"Δεν φοβάμαι τίποτα και κανέναν"
SHARE:
Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά...
-Όταν ήρθες στην Ελλάδα, είπες ότι θέλεις να σπάσετε την ηγεμονία του Ολυμπιακού και να κερδίσεις τα πάντα. Νιώθεις ότι είστε σε καλό δρόμο;
«Ναι. Θέλω πάντα να κερδίζω, ήρθα στην Ελλάδα για να πάρουμε τίτλους. Η νοοτροπία μου παραμένει η ίδια. Και σ΄ ότι αφορά αυτό, που είχα πει τότε, είμαστε σε καλό δρόμο».
-Το 1/3 του πρωταθλήματος έχει περάσει, ο ΠΑΟΚ είναι 1ος και οι βασικοί του ανταγωνιστές αρκετούς βαθμούς πίσω. Αρχίσατε να νιώθετε ότι αυτό το πρωτάθλημα δεν γίνεται να το χάσετε;
«Πιστεύω στην ομάδα μου, έχουμε μια καλή διαφορά, αλλά δεν μπορούμε να σταματήσουμε τη μάχη. Αν κάνουμε ένα λάθος, μικρό ή μεγάλο, μπορούν να πλησιάσουν. Δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε το παραμικρό λάθος. Η μάχη συνεχίζεται»
– Έχετε πια ένα σαφές δείγμα και των αντιπάλων. Τι υπάρχει να φοβάστε;
«Δεν φοβάμαι τίποτα και κανέναν. Δεν υπάρχει φόβος. Απλά, όπως είπα και νωρίτερα, μερικές φορές όταν είσαι σε υψηλό επίπεδο, δεν πρέπει να κάνεις λάθη, ένα μικρό λάθος μπορεί να σε ρίξει πολύ κάτω. Μόνο αυτό πρέπει να φοβόμαστε»
-Οι περισσότεροι λένε ότι είστε η καλύτερη ομάδα...
«Πιστεύω ότι κάναμε πολύ καλή δουλειά, όχι μόνο φέτος, αυτό ξεκίνησε από πέρσι. Είμαστε σε καλή κατάσταση, αλλά εγώ το ξαναλέω. Δεν υπάρχει δικαίωμα στο λάθος! Τη μια μέρα είναι στον ουρανό και είσαι ο καλύτερος, την άλλη είσαι στο πάτωμα και ο χειρότερος. Πρέπει να κοιτάμε τη δουλειά μας και ελπίζω ότι στο τέλος, θα είμαστε πράγματι πρώτοι».
-Το τελευταίο πρωτάθλημα ήταν πριν 34 χρόνια, ο κόσμος το θέλει πολύ. Φτάνει στην ομάδα αυτή η μεγάλη επιθυμία του κόσμου;
«Κι εμείς το θέλουμε πολύ, να είστε σίγουροι κι όλοι μας είμαστε εδώ για να κάνουμε πραγματικότητα το όνειρο των οπαδών μας. Εκτιμούμε πολύ αυτό, που κάνει ο κόσμος για μας, αυτή την υποστήριξη, που μας δίνει, και θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να του το επιστρέψουμε».
-Πέρσι φτάσατε τόσο κοντά, αλλά δεν το πανηγυρίσατε. Έχουν περάσει τόσοι μήνες από εκείνο το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Τι νιώθετε, όποτε το θυμάστε;
«Ακόμα και τώρα είναι δύσκολο να αποδεχτώ τί έγινε, αλλά στο ποδόσφαιρο αυτά μπορεί να συμβούν και μετά δεν αλλάζουν. Αν μείνουμε εκεί, θα χάσουμε το δρόμο μας. Συνεχίζουμε, για να πάρουμε το φετινό πρωτάθλημα».
-Βρέθηκες πέρσι πάνω στη γραμμή στο γκολ του Βαρέλα. Γυρνάει ακόμη στο μυαλό σου αυτή η φάση;
«Ο Βαρέλα με σκοτώνει κάθε μέρα, κάθε φορά μου λέει «μου πήρες το γκολ!» Για μένα, το γκολ ήταν κανονικό, και για τους διαιτητές, μετά το πήραν πίσω, τα γνωστά... Είναι παρελθόν, ας δούμε μπροστά. Δεν πρέπει να αφήνουμε κακά πράγματα να παίρνουν τη συγκέντρωση και τη χαρά μας».
-Το είδατε ποτέ, ότι αυτό που θα ζήσουν φέτος, θα είναι η τιμωρία τους;
«Δουλεύουμε για μας, την οικογένεια μας, τους οπαδούς, για όσους πιστεύουν στον ΠΑΟΚ. Ίσως αν πάρουμε το πρωτάθλημα, θα τους επιστρέψουμε τη στεναχώρια, που μας έδωσαν, αλλά δεν το βλέπω σαν την τιμωρία τους. Θέλουμε το πρωτάθλημα για όλους εμάς. Αλλά ακόμη είμαστε μακριά. Το τέλος είναι μακριά».
*** Ο ΠΑΟΚ με ξένους διαιτητές έχει μόνο νίκες, οι αντίπαλοί σας, δεν έχουν ούτε μία με ξένους διαιτητές. Σύμπτωση;
«Είμαστε πολύ συγκεντρωμένοι στη δουλειά μας, το θέλουμε πολύ αυτό το πρωτάθλημα και κοιτάμε να μπαίνουμε στο γήπεδο και να κερδίζουμε, χωρίς να βλέπουμε ποιος είναι μπροστά μας. Είμαστε μια σοβαρή ομάδα, δουλεύουμε πολύ, ο προπονητής μας προετοιμάζει έξοχα, μπαίνουμε και κερδίζουμε. Εμείς κοιτάμε τη δουλειά μας, δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε συνέχεια τους διαιτητές. Αν κάνουμε καλά τη δουλειά μας, κανείς δε μπορεί να μας σταματήσει».
– Γιατί βλέπουμε διαφορετική ομάδα στο πρωτάθλημα και άλλη στην Ευρώπη και στο κύπελλο;
«Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Θέλω να πω ότι έχουμε ένα καλό γκρουπ, δεν μπορούν να παίζουν οι ίδιοι κάθε τρεις μέρες, κάποιοι παίκτες δεν έχουν ρυθμό, κάποιοι έρχονται από τραυματισμούς, όπως εγώ τώρα...»
-Πάντως κι ο προπονητής παραδέχτηκε ότι σ΄ αυτά τα παιχνίδια, με τη Βίντι και τον Εργοτέλη, η ομάδα ήταν αλλιώς...
«Όλοι οι παίκτες έχουν το πάθος να παίζουν κάθε παιχνίδι. Ξέρουμε ότι πρέπει να κάνουμε το καλύτερο και στις τρεις διοργανώσεις. Όλοι μας πρέπει να είμαστε στα... κόκκινα, δεν πρέπει να χάσουμε το πάθος μας. Σε ότι αφορά την Ευρώπη, χάσαμε δύο παιχνίδια από τη Βίντι, αλλά το όνειρό μας δεν σταματάει. Εμείς ακόμη πιστεύουμε ότι μπορούμε να περάσουμε»
-Ο ΠΑΟΚ κινδυνεύει να αποκλειστεί από την Ευρώπη, σε έναν όμιλο, που είναι στα μέτρα του. Μπορείς να το εξηγήσεις αυτό;
«Το 2009, πριν 9 χρόνια, όταν έπαιζα στη Φλουμινένσε, είχαμε κατά 99,9% υποβιβαστεί. Όμως, στο τέλος κερδίσαμε οχτώ παιχνίδια, πήραμε και μια ισοπαλία στο τελευταίο παιχνίδι και σωθήκαμε, δεν πέσαμε. Ήταν πολύ δύσκολα, αλλά το πιστέψαμε και το πετύχαμε. Έχουμε ακόμη ελπίδες, έχουμε καλή ομάδα, είμαστε σε καλή κατάσταση. ΟΚ, παίζουμε με την Τσέλσι και με την ΜΠΑΤΕ, κάναμε φανταστικό ματς εκεί, δεν παίξαμε άσχημα με Τσέλσι, αλλά αυτή είναι πολύ υψηλού επιπέδου ομάδα. Είμαστε καλά, το πιστεύουμε, θα πάμε να κάνουμε καλό ματς, γιατί να μην κερδίσουμε εκεί; Αν δεν πιστεύουν όλοι οι άλλοι, εμείς το πιστεύουμε όλοι!»
-Έχετε ιεραρχήσει στόχους; Πέρασε ποτέ από το μυαλό σας ότι η Ευρώπη δεν είναι τόσο σημαντική;
«Όχι, δεν έχουμε τέτοια νοοτροπία. Παίζουμε τρεις διοργανώσεις, παίζουμε κάθε τρεις μέρες, είναι δύσκολο να παίζει η ίδια ομάδα, να παίζουν οι ίδιοι πάντα 90 λεπτά. Ο προπονητής δίνει ευκαιρίες, καμιά φορά η ομάδα μπορεί να χάνει τη συνοχή της, αλλά όχι, δεν έχουμε ιεραρχήσει στόχους. Τα θέλουμε όλα»
*** Τι λείπει από τον ΠΑΟΚ για να είναι μια ομάδα Τσάμπιονς Λιγκ;
«Στα παιχνίδια, που κάναμε το καλοκαίρι, ίσως δεν παίξαμε στο κορυφαίο επίπεδο, αλλά δείξαμε σε όλους τη δύναμή μας, ότι μπορούμε να παίξουμε Τσάμπιονς Λιγκ... Δυστυχώς χάσαμε εδώ με τη Μπενφίκα, αλλά ας δεχτούμε ότι είναι μια από μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπη, που παίζει πάντα Τσάμπιονς Λιγκ. Είμαστε σε καλό δρόμο, είμαστε κοντά. Θα έρθει και το Τσάμπιονς Λιγκ. Ίσως του χρόνου»
-Λένε πολλοί ότι είδαμε άλλον ΠΑΟΚ στο διάστημα Ιανουάριος – Μάιος πέρσι κι άλλον βλέπουμε τώρα. Συμφωνείς;
«ΟΚ, μπορεί αυτή τη χρονιά να μην παίζουμε το ίδιο καλά με το διάστημα, που λέτε, αλλά πάλι παίζουμε καλά. Γι΄ αυτό είμαστε πρώτοι! Ξέρουμε ότι μπορούμε να κάνουμε περισσότερα πράγματα. Εντάξει, στο δικό μου μυαλό η διαφορά δεν είναι μεγάλη. Δεν είμαστε μακριά από το σημείο, που ήμασταν στο δεύτερο μισό της προηγούμενης σεζόν και μπορούμε να ξαναφτάσουμε εκεί».
-Τι σου αρέσει στον ΠΑΟΚ και τι θα ήθελες να είναι καλύτερο;
«Τι μου αρέσει... Οι άνθρωποι! Είμαστε μια οικογένεια, πολλές φορές το λες, αλλά δεν είναι. Εδώ είναι. Έμεινα έξω ένα μήνα, έκανα θεραπείες, έκανα προπόνηση μόνος, το πως με υποστήριξαν όλοι, το πως με βοήθησαν, ακόμη κι ο κόσμος έξω, είναι μοναδικό, είναι πάρα πολύ ωραίο. Εδώ νιώθεις ότι είσαι ένα κομμάτι μιας οικογένειας, δεν το βρίσκεις εύκολα αυτό! Πολλά κλαμπ έχουν διαφορετική κουλτούρα, είναι δύσκολο να φτιάξεις αυτή τη χημεία την ωραία, που υπάρχει στον ΠΑΟΚ. Σου δίνει μεγάλη δύναμη! Τι θα ήθελα να είναι καλύτερο... Δεν ρωτάς τον πρόεδρο; Αυτός αποφασίζει τα πάντα! (γέλια)»
-Η αλήθεια είναι πως ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα του προέδρου. Συμμετέχει, δεν είναι μακριά. Νιώθετε ευθύνες και πίεση;
«Ξέρουμε ότι ξοδεύει πολλά χρήματα, ότι πολλά χρόνια ο ΠΑΟΚ δεν παίρνει πρωτάθλημα. Έχουμε πολύ καλή σχέση με τον πρόεδρο, προσπαθεί να κάνει το καλύτερο για μας. Οι παίκτες το εκτιμούν. Προσπαθούμε να του επιστρέψουμε με τον τρόπο μας, αυτό που κάνει για μας. Ξέρει πως είμαστε τόσο κοντά να κάνουμε το όνειρο αληθινό»
-Είχες προσωπική επαφή με τον Σαββίδη, άλλωστε μιλάς και ρωσικά. Τι εντύπωση σου έδωσε;
«Είναι ένας ευθύς τύπος και του αρέσουν τα ξεκάθαρα πράγματα. Προσπαθεί να κάνει καλά πράγματα στους ανθρώπους. Είναι καλός άνθρωπος».
-Τα παιχνίδια είναι πολλά, ο ΠΑΟΚ έχει στην ουσία τέσσερις χαφ. Είστε αρκετοί; Υπάρχει μία κριτική ότι λείπουν πολλά τρεξίματα από την ομάδα, για να παίξει σε πιο υψηλό τέμπο.
«Νομίζω η ομάδα, που έχουμε, είναι αρκετή να πάρουμε το πρωτάθλημα. Δε στέκομαι σε πρόσωπα και συγκεκριμένους παίκτες. Όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι πάντα πρέπει να κάνουμε κάτι έξτρα, να δίνουμε το κάτι παραπάνω. Όλοι παίζουν με μας και θέλουν να μας κερδίσουν. Είμαστε πρώτοι και είμαστε ομάδα»
-Ο Λουτσέσκου είπε, όταν τραυματίστηκες, πως είσαι ο παίκτης που δίνει σιγουριά και ισορροπία στην ομάδα. Νιώθεις τόσο σημαντικός για την ομάδα;
«Εντάξει, μερικές φορές στον προπονητή αρέσει να λέει ψέματα (γέλια)! Όλοι οι παίκτες είναι σημαντικοί για μια ομάδα. Όχι ένας»
– Όταν σου είπαν πέρσι ότι σε θέλει ο ΠΑΟΚ, τι σκέφτηκες και ποιον έψαξες για να μάθεις πράγματα;
«Μίλησα με πολλούς. Με τον Γκάμπριελ, που έπαιζε στον Παναθηναϊκό, και παλιά παίζαμε μαζί στη Φλουμινένσε, με τον Ρομέου, που έπαιζε στη Λάρισα, με πολλούς... Όλοι μου είπαν ότι είναι τέλεια η ζωή και ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλη ομάδα, με υψηλές φιλοδοξίες. Φάνηκε πως είχαν όλοι δίκιο! Είναι υπέροχα. Η Ελλάδα είναι ωραία χώρα, μοιάζει πολύ με τη Βραζιλία. Ο κόσμος, το φαγητό, το lifestyle, είναι ίδια. Η οικογένειά μου είναι πολύ χαρούμενη εδώ».
-Το μέλλον πως το βλέπεις;
«Οι ποδοσφαιριστές είναι δύσκολο να κάνουν σχέδια για το μέλλον, όλα αλλάζουν γρήγορα. Είμαι χαρούμενος εδώ, θέλω να πάρω το πρωτάθλημα. Αυτό έχω στο μυαλό μου».
-Τη μέρα, που θα φεύγεις, με τι θα είσαι ευχαριστημένος;
«Όταν θα γυρίσω κάποτε στη Βραζιλία, θέλω να λέω στα παιδιά μου, ότι εδώ γράψαμε ιστορία, μικρή ή μεγάλη, κάναμε κάτι να μας θυμάται ο κόσμος! Πήραμε πρωτάθλημα, κάναμε κάτι...»
Η ΚΑΛΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΣΑΟ ΠΑΟΛΟ ΚΑΙ Η ΤΣΕΤΣΕΝΙΑ
«Από την... εστίαση, στα γήπεδα»
Για τους Βραζιλιάνους, το στερεότυπο λέει «φτώχεια, φαβέλες, διέξοδος μέσω του ποδοσφαίρου». Ο Μαουρίσιο είναι το ζωντανό παράδειγμα ότι αυτό δεν είναι νόμος!
«Η ζωή ήταν καλή στη Βραζιλία, ζούσαμε καλά. Ο πατέρας μου έχει ένα κατάστημα εστίασης, αν δεν ήμουν ποδοσφαιριστής, σίγουρα θα δούλευα μαζί του», είπε ο μέσος του ΠΑΟΚ, που θυμήθηκε το πως ξεκίνησε το ταξίδι για την Ευρώπη.
«Στα 21 μου, αφού σωθήκαμε με τη Φλουμινένσε, ο προπονητής έφερε ακριβούς παίκτες, με ονόματα, ο Μαουρίσιο ήταν νέος, κατάλαβα ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Είπα στο πατέρα μου, ότι μάλλον πρέπει να φύγω. Η Τέρεκ Γκρόζνι είχε ενδιαφερθεί τρεις φορές για μένα και είχα αρνηθεί, την τέταρτη φορά, έπρεπε να αποδεχτώ την πρόταση. Εκείνη τη στιγμή, το μόνο που με ένοιαζε, ήταν το ποδόσφαιρο. Έτσι βρέθηκα στην Τσετσενία» λέει ο Μαουρίσιο, που ούτως ή άλλως, δεν πολυενδιαφέρεται για τα «γύρω γύρω».
«Η ζωή μου ήταν πάντα η ίδια. Οικογένεια και φίλοι. Δεν είμαι του έξω, δεν μου αρέσουν τα κλαμπ και η νυχτερινή ζωή»...
