«Είμαι κοντά στο 100%…»

Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να τον γνωρίσουμε! Ο Πόντους Βέρνμπλουμ έδωσε την πρώτη του συνέντευξη στην Ελλάδα στη FORZA και μίλησε για όλους και για όλα...

Εκτός γηπέδων, δεν έχει καμιά σχέση μ΄ αυτόν τον σοβαρό, βλοσυρό, απόμακρο Σουηδό... Φοβερός τύπος, με φοβερό χιούμορ, με το χαμόγελο στα χείλη και βέβαια με άποψη!

Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά...

– Πώς σου φαίνεται η καινούρια σου ομάδα; Τι σου αρέσει πολύ και τι θα ήθελες να είναι καλύτερο;

«Είναι μια μεγάλη ομάδα, πραγματικά πολύ καλή ομάδα, για την ελληνική λίγκα σίγουρα. Γενικά, μου αρέσουν όλα, μου αρέσει ο τρόπος που παίζουμε, που θέλουμε να έχουμε τη μπάλα, να ελέγχουμε το παιχνίδι, ακόμη και με τις καλές ομάδες στην Ευρώπη, θέλουμε να ελέγχουμε το παιχνίδι. Έχει πιο μεγάλη πλάκα να έχεις τη μπάλα στα πόδια σου, από το να την κυνηγάς».

-Και τι δε σου αρέσει;

«Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Αν θες να μεγαλώνεις σαν ομάδα, δεν πρέπει να χαλαρώνεις, πάντα πρέπει να είσαι σε εγρήγορση και να ψάξεις πράγματα να βελτιώσεις!»

-O προπονητής είπε ότι θα χρειαστείς λίγο καιρό για να είσαι απόλυτα έτοιμος... Μιλήσατε; Τι σου είπε;

«Την τελευταία εβδομάδα νιώθω ότι είμαι κοντά στο 100%. Μερικές φορές χρειάζεται λίγο χρόνο, για να είμαι ειλικρινής, χρειάστηκα περισσότερο απ΄ όσο υπολόγιζα. Νόμιζα ότι θα είναι πιο εύκολο, αλλά ήμουν 4-5 μήνες χωρίς παιχνίδι. Είναι άλλο πράγμα το παιχνίδι και η προπόνηση στο γήπεδο. Τώρα άρχισα να νιώθω ότι είμαι καλά. Με τον προπονητή μιλήσαμε όταν ήρθα. Μου είπε τι περιμένει από μένα κλπ. Αλλά αυτά είναι ιδιωτικά πράγματα, τα κρατάμε για μας».

-Ακόμη δεν είσαι αυτό που λένε, βασικός. Είσαι ανυπόμονος;

«Ναι, φυσικά. Όποιος δεν είναι στην 11άδα, θέλει να είναι. Στην 11άδα είναι μόνο 11 κι όποιος δεν παίζει, θέλει να παίζει. Δεν είμαι η εξαίρεση! Ελπίζω ότι θα είμαι στην 11άδα σύντομα!»

-Είναι η ερώτηση που κάνουν πολλοί. Γιατί άργησες να έρθεις;

«Πάντα ήμουν πολύ σοβαρός, όταν έπαιρνα σημαντικές αποφάσεις. Όταν είσαι νέος, είναι εύκολο. Κάνεις ότι θέλεις. Αλλά όταν μεγαλώνεις, είναι αλλιώς. Έχεις καεί από κάποιες αποφάσεις στο παρελθόν, έχεις κάνει και βλακείες και θέλεις να το σκεφτείς καλά. Στο τέλος, φάνηκε ότι η απόφασή μου να έρθω στον ΠΑΟΚ ήταν η τέλεια απόφαση, και για μένα και για την οικογένειά μου. Είμαι εδώ σχεδόν δυο μήνες και δεν έχω μετανιώσει για τίποτα. Αγαπάω τα πάντα εδώ. Τον κόσμο, την πόλη, όλα είναι τέλεια. Η αρχή είναι πολύ καλή. Μας αρέσουν όλα. Ελπίζω να αρχίσω και να παίζω, γι΄ αυτό ήρθα. Το θέμα είναι να παίζεις και απολαμβάνεις τη ζωή. Όχι μόνο το ένα. Αυτά πρέπει να πάνε μαζί»

-Βρέθηκες κοντά σε κάποια άλλη ομάδα και τελικά αποφάσισες να έρθεις εδώ;

«Ίσως να έψαχνα ένα καλύτερο πρωτάθλημα, αλλά όχι καλύτερες ομάδες. Ίσως μπορούσα να πάω σε κάποιες ομάδες, όχι από τις κορυφαίες, που θα έχαναν αρκετά ματς. Και ξέρεις κάτι; Μου αρέσει πολύ να κερδίζω και δεν αντιδράω καλά όταν χάνω, τρελαίνομαι. Είναι τραγικό να χάνεις, πάντα ήμουν κακός στις ήττες. Ακόμη και μέχρι τα 15 μου χρόνια, έκλαιγα όταν χάναμε! Ο ΠΑΟΚ με ήθελε από την αρχή και τον επέλεξα γιατί ήταν η μεγάλη ευκαιρία μου να κερδίσω πράγματα. Στην καριέρα μου έχω κερδίσει 10-11 τίτλους, ξέρω πως είναι η αίσθηση να πηγαίνεις να κερδίσεις πράγματα. Στο τέλος, μόνο η νίκη έχει αξία. Αυτό το μάθημα το πήρε και ο ΠΑΟΚ πέρσι. Πήγε να κερδίσει το πρωτάθλημα, ήταν σκληρό... Να παλεύεις έναν ολόκληρο χρόνο και στο τέλος να σου κλέβουν το πρωτάθλημα».

-Έχεις μιλήσει με τον Σαββίδη; Τι σου έκανε εντύπωση;

«Πριν συμφωνήσουμε για τη μεταγραφή, όχι. Μετά μίλησα με τον Γιώργο Σαββίδη. Κατάλαβα ότι αγαπούν τον ΠΑΟΚ υπερβολικά, θέλουν να κερδίσουν μεγάλα πράγματα, υπάρχουν μεγάλες φιλοδοξίες. Μ΄ αρέσει!»

-Θα μπορούσε να εξελιχτεί διαφορετικά η καριέρα σου αν δεν είχες πάει στη Ρωσία; Είναι δύσκολη απόφαση να παίξει κάποιος εκεί...

«Για να είμαι ειλικρινής, ήταν η καλύτερη απόφαση, που έχω πάρει ποτέ! Θα μπορούσα να πάω σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα, αλλά εγώ κοιτάω στον καθρέφτη μου και ξέρω, ότι δεν θα μπορούσα να παίζω με τον Μέσι και τον Κριστιάνο Ρονάλντο και να κερδίζουμε το Τσάμπιονς Λιγκ! Είχα προσφορά στο τραπέζι, με χρήματα που δεν είχα ονειρευτεί και την πήρα. Δεν το μετάνιωσα. Οι Ρώσοι είναι καλοί άνθρωποι, είναι καλύτεροι απ΄ ότι μπορεί να νομίζουν πολλοί στη Βόρεια Ευρώπη. Μεγαλώνεις και σχηματίζεις μια εικόνα για μια χώρα, ανάλογα με το τι σε ταΐζουν τα media, αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Στη Ρωσία πήγα και για τα χρήματα και για το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά έμεινα 6,5 χρόνια. Και δε μένεις πουθενά 6,5 χρόνια μόνο για τα λεφτά, αν δεν σου αρέσει!».

-Ποιους έψαξες να ρωτήσεις, όταν έμαθες ότι σε θέλει ο ΠΑΟΚ και τι άκουσες;

«Μίλησα με Σουηδούς παίκτες, μίλησα με τον Μάρκους Μπεργκ. Μου είπε ότι είναι τρέλα εδώ, να έρθω. Μίλησα και με τον Μπίμπρας Νάτχο, που παίξαμε μαζί στην ΤΣΣΚΑ και μου είπε πολύ ωραία πράγματα για τον ΠΑΟΚ και την Θεσσαλονίκη. Και οι δύο μου είπαν για την Τούμπα, μου είπαν ότι ο ΠΑΟΚ έχει «τρελό κοινό». Είμαι χαρούμενος για την απόφασή μου»

-Είσαι 32 χρονών. Τι θέλεις ακόμη από το ποδόσφαιρο και που βρίσκεις κίνητρο;

«Μετά τα 30, πρέπει απλά να κρατάς τη φόρμα σου, όταν είσαι νέος, ο στόχος είναι να προσπαθείς κάθε μέρα για να γίνεσαι καλύτερος. Όταν είσαι νέος, μπαίνεις στην προπόνηση, θέλεις να κλωτσήσεις την πρώτη μπάλα, που θα βρεις μπροστά σου με όλη σου τη δύναμη. Αν το κάνω εγώ τώρα, μπορεί να σπάσω το πόδι μου! Το κίνητρό μου είναι πάντα το παιχνίδι. Να παίξω και να κερδίσω».

-Σε έχουμε δει παλιότερα να παίζεις, από αμυντικός μέχρι σέντερ φορ. Είσαι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές;

«Μπορώ να κάνω τα πάντα, από την ώρα, που παίζω στο κέντρο του γηπέδου. Φυσικά νιώθω πιο οικεία να παίζω αμυντικός χαφ, αυτή είναι η θέση μου, αλλά δεν είναι δύσκολο να κάνω κι άλλες δουλειές. Αν παίζω σέντερ φορ δεν τρέχω πολύ, αν παίζω στόπερ, είμαι το κεντρικό πρόσωπο, να κρατάω τη μπάλα, να ξεκινάω το παιχνίδι. Μπορώ να παίζω παντού, αλλά είμαι αμυντικός χαφ».

-Οπότε, αν ο προπονητής σου ζητήσει να παίξεις στη θέση του Πρίγιοβιτς, μπορείς!

«Μπορώ, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι να βάλω τόσα γκολ, όσα βάζει αυτός!»

-Υπέγραψες για τρία χρόνια. Μετά από τρία χρόνια, για τι θα ήθελες να συζητάμε;

«Δεν έχω ιδέα! Κοιτάω μέρα με τη μέρα... Αν σταματήσω το ποδόσφαιρο, θα είναι από τη μια ένα ωραίο αίσθημα, ξυπνάς το πρωί, και δεν σκέφτεσαι αν πονάς κάπου. Από την άλλη, θα μου λείψουν τα αποδυτήρια, οι συμπαίκτες μου, η ατμόσφαιρα αυτή, η προπόνηση... Ελπίζω ότι θα παίζω όσο πιο πολύ μπορώ, όσο με αφήνει το σώμα μου. Δεν είχα κακούς τραυματισμούς στην καριέρα μου, δεν ήμουν ο πιο γρήγορος παίκτης στο γήπεδο, ελπίζω ότι θα επιβιώσω για πολύ ακόμη!»

-Υπάρχει κάποιος συμπαίκτης σου για τον οποίο απορείς, που δεν παίζει σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα;

«Όλοι οι νέοι, που έχουμε στην ομάδα, έχουν προοπτικές να κάνουν μεγαλύτερα πράγματα στο μέλλον. Από την άλλη, είναι καλά εδώ! Είμαστε μια καλή ομάδα, με φιλοδοξίες, ο ΠΑΟΚ μπορεί να γίνει τοπ ομάδα, να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το Γιουρόπα Λιγκ είναι ωραίο, αλλά είναι καλύτερο από το τίποτα. Το Τσάμπιονς Λιγκ θέλουμε και για να παίξουμε εκεί, πρέπει να κερδίσουμε το πρωτάθλημα, γιατί ο δρόμος θα είναι πιο εύκολος. Είδατε φέτος, η ομάδα έκανε μεγάλα ματς και σπουδαία αποτελέσματα, αλλά απ΄ αυτό το δρόμο πρέπει να παίξεις τέλεια σε τρεις γύρους με μεγάλες ομάδες για να πας στους ομίλους. Η Μπενφίκα ήταν πολύ δυνατή για μας...»

– Ο ΠΑΟΚ φέτος συμπληρώνει 34 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Όταν το ακούς, τι σκέφτεσαι;

«Είναι ένα από τα πράγματα, που είχα στο μυαλό μου όταν ήρθα. Είναι σπουδαίο να το πετύχεις! Έπαιζα στη Γκέτεμποργκ, που είναι η ομάδα μου, η ομάδα, στην οποία μεγάλωσα. Το 2007 πήραμε το πρωτάθλημα, μετά από 11 χρόνια, που δεν κέρδιζε τίποτα. Ήταν κάτι φοβερό. Οι άνθρωποι είχαν τρελαθεί, πανηγύριζαν μια βδομάδα, κάηκε όλη η πόλη, ήταν στις φλόγες! Και μιλάμε για Σουηδούς, που δεν είναι τόσο παθιασμένοι! Αυτή το συναίσθημα, που δίνεις στον κόσμο, είναι κάτι ονειρικό. Ελπίζω να έρθει και σε μας. Ξέρω ότι έχουμε τις ικανότητες»

-Νιώθετε την πίεση ότι πρέπει να το πάρετε;

«Ναι, το νιώθουμε. Δεν είναι κακή πίεση, είναι καλή πίεση. Καμιά φορά είναι δύσκολο να το διαχειριστείς, αλλά... Μετά το 2-0 με τον Απόλλωνα ακούσαμε σφυρίγματα, αλλά το σημαντικό είναι οι 3 βαθμοί. Κανείς δεν θα θυμάται το ματς με Απόλλωνα στο τέλος της σεζόν. Δεν μπορείς να είσαι τέλειος σε κάθε παιχνίδι, αλλά πρέπει να κερδίζεις κάθε ματς. Κι εμείς μέχρι τώρα τα κερδίσαμε όλα».

-Έχεις πλέον μια εικόνα για το ελληνικό πρωτάθλημα. Πως τα βλέπεις τα πράγματα; Ποιος θα είναι ο μεγάλος αντίπαλος, ΑΕΚ ή Ολυμπιακός;

«Σίγουρα αυτές είναι οι ομάδες με τα πιο δυνατά μπράτσα! Όμως, όλες οι ομάδες εδώ στην Ελλάδα προσπαθούν να παίξουν ποδόσφαιρο, τα παιχνίδια είναι δύσκολα. Δεν κερδίζεις παιχνίδια μόνο με το όνομά σου. Πρέπει να παλέψεις. Για κάποιες ομάδες, το να μας κερδίσουν είναι τεράστια υπόθεση. Όλοι θέλουν να κερδίσουν τον μεγάλο, θέλουν να καταστρέψουν τους στόχους μας! Θέλει προσοχή. Τους σεβόμαστε όλους»

-Υπάρχει μεγάλη συζήτηση για τα όσα γίνονται στην Ελλάδα και φέτος έχουμε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα ξένους διαιτητές. Πως σου φαίνεται;

«Και στη Ρωσία γίνονταν μεγάλη συζήτηση για τα σφυρίγματα σε κάποιες ομάδες. Δεν θέλω να κρίνω κανέναν. Από τους διαιτητές περιμένουμε να επιβάλουν την τάξη στο γήπεδο και να αποδώσουν δικαιοσύνη. Ο καθένας κάνει λάθη, αυτό θέλω να πιστεύω κι ελπίζω αυτό να συμβαίνει. Μην ξεχνάτε ότι τους χρειαζόμαστε! Χρειαζόμαστε και κάποιους να κάνουν τους διαιτητές! Δεν είναι εύκολη δουλειά, ειδικά όταν έχεις 20 άτομα να ουρλιάζουν στο πρόσωπό σου (γέλια...). Στα παιχνίδια μας υπήρξαν κάποια σφυρίγματα, κάποιες παράξενες αποφάσεις, αλλά ελπίζω να ήταν απλά λάθη»

-Λένε πολλοί ότι η ομοιότητά σου είναι εκπληκτική με έναν ποδοσφαιριστή, που ήρθε το 2008 να κλείσει στον ΠΑΟΚ την καριέρα του και σήμερα είναι προπονητής στην δεύτερη ομάδα του. Τον ξέρεις τον Πάμπλο Γκαρσία;

«Ναι, τον ξέρω, φυσικά! Εγώ μεγάλωσα με τη Ρεάλ Μαδρίτης κι ο Γκαρσία έπαιξε στη Ρεάλ και τον θυμάμαι από τότε. Ήταν σπουδαίος παίκτης. Καταλαβαίνω, κι εγώ μπορεί να είμαι λίγο τρελός καμιά φορά, αλλά θέλω πάντα να κερδίζω και κάνω τα πάντα γι΄ αυτό. Όταν καθόμαστε εδώ και συζητάμε, μπορεί να είμαι ένας ήρεμος άνθρωπος, αλλά όταν μπαίνω στο γήπεδο, γίνομαι άλλος άνθρωπος. Καταλαβαίνω ότι κι ο Πάμπλο Γκαρσία ήταν πάνω – κάτω το ίδιο, ως ποδοσφαιριστής».

-Πώς σου φαίνεται η εμπειρία της Ελλάδας;

«Είναι όλα υπέροχα. Μόνο ένα πρόβλημα έχω. Όλα χρειάζονται λίγο παραπάνω χρόνο εδώ! Ακόμη κι όταν πληρώνεις για μια υπηρεσία, λένε θα έρθουμε στις 12 κι έρχονται μετά από 3-4 μέρες (γέλια..). Αν εξαιρέσεις αυτό, την αγαπάω την Ελλάδα! Η σύζυγός μου τα παίρνει λίγο πιο χαλαρά, εγώ πανικοβάλλομαι, αν όλα δεν γίνονται στην ώρα τους! Έχουμε προπόνηση στις 11 και από το σπίτι φεύγω στις 9 κι ας είναι μισή ώρα δρόμος. Το πρωί πηγαίνω τα παιδιά στο σχολείο και είμαι ο πρώτος. Στη συνέχεια έρχονται οι άλλοι, καμιά φορά ασθμαίνοντας!»

-Πώς είναι η καθημερινότητα στη Θεσσαλονίκη;

«Είμαστε μια κανονική οικογένεια, αφιερώνω χρόνο στα παιδιά. Ο γιος μου πηγαίνει στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, είναι 7 χρονών. Τον πηγαίνω τρεις φορές τη βδομάδα στην προπόνηση, μάλλον κάνει πιο πολύ προπόνηση από μένα (γέλια...). Κάθομαι εκεί, με τους άλλους μπαμπάδες, πίνουμε τον φρέντο μας και συζητάμε. Είναι ωραία η ζωή εδώ. Ο κόσμος είναι πολύ φιλικός...»