Φώναζέ με Γιόνι!

Προσγειώθηκε πριν από περίπου 11 μήνες στην καθημερινότητα του ΠΑΟΚ. Ήταν στα μέσα του περασμένου Γενάρη, όταν πρωτοακούστηκε πως ο Δικέφαλος ψάχνει το colpo grosso με τον Ισπανό μπακ. Στην αρχή, έμοιαζε πολύ καλό για να είναι αληθινό. Είχε ενεργό συμβόλαιο με την Γουλβς μέχρι το 2025, η οποία παρεπιπτόντως το χειμώνα του 2019 είχε δώσει μόλις... 20 εκατ. ευρώ για να τον μονιμοποιήσει στους «Λύκους».

Ο ΠΑΟΚ είχε δουλέψει πολύ καλά την υπόθεση και είχε εξασφαλίσει ήδη το «ok» του ποδοσφαιριστή πριν προχωρήσει στο παρασύνθημα της διαπραγμάτευσης με το club από το Γούλβερχαμπτον. Κάπου εκεί δεδομένα το παραμύθι είχε δράκο, από τη στιγμή που επετεύχθη το deal. Λίγο οι τραυματισμοί, λίγο το πειθαρχικό παράπτωμα δεν χρειαζόταν πολλά περισσότερα ο μέσος νους για να παραβλέψει το γεγονός πως ο ΠΑΟΚ πήρε παίκτη που σε La Liga και Premier League μετρούσε συνολικά 290 παιχνίδια! Ψιλά γράμματα...

Κάθε αρχή και δύσκολη, λοιπόν. Και η αλήθεια είναι πως το έργο με τον Ότο δεν ξεκίνησε καλά εν τη γενέσει του, αναγκάζοντάς μας να παραβιάσουμε τον κανόνα των μη δηλώσεων στο αεροδρόμιο για να μάθουμε τουλάχιστον σωστά το όνομά του. Τζόνι, Τζόναθαν, Γιόνι; Η πρώτη προσέγγιση έγινε στη μητρική του γλώσσα. Το καλωσόρισμα στην Ελλάδα δεν ήταν αυτό που λες το τυπικό αλλά τουλάχιστον να συστηθούμε.

Και αφού μάθαμε τα βασικά, ας δούμε και τι δράκο κρύβει η περίπτωσή του. Και για μερικούς μήνες, τουλάχιστον για το β΄μισό της περσινής σεζόν, το ψάχναμε. Ψάχναμε εκείνον τον παίκτη που στη Γουλβς εντάχθηκε τέλεια, αναγκάζοντας τα ΜΜΕ της χώρας να πάρουν χαρτί και στιλό, καταγράφοντας εντυπωσιακές επιδόσεις. Μην φανταστείτε τίποτα τρελό, είχε... απλά τα περισσότερα τάκλιν στην Premier League και από τον Άντι Ρόμπερτσον και είχε μεγαλύτερη ακρίβεια στις σέντρες από τον μπακ της Λίβερπουλ αλλά και τους Μάρκος Αλόνσο και Λουκ Σο. Γνωρίζοντας δε πως το σημείο αναφοράς στις επελάσεις του ήταν οι τρομερές αντοχές του που οφείλονται στο γεγονός ότι ως παιδί πέρασε και από τον στίβο, αγωνιζόμενος σε 100 και 400μ. Α! Και μία τρομερή άνεση να αγωνίζεται τόσο στ΄αριστερά όσο και στα δεξιά της άμυνας.

Ο καιρός κύλησε, ο Ότο πέρασε από το στάδιο της μετάβασης, στην προετοιμασία με την ομάδα, έχοντας παρουσία σε ένα ήδη δομημένο σύνολο από την day 1 της νέας σεζόν. Και δεν χρειάστηκε τίποτα περισσότερο. Από το πρώτο επίσημο ματς της χρονιάς, έχει «ξεδιπλώσει» μαεστρικά το βιογραφικό του στο χορτάρι, αναγκάζοντας ενδεχομένως τους περισσότερους να σβήσουν αναρτήσεις και άλλους τόσους να καταπιούμε τα πληκτρολόγια μας.

Σε μία από τις ζόρικες στιγμές της σεζόν, ήταν ο μοναδικός που δεν «μαστιγώθηκε» από τον προπονητή του, ακούγοντας τον Λουτσέσκου να του λέει χαρακτηριστικά πως: «δεν έχω κανένα παράπονο από σένα...». Εχθές, ερωτηθείς για τον Ισπανό μπακ (σ.σ. σε αναγκάζουν οι εμφανίσεις του), ο Ρουμάνος σημείωσε πως: «Είναι ποιοτικός παίκτης, έχει προσαρμοστεί, χρειαζόταν χρόνο για να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και αυτό φαίνεται στα τελευταία παιχνίδια. Είναι αλήθεια πως και σε αυτό το ματς, είχε πολύ υψηλό επίπεδο. Στο ποδόσφαιρο, εάν είσαι σοβαρός και τα δίνεις όλα και έχεις υπομονή, μπορείς να πετύχεις πολύ μεγάλες νίκες. Ο Ότο είχε πέρυσι μία σεζόν με καλά και μέτρια παιχνίδια. Και ο ίδιος έπρεπε να προσαρμοστεί...».

Τίποτα περισσότερο από ένα ακόμη μάθημα πως και στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, η υπομονή είναι αρετή. Στο εσωτερικό του βραχίονα του, με πλάγια γράμματα και απόδοση στα ισπανικά, βλέπει κανείς την φράση: «Ό,τι κάνουμε στη ζωή μας αντηχεί στην αιωνιότητα». Και η αποτυχία της μεταγραφής του στον ΠΑΟΚ θα ηχούσε πολύ δυνατά στα αυτιά του.

Μέσα του έχει επέλθει πλέον η ισορροπία. Κάνει αυτό που ξέρει καλά. Αυτό για το οποίο πληρώνεται. Δεν παλεύει να αποδείξει κάτι, να μας μάθει περισσότερα απ΄όσα ήδη ξέρουμε. Άφησε το χρόνο να μιλήσει εκ μέρους. Και τώρα κάνει το ίδιο με την ανανέωση του συμβολαίου του. Συμπληρώνοντας το 50% των συμμετοχών φέτος, θεωρητικά ανανεώνεται η συνεργασία του με τον ΠΑΟΚ για έναν ακόμη χρόνο. Με την υποσημείωση πως εκείνος αποφασίζει.

Σε κάθε συνέντευξή του, ερωτηθείς για το θέμα της παραμονής του, δείχνει πως δεν βιάζεται και βγάζει την ίδια ηρεμία με τότε που συστηνόμασταν: «Φώναζέ με Γιόνι».