Οι αναμνήσεις που ξύπνησαν και το μέλλον...

Το μπασκετάκι λέγαμε που στα πέτρινα ποδοσφαιρικά χρόνια του '90 ζούσε ένδοξες στιγμές και δημιούργησε, συσπείρωσε και γιγάντωσε ακόμα περισσότερο το οπαδικό κίνημα. Ειδικά εμείς των άνω των 45 είχαμε την τύχη να βιώσουμε το άθλημα στο απόγειό του. Συνεχόμενοι ευρωπαικοί τελικοί που δεν θα ξεθωριάσουν ποτέ από την μνήμη! Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς!

Ημιτελικό με Κνορ Μπολόνια το '90, το έπος της Γενεύης το '91, Πρωτάθλημα το '92, χαμένος τελικός της Ναντ και το κλάμα του υπέρτατου αρχηγού, το Φάιναλ Φορ το '93 (η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη εκείνη την χρονιά), το έπος της Τεργέστης το '94 με το 91-100 του δεύτερου παιχνιδιού (θεωρείται ως σήμερα το πιο ολοκληρωμένο παιχνίδι ελληνικής ομάδας σε τελικό σύμφωνα με ειδικούς του αθλήματος). Το 1ο παιχνίδι 75-66 υπέρ μας. Το '95 κατάκτηση Κυπέλλου Ελλάδος, το '96 χαμένος τελικός Κυπελλούχων με Ταουγκρές με εχθρική διαιτησία μέσα στη χώρα των Βάσκων, το '97 Σκοτ Σκάιλς, Ντεμπς, Μπόνερ, το '98 το τρίποντο του Πέτζα και οι τελικοί 3-2 με ΠΑΟ (άλλες ομορφιές από τα κοράκια), το '99 η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος και η έλευση της κούπας με τρένο μέσα στον χιονιά!

Στιγμές ανεπανάληπτες απέναντι σε μεγάλες ομάδες! Μεγαθήριο της εποχής και ο ΠΑΟΚ! Μεγάλωνε η αρμάδα του Μπάνε, ωρίμαζε και μαζί και εμείς μέσα στην τρέλα της εφηβείας! Αδρεναλίνη!

Και κάπου στις αρχές του 2000 και μετά τα εγκαίνια του νεότευκτου γηπέδου λες και κάποιος μας καταράστηκε και ο γίγαντας ΠΑΟΚ καθηλώθηκε και εξέπεσε σε ανυποληψία και μιζέρια. Πλείστα οικονομικά προβλήματα έκαναν την εμφάνισή τους καθιστώντας αδύνατη μία ανταγωνιστική ομάδα, κακός σχεδιασμός, επίδοξοι σωτήρες που υπερχρέωσαν τον οργανισμό (γνωστά τα ονόματα που έφυγαν νύχτα) όλα είχανε ως αποτέλεσμα την απαξίωση και της ομάδας και του αθλήματος. Προοπτική δεν διαφαινόταν, κίνητρο δεν υπήρχε για επενδύσεις και το άλλοτε κραταιό τμήμα έγινε μη βιώσιμο, μάραζωνε και περιήλθε στην συντήρηση διότι ο ανταγωνισμός είχε ξεφύγει και η κατάκτηση τίτλων έγινε όνειρο θερινής νυκτός…

Η ομάδα που θαύμασε όλη η Ευρώπη αποκαθηλώθηκε, αποξενώθηκε, εγκαταλείφθηκε και φυτοζωούσε. Πλέον το θέμα ήταν η επιβίωση και αυτό έγινε πράξη χάριν στις φιλότιμες προσπάθειες ένδοξων μορφών του παρελθόντος, κάποιων παραγόντων και κάποιας μερίδας του κόσμου.

Με εξαίρεση 3-4 χρονιές από τότε ο οργανισμός ψάχνει την χαμένη του αίγλη, κάποιον που να δώσει όραμα, κίνητρο να πιστέψει στο ανέφικτο!

Και εδώ και κάποια χρόνια ο πρόεδρος Χατζόπουλος προσπαθεί να κάνει τον ΠΑΟΚ και πάλι υπολογίσιμη δύναμη με πενιχρά οικονομικά μέσα και παράλληλα να προβεί και σε οικονομική εξυγίανση.

Έψαχνε κάποιον συνοδοιπόρο με την ίδια τρέλα, έναν αρνητή ήττας και τον βρήκε στο πρόσωπο του Ιταλού επιβήτορα! Έναν τύπο που μοιάζει με μπαρίστα σε φασαίικο επισιτιστικό κατάστημα! Μάζεψε άγνωστους σε πολλούς μας παίκτες από Α2 Εθνικών Πρωταθλημάτων, βρήκε έναν μπόμπερ από το ιταλικό πρωτάθλημα και έναν άσο από νο Νησί της Αφροδίτης και ενστάλαξε στην ομάδα την νοοτροπία των '90!

Ποιός δεν έκανε τον συνειρμό χθες όταν σηκώθηκε ο Μπάρτλεϊ για 3, τα τρίποντα του Μπάνε με Άρη και Ρεάλ στη Ναντ, το τρίποντο του Πέτζα και πόσα άλλα!

Ποιός δεν είπε βέβαια και εκεί στο -14 ότι η ποιότητα έγειρε την πλάστιγγα! Κάτι που δεν έλεγε κανείς βέβαια την δεκαετία του '90 όπου οι ανατροπές ήταν ψωμοτύρι για τον τότε ΠΑΟΚ!

Κάτι από την αύρα εκείνης της δεκαετίας έλουσε τους παίκτες που θύμισαν τους παικταράδες των '90, μεταλλάχθηκε το DNA και έγραψαν την χθεσινή εποποιία!

Μία ομάδα με 600.000 μπάτζετ νίκησε μέσα στην έδρα της ομάδα των 7 μυρίων με εχθρική διαιτησία σε διπλούς αγώνες! Το πόσο δύσκολο είναι αυτό θα το αντιληφθούν καλύτερα όσοι έχουμε τιμήσει το άθλημα ειδικά σε επαγγελματική κατηγορία μιας και στην καλαθόσφαιρα 11 στις 10 κερδίζει ο καλύτερος! Ένα παιχνίδι που θα μνημονεύεται χρόνια και το θεωρώ στα κορυφαία 20 της ιστορίας μας. Μέχρι το επόμενο που έλεγε και ένας σεσημασμένος σκόρερ…

Υ.Γ.1 Όπως έλεγε και ο Φίλιππας Συρίγος το 1987, λόγια που δεν ξεχνάει κανείς είναι η νίκη του Δαβίδ επί του Γολιάθ! Είναι η νίκη, είναι ένα ηρωικό κατόρθωμα! Πραγματικός άθλος! Μην λησμονούμε ότι ο ΠΑΟΚ είχε το χαμηλότερο μπάτζετ της διοργάνωσης! Το Παλατάκι φαντάζει πολύ μικρό για τις ανάγκες του κόσμου! Ειδικά για εμάς των 45+ οι μέρες δεν περνάνε και η συγκίνηση περισσεύει…

Υ.Γ.2 Ότι και να γίνει στον τελικό ο ΠΑΟΚ βήμα βήμα πρέπει να επιστρέψει στην Ευρωλίγκα, εκεί που ανήκει βάσει οπαδικής κουλτούρας, ευρωπαικών τίτλων, ατμόσφαιρας, brand name. Υπάρχουν εγγυημένα συμβόλαια οκ, αλλά η εξεύρεση χορηγών συνδυαστικά με επενδύσεις δημιουργεί πρυποθέσεις για wild card όπως και το ενδεχόμενο κατάκτησης του EuroCup και ας φαίνεται ουτοπικό. Οκ μπαίνουν μέσα οι ομάδες ακόμα και στην Ευρωλίγκα διότι τα αναμενόμενα έσοδα είναι πολύ χαμηλά, όσο ζούμε όμως ελπίζουμε μήπως βρεθεί ένας τρελός ακόμα αλλά με λεφτά…