Ματς δίχως αύριο, μάχη μέχρι τέλους

Το «κανείς δεν μας πίστευε» του Ραζβάν Λουτσέσκου είναι όλα όσα πρέπει να γνωρίζει κανείς για το πως ξεκίνησε η φετινή σεζόν του ΠΑΟΚ. Και να ´μαστε δύο αγωνιστικές πριν πέσει η αυλαία, με τον ΠΑΟΚ να φωνάζει ακόμη παρών. Να παλεύει ψυχή τε και σώματι για το κόλπο της χρονιάς. Σημειωτέον, ως προς το πως εξελίχθηκε η χρονιά και φτάσαμε στο σημείο 

Να δίνει ματς υπό ασφυκτική πίεση γιατί κάθε λάθος μετράει, κάθε μουντζούρα (βλέπε Λαμία) πονάει, κάθε κίνηση πρέπει να είναι μελετημένη και ακριβείας.

Το ματς με την ΑΕΚ του έδωσε βαθμολογικό κίνητρο και κυρίως ηρεμία, ψυχολογία και χρόνο για ανασύνταξη. Του έδωσε άνεση να προετοιμαστεί για μια τελευταία αντεπίθεση και όπου βγει. Κι ας λένε τα μαθηματικά πως δεν είναι αποκλειστικά στο χέρι του. Στο ματς με τον Ολυμπιακό μπήκαν στην μέση τα «πρέπει». Η Τούμπα έβραζε και ο ΠΑΟΚ -σε αντίθεση με τον αντίπαλο του- είχε φρέσκα πόδια και μυαλό. Χρειαζόταν δεδομένα ένα έξυπνο παιχνίδι, να απενεργοποιήσει πρωτίστως τους ερυθρόλευκους μεσοεπιθετικά και να ψάξει τις στιγμές του μέσα στο γήπεδο. Όπως και έκανε, με εξαίρεση την κεφαλιά του Μασούρα πριν ολοκληρωθεί το 45λεπτο, ο Ολυμπιακός αδυνατούσε να απειλήσει με αξιώσεις.

Από την άλλη ο ΠΑΟΚ έδειχνε πιο άνετος στο μισό του αντιπάλου, με ωραίες εναλλαγές του παιχνιδιού του και με τους εξτρέμ του σε μεγάλη βραδιά με το… καλησπέρα, με άμυνες θανάτου από τον Αντρίγια και με έναν ακούραστο Τάισον να σπριντάρει ακόμη και στο 90´. Ήταν θέμα χρόνου να βγάλει ολοκληρωμένη επίθεση που θα του έδινε το αποτέλεσμα. Όπως και έγινε σε μία φάση που ξεκινά από τον Σάστρε, μεσολαβεί η μαγική κίνηση του Σέρβου και στο τέλος μιλά η ποιότητα και η κλάση του Βραζιλιάνου. Για την ιστορία, ο Τάισον πανηγυρίζει προτού η μπάλα μπει στα δίχτυα.

Στο β΄ημίχρονο, ο ΠΑΟΚ ήταν ψιλιασμένος, περίμενε τις κινήσεις από πλευράς Ολυμπιακού, κυρίως την είσοδο του Ποντένσε. Παίκτη που έψαχναν διαρκώς οι φιλοξενούμενοι. Ο τρόπος -λοιπόν- με τον οποίο διαχειρίζονται οι ασπρόμαυροι τον Πορτογάλο και κυρίως την ένταση που δίνει στο ματς με την είσοδό του, είναι από τα σημεία κλειδιά της αναμέτρησης. Με την προσωπικότητα του Σβαμπ και με σύσσωμη την ομάδα στα... κόκκινα. Σε μία βραδιά που δεν υστέρησε πραγματικά κανείς.

Το 2-0 ήρθε ως κερασάκι στην τούρτα, από την στιγμή που ο ΠΑΟΚ «έσπαγε» εύκολα τις ισορροπίες του αγώνα. Χρειαζόταν απλά μία «μαγική» ενέργεια του Κωνσταντέλια, ο οποίος πήρε το... αίμα του πίσω για την χαμένη ευκαιρία στο 12'. Ό,τι κι αν αποτυπώνεται σε επίπεδο τακτικής ή σκακιέρας, όταν έχεις τον «Ντέλια» μέσα στο γήπεδο, τα πάντα μπορούν να ανατραπούν. Ακόμη και σε ένα παιχνίδι που ο μικρός δεν πατούσε καλά μέχρι εκείνο το σημείο, έφτανε μία κίνησή του σε φάση αντεπίθεσης για να «κλειδώσει» το τρίποντο. Ο «Ντέλιας» τις βάσεις, ο Αντρίγια την υπογραφή. 

Το σημαντικότερο, την επομένη του αγώνα, είναι πως διαχειρίστηκαν οι Θεσσαλονικείς τη μεγάλη νίκη που τους κρατά «ζωντανούς» ενόψει της συνέχειας. Με πρώτο τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Ο προπονητής του ΠΑΟΚ έριξε άμεσα τους τόνους, έστρεψε αμέσως την προσοχή του στον επόμενο τελικό. Σε αυτόν με τον Παναθηναϊκό. Σε ένα ακόμη παιχνίδι... θανάτου για τους ασπρόμαυρους, έχοντας προφανώς το αυτί τους και στο Καραϊσκάκη. Το πρωτάθλημα δεν είναι στο χέρι τους αλλά δεδομένα θα το πάνε μέχρι τέλους... Ακόμη τίποτα δεν είναι δεδομένο, αλλά για όσο «καίγεται» θα πέφτει μαχόμενος στον πόλεμο.