει: «Είναι και απλός άνθρωπος ο Σούλης Μαρκόπουλος, αλλά και σκληρός στη δουλειά του, δουλεύει πολύ κι επιμένει στην λεπτομέρεια». Για τον Μπ. Πρέλεβιτς υπογραμμίζει: «Δεν τον ήξερα προσωπικά πριν έρθω, αλλά με όσα έχει καταφέρει, θεωρώ ότι είναι ο πιο απλός άνθρωπος που έχω δει». Για τον Ν. Σταυρόπουλο προσθέτει: «Μεγάλη υπόθεση να είναι δίπλα σου και να σε συμβουλεύει, μόνο να κερδίσεις έχεις από την παρουσία του» και για τον Τ. Ζουρνατζίδη: «Τον ήξερα από παλιά, ό,τι και να πω γι΄ αυτόν θα μοιάζει υποκειμενικό».