Με τον καιρό ... και τα τάληρά μας

Είναι πανθομολογούμενο πως το επίπεδο του ποδοσφαίρου της Ελλάδας σίγουρα δεν είναι στην πρώτη γραμμή. Ούτε από πλευράς οικονομικής ευρωστίας, ούτε οργάνωσης αλλά ούτε και παράδοσης.

Και βέβαια δεν κατατάσσεται ούτε και στην δεύτερη θέση.

Η αλήθεια είναι πως από το 2004 και μετά την κατάκτηση του Euro τα πράγματα άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό. Κυρίως σε ότι αφορά την εμπιστοσύνη και την αυτοπεποίθηση όλων μας. 

Ήρθαν και κάποιες αναλαμπές ομάδων μας με εξαιρετικά αποτελέσματα και διακρίσεις. Κερδίσαμε και αποκλείσαμε πολλά μεγάλα ονόματα του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Τώρα σε ότι αφορά την ομάδα μας, να θυμίσουμε πως διεκδίκησε την πρόκρισή της στους 4 του Conference League δύο φορές τα τελευταία τρία χρόνια. 

Όμως όπως και να το δούμε ήταν μια αναλαμπή.

Οι καιροί και τα τάληρά μας δεν επέτρεψαν την διάκριση.

Αυτό σε καμία περίπτωση δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Ίσα ίσα είναι ένα αναγκαίο στάδιο που σου δίνει την εμπειρία και όλα τα αναγκαία εχέγγυα για να τα πας πολύ καλύτερα την επόμενη φορά.

Μόλις προχθές αποκλειστήκαμε από τους Βέλγους. Μια ομάδα με όνομα, ιστορία, οικονομική άνεση και από μια χώρα πολύ προχωρημένη ποδοσφαιρικά. 

Λέγεται πως το βοηθητικό γήπεδό της, μαζί με τις ανάλογες υποδομές του, κατατάσσεται στα καλύτερα του κόσμου.

Τι επιβάλλεται συνεπώς να κάνουμε από εδώ και πέρα; Είναι το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα.

Ποια βήματα επιβάλλεται να γίνουν;

Η ομάδα μας ευτύχησε την τελευταία δεκαετία να βιώνει μια κατάσταση που της επιτρέπει να αισιοδοξεί.

Οικονομικά, υποδομές (βοηθητικές εγκαταστάσεις), προοπτική του νέου γηπέδου, μεταγραφές και οργάνωση. Όλα κεφάλαια τεράστιας σημασίας. Με λάθη και παραλείψεις, θα πει κάποιος. Δεν γίνεται όμως διαφορετικά. 

Και να μην ξεχνάμε τις δύσκολες καταστάσεις που βίωσε η ελληνική κοινωνία αλλά και η οικονομία της τα τελευταία χρόνια. 

Δεν θεωρώ τυχαία την από μακριά διοίκηση που ασκεί ο πρόεδρος και ιδιοκτήτης της ομάδας. 

Η εμπειρία που απέκτησε σε όλα τα επίπεδα και όλους τους τομείς είναι πολύτιμη σύμμαχος για την συνέχεια.

Από εμάς εξαρτάται. 

Και εμείς ως οπαδοί καλό είναι να μην τα θέλουμε όλα και μάλιστα εδώ και τώρα. 

Έγιναν πολλά τα τελευταία χρόνια. 

Διεκδικήσαμε και κερδίσαμε πολλά και συνεχίζουμε να το κάνουμε.

Η φετινή σεζόν συνεχίζεται και μάλιστα με αξιώσεις. 

Η αντίδραση και η συμπεριφορά των οπαδών και φίλων της ομάδας μετά το τέλος του παιχνιδιού με την Κλαμπ Μπριζ δείχνει τον δρόμο. 

Εξάλλου η ιστορία των 100 χρόνων του συλλόγου που οσονούπω συμπληρώνεται αποδεικνύει και όχι απλώς δείχνει το πως πρέπει να συμπεριφερθούμε. 

Και τώρα δύο λόγια για το χθεσινό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. 

Αποδείχθηκε περίτρανα πως ούτε «οι καιροί» ούτε «τα τάλληρα» βοήθησαν. 

Θα ‘θελα μόνο να αναφερθώ σε αυτήν την παρωδία και την τραγελαφική κατάσταση που βιώνουμε με τους ξένους διαιτητές. 

Καιρός να σταματήσει αυτή η κοροϊδία. 

Και επίσης να σοVARευτούν όλοι όσοι εμπλέκονται με την διαιτησία, Έλληνες και ξένοι.