Κουλιεράκης, η εξομολόγηση: «Κορυφαία μου στιγμή το τάκλιν στον Γιόνσον, ποδοσφαιρικός μου αδερφός ο Ντέλιας»

Ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης αποτέλεσε εκ των ηγετών του ΠΑΟΚ την περασμένη σεζόν, με τον Χανιώτη στόπερ να κάνει ένα σπουδαίο step up και να αναδεικνύεται σε κομβικό παίκτη της ανασταλτικής γραμμής του Δικεφάλου.

Ο «Κούλιε», μίλησε στην κάμερα του PAOK TV για τις στιγμές που ξεχώρισε ο ίδιος μέσα σε μία μεγάλη και σπουδαία χρονιά, ενώ αποκάλυψε πως μέχρι να ξεκινήσει το ντέρμπι στο Χαριλάου, δεν μπορούσε να κοιμηθεί.

«Πέραν του γεγονότος ότι όλα τα παιδιά είναι απίστευτοι χαρακτήρες και εξαιρετικοί στην ομάδα, τα πιο πολλά είχαν πολύ χρόνο συμμετοχής. Οπότε ήταν και ένα από τα μυστικά της επιτυχίας, οι περισσότεροι είχαν πάνω από τα μισά ματς του πρωταθλήματος.

Ακόμη θυμάμαι σαν χτες το πότε ήρθε και πέρασαν τα χρόνια και έφτασα σε σημείο στα 18 μου να παίζω στην πρώτη ομάδα. Αυτός ήταν ο στόχος και το όνειρό μου και ο συνδυασμός με την κατάκτηση του τίτλου ήταν κάτι μοναδικό».

Μετά την γκέλα με την Λαμία κάτι άλλαξε, νιώσαμε ότι παίζουμε ως πρωταθλητές

«Εκείνη τη στιγμή προφανώς ήμασταν απογοητευμένοι για το κακό αποτέλεσμα. Από εκεί και έπειτα, ήταν σαν να άλλαξε κάτι αυτόματα. Φαινόταν από τις προπονήσεις και τις ομιλίες. Παίζαμε σα να είμαστε εμείς οι πρωταθλητές. Και όταν ακούς από τον αρχηγό σου ότι είναι σίγουρος για εσένα, είναι ένα ακόμη κίνητρο».

Κορυφαία στιγμή το τάκλιν στον Γιόνσον, δεν σκέφτηκα ότι αν πάρω κάρτα με τον Παναθηναϊκό δεν παίζω κόντρα στον Άρη

«Η καλύτερή μου στιγμή σε ματς ήταν το τάκλιν στον Γιόνσον. Ήμασταν τρεις εναντίον τριών και πέφτω αυτόματα πάνω του και κάνω την επέμβαση. Αν δεν είχε συμβεί, η ΑΕΚ θα είχε προηγηθεί.

Όταν έφαγα την κίτρινη, λέω, συνέχισε τώρα να παίζεις να πάρουμε το ματς. Ήξερα ότι δεν θα παίξω στον τελικό με τον Άρη, αλλά δεν έπρεπε να το βγάλω προς τα έξω γιατί θα επηρεαζόμασταν. Άλλωστε το ματς με τον Παναθηναϊκό ήταν εξίσου σημαντικό και έπρεπε να το πάρουμε. Και έτσι, συνέχισα απόλυτα προσηλωμένος».

Δεν μπορούσα να... κοιμηθώ μέχρι το ματς με τον Άρη, όταν δεν παίζεις έχεις περισσότερο άγχος

«Γύρισα σπίτι και μόλις ξάπλωσα, δεν σκέφτηκα στιγμή ότι πήρα κάρτα. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ μέχρι το πρωί, γιατί περίμενα να έρθει η Κυριακή να πάρουμε το πρωτάθλημα. Και ας μην έπαιζα, οι υπόλοιποι ήταν έτοιμοι. Η δουλειά μου τελείωσε στο προηγούμενο ματς, έπαιξα 37 φέτος και τα είχα δώσει όλα.

Στη ζωή όλα για κάποιο λόγο γίνονται, και είμαι της άποψης ότι γίνονται για καλό.

Το άγχος σε εκέινο το ματς... δεν υπήρχε. Στα ματς δεν έχω άγχος, αλλά εκεί δεν είχα τον έλεγχο των καταστάσεων επειδή δεν έπαιζα, ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα. Ξεκινάει το ματς και μετά την κάρτα του Μιχαηλίδη, λέω καλά θα περάσουμε...».

Ποδοσφαιρικός μου αδερφός ο Ντέλιας, απίστευτα τα όσα ζήσαμε

«Ο Ντέλιας είναι ο ποδοσφαιρικός μου αδερφός. Από μικροί που ήρθαμε εδώ, όνειρό μας ήταν να γίνουν παίκτες της πρώτης ομάδας και να πάρουμε το πρωτάθλημα. Όταν μπήκε στο λεωφορείο, τρελάθηκα, ήθελα να πανηγυρίσουμε μαζί του. Και αυτός το ίδιο...

Ήταν μία τεράστια χαρά για εμάς. Έζησα το όνειρό μου. Και με το να βλέπω τόση αγάπη για την ομάδα και για εμάς τους ίδιους γι' αυτό που καταφέραμε με συγκινημένους ανθρώπους, ήταν κάτι πολύ δυνατό, ζήσαμε έντονα την κάθε στιγμή.

Ο Ιβάν Σαββίδης ήταν πάντα δίπλα μας, έδωσα το 100% μου σε όλα τα παιχνίδια

«Ο κ. Σαββίδης δεν έλειψε στιγμή από κοντά μας. Ήταν πάντα δίπλα μας και στα δύσκολα και στα εύκολα, ήταν σημαντικό για εμάς αυτό.

Προσωπικά για εμένα όσα ματς έδωσα ήταν πάνω από το 100% μου. Και αυτό κάνανε και τα υπόλοιπα παιδιά και είχαμε το αποτέλεσμα που θέλαμε».