Η ξεχωριστή ιστορία της Φιορεντίνα

Οραματιστής της μεγάλης ομάδας της Τοσκάνης ήταν ο Λουίτζι Ριντόλφι, ευγενής της περιοχής, που γοητεύθηκε από το ποδόσφαιρο μετά από ένα ταξίδι του στην Αγγλία και στόχος του ήταν μια ομάδα που θα κυριαρχήσει στο ποδόσφαιρο της Ιταλίας.

Στα 5 χρόνια από την ίδρυσή της η Φιορεντίνα φτάνει στην μεγάλη κατηγορία της Ιταλίας, από την οποία σπάνια έλειψε έκτοτε απ΄αυτήν. Μόλις 14 χρόνια από την ίδρυσή της, το 1940 θα κερδίσει το πρώτο από τα 6 Κύπελλα Ιταλίας της ιστορίας της (1961, 1966, 1975, 1996, 2001 τα υπόλοιπα). Την πραγματική της άνθιση τη γνώρισε την 20ετία 1950-70. Το 1956 και το 1969 κερδίζει τα μοναδικά της Πρωταθλήματα. Το 1961 είναι η χρονιά του πρώτου της -και μοναδικού- ευρωπαϊκού τίτλου, του Κυπέλλου Κυπελλούχων με πρωταγωνιστή τον Σουηδό Κουρτ Χάμριν, που είναι και πρώτος σκόρερ στην ιστορία της.

Από το 1970 ως το 1996 η ιστορία της ομάδας είναι γεμάτη σκαμπανεβάσματα, αλλά και στιγμές περηφάνιας. Από το 1982 ξεκινάει η μεγάλη κόντρα με τη Γιουβέντους, καθώς οι Βιόλα έχασαν το πρωτάθλημα όπως πιστεύουν εξαιτίας διαιτητικής εύνοιας της Μεγάλης Κυρίας. Η κόντρα αυτή γιγαντώθηκε το 1990 με τη μεταγραφή του Ρομπέρτο Μπάτζιο... Ο "Μικρός Βούδας" ήταν ο αγαπημένος της Τοσκάνης, το Αρτέμιο Φράνκι γέμιζε για χάρη του και για χάρη των ποδοσφαιρικών στιγμών μαγείας που χάριζε ώσπου το 1990 δίνεται με μεταγραφή στη Γιουβέντους! Για δυο μέρες οι δρόμοι της Φλωρεντίας γέμισαν με οπαδούς της, οι οποίοι προκάλεσαν φθορές στα γραφεία της ομάδας και προσπάθησαν -μάταια- να χαλάσουν τη μεταγραφή, ενώ συνολικά 50 άτομα τραυματίστηκαν στη διάρκεια των επεισοδίων. Ο ίδιος ο Μπάτζιο την πρώτη του φορά ως αντίπαλος στη Φλωρεντία παρότι αποδοκιμαζόταν σε κάθε επαφή με τη μπάλα, αρνήθηκε να εκτελέσει πέναλτι, η Γιουβέντους το έχασε και έφυγε ηττημένη με 1-0. Όταν κατευθυνόταν ως αλλαγή στον πάγκο κάποιος για να τον πικάρει του πέταξε ένα κασκόλ της Φιορεντίνα κι εκείνος το πήρε και το φίλησε, με αποτέλεσμα να κοπάσουν κάπως οι αντιδράσεις τα χρόνια που ακολούθησαν, η κόντρα όμως των δυο ομάδων παραμένει ζωντανή.

Αν σταθεί κανείς σε ιστορικές μορφές της Φιορεντίνα, πέρα από τον Μπάτζιο και τον Χάμριν, μπορεί να σταθεί σε δεκάδες άλλους, όπως τον Σόκρατες, αλλά και πιο πρόσφατους τους Μπατιστούτα και Ρούι Κόστα. Εμβληματική μορφή και ο προπονητής Μπρούνο Πεσάολα που αγνόησε το κατενάτσιο της εποχής και αγωνιζόταν με 4 (!) επιθετικούς, με αποτέλεσμα το δεύτερο Σκουντέτο της ομάδας το 1969. Ο Τσέζαρε Πραντέλι έμεινε για 5 χρόνια από το 2005 ως το 2010 κι έδωσε εκ νέου ταυτότητα στην Φιορεντίνα, που εντωμεταξύ, το 2002, χρεωκόπησε μετά τον υποβιβασμό της και ξεκίνησε από την C2 την επιστροφή της στη Μεγάλη Κατηγορία το 2005 ανακτώντας το σήμα και το όνομά της.

Τα τελευταία 3 χρόνια, υπό τις οδηγίες του Βιτσέντζο Μοντέλα έχει καθιερωθεί στις τοπ 5 ομάδες του Καμπιονάτο, συμμετείχε στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ φιλοδοξεί μια μεγάλη πορεία στο φετινό Europa League. Στο σημερινό της ρόστερ θα βρει κανείς πολλούς παίκτες του υψηλότερου επιπέδου. Μεγάλο πλήγμα ο τραυματισμός εκ νέου του Ρόσι, όπως και του Γκόμεζ, ενώ σαφώς ξεχωρίζει με την ποιότητά του ο Κουαδράδο. Ως μεγάλο της προσόν όμως αναγνωρίζεται η ομαδική λειτουργία και η ισορροπία ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση. Παρότι στο Europa League έχει ξεκινήσει με δυο νίκες (επί Γκινγκάμπ με 1-0 και Ντιναμό Μινσκ εκτός με 0-1), στο Πρωτάθλημά της έχει 2 νίκες (μόνο μια στο Αρτέμιο Φράνκι) 3 ισοπαλίες και 2 ήττες και βρίσκεται στην 11η θέση της βαθμολογίας με 9 βαθμούς.