Κάθε Νοέμβριο κάτι αλλάζει

Είμαστε στη δεύτερη διακοπή του πρωταθλήματος και ο ΠΑΟΚ είναι στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, αλλά την ίδια ώρα στην Ευρώπη, έχει έναν αποκλεισμό από την Μάλμε στο Champions League και δύο ήττες στη League Phase του Europa League, από την Γαλατασαράι εκτός έδρας και την Στεάουα εντός έδρας. Σίγουρα αυτά τα αποτελέσματα, η ήττα από τον Άρη εντός έδρας και η ισοπαλία με 0-0 κόντρα στον Παναθηναϊκό και πάλι στην Τούμπα, έχουν λίγο πειράξει το κλίμα αισιοδοξίας από την περσινή κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά θα πρέπει να δούμε και την μεγάλη εικόνα της ομάδας την χρονική περίοδο που διανύουμε.

Σε πρώτη φάση, καμία ομάδα δεν μπορεί να είναι στα περσινά της στάνταρ, όταν τελείωσε το πρωτάθλημα. Σε όλη την Ευρώπη, ελάχιστες ομάδες που πέρσι κατέκτησαν το πρωτάθλημα είναι φέτος αλάνθαστες, όπως η Σπόρτινγκ, η PSV, η Γαλατασαράι, ενώ οι περισσότερες έχουν απώλειες σε όλες τις διοργανώσεις, όπως η Σίτι, η Παρί, η Λεβερκούζεν, η Ίντερ, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Κλαμπ Μπριζ, αλλά και η Στεάουα, από την οποία ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε πρόσφατα. Μετά τη νίκη επί του Λεβαδειακού, ο προπονητής της ομάδας τόνισε ότι πάντα ο ΠΑΟΚ επί των ημερών του αλλάζει μέσα στην χρονιά, είτε στα τέλη του Οκτώβρη, είτε το Νοέμβρη και φυσικά, όπως και στις περισσότερες των περιπτώσεων έχει δίκιο. Άλλωστε αυτό κάνει από το 2017, έως και πέρσι, όσες φορές κάθισε στον πάγκο του Δικεφάλου. 

Μάλιστα, μιας και πάντα θέλουμε να μιλάμε με γεγονότα και επιχειρήματα, ας πάρουμε τις σεζόν μία προς μία να δούμε τις αλλαγές του ΠΑΟΚ και τις αλλαγές του ίδιου του Λουτσέσκου σε αυτό το διάστημα. 

Το ξεκίνημα για το ιστορικό 2018

Μέχρι να φτάσουμε στον Όσκαρ Γκαρθία και στον Αρετόπουλο, στον Κομίνη και στο γκολ του Βαρέλα, ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε τη σεζόν με το απόλυτο σε νίκες στην Τούμπα, αλλά καμία εκτός έδρας νίκη, μιας και είχε φέρει ισοπαλίες, σε Λιβαδειά, Λάρισα, Ριζούπολη, Νέα Σμύρνη, ενώ είχε ηττηθεί από την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό εκτός έδρας. Πολλοί θυμούνται ως κρίσιμες τις αλλαγές στην ομάδα μέσα στην Ξάνθη, αλλά είχαν γίνει ήδη κάποιες μέσα στη Νέα Σμύρνη. Έτσι ο ΠΑΟΚ στο τέλος του Νοέμβρη, είχε ήδη τον Πασχαλάκη στη θέση του Ρέι, τον Βιεϊρίνια στη θέση του Λέοβατς που ετοίμαζε βαλίτσες για Ζάγκρεμπ, τον Βαρέλα στη θέση του Ζαμπράνο που έπαιξε τελευταίο παιχνίδι μέσα στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ, ενώ ο Πέλκας είχε πάρει τη θέση του Ελ Καντουρί που είχε τραυματιστεί κόντρα στην Ξάνθη. Αυτές οι αλλαγές και μαζί τους η προσωρινή αλλαγή του Κουλούρη στη θέση του Πρίγιοβιτς στη βασική 11άδα, έφεραν τον ΠΑΟΚ να κάνει το δικό του σερί που θα τον έφερνε στην κατάκτηση του πρώτου νταμπλ, εάν δεν είναι τα περιστατικά στα δύο ντέρμπι εντός Τούμπας που έφεραν τις τιμωρίες του Δικεφάλου.

Το αήττητο πρωτάθλημα ο Πρίγιοβιτς και οι εσωτερικές μεταγραφές

Την επόμενη σεζόν, ο ΠΑΟΚ δεν είχε πολλές αλλαγές, άλλωστε οι μεταγραφές ήταν λίγες και η ομάδα καλοδουλεμένη από την περσινή σεζόν. Παρόλα αυτά στην αρχή της σεζόν, ο ΠΑΟΚ μπορεί να ήταν πάλι πρώτος, αλλά οι νίκες δεν ερχόντουσαν με ευκολία, ενώ υπήρχαν και οι ήττες στην Ευρώπη από ΜΠΑΤΕ και Βίντι που έφεραν γκρίνια και αποκλεισμό. Μέχρι την αποχώρηση του Πρίγιοβιτς τον Γενάρη που έφερε τον Άκπομ στη βασική 11άδα, ο Λουτσέσκου, ήδη είχε βγάλει από τη βασική 11άδα τον Κάνιας και είχε περάσει το δίδυμο Σάκχοφ και Μαουρίτσιο ως βασικές επιλογές, ενώ το αρχικό πλάνο με τον Ελ Καντουρί αριστερά και τον Πέλκα στον άξονα, έφερε πολλές φορές τον Μπίσεσβαρ βασικό, είτε στη θέση του ενός, είτε του άλλου. Σίγουρα οι αλλαγές δεν ήταν πολλές, αλλά αποδείχθηκαν κομβικές, μιας και ο Μπίσεβαρ και ο Σάκχοφ, είχαν μία από τις αποδοτικότερες χρονιές της καριέρας τους. 

Η επιστροφή και τα παιδιά των υποδομών 

Το καλοκαίρι του 2021 ο Λουτσέσκου επιστρέφει στην ομάδα και σίγουρα τα όπλα που έχει για μεταγραφές είναι πολύ λιγότερα από αυτά που είχε το 2017 και το 2018. Έτσι δεν έρχονται παίκτες με τη συνέπεια που περίμενε και την ποιότητα που ήθελε. Η χρονιά ξεκινά με ευρωπαϊκές προκρίσεις, αλλά κάποιες ήττες στο πρωτάθλημα από Άρη, Ολυμπιακό, Ατρόμητο και Ιωνικό, έφεραν ανισορροπία στην ομάδα. Έπρεπε κάτι να αλλάξει. Έτσι οι πρώτες αλλαγές ήταν δύο παιδιά από την ακαδημία του ΠΑΟΚ, ο Λύρατζης και ο Τσιγγάρας. Ο πρώτος πήρε τη θέση του Λούκας Τέιλορ, ενώ ο δεύτερος είχε πάρει τη θέση των Εσίτι και Σβαμπ, δίπλα στον Κούρτιτς, με το τότε σύστημα να έχει σαν τρίτο χαφ τον Ντόουγκλας Αουγκούστο. Ο Μιχαηλίδης, σιγά σιγά πήρε τη θέση του Κρέσπο, ενώ ο Ίνγκασον πήρε καθαρά τη θέση του Βαρέλα. Ο ΠΑΟΚ απέκτησε έναν κορμό και αυτός εν τέλει τον έφερε στη δεύτερη θέση, στον τελικό κυπέλλου, αλλά και στους 8 του Conference League για πρώτη φορά στην ιστορία του. 

Ο Κωνσταντέλιας, ο Ντόουγκλας και η αποχώρηση του Κούρτιτς

Μετά από ένα καταστροφικό καλοκαίρι με τον αποκλεισμό από τη Λέφσκι Σόφιας, ο ΠΑΟΚ έψαχνε να βρει το αντίδοτό του μέσα στο πρωτάθλημα και το κύπελλο. Είχε μείνει από νωρίς πίσω από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ και ήθελε μετά τη διακοπή για το Μουντιάλ του Κατάρ να παρουσιαστεί καλύτερος σε όλες τις γραμμές. Τότε λοιπόν και μετά από 1-2 εμφανίσεις του Κωνσταντέλια στη βασική 11άδα, ο ΠΑΟΚ ξεκινά με τον Έλληνα μεσοεπιθετικό βασικό πίσω από τον επιθετικό, τον Ντόουγκλας να πηγαίνει στη φυσική του θέση στον άξονα, ενώ ο Κούρτιτς που ήταν ο προηγούμενος MVP της ομάδας να μένει εκτός στην αρχή ως τραυματίας, αλλά μετά από επιλογή του κλαμπ, μιας και η συνοχή με τον Σλοβένο εκτός ομάδας ήταν σαφώς και καλύτερη. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να μην κατάφερε να πετύχει κάτι σημαντικό στη σεζόν, πέραν από τη συμμετοχή του σε έναν ακόμα τελικό, αλλά έβαλε τις βάσεις για την επόμενη χρονιά. 

Ο Κεντζιόρα με τον Μπράντον και το στήριγμα του Μεϊτέ

Την χρονιά που ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το πιο ξεχωριστό για τον ίδιο και το ελληνικό πρωτάθλημα τίτλο, ο Δικέφαλος ξεκίνησε με τον Σαμάτα στην κορυφή, τον Έκονγκ δίπλα στον Κουλιεράκη και τον Λουτσέσκου να έχει στο μυαλό του, διάφορες εναλλαγές στον άξονα, είτε με τον Τσιγγάρα και τον Οζντόεφ, είτε με τον Σβαμπ, έως ότου καταλήξει στον παρτενέρ του Μεϊτέ. Εκτός από τις αλλαγές στον άξονα, όπου ο ΠΑΟΚ έπαιξε από ένα σημείο και μετά με συγκεκριμένα δίδυμα, άλλο στο ένα παιχνίδι και άλλο στο επόμενο, δύο αλλαγές ίσως και να έκριναν τη σεζόν. Η πρώτη είχε να κάνει με τον παίκτη που ήταν δίπλα στον Κουλιεράκη στο κέντρο της άμυνας. Στην αρχή μπορεί να ήταν ο Έκονγκ, αλλά πολύ γρήγορα ο Κεντζιόρα πήρε τη θέση και μετά τον τραυματισμό του Νιγηριανού, δεν υπήρχε και λόγος για δοκιμές. Εκτός αυτού, η κρίσιμη αλλαγή ήταν και στη θέση του επιθετικού. Εκεί ο Σαμάτα μπορεί να ξεκίνησε ως πρώτη επιλογή, αλλά μετά τον Οκτώβριο και το 2-4 μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού, ο Μπράντον ήταν ο βασικός επιθετικός της ομάδας, σε όλα τα μεγάλα και κρίσιμα παιχνίδια. 

Όλα αυτά φανερώνουν ότι μία ομάδα που στήνεται το καλοκαίρι, είτε μεταγραφικά είτε μέσα στην προετοιμασία, δεν μπορεί να είναι σωστή στο 100% και σίγουρα πάντα θα γίνονται και λάθη. Αυτό που έχει σημασία είναι ο οργανισμός της κάθε ομάδας και ο προπονητής της σε δεύτερη φάση, να αλλάξει τα δεδομένα στο μυαλό του, να καταλάβει τα λάθη και να πετύχει τις αλλαγές που θέλει… Θα το καταφέρει και φέτος ο ΠΑΟΚ όπως και πέρσι. Σίγουρα κανένας δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, αλλά είναι βέβαιο ότι θα κάνει τις ενέργειες προς τη σωστή κατεύθυνση όπως κάθε χρόνο.