Ιωάννα Χαραλάμπους: «Αν υπάρχει θέληση, όλα είναι δυνατά»

Οι καθημερινές προσπάθειες των νεαρών παικτών του ΠΑΟΚ, που διαμένουν στο Σπίτι των ακαδημιών, δεν εξαντλούνται στις προπονήσεις, αφού οφείλουν να είναι συνεπείς, ως μαθητές, και στις σχολικές τους υποχρεώσεις.
Πηγή: forzaonline.gr
Ιωάννα Χαραλάμπους: «Αν υπάρχει θέληση, όλα είναι δυνατά»
Photo Credits: @forzaonline.gr website

«Όταν δημιουργήθηκαν οι ξενώνες από την αρχή της παρουσίας του Ιβάν Σαββίδη στον ΠΑΟΚ, καταλάβαμε ότι υπήρχε η ανάγκη για αυτά τα παιδιά να τα καθοδηγήσουν ως προς την εκπαίδευσή τους και να υπάρχει ένας έλεγχος, δηλαδή κάποιος, που θ’ ασχολείται με τις απουσίες και τη συμπεριφορά τους στο σχολείο, αντικαθιστώντας τους γονείς, που έλειπαν» εξηγεί στη FORZA η Ιωάννα Χαραλάμπους (φωτ.). 

Κι η σύμβουλος εκπαίδευσης στην ΠΑΕ συνεχίζει: «Μιλάμε για τα παιδιά, που ζουν στους ξενώνες κι όχι για τα παιδιά όλης της ακαδημίας. Οπότε, γεννήθηκε η ανάγκη να υπάρχει ένα άτομο, που θα είναι κοντά σ’ αυτό το κομμάτι, ώστε να νιώθουν τα παιδιά ότι είναι και μαθητές κι ότι οφείλουν να έχουν αυτήν την επαφή με το σχολείο. Ενημερώνομαι για τις επιδόσεις και τη συμπεριφορά τους, υπογράφω, έχοντας πάρει εξουσιοδότηση από τους γονείς, διάφορα έγγραφα για το σχολείο, παίρνω τους βαθμούς τους, οργανώνουμε τα φροντιστήρια τους, μιλάμε καθημερινά για διάφορα πράγματα, που τους απασχολούν και, ουσιαστικά, τους ενισχύω στο ν’ ακολουθήσουν ένα δρόμο και για μια ανώτατη εκπαίδευση, να καταλάβουν, δηλαδή, ότι δεν χρειάζεται να είναι μόνο ποδοσφαιριστές. 

Και τώρα έχουμε καλούς μαθητές, που θα δώσουν πανελλήνιες εξετάσεις και είμαι σίγουρη ότι θα περάσουν. Δεν είναι μεγάλο το ποσοστό, τα περισσότερα παιδιά κουράζονται, έχουν ένα καθημερινό επίπονο πρόγραμμα, το οποίο τους απομακρύνει από τις σχολικές δραστηριότητές τους. Και δεν είναι μόνο το κομμάτι του χρόνου, αλλά κι η ψυχολογία αυτών των παιδιών, που νιώθουν περισσότερο ποδοσφαιριστές κι ότι αυτό είναι που θέλουν να κάνουν στη ζωή τους».

Οπωσδήποτε η περίπτωση του Στέφανου Τζίμα είναι ξεχωριστή, αφού ακολουθεί το πρόγραμμα της πρώτης ομάδας, όντας παράλληλα υποχρεωμένος, ως μαθητής της Γ΄ Λυκείου, να προετοιμάζεται και για τις Πανελλήνιες εξετάσεις. «Ο Τζίμας είναι ένα πολύ ώριμο παιδί, αλλά από πίσω υπάρχουν και δύο ώριμοι και προσγειωμένοι γονείς, γεγονός που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Δηλαδή, όταν οι γονείς δείχνουν στο παιδί ότι τους ενδιαφέρει πολύ η εκπαιδευτική του πορεία, κι όχι μόνο η ποδοσφαιρική, τότε και το παιδί καταλαβαίνει ότι αυτά τα δύο θα τα συνδυάσει» λέει σχετικά η Ιωάννα Χαραλάμπους, και προσθέτει: 

«Φυσικά, εξυπακούεται ότι έχει και τις δυνατότητες να το κάνει, δηλαδή ο Τζίμας είναι ένας μαθητής υψηλών επιδόσεων. Δεν φούσκωσαν καθόλου τα μυαλά του, ούτε ένιωσε ότι ξαφνικά παρατάει το σχολείο κι ασχολείται μόνο με το ποδόσφαιρο. Στο πρακτικό κομμάτι, βέβαια, επειδή ζούμε σε μια χώρα, που δεν υπάρχουν αθλητικά σχολεία, όλο αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα».

Κατά πόσο… επιεικείς είναι οι καθηγητές αυτών των παιδιών, που έχουν αυξημένες αγωνιστικές υποχρεώσεις; «Οι καθηγητές τους καταλαβαίνουν ότι μιλάμε για διαφορετικά παιδιά, που δεν ανήκουν στο μέσο όρο» σημειώνει, και συνεχίζει: «Αλλά θεωρώ ότι με τον ίδιο τρόπο θα αντιμετωπίσουν κι αυτόν, που ασχολείται, σε τέτοιο επίπεδο, π. χ. με τη μουσική, τα παιδιά, δηλαδή, που έχουν επιλέξει και έναν άλλον τομέα παράλληλα με το σχολείο. 

Θεωρώ, λοιπόν, ότι όλοι οι καθηγητές είναι ανεκτικοί σ’ αυτό, και δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, υπάρχουν κι άλλοι αθλητές, που ασχολούνται σε επίπεδο πρωταθλητισμού και, σίγουρα, λαμβάνεται αυτό υπόψιν από ένα καθηγητή. Δεν μπορείς ν’ αντιμετωπίσεις όλα τα παιδιά επί ίσοις όροις, όλα τους έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι καθηγητές είναι τόσο επιεικείς, ώστε να τους βάζουν υψηλούς βαθμούς, τους βαθμολογούν όσο πρέπει να τους βαθμολογήσουν».

Και καταλήγει: «Είμαστε πολύ κοντά στα παιδιά, μια ομάδα ανθρώπων, τους αντιμετωπίζουμε πάνω από όλα ως παιδιά και μετά ως αθλητές. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι πως τίποτα δεν είναι ανέφικτο, ένας άνθρωπος, που έχει θέληση, μπορεί τελικά να συνδυάζει δύο πράγματα μαζί. Κι αυτό, που οφείλουμε να κάνουμε, είναι να τους δώσουμε αυτήν την ευκαιρία και να τους θυμίζουμε συχνά ότι η ζωή δεν είναι μονόδρομος και υπάρχουν κι άλλες εναλλακτικές».

Διαβάστε ακόμη...