Τιμωρία, άρνηση υποταγής και το ρίσκο του Ραζβαν...

Η ατμόσφαιρα γύρω από το γήπεδο πριν την έναρξη του ματς ήταν περίεργη. Διασταυρώνονται τα βλέμματα των οπαδών πριν τα παιχνίδια και αφουγκράζεσαι σε αυτά τον παλμό, την φλόγα, την δίψα, την αυτοπεποίθηση. Χθες στις κερκίδες υπήρχε ένα μούδιασμα, μια υποτονοτικότητα που γιγαντώθηκε και με την παρουσία της ομάδας στο 1ο ημίχρονο.
Unbroken Unbroken
Τιμωρία, άρνηση υποταγής και το ρίσκο του Ραζβαν...
Photo Credits: @PAOKFC

Η απόφαση-κόλαφος της τιμωρίας του Ραζβάν φάνηκε να επηρεάζει την ομάδα και τον περίγυρό της. Μία απόφαση που το timing που ανακοινώθηκε δηλαδή ενόψει κρίσιμου ευρωπαικού παιχνιδιού δεν ήταν καθόλου τυχαίο!

Η απόφαση τιμωρίας αφορά 23 ημέρες που συμπεριλαμβάνουν και το παιχνίδι με τον ΟΣΦΠ! Προσέξτε όχι 10 ή 15 ή 20, δηλαδή στρογυλλά νούμερα, αλλά 23! Ποιός Νανόπουλος και ποιό CERN, επιταχυντές αδρονίων, σωματίδιο του Θεού (μποζόνιο Χιγκς)! Ωχριούν όλα αυτά μπροστά στους πραγματικούς επιστήμονες!

Εδώ ανακοίνωσαν εν ώρα αγώνα υποβιβασμό λόγω συνιδιοκτησίας, εκεί θα κολλούσαν;

Αποπροσανατολίστηκε η ομάδα λοιπόν και έδειξε επηρεασμένη που ήταν λογικό ως έναν βαθμό. Νωχελικότητα, νωθρότητα, αφέλεια, χαλαρότητα στο πρώτο μέρος που έφερε σε θέση οδηγού την Πλζεν. Δεν φαινόταν ότι κάτι θα άλλαζε μέχρι την στιγμή της αποβολής παίκτη των Τσέχων.

Εδώ κάπου προσπαθούμε να αποκωδικοποιήσουμε το σκεπτικό Ραζβάν. Όπως έχω υποστηρίξει στο παρελθόν ουδείς οπαδός, φίλαθλος είτε δια ζώσης είτε εξ αποστάσεως, δύναται να γνωρίζει καλύτερα την δουλειά ενός προπονήτη. Όλοι μας ασκούμε ένα επάγγελμα. Είναι σαν να έρχεται ένα περαστικός στον εργασιακό χώρο και να κάνει υποδείξεις από το πουθενά μην έχοντας ασχοληθεί ποτέ με το έπαγγελμα μας!

Το έχω πράξει αρκετά χρόνια και εγώ. Απλά διαπίστωσα ότι ήταν λάθος. Κριτική θα κάνουμε και καλώς θα κάνουμε για να είναι όλοι σε εγρήγορση. Άλλο όμως καλόπιστη και εποικοδομητική κριτική για την απόδοση των παικτών και άλλο ισοπέδωση!

Αντιλαμβάνομαι τα νεύρα όλων, ειδικά μετά από ήττες (προσωπικά θέλω 1-2 μέρες να επανέλθω στις εργοστασιακές ρυθμίσεις) αλλά ας προσπαθήσουμε να είμαστε πιο ψύχραιμοι στις αντιδράσεις μας. Να κρυώσει λίγο το μυαλό. Να κάνουμε την λεγόμενη δεύτερη σκέψη. Ίσως έτσι δούμε πιο αποστασιοποιημένα, πιο δίκαια και πιο αντικειμενικά κάποια πράγματα.

Παραθέτω κάποια παραδείγματα ερωτααπαντήσεων τοποθετώντας τον εαυτό μου στην θέση του προπονητή ώστε να γίνω πιο σαφής και κατανοητός:

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Ρε γιατί δεν αποσύρει τον Μπακαγιόκο αφου σέρνεται; Πρώην ποδοσφαιριστής είναι! Αφού παίζουμε με 10 ένα ημίχρονο γιατί τον βγάζει στο 60' και όχι στο ημίχρονο; Γιατί ρισκάρει μία ευρωπαική ήττα αφού έχει εντοπίσει τον αδύναμο κρίκο; Δηλαδή λειτουργεί εις βάρος της ομάδας; 

Λογικά όλα τα ερωτήματα. Για να πάμε και στην απέναντι πλευρά της όχθης...

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ίσως δεν τον βγάζει στο ημίχρονο γιατί περιμένει μία ενέργεια λόγω της ποιότητας του που θα ανεβάσει την ψυχολογία του. Δεν τον βγάζει στο 45' διότι τα 15+λεπτά απαιτούνται ώστε να δομηθεί ρυθμός αφού η σωματοδομή (βαρύ κορμί) χρειάζεται χρόνο. Δεν το κάνει εις βάρος της ομάδας. Ίσως χρειάζεται φρέσκους τους άλλους χαφ για τα επικείμενα παιχνίδια πρωταθλήματος διότι εκεί έχει ρίξει το βάρος στο μυαλό του. Ίσως τα εργομετρικά απαιτούν τόσο να παίξει ο Μπαγιόκος και τόσο ο Καμαρά, ο Οζντόεφ και ο Σβαμπ στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Το ποδόσφαιρο έιναι επιστήμη πλέον. Συνδυάζονται πολλά πράγματα για μία επιιλογή ασχέτως αν θα αποδώσει ή όχι. Ίσως λοιπόν γι' αυτό δίνει ευκαιρίες ο Ραζβάν για να μην καταλήξει ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής παλαίμαχος…

ΕΡΩΤΗΜΑ
Γιατί δεν δίνει ευκαιρίες στον Δεσπότη και ξεκινάει τον Ζίβκο; Γιατί ο Τάισον δεν βγαίνει ποτέ; Επιτέλους έπαιξε με 2 φορ και 3-5-2! Γιατί δεν καθιερώνει αυτό το σύστημα μιας και ο Όττο το έπαιζε στην Αγλλία και ο Ζίβκο αυτό παίζει στην Εθνική του;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Γιατί τακτικά ανταποκρίνεται καλύτερα ο Ζίβκο. Είναι πιο επιδραστικός στο παιχνίδι και πιο δραστήριος. Είναι πολυθεσίτης. Μπακ-χαφ, μπακ και εξτρέμ. Προσωπικά το πουλέν μου είναι ο Βούλγαρος γητευτής που με 5 ασίστ ήδη με την χθεσινή είναι στην κορυφή της σχετικής λίστας αλλά δεν τον προτιμά. Ο Τάισον δεν βγαίνει διότι ποντάρει στην εμπειρία και την προσωπικότητα του.

Έπαιξε χθες 3-5-2 διότι δεν είχε κάτι να χάσει. Ρίσκαρε. Έπαιξε με 2 φορ διότι ο αντίπαλος έμεινε με 10. Γιατί δεν το κάνει σε σταθέρη βάση; Ίσως γιατί έτσι κρατάς χαμηλά και μέσα στην περιοχή μία ομάδα ενώ θέλεις να την παρασύρεις να παίξει ψηλά και να χτυπήσεις στο τρανζίσιον.

Μπορούσε να το κάνει σε κάποια παιχνίδια για κάποια ώρα. Το να το καθιερώσει θα μπέρδευε πιστεύω παλιούς και νέους παίκτες ειδικά τους νέους που ακόμα δεν έχουν αφομοιώσει το ήδη υπάρχον σύστημα. Από την άλλη έχει τα εργαλεία να το παίξει αφού ο Όττο αυτό έπαιζε στην Αγλλία χρόνια και ο Ζίβκο μπορεί την πλευρά.

Δεν κάνω την αγιογραφία του Ραζβάν. Τα ίδια θα έγραφα για οποιονδήποτε. Όλοι θα κριθούν από τις επιλογές τους και τα αποτελέσματα.

Πολύ σημαντικό που η ομάδα δεν τα παράτησε. Σωστή νοοτροπία και DNA πρωταθλητή. 1 βαθμός και υπάρχει ακόμα δρόμος. Η ψυχολογία παραμένει ευμετάβλητη με αυτές τις διακυμάνσεις της απόδοσης αλλά η χθεσινή ανατροπή (κατά το ήμισυ) την τόνωσε.

Μην λησμονούμε ότι τελειώνει ο Οκτώβριος και έρχεται Νοέμβριος. Εκεί που φορμάρονται παραδοσιακά όλοι (το λένε οι στατιστικές και η εικόνα προηγούμενων ετών). Εκεί που η ασπρόμαυρη ταχεία του μηχανοδηγού Ραζβάν δύσκολα πλέον εκτροχιάζεται…

Υ.Γ. Η Τούμπα ειδικά μετά την αποβολή έδωσε φτερά στους παίκτες. Αυτή ήταν πάλι που έβγαλε τα κάστανα από την φωτιά, χωρίς να έχει κάποιο ερέθισμα αγωνιστικό. Στον ρυθμό της χόρευαν μετά και οι παίκτες και έγινε ότι έγινε…

Διαβάστε ακόμη...