Ντεφορμέ Λουτσέσκου, ΠΑΟΚ σε ελεύθερη πτώση

Μαζεύτηκαν πολλές αποτυχίες για τον ΠΑΟΚ, η κατάσταση δείχνει να ξεφεύγει επικίνδυνα. Η ομάδα που πριν λίγους μήνες σήκωσε την κούπα του πρωταθλήματος, τούτη την ώρα απογοητεύει, παραπαίει.

Ένα σύνολο ανήμπορο να κερδίσει ντέρμπι, ένα σύνολο που χάνει στην έδρα του με ανατροπή μετά τον ΟΦΗ και από τον Βόλο. Ένας Βόλος που πήγε στην Τούμπα χωρίς 5 βασικούς παίκτες κι όμως κατάφερε να φύγει νικητής, για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Ο κόσμος είναι σαστισμένος, σοκαρισμένος, αδυνατεί να πιστέψει αυτά που συμβαίνουν. Ο αποκλεισμός στο Κύπελλο, από την ΑΕΚ, με τον τρόπο που ήρθε, μπορεί να συμβεί και μπορεί να τον καταλάβει ο φίλαθλος της ομάδας, παρά την πίκρα του. Την εικόνα κόντρα στο ελλιπές σύνολο του Μπράτσου, όχι.

Ένας Καμαρά δεν αρκεί

Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν σε κανένα σημείο του ματς κυριαρχικός, δεν… στρίμωξε τον Βόλο στο αμυντικό του τρίτο. Μια ανούσια κατοχή, ένα «πεταμένο» πρώτο ημίχρονο. Και επί της ουσίας δεν άλλαξε κάτι και στην επανάληψη.

Περιμέναμε μια ολοκληρωτική επικράτηση και δημιουργία φάσεων, μέσα από τις οποίες θα προέκυπτε και μια άνετη επικράτηση. Τίποτα τέτοιο δεν συνέβη, ακόμη και το γκολ με το οποίο ο «δικέφαλος του βορρά» προηγήθηκε, προήλθε από στατική φάση.

Ξανά ο Καμαρά, ξανά γκολ με το κεφάλι, το 5ο του παρακαλώ, συγκομιδή που ούτε ο ίδιος μπορούσε να φανταστεί. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής είναι και το μόνο κέρδος από την αρχή της σεζόν, αλλά προφανώς και δεν μπορεί μόνος να σηκώσει στις πλάτες του όλη την ομάδα.

Περί ροτέισον

Τα κενά στο ρόστερ μεγάλα και διαπιστωμένα. Αμυντικά καμία σιγουριά, λείπει η προσωπικότητα που θα εμπνεύσει και θα δώσει σιγουριά. Οι μεταγραφές του καλοκαιριού στις συγκεκριμένες θέσεις αποτυχημένες.

Όποιο δίδυμο και να χρησιμοποιήσει ο Λουτσέσκου θα κάνει λάθη, θα δώσει ευκαιρίες στον αντίπαλο. Ο Ρουμάνος δείχνει κι αυτός ντεφορμέ, ό,τι κι αν δοκιμάζει δεν βγαίνει. Και μόνο το εκτεταμένο ροτέισον τη στιγμή που δεν έχει βρει ένα σχήμα να… περπατάει, μοιάζει με "αυτοκτονία".

Ο Μπράντον σε κλειστές άμυνες εξαφανίζεται. Ο Μουργκ δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα οργανωτικά καθήκοντα, είναι πολύ πεσμένος σε σχέση με αυτά που είχε δείξει τα προηγούμενα χρόνια. Χωρίς κάθετο παιχνίδι και απειλή από τον άξονα, με μοναδική διέξοδο τις πτέρυγες, ο ΠΑΟΚ γίνεται προβλέψιμος και φυσικά κάθε αντίπαλος παίρνει τα μέτρα του, παίζει με βοήθειες.

Περασμένα μεγαλεία

Η Τούμπα έχει χάσει την αίγλη της, την δυναμική της. Όποιος την επισκέπτεται, δεν νιώθει χαμένος από χέρι, όπως εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο ένας βλέπει τον άλλον να πετυχαίνει μεγάλες νίκες και ανατροπές ή ισοπαλίες στη χειρότερη. Δεν υπάρχει φόβος, μα κυρίως πίστη, όλοι θεωρούν πως μπορούν να τα καταφέρουν, ακόμη και οι ομάδες των οποίων η φανέλα δίπλα σε αυτή του ΠΑΟΚ, ζυγίζει… πούπουλο.

Όσοι φίλοι της ομάδας διαβάζουν αυτές τις λέξεις, μπορεί να εκνευρίζονται, να ενοχλούνται, αλλά είναι η αλήθεια, τα αποτελέσματα αναφέρω, τίποτα περισσότερο. Ίσως εκείνη η εμφατική «πεντάρα» επί της Φερεντσβάρος να ήταν παραπλανητική, ένα ματς στο οποίο όλα πήγαν τέλεια. Κι όμως το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν η εξαίρεση.

Ντέρμπι δίχως αύριο

Όλα τα παραπάνω φουντώνουν την ανησυχία. Αυτή τη στιγμή η ομάδα του Λουτσέσκου βρίσκεται 7 βαθμούς από την κορυφή. Ναι, τίποτα δεν έχει τελειώσει, υπάρχουν πολλά ματς και πάνω από 10 ντέρμπι για τους… μνηστήρες του τίτλου.

Από την άλλη ψάχνω να βρω κάτι αισιόδοξο, αυτή την στιγμή στον ΠΑΟΚ και δεν το βρίσκω. Μπορεί και να είναι αίσθησή μου, αλλά το ντέρμπι της πόλης κόντρα στον Άρη την προσεχή Κυριακή, είναι κάτι παραπάνω από κομβικό.