“Οι φιλοδοξίες δεν έχουν… οροφή”

Είναι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που σε μόνιμη βάση και επί πολλά χρόνια, βοηθούν τον Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ και τα τμήματά του, αλλά και την ΚΑΕ ως χορηγός.

Τα τελευταία χρόνια, ο Κώστας Αμοιρίδης έχει αναλάβει εξοκλήρου τη διαχείριση και την χρηματοδότηση της ομάδας βόλεϊ γυναικών και του τμήματος της πάλης, τμήματα που έχει οδηγήσει σε μεγάλη άνθηση και τίτλους.

Ο γνωστός επιχειρηματίας μίλησε στη FORZA με αφορμή το θαύμα της ομάδας βόλεϊ γυναικών, την οποία ανέλαβε από τα τοπικά και μέσα σε 4-5 χρόνια έφερε τον πρώτο τίτλο, το περσινό κύπελλο, και την πρώτη συμμετοχή στην Ευρώπη, ενώ πρόσφατα "τάραξε τα νερά" με την απόκτηση των αδελφών Λι από την Κορέα, από το υψηλό ράφι του παγκόσμιου βόλεϊ.

Η συζήτηση, φυσικά, δεν έμεινε μόνο στο βόλεϊ, αλλά ας τα πάρουμε τη σειρά...

-Στην προηγούμενη συνέντευξή μας στη FORZΑ η ομάδα βόλεϊ των γυναικών είχε μόλις ανέβει από τα τοπικά στις εθνικές κατηγορίες. Μετά από τέσσερα χρόνια η όρεξη παραμένει η ίδια;

"Πάντα πρέπει να είσαι ορεξάτος, με ότι κι αν κάνεις. Αλλιώς δεν πετυχαίνει, οπότε δεν έχει νόημα να ασχολείσαι. Όταν σταματάει το μεράκι και η όρεξη, άστο... Ότι είναι να κάνεις, δεν θα το κάνεις καλά"

-Τότε οι στόχοι ήταν ο πρωταθλητισμός και η Ευρώπη. Τώρα;
"Σήμερα φτάσαμε στο επίπεδο να πρωταγωνιστούμε στην Ελλάδα. Υπάρχουν απογοητεύσεις, υπάρχουν χαρές, αλλά μέχρι τώρα είμαστε ξεκάθαρα στο συν. Όταν αρχίζεις με μια ομάδα που δεν υπάρχει και καταφέρνεις να πρωταγωνιστείς, κόντρα στις παραδοσιακές δυνάμεις του χώρου, που έχουν εμπειρία, τεχνογνωσία και υλικό, ενώ εσύ ξεκινάς από το μηδέν για να τους δεις στα μάτια, έχεις πετύχει κάτι. Οι φιλοδοξίες φυσικά δεν έχουν οροφή. Πάντα υπάρχει το καλύτερο, πάντα υπάρχει το υψηλότερο, πάντα υπάρχουν νέες κορυφές. Αυτό σε κρατάει ζωντανό και σε εγρήγορση".

-Την προηγούμενη εβδομάδα ο ΠΑΟΚ έπαιξε για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Ήταν μια μεγάλη ηθική ικανοποίηση;
"Είναι μεγάλη χαρά να βέλεις ότι η ομάδα είναι ανταγωνιστική, είναι απουδαίο το όνομα του ΠΑΟΚ να ακούγεται έξω απο τα σύνορα. Όλο αυτό που εισπράττεις, είναι μια ικανοποίηση, πράγματι. Γενικά, υπάρχει μια ικανοποίηση, γιατί βλέπεις ότι κάθε χρονιά μόνο συν έχουμε. Δεν υπήρχε χρονιά που δεν πετύχαμε κάτι. Τη μια χρονιά την άνοδο, την άλλη την άνοδο, πέρσι το κύπελλο"

-Φέτος;
"Φέτος θεωρώ ότι η ομάδα είναι καλή, το υλικό είναι καλό, η πορεία μέχρι τώρα είναι καλή, δεν είναι η καλύτερη δυνατή, αλλά είναι καλή. Εξυπακούεται ότι ο στόχος είναι ο πρωταθλητισμός. Έχουμε δουλίτσα, να στρώσει η ομάδα, να αποκτήσει συνοχή, πάθος, να φτάσουμε εκεί που πρέπει, να πάμε στην Ευρώπη όσο πιο μακριά μπορούμε. Έχουμε μπροστά μας μια ρουμάνικη ομάδα με ιστορία και δυναμική, πιστεύουμε ότι μπορούμε να την κοντράρουμε"

-Με τις Κορεάτισες έγινες φέτος μια υπέρβαση, μιλάμε για αθλήτριες υψηλού επιπέδου και μεγάλου κόστους. Πως τις φέρατε;
"Είναι μεγάλη επιτυχία που τις φέραμε. Η πασαδόρος είναι μια από τις δέκα καλύτερες στον κόσμο! Είναι βασικά μέλη της Εθνικής Κορέας, έρχονται από μία χώρα που το βόλεϊ είναι ίσως το δημοφιλέστερο άθλημα, το επίπεδο είναι υψηλό, είναι από τις παγκόσμιες δυνάμειες. Οι συγκεκριμένες είναι σταρ στη χώρα τους και το νιώθουμε τον τελευταίο καιρό που ανήκουν στον ΠΑΟΚ, εισπράττουμε το ενδιαφέρον από την Κορέα. Όταν έφυγαν για να έρθουν στη Θεσσαλονίκη, στο αεροδρόμιο είχε 100 δημοσιογράφους. Περίμενα να δω δύο αθλήτριες με το στυλ του σταρ, αλλά είδα δύο ταπεινά παιδιά. Ξεκινάνε τη συζήτηση με υπόκλιση και την τελειώνουν με υπόκλιση! Η μία πήγε στην Κορέα για να κάνει αρθροσκόπηση, η άλλη είναι εδώ, χαίρομαι που βλέπω πόσο παθιάζεται με την ομάδα, πως πανηγυρίζει κάθε πόντο, πόση χαρά έχει στο παιχνίδι"

-Ακούσαμε ότι τα κασέ τους ήταν τεράστια. Πως ήρθαν εδώ; Οικονομικά πως βγαίνετε;
"Η πασαδόρος είχε κασέ 200 χιλιάδες, η ακραία 400 χιλιάδες. Είχαν ένα άτυχο περιστατικό, η κουλτούρα είναι αυστηρή στη χώρα τους, τις απέκλεισαν από την Εθνική, έπρεπε να φύγουν. Παρενέβη η παγκόσμια ομοσπονδία και μπόρεσαν να έρθουν εδώ μια βδομάδα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Ρισκάραμε που τις περιμέναμε, Είχαμε πάρει ήδη δύο ξένες για κάθε ενδεχόμενο γιατί δικαιούμασταν τρεις και τώρα έχουμε τέσσερις. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην ενισχυθούμε πολύ από τον ελληνικό χώρο. Το πρωτάθλημα έχει αναβαθμιστεί με την άνοδο του ΠΑΟΚ, η δική μας προσπάθεια αφύπνισε πολλούς. Υπάρχουν αρκετές ανταγωνιστικές ομάδες, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Σαντορίνη, Άρης, τα κασέ έχουν ανέβει.
Φέτος έχουμε ένα μπάτζετ γύρω στις 500 χιλιάδες ευρώ. Είναι πολλά για την Ελλάδα, αυτή είναι η αλήθεια".

-Μπορούν ομάδες σε τέτοια αθλήματα να μείνουν για πολύ σε υψηλό επίπεδο με τέτοιο μπάτζετ;
"Εμείς είμαστε η μοναδική ομάδα που έχουμε νέα ταλέντα, η ομάδα έχει πολλά παιδιά, εδώ και τέσσερα χρόνια δουλεύουμε μαζί για να τα αξιοποιήσουμε. Έχουμε μεγάλο βάθος στον πάγκο, έχουμε 14 παίκτριες. Τα τελευταία τρία χρόνια οι νεάνιδες του ΠΑΟΚ πήραν δύο πρωταθλήτρια, υπάρχει μια υποδομή, εκεί είναι όλα τα ταλέντα. Κάναμε δουλειά πίσω από τη βιτρίνα, δουλεύουμε στις υποδομές, κι αυτό θα μας βοηθήσει πολύ στο μέλλον. Η δουλεια΄στο βόλεϊ γυναικών του ΠΑΟΚ δεν είναι επιφανειακή"

-Πως μπορούν να αντέξουν τμήματα χωρίς έναν χρηματοδότη;
"Στον αθλητισμό και στον πρωταθλητισμό, καμία ομάδα δεν είναι αυτάρκης και σε κανένα αθλημα. Πρέπει κάποιος να βάλει λεφτά. Το στοίχημα είναι να βάλει λιγότερα, να μπορεί να το αντέξει. Γινεται πιο ευχάριστο. Στην Ελλάδα όλα τα ερασιτεχνικά αθλήματα βασίζονται στην προσπάθεια των παιδιών, κάποιων ανθρώπων που ασχολούνται, στα λίγα εισιτήρια. Αυτό είναι και καλό, έχει ανθρώπους που αγαπούν το άθλημα, και δεν έχουν στο μυαλό να κερδίσουν κάτι"

-Το μπάσκετ παραμένει μια από τις αγάπες σας;
"Ναι... Άρχισα να βοηθάω την ομάδα μπάσκετ στην εποχή του Γαλατσόπουλου. Υπήρχαν προβλήματα, ήμασταν στο τέλος της βαθμολογίας, πήραμε τον Κουτλουάι με δικά μου χρήματα, και σώθηκε η ομάδα στο τέλος. Τότε άρχισα. Σε όλη τη διάρκεια, θυμάμαι ένα τμήμα με προβλήματα, χρέη, γενικά μια άρρωστη κατάσταση, μη διαχειρίσιμη πολλές φορές, άνθρωποι αναλάμβαναν επειδή δεν είχαν τίποτα να κάνουν ή να φοβηθούν για να χάσουν, διαιωνίζονταν μια κατάσταση χωρίς προοπτική.
Η παρουσία του κ. Χατζόπουλου δίνει μια άλλη προοπτική, δίνει μια νότα αισιοδοξίας. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να επαναπαυτούμε ή να τους αφήσουμε μόνους, χωρίς βοήθεια. Βλέπω ότι πάει καλά. Ο κόσμος βλέποντας προσπάθεια, είναι εκεί και βοηθάει. Υπάρχει χαραμάδα ελπίδας, όλους μας αγγίζει αυτό που γίνεται εκεί".

-Είστε κι ένας από τους μεγάλους χορηγούς του Ερασιτέχνη. Εκεί πως τα βλέπετε τα πράγματα;
"Ο ΑΣ είναι ένας οργανισμός πολύ μεγάλος, πολύ σημαντικός, είναι η ψυχή του ΠΑΟΚ. Στην ηγεσία έχουμε τον κ.Κατσαρή. Είναι ότι καλύτερο υπάρχει στον ΠΑΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. Είναι άνθρωπος, που αγαπάει τον ΠΑΟΚ και το δείχνει επί χρόνια έμπρακτα. Είναι ευφιέστατος, μπορεί να διαχειρίζεται τα πάντα, είναι εργατικός, έχει χρόνο να αφιερώσει, είναι και οικονομικά σε ένα επίπεδο, που έχει στηρίξει προσωπικά χωρίς το λέει, όλη την προσπάθεια. Κάποια στιγμή, όταν πάλευε η ΚΑΕ και μαζευτήκαμε για να βάλουμε τα απαραίτητα, ανάμεσα στους 2-3 που έβαλαν σοβαρά ποσά ήταν ο Θανάσης Κατσαρής. Πολλές φορές ούτε καν σε εμάς το λέει, εγώ επειδή έχω άποψη το λέω. Προσωπικά, προσπαθώ να βοηθήσω τον ΑΣ και βοηθάω, το βάρος είναι πολύ μεγάλο για έναν άνθρωπο. Το ότι το σηκώνει τόσο χρόνια, θα κάνει το όνομά του να μείνει στην ιστορία με χρυσά γράμματα".

-Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι να αναλάβουν να χρηματοδοτήσουν τμήματα, όπως εσείς με το βόλεϊ γυναικών και την πάλη;
"Δυστυχώς δεν υπάρχει ανταπόκριση ή διάθεση. Αυτή τη στιγμή, για καλή τύχη του ΠΑΟΚ έχουμε πρόεδρο στην ΠΑΕ, που σηκώνει μεγάλες ευθύνες, έχουμε έναν πρόεδρο στον ΑΣ, που τόσα χρόνια κρατά υγιή τον σύλλογο, με πολλές επιτυχίες, για καλή μας τύχη υπάρχει στην ΚΑΕ ο κ. Χατζόπουλος. Δυστυχώς δεν υπάρχει ανταπόκριση ή διάθεση από άλλους ανθρώπους, αλλά ελπίζω να βρεθούν στην πορεία. Στα δύο τμήματα που έχω αναλάβει να χρηματοδοτώ εγώ, προσπαθούμε για το καλύτερο. Θα πρέπει να σημειώσω ότι το βόλεϊ γυναικών το έχω από το Α μέχρι το Ω, πέρα από τη χρηματοδότηση, προσπαθώ να διαθέτω χρόνο και ενέργεια και να το μαθαίνω το αντικείμενο καλύτερα. Την πάλη την τρέχει ο Χάρης ο Μάλιος".

-Το ποδόσφαιρο αυτή την εποχή κλυδωνίζεται. Πως βλέπετε εκεί τα πράγματα;
"Το ποδόσφαιρο είναι η ναυαρχίδα του συλλόγου, οι επιτυχίες του μας κάνουνε περήφανους περισσότερο από κάθε άλλο. Θέλει πολλά χρήματα το ποδόσφαιρο, είναι δυσκολότερη η διαχείριση, έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Σ΄ αυτή τη ναυαρχίδα, ευτυχώς υπάρχει ο κ. Σαββίδης, ο οποίος με την ευφυία του, την προσπάθεια και τα χρήματα που έβαλε, το έκανε πολύ ανταγωνιστικό. Αυτή είναι η γενική εικόνα. Αυτή τη στιγμή τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα καλά, βλέπουμε μια ομάδα που δεν μας κάνει περήφανους, δεν δίνει χαρά, αλλά έτσι είναι ο αθλητισμός. Καμιά φορά κάποια πράγματα έρχονται ανάποδα. Θεωρώ ότι αυτή είναι μια παρένθεση, θα κλείσει σύντομα, ο πρόεδρος θα βρει τη λύση να το κάνει"

-Ο κόσμος έχει, πάντως απαιτήσεις...
"Όλοι έχουμε απαιτήσεις, αλλά δεν πρέπει να παρασυρόμαστε. Έβλεπα το παιχνίδι την Κυριακή κι αυτό που έγινε στο τέλος μόνο κακό κάνει στον ΠΑΟΚ. Έβλεπα τηλεόραση το άλλο πρωί κι έλεγαν για ζούγκλες και άγριους, τους δίνουμε το δικαίωμα να μας χλευάζουν, απλώνουμε βούτυρο στο ψωμί τους. Αυτά δεν πρέπει να ξαναγίνουν, να μας γίνει ένα μάθημα. Αυτά δεν ταιριάζουν στην κουλτούρα του συλλόγου, αλλά και στην προσπάθεια του προέδρου.
Εγώ έχω ένα μικρό μπάτζετ και ξέρω τί δυσκολίες έχει ένα τμήμα. Παίρνεις τον καλύτερο και μπορεί να μην παίξει, φτάνεις σε αδιέξοδο. Έτσι είναι ο αθλητισμός, έχει και κακές στιγμές, αυτό πρέπει να το δεχτούμε. Όταν χάνει η ομάδα, που δημιούργησες με τόση αγάπη, ενέργεια και χρήματα, ο πρώτος που δεν κοιμάται είναι ο πρόεδρος, αυτό επιδρά στην ζωή του, στην καθημερινότητά του. Το ξέρω από πρώτο χέρι. Όλοι οι άλλοι θα στεναχωρηθούν, αλλά κάποια στιγμή τελειώνει. Εσύ ξεκινάς το καλοκαίρι, με ένα όραμα, προσπαθείς, ξενυχτάς, ξοδεύεις... Κι όταν βλέπεις ότι αυτό που έφτιαξες δεν πάει όπως περίμενες, είσαι ο πρώτος που πονάει.
Ο πρόεδρος είναι ευφιέστατος, είναι αυτοδημιούργητος, έφτιαξε μια αυτοκρατορία, έχει βοηθήσει την πατρίδα του. Αυτό που θέλει έχει αποδείξει ότι ξέρει να το πετυχαίνει. Πιστεύω θα τη βρει τη λύση.
Και θα σας πω κάτι από ένστικτο. Από τότε που σταμάτησε ο κ. Σαββίδης να είναι έξω από τα αποδυτήρια, να περιμένει το πούλμαν για να αγκαλιάσει τους παίκτες, τα πράγματα άλλαξαν προς το χειρότερο. Όταν ήταν εδώ, η παρουσία του έδινε μια άλλη ορμή και διάθεση. Τώρα για κάποιο λόγο, δεν μπορεί να είναι εδώ κι αυτό έχει επιδράσει σε όλη την ομάδα. Έτσι το νιώθω"