Αριθμοί, αλήθειες και ψέματα στο φινάλε της regular season

Κατά πολλούς, οι αριθμοί δεν ψεύδονται. Κατ’ άλλους είναι ο επιστημονικότερος τρόπος να πεις ψέματα. Εξαρτάται που και πως χρησιμοποιούνται – αριθμοί και ψέματα – και ποιος θέλει να ακούσει. Είτε αριθμούς, είτε ψέματα. Το τέλος της κανονικής περιόδου της Stoiximan Super League προσφέρει αρκετά από όλα.

Όρεξη μόνο να υπάρχει και για αριθμούς και για αλήθειες και για ψέματα. Θέμα ερμηνείας η διάκρισή τους. Το αντικειμενικό, είναι η παράθεση, η σύγκριση των πεπραγμένων των τεσσάρων διεκδικητών του πρωταθλήματος για να αναδειχτούν τα όσα καθρεφτίζονται τη συγκεκριμένη στιγμή.

Πέρυσι, στο ίδιο σημείο, αυτός ο καθρέφτης έδειχνε: Παναθηναϊκός 61, ΑΕΚ 59, Ολυμπιακός 56, ΠΑΟΚ 54. Διαφορές και ομοιότητες, οι πρώτες, εμφανείς μόνο και μόνο με τη ανάγνωση της φετινής βαθμολογίας:

   ΠΑΟΚ 60
   ΑΕΚ 59
   Ολυμπιακός 57
   Παναθηναϊκός 56

Ξεκάθαρος κερδισμένος ο πρωτοπόρος ΠΑΟΚ. Δύο νίκες περισσότερες από πέρυσι. 50% μεγαλύτερη παραγωγικότητα (εντυπωσιακότερο σε απόλυτα μεγέθη: 23 γκολ περισσότερα), απόλυτα επαρκής για να αντισταθμίσει το ανάλογο ποσοστιαία χειρότερο παθητικό. Η ομάδα που έχει δώσει τα περισσότερα παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις μαζί με τον Παναθηναϊκό (44). Η ομάδα που έχει υποστεί τις λιγότερες ήττες ανεξαρτήτως διοργάνωσης (5).

Τεκμήρια που όλα επιβεβαιώνουν τη συνολική εικόνα, με μόνη της παρένθεση εκείνα τα πρόσφατα, ανεπιτυχή για τον "δικέφαλο" συνεχόμενα ντέρμπι σε πρωτάθλημα και Κύπελλο στην Τούμπα. Εικόνα σταθερότητας, συνέπειας, καλού ποδοσφαίρου και – κατόπιν της αντίδρασης μετά από αυτή την παρένθεση – ανθεκτικότητας.

Και αυτή, δεδομένα, στο βιράζ, με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις να επιστρέφουν ξανά στο αγωνιστικό μενού του "δικέφαλου", θα μετρήσει διπλά.
Το σερί, οι ισοπαλίες και το παθητικό

Στα ίδια ακριβώς, βαθμολογικά, η ΑΕΚ. Βελτιωμένη κατά 9 γκολ στην επίθεσή της, πολλά όμως τα παραπανίσια 11 που έχει δεχτεί. Πέρυσι, όλα κι όλα το παθητικό στο τέλος της σεζόν "έγραψε" 17. Φέτος, ήδη μετράει 25. Ματς και γκολ δηλαδή. Για διεκδικητή, πολύ.

Πέρυσι έπαιζε Κυριακή με Κυριακή. Καμία άλλη, πέραν του Κυπέλλου, επιβάρυνση. Φέτος, πήγε Τετάρτη – Κυριακή μέχρι τις γιορτές, προσθέτοντας στο πρόγραμμά της δέκα πάρα πολύ απαιτητικά παιχνίδια σε καλοκαιρινά προκριματικά Champions League και σε όμιλο Europa League.

Το ότι η συγκομιδή της είναι ίδια, υπό αυτό το πρίσμα, κέρδος μοιάζει. Ειδικά συνυπολογίζοντας πως έχει παραχωρήσει ήδη 8 ισοπαλίες, περισσότερες από κάθε άλλη της εξάδας. Και από την άλλη, πως σε αυτό το σαφώς επιβαρυμένο σε σχέση με πέρυσι πρόγραμμα, φτάνει στα play off ούσα χωρίς ήττα 20 αγωνιστικές.

Όπως και αν είναι, ό,τι και αν βρίσκει, δεν χάνει. Θετικό αναμφίβολα, χαρακτήρα δείχνει. Know how διαμορφωμένο μετά την περυσινή κατάκτηση. Τότε, έβγαλε τα play off χωρίς ήττα, παραχωρώντας τρεις ισοπαλίες. Τώρα, φτάνει σε αυτά διανύοντας το παραγωγικότερο φετινό φεγγάρι της ακόμη και μετά την χτεσινοβραδινή ισοπαλία.

Από την στιγμή που ακόμη και το εγχώριο Τετάρτη-Κυριακή σταμάτησε, μετά τον αποκλεισμό στο Κύπελλο από τον Άρη, έχοντας δηλαδή να δώσει από τότε μόνο ένα παιχνίδι την εβδομάδα, οι πρωταθλητές έκαναν σερί 6-2-0 με 26-9 γκολ. Δεν παραγνωρίζεται πως η δεύτερη ισοπαλία, αυτή στο "Βικελίδης", ήρθε μετά από τη μόνη εμβόλιμη υποχρέωση του συγκεκριμένου διαστήματος. Και τέτοιες τα playoffs θα έχουν σίγουρα.

Η καρδάρα γέμισε ξανά

Με τρεις διαφορετικούς προπονητές πέρυσι στον πάγκο του ως τα play off, ο Ολυμπιακός τα ξεκίνησε στο -5 από την κορυφή. Με τρεις (συν τον Συλαηδόπουλο στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ) και φέτος, μπαίνει στα play off σε απόσταση βολής. Στις 4 Φεβρουαρίου, μετά την ήττα στη Λεωφόρο από τον Παναθηναϊκό, στο τελευταίο παιχνίδι του Κάρλος Καρβαλιάλ, η διαφορά ήταν στο -9. Έναν μήνα μετά έχουν καλυφθεί (με την επιστροφή και τους ενός βαθμού ύστερα από την απόφαση του CAS) τα δύο τρίτα της.

Ο νιόφερτος Ισπανός προπονητής, το έχει ξανακάνει, μόλις πέρυσι. Τότε, στη Σεβίλλη, δεν διεκδικούσε πρωτάθλημα, αλλά αποφυγή ενός καταστροφικού υποβιβασμού. Ανταποκρίθηκε και στα δύο, κατακτώντας και το Europa League. Η τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός έπαιζε Μάρτιο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ήταν το ’21. Τότε όμως, στο ενδιάμεσο των ιστορικών παιχνιδιών με την Άρσεναλ είχε μπει στα play off με +16.

Υπενθύμιση. Μετά την πρώτη αγωνιστική των περυσινών, οι "ερυθρόλευκοι" είχαν πλησιάσει – όπως και τώρα – στο -3 την κορυφή. Στη δεύτερη αγωνιστική, είχαν την ευκαιρία να μείωναν στον πόντο. Έφεραν 2-2 με τον Άρη στο "Καραϊσκάκης" και από εκεί και πέρα, μονομιάς ότι γάλα μαζεύονταν για μήνες στην καρδάρα, χύθηκε μεμιάς.

Υστερεί διπλά

Χαμένος στο ζύγι ο Παναθηναϊκός. Όχι μόνο σε σχέση με τον περυσινό εαυτό του, αλλά ακόμη και στη σύγκριση με τον μισό φετινό του. Πρώτος τερμάτισε πέρυσι στην κανονική περίοδο, τέταρτος φέτος, με πέντε βαθμούς λιγότερους. Συνδυαστικά – βαθμοί και θέση – ορθώνουν βουνό πια.

Εντυπωσιακά παραγωγικότερη επίθεση (62 γκολ φέτος έναντι 38 πέρυσι), πολύ χειρότερη όμως άμυνα (21 έναντι 12). Και εδώ, όπως και στην ΑΕΚ, υπάρχει – πάντα σε σχέση με τα περυσινά – η πραγματικότητα της φθινοπωρινής επιβάρυνσης με τη συμμετοχή στον απαιτητικό όμιλο του Europa League. Οι «πράσινοι», ακόμη κι έτσι, έφτασαν στις γιορτές στη 2η θέση, στον πόντο από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ και στο +2 από την Ένωση.

Τότε, έγινε η αλλαγή προπονητή. Από τότε ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει τα 8 από τα 17 παιχνίδια που έχει δώσει σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Αποκλειστικά και μόνο στο πρωτάθλημα, οι «πράσινοι» σε 11 έχουν ηττηθεί μία φορά, όμως έχουν παραχωρήσει τέσσερις ισοπαλίες, με τις τρεις πιο πρόσφατες να προκύπτουν στις τέσσερις τελευταίες αγωνιστικές και να προκαλούν ουσιαστικά την υφιστάμενη διαφορά.

Μέχρι την αλλαγή στον πάγκο, είχαν δεχτεί 11 γκολ σε 15 αγωνιστικές. Στις επόμενες 11, έχουν δεχτεί 10. Και εδώ, παιχνίδι και γκολ. Επίδοση που πληρώνεται πανάκριβα, καθώς από τα τέσσερα παιχνίδια στο πρωτάθλημα που βρέθηκαν να κυνηγάνε στο σκορ σε αυτές τις έντεκα αγωνιστικές, δεν κέρδισαν κανένα.

Η χριστουγεννιάτικη προπονητική αντικατάσταση στον Παναθηναϊκό δικαιολογήθηκε ως επιβεβλημένη ώστε να γίνει το απαραίτητο step up στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Αριθμητικά δεν έμοιαζε δικαιολογημένη, αλλά ακόμη και αν ήταν, σίγουρα η σύγκριση απλώς και μόνο με τα βασικά, δεν αναδεικνύει step up. Κάθε άλλο.

Μπορεί να συντελεστεί πια στα playoffs; Κυριακή, κυριολεκτικά, κοντή γιορτή. Οι αριθμοί όμως δεν είναι ευοίωνοι.

Το 7/7 σε πρωτάθλημα και Conference League μετά την αποχώρηση του Πορτογάλου, αυτονόητα πιστώνεται στον νιόφερτο Μεντιλίμπαρ. Πέντε σερί νίκες στο πρωτάθλημα οι «ερυθρόλευκοι» είχαν να κάνουν επί… Πέδρο Μάρτινς, δυόμιση χρόνια. Και εδώ στη σύγκριση με τα περυσινά, το +10 στο παθητικό (14 πέρυσι, 24 φέτος), βγάζει μάτι, αλλά το κυρίαρχο προφανώς για τον Ολυμπιακό δεν είναι αυτό, αλλά η επιστροφή στη διεκδίκηση.

Μομέντουμ ξεκάθαρο, ψυχολογία βελτιωμένη και αποτυπωμένη σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές, άνεμος πιο ευνοϊκός από κάθε άλλη στιγμή φέτος. Ζητούμενο, όπως και στον ΠΑΟΚ, η ανταπόκριση στο διπλό μέτωπο με τα δύο (και βλέπουμε) παιχνίδια με την Μακάμπι Τελ Αβίβ στο Conference League και τις πολυεπίπεδες απαιτήσεις που έχουν δημιουργήσει.