Το βλέμμα του... τρελού

Γεννήθηκε στην Βραζιλία. Μεγάλωσε στις φαβέλες. Σε κακόφημες γειτονιές. Έμαθε τζούντο για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις από συμμορίες, στο σχολείο κλπ. Το ποδόσφαιρο ήταν η διέξοδος, το φως στο τούνελ ώστε να ξεφύγει από την ανέχεια και από μία απρόβλεπτη ζωή όσο αφορά την ασφάλεια. Για να το ελαφρύνω λίγο κάντε τους συνειρμούς αν είχε μεγαλώσει στην Ελλάδα με αυτή την φάτσα την Δεκαετία 80-90.

Ακολουθεί περιγραφή:

Μεγαλωμένος στις δυτικές συνοικίες. Γυρίζει σπίτι με ματωμένα γόνατα και μώλωπες από παιχνίδι η (ξύλο με τις άλλες γειτονιές). Σκουλαρίκι και τατού από δημοτικό. Καβαλάει παπάκι και μετά ΧΤ. κόντρες και εξατμίσεις. Κάγκουρας ολκής με λίγα λόγια.

Πιάνει γυμνάσιο. Εργάζεται σε φούρνο ως τα ξημερώματα για τα έξοδά του. Πηγαίνει άυπνος σχολείο. Καπνίζει χαράλαμπο. Οδηγάει αυτοκίνητο από τα 12-13 όπως στα χωριά. Συχνάζει στα ουφάδικα. Παίζει ξύλο στα διαλείμματα με τους φλώρους συμμαθητές του λόγω μπούλινγκ και ταξικής διαφοράς (μπουρζουαζία). Το fly τζάκετ δεν το βγάζει ούτε στον ύπνο. Τις τάξεις τις περνάει ίσα ίσα γιατί πλευρίζει την απουσιολόγο που δεν μπορεί να του αρνηθεί διότι αυτός ξέρει που μένει...

Απουσίες και κοπάνες σε ημερήσια διάταξη. Είναι αρχηγός συμμορίας πια (πολλές σκοτούρες και ευθύνες). Όλο αυτό το διάστημα όμως το ποδόσφαιρο δεν το αφήνει! Και έρχεται μία μέρα που ενώ η παρέα μαζεύεται και τον περιμένει, ο Λέο δεν εμφανίζεται. Ήρθε το χαρτί για τον στρατό; Δεν θα απολυθεί ποτέ με τέτοια καμπανόφατσα! Κάτι καλύτερο. Παίρνει μεταγραφή στον μεγάλο ΠΑΟΚ!

Και εκεί γυρίζει το Κουμπί. Από οπαδός που ήταν στις κερκίδες της Τούμπας γίνεται πλέον παίκτης της ομάδας. Αυτό ήταν. Ταυτίζεται με την ασπρόμαυρη ιδεολογία και κουλτούρα! 

Εσύ θα ηγηθείς, του λένε στην ομάδα. 

Εγώ; 

Εσύ Λέο! Ναι εσύ! 

Αυτό το Βλέμμα δεν το έχει κανένας του λένε οι ιθύνοντες της ομάδας! Από αρχηγός συμμορίας γίνεται αρχηγός της ποδοσφαιρικής ομάδας της καρδιάς του! Πολιτισμική έκρηξη! Βέρτιγκο!

Και αυτός δηλώνει παρόν! Αναλαμβάνει ένα βάρος που ίσως δεν του αναλογεί διότι υπάρχουν πιο παλιοί και πιο έμπειροι στην ομάδα. Έκαναν πίσω όμως. Κανένας δεν είχε σφυριλατηθεί όπως αυτός. Αυτός ο απείθαρχος, ο επαναστάτης, το αδούλωτο πνεύμα, το πνεύμα αντιλογίας, ο ασυμβίβαστος μπήκε σε καλούπι!

Ένιωσε την ευθύνη. Εδώ είναι σοβαρά τα πράγματα. Πρέπει να δικαιώσω τις προσδοκίες είπε. Και τις δικές μου και του κόσμου. Έτσι ρίχνεται πρώτος στην μάχη. Πρώτος στην φωτιά. Συμπαρασύρει με την νοοτροπία του τους συμπαίκτες του. Αρνητής ήττας. Κανένας συμβιβασμός πέραν της νίκης. Σκυλί του πολέμου. Με αυτόν μαζί πηγαίνεις μέχρι τις εσχατιές του κόσμου.

Αν δεν έδινες το 100% στο γήπεδο δεν ήθελες επουδενί να στραφεί το βλέμμα του πάνω σου! Άφηνε κάθε ικμάδα των δυνάμεών του μετά από κάθε ματς. Μια δυνατή επαφή στον αντίπαλο οριοθετούσε το ποιός είναι το αφεντικό. Διέλυε τις αμφιβολίες περί ανωτερότητας. Όπως τα ζώα που μαρκάρουν την περιοχή τους. Αν περάσεις έσφιξες...

Για αυτόν δεν ηταν παιχνίδι. Ήταν επιβίωση. Έπαιζε για κάθε μπάλα σαν να παίζει για το γεύμα του. Κοιμόταν ήσυχος με την συνείδησή του τα βράδια. Δεν στριφογύριζε στον ύπνο του. Δεν ίδρωνε από τις τύψεις. Και η Τούμπα τον λάτρεψε. Το βλέμμα φίλοι μου βλέπετε δεν λέει ποτέ ψέμματα...

Δεν υπήρχε παιχνίδι που δεν ήταν καλός. Με αυτόν ο ΠΑΟΚ κατέκτησε 2 πρωταθλήματα (το 1 το κλεμμένο) και 3 κύπελλα. Ένας παίκτης με τεχνική δεκαριού. Σκόραρε σαν κρυφός φορ. Με σουτ. Οι δε κεφαλιές ήταν το ψωμοτύρι του. Κατέβαινε κάθετα από την άμυνα και ντρίμπλαρε την μισή αντίπαλη ομάδα (ουκ ολίγες φορές). Στο 1 εναντίον 1 δεν τους έβλεπε. Ενα έμβολο, μια πολεμική μηχανή με ανεξάντλητα αποθέματα ενέργειας που όμοια της δύσκολα θα διαβεί το κατώφλι της Τούμπας...

Ποιός ξεχνάει το γκολ με τους Πάνθηρες με την κεφαλιά στην στρατόσφαιρα! Το Γκολ με την ΑΕΚ στο 95'! Το γκολ στο Αγρίνιο που κλείδωσε τον τίτλο! Τα γκολ με Άγιαξ, ΠΑΟ (Κύπελλο), τα 2 γκολ με Τρίπολη στα ημιτελικά κυπελλου, το γκολ-αραβούργημα στο Περιστέρι...

Στο ψηφιδωτό της ιστορίας του ΠΑΟΚ προστέθηκε μια ακόμα ψηφίδα με την υπογραφή του. Ψηφίδα από τις μεγάλες, τις σημαντικές που αν λείπει το έργο φαίνεται παράταιρο. Αυτός ήταν ο Μάτος λοιπόν. Αιώνια καψούρα! Ο πιο Γ@-Μάτος παίκτης της Σύγχρονης Ιστορίας μας...

Υ.Γ. Όλα τα δεξιά μπακ της ιστορίας μας να βάλεις σε ένα καζάνι, μισό Μάτος δεν κάνουνε...