«Οι στόχοι και το σχέδιο για τις ακαδημίες»

Η κατάκτηση του τρίτου συνεχόμενου πρωταθλήματος από την Κ-19 μας έδωσε την αφορμή για μια συνάντηση με τον Βαγγέλη Πουρλιοτόπουλο, που εδώ και σχεδόν δεκατρία χρόνια ηγείται της προσπάθειας στις υποδομές του Δικεφάλου.

Και η συζήτηση μαζί του περιστράφηκε γύρω από όλα τα θέματα της αρμοδιότητας του.

Τι σημαίνει για εσάς η κατάκτηση του τρίτου συνεχόμενου πρωταθλήματος από την Κ-19;

«Θεωρώ ότι λίγες ομάδες θα καταφέρουν στο μέλλον να παρουσιάσουν αντίστοιχη επιτυχία. Κι αν πούμε ότι πέρσι είχαμε μια δομημένη ομάδα με τη φουρνιά παικτών γεννηθέντων το 2000, φέτος είχαμε την ίδια διάκριση αγωνιζόμενοι με παίκτες μικρότερης ηλικίας. Πρόκειται για μια σημαντική επιτυχία, ωστόσο δεν θα κουραστώ να λέω ότι πρωτάθλημα για εμάς θα είναι το ποιος μικρός μας θα παίξει στην πρώτη ομάδα».

Ποιες είναι οι αντικειμενικές δυσκολίες για να την προώθηση παικτών στην ανδρική ομάδα;

«Πρόκειται για συνδυασμό διαφόρων παραμέτρων. Παίζουν ρόλο η σωστή προετοιμασία, το να δημιουργήσουμε παιδιά, που να είναι άρτια σε όλα τους τα χαρακτηριστικά, φυσικά, τεχνικά, τακτικά, αλλά και στα άυλα, δηλαδή τα ψυχοπνευματικά. Θα πρέπει, λοιπόν, να συνδυαστούν όλοι αυτοί οι παράμετροι και, ας μην ξεχνάμε εξωγενείς παραμέτρους, όπως είναι η βιολογική ανάπτυξη, που μπορεί να καθορίσει την εξέλιξη ενός νεαρού παίκτη. Υπάρχουν και οι αστάθμητοι παράγοντες, όπως είναι, πολύ απλά, η τύχη. Και, βέβαια, μην παραλείπουμε κάτι σημαντικό, που είναι η βούληση της κάθε πρώτης ομάδας γιατί, για την κάθε ακαδημία ο πρώτος και πιο σημαντικός «εχθρός» της είναι η «μαμά-ομάδα». Ασχέτως, λοιπόν, αν θα γίνει εξαιρετική δουλειά από την ηλικία των δώδεκα ετών, όταν και συγκεντρώνεται η πρώτη ύλη και αυτά τα παιδιά θα μεγαλώσουν μαζί μας αποκτώντας όλα τα άρτια χαρακτηριστικά που προανέφερα, εξαρτιόμαστε από άλλους παράγοντες, είτε αυτοί είναι αστάθμητοι, είτε είναι θέμα βούλησης, για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε τα όνειρα μας, αλλά, κυρίως, τα όνειρα των παικτών».

Μέχρι τώρα, τι βαθμό θα βάζατε σ' αυτόν τον τομέα, σ΄ ότι έχει να κάνει με τη δική σας ευθύνη;

«Αυτό που κάνουμε κάθε Μάιο είναι, πρώτα απ' όλα να διαπιστώσουμε τα δικά μας λάθη για τον απλό λόγο ότι θα πρέπει να βελτιωνόμαστε πρώτα εμείς για να εμβαθύνουμε στη λεπτομέρεια και να βοηθούμε περισσότερο τους παίκτες μας. Μιλάμε, βέβαια, για τον ΠΑΟΚ και όλοι ξέρουμε ότι η πρώτη ομάδα είναι αναγκασμένη να πρωταγωνιστεί συνέχεια. Και εκεί αυτομάτως ανεβαίνει ο βαθμός δυσκολίας. Αλλά, χωρίς την παραμικρή διάθεση ν' αποποιηθώ της ευθύνης που μας αναλογεί, δυστυχώς έχουμε ν' αντιμετωπίσουμε ένα κακώς δομημένο ελληνικό ποδόσφαιρο, κάτι που είναι ανασταλτικός παράγοντας για εμάς».

Υπάρχει πιθανότητα να δούμε σύντομα στην Ελλάδα β΄ ομάδες να συμμετέχουν σε επαγγελματικές κατηγορίες; Εναλλακτικά για τον ΠΑΟΚ, θα μπορούσε να υπάρχει συνεργασία με ομάδα του εξωτερικού;

«Ο ΠΑΟΚ ήταν πρωτοπόρος, ήδη από το 2015, για να δημιουργηθούν β΄ ομάδες, καταθέτοντας ολοκληρωμένες προτάσεις προς τη Σούπερ Λιγκ. Και όλες οι ομάδες είχαν συμφωνήσει μαζί μας από την πρώτη στιγμή. Αλλά ακόμη περιμένουμε την περιβόητη νομοθετική ρύθμιση για να μπορέσει ο καθένας να βάλει τη δική του β' ομάδα στην ανάλογη κατηγορία. Είναι κάτι που ήδη έπρεπε να είχε συμβεί. Και αν υπάρχουν τέτοια προβλήματα στο εσωτερικό, φανταστείτε πόσο μεγαλύτερα εμφανίζονται σε πιθανές συνεργασίες με ομάδες από το εξωτερικό. Ελπίζω να μας δοθεί η δυνατότητα με τις β΄ ομάδες να καλύψουμε το μεταβατικό στάδιο από την ηλικία των 18 ετών μέχρι τα 21 για να βοηθήσουμε, σε τελική ανάλυση, το ποδόσφαιρο συνολικά και την εθνική μας ομάδα».

Θα μπορούσε ν' αξιοποιηθούν τα «προϊόντα» της ακαδημίας του ΠΑΟΚ μέσω της απευθείας πώλησης τους σε ομάδες του εξωτερικού;

«Από τη στιγμή που το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι προβληματικό, ναι, θα μπορούσε να αποτελέσει μια εξέλιξη για αυτά τα παιδιά, διατηρώντας ποσοστά ή και κάποια ανταμοιβή για την εκπαίδευση, που εμείς τους έχουμε δώσει. Αυτό είναι και το έντιμο. Αλλά αυτή είναι για μένα μια λύση ανάγκης. Πρώτα θα πρέπει να εξαντλήσεις τα περιθώρια, γιατί θεωρώ ότι ένας παίκτης μπορεί να παραχωρηθεί πολύ πιο εύκολα στα 20 του χρόνια, αποδεικνύοντας και στο ανδρικό ποδόσφαιρο ότι διαθέτει ορισμένες δυνατότητες. Στα 18 του χρόνια δεν θα τον ψάχνουν πολλές ομάδες, εκτός κι αν αναζητούν κάποιον στη δική του θέση. Οι ξένοι αναζητούν παιδιά μέχρι την ηλικία των 16 χρόνων για να τους ετοιμάσουν την τριετία που θ΄ ακολουθήσει βάσει της δικής τους φιλοσοφίας. Συνεπώς, η ηλικία των 18 ετών δεν ενδείκνυται για να κερδίζει και η ομάδα μας, και ο παίκτης που παραχωρείται. Που καταλήγουμε; Ότι είναι μονόδρομος η εισαγωγή των β΄ ομάδων στο ανδρικό ποδόσφαιρο».

Ποια η συμμετοχή και ο ρόλος του Πάμπλο Γκαρσία στο οικοδόμημα της ακαδημίας;

«Πρόκειται για ένα τεράστιο κεφάλαια συνολικά για το σύλλογο του ΠΑΟΚ. Είναι καθοριστική η συμβολή του την τελευταία τετραετία, που είναι μαζί μας ως πρώτος προπονητής. Και είναι προς τιμή του ότι άρχισε ως βοηθός προπονητή στην Κ-17. Κάθε χρόνο βλέπω έναν πολύ καλύτερο Πάμπλο, που διαρκώς ψάχνεται και επιμορφώνεται πάνω στο αντικείμενο του. Εύχομαι να είναι πολλά χρόνια μαζί μας για να βοηθήσει τους παίκτες σ' αυτό το μεταβατικό στάδιο, να διεκδικήσουν δηλαδή τα όνειρα τους στο ανδρικό ποδόσφαιρο. Και σ' αυτό το κομμάτι θεωρώ ότι είναι ο ιδανικός προπονητής, γνωρίζοντας και το dna του ΠΑΟΚ, αλλά μεταφέροντας και τη νοοτροπία, που χρειάζεται ένας παίκτης στη μετάβαση του στο ανδρικό ποδόσφαιρο».

Πώς κρίνεται την πρόοδο των περσινών πρωταθλητών της Κ-19, που φέτος αγωνίζονται δανεικοί στη Σούπερ Λιγκ;

«Είναι σημαντικό για παιδιά 18 ετών να μπορούν να παίζουν στη Σούπερ Λιγκ, είτε είναι βασικοί στις ομάδες τους, είτε καταγράφουν αρκετές συμμετοχές. Κι αυτό το γεγονός αποδεικνύει την ποιότητα των συγκεκριμένων παικτών. Φανταστείτε, λοιπόν, αν σ' αυτήν την ηλικιακή κατηγορία ο κ. Γκαρσία είχε μια ομάδα, με κορμό τους γεννηθέντες το 2000, συν κάποιους το 1999(παράδειγμα ο Χατζηστραβός) ή και τον Τζοβάρα, τον οποίο αναγκαστήκαμε να παραχωρήσουμε στη Σλόβαν Μπρατισλάβας, έστω και με ποσοστό μεταπώλησης. Θα μπορούσε να βρίσκονται όλοι αυτοί εδώ στην ηλικιακή κατηγορία 18-20 ετών και να έχουμε εξαντλήσει πλήρως τα περιθώρια για να δούμε αν, παραδείγματος χάρη ο Τζοβάρας θα πρέπει ν' ανέβει στην πρώτη ομάδα ή όχι, σαν κλασικός αριστεροπόδαρος ακραίος επιθετικός, που σπανίζουν στις ημέρες μας. Είμαστε ευχαριστημένοι από την παρουσία των δανεικών, θεωρούμε ότι έχουν δικαιώσει τις προσπάθειες τους και εμάς τους ίδιους για τη μερική ή ολική καθιέρωση τους στο ανδρικό ποδόσφαιρο. Κι εμείς θα πρέπει να προστατέψουμε και τις επόμενες ηλιακές κατηγορίες, που έρχονται σε όλες τις θέσεις και να έχουν υψηλά στάνταρ, έτσι ώστε κι εμείς να είμαστε πιο έτοιμοι τα επόμενα χρόνια».

Τι σχέση έχει το κονδύλι, που έχετε στη διάθεση σας σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες, αλλά και σε σύγκριση με τα δεδομένα των ομάδων του εξωτερικού;

«Δεν είναι μυστικό ότι ο ΠΑΟΚ επενδύει στην ακαδημία του, έχοντας το πρώτο ή το δεύτερο μεγαλύτερο μπάτζετ στην Ελλάδα. Τα αντίστοιχα νούμερα στο εξωτερικό είναι κατά πέντε φορές μεγαλύτερα. Εμείς έχουμε μια ευλογία, που φέρει το όνομα Ιβάν Σαββίδης και ελπίζουμε ότι αυτή θα έχει και συνέχεια».

Τα συμβόλαια έχουν μπει στη ζωή και των νεαρών παικτών. Πόσο εύκολο είναι να πάρουν τα μυαλά τους αέρα;

«Οι πιθανότητες να χάσει ένα παιδί το δρόμο του είναι σχεδόν ίδιες, είτε έχει συμβόλαιο, είτε όχι. Είναι μια κατάσταση, πάντως, που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια. Και όταν οι παίκτες μας γίνονται γνωστοί στην ελεύθερη αγορά, είτε μέσω της συμμετοχής μας σε τουρνουά του εξωτερικού, είτε μέσω των εθνικών ομάδων, ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να προστατεύσει τα συμφέροντα του, έστω και αν κανείς 15χρονος δεν είναι έτοιμος για το ανδρικό ποδόσφαιρο».

Όλα αυτά τα χρόνια που ηγείστε της προσπάθειας στην ακαδημία, υπάρχει κάτι που το ακούτε συχνά, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και σας ενοχλεί;

«Δεν υπάρχουν ποτέ τέλεια αποτελέσματα, υπάρχουν τέλειοι σκοποί. Και εμείς έχουμε δομήσει εδώ και μια δεκαετία ένα πολύ αξιοκρατικό σύστημα εύρεσης και επιλογής της πρώτης ύλης παικτών και της μετέπειτα εξέλιξης τους μέσω των προπονητών και των γυμναστών. Και είναι πολύ σημαντικό ότι το 70% των στελεχών της ακαδημίας είναι μαζί μας από πέντε μέχρι δέκα χρόνια. Και ένα από τα όνειρα μας είναι η δημιουργία αθλητικού κέντρου για την ακαδημία. Είναι κάτι που επιθυμεί και ο κ. Σαββίδης, που βρίσκει όμως μπροστά του πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια. Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε... ελέφαντες. Η δική μας χαρά θα είναι οι παίκτες να παίξουν είτε στον ΠΑΟΚ, είτε σε ομάδες του εξωτερικού, σε κάθε περίπτωση σ' επαγγελματικό επίπεδο. Και να μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και ένας άλλος στόχος, να δημιουργήσουμε δηλαδή σωστούς ανθρώπους».

Που αποσκοπεί η συνεργασία σας με ακαδημίες του εξωτερικού;

«Θέλουμε να είμαστε εξωστρεφείς. Κατ' αρχήν, εδώ και πολλά χρόνια, συμμετέχουμε σε μεγάλα τουρνουά στο εξωτερικό, συγκρίνοντας τη φιλοσοφία και τον τρόπο παιχνιδιού μας με τις νέες τάσεις ποδοσφαίρου για να διαπιστώσουμε τελικά ότι δεν μας λείπει τίποτα. Είμαστε πολύ ανταγωνιστικοί ακόμη και στα πιο υψηλού επιπέδου τουρνουά, διαφημίζοντας τον ΠΑΟΚ και εκτός συνόρων. Θέλουμε να επεκτείνουμε την ομάδα μας, είτε στον Καναδά, είτε στις ΗΠΑ, είτε στην Αυστραλία. Στη Γερμανία είμαστε έτσι κι αλλιώς με έξι ακαδημίες. Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να είναι δίπλα στην ομογένεια, κι όχι μόνο για το ποδόσφαιρο, αλλά γενικά για αυτή τη σύνδεση των ομογενών μας με χαρακτηριστικά από τη μητέρα πατρίδα. Ουσιαστικά να είμαστε ένας πρεσβευτής».