Δικαίωση

Και είμαι απόλυτα βέβαιος πως το ίδιο δικαιωμένοι νιώθουν και πολλοί άλλοι φίλοι της ομάδας που πίστευαν στη νίκη σε αυτό το παιχνίδι.

Είναι όμως και μια δικαίωση της ίδιας της ομάδας (παίκτες και τεχνικό επιτελείο) που με τις δηλώσεις τους άφηναν να φανεί πως εμπιστεύονται τις δυνάμεις τους.

Δεν ήταν απλώς μια αισιόδοξη εκτίμηση ή μια μικροπολιτική προσέγγιση, έτσι για να δημιουργούμε κλίμα και άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.

Εξ’ άλλου τα θετικά δείγματα της ομάδας φαίνονταν ξεκάθαρα ακόμα και σε εκείνα τα παιχνίδια που το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό.

Ολιγωρίες και κακότυχές στιγμές διαμόρφωσαν πολλά από τα ατυχή αποτελέσματα.

Μια ψύχραιμη ματιά εύκολα μπορούσε να δει ότι η ομάδα είχε αρχή μέση και τέλος.

Κάτι που αποδέχονταν και τόνιζαν πολλοί με τις δηλώσεις και την κριτική που ασκούσαν, όσο και αν τους πονούσε το αποτέλεσμα.

Δεν χρειάζεται να τονίσω το πόσο σημαντικό είναι το χθεσινό αποτέλεσμα.

Ψυχολογία στα ύψη. Εμπιστοσύνη στο maximum. Αισιοδοξία που ξεχειλίζει. Ανυπομονησία που δε κρύβεται.

Η βαθμολογία που άλλαξε και οι διαφορές που μίκρυναν ανοίγουν τους ορίζοντες και μια -όχι και τόσο- κρυφή ελπίδα φουντώνει.

Φέρνει στο μυαλό μας περσινές εικόνες με τις συνεχείς νίκες στα ντέρμπι που έφεραν και το πρωτάθλημα στον Πύργο τον Λευκό.

Για φέτος μάλλον μας αρκεί και η 2^η θέση. Μας φτάνει.

Λίγο ακόμα να μας βοηθήσουν και τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων θα μας δώσουν έτσι το δικαίωμα να θεωρήσουμε και τη φετινή χρονιά ως απόλυτα επιτυχία.

Αξίζει να σημειωθεί πως το παραπάνω κείμενο γράφτηκε πριν από τον αγώνα. Τόση ήταν η πίστη μου και η αισιοδοξία που με διέκρινε.

Υ.Γ. Σχετικά με το αποτέλεσμα του αγώνα Παναθηναϊκός-ΑΕΚ, το περίμενα ισόπαλο. Ίσως γιατί νόμιζα πως μας συμφέρει περισσότερο. Αλλά μάλλον είχα άδικο.

Εκτιμώ όμως πως στα δύο επόμενα παιχνίδια της ομάδας μας με τον Παναθηναϊκό, το ισοζύγιο θα είναι θετικό για μας. Οψόμεθα.