Τζόλης: «Δεν με αναγνώριζα στο γήπεδο, δεν καταλάβαινα τον εαυτό μου! Έπεσα και σηκώθηκα»

Το SDNA ταξίδεψε 2.399 χιλιόμετρα μακριά από τη Θεσσαλονίκη προκειμένου να συναντήσει τον πιο ακριβό παίκτη της Jupiler Pro League που απλά τα... σπάει στην Βρύγη. Χαλαρός, ήρεμος και πάντα χαμογελαστός, ο Χρήστος Τζόλης ξετυλίγει το κουβάρι των περίπου 3.5 ετών μακριά από την πατρίδα του. Σε ένα διάστημα που κυριολεκτικά ήρθαν τα πάνω κάτω για εκείνον!

«Είμαι σε καλή περίοδο. Περνάω πολύ όμορφα στο Μπριζ. Είμαι βασικός σχεδόν στο 95% των αγώνων, αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα. Να παίζω, να ευχαριστιέμαι το ποδόσφαιρο. Αυτό συμβαίνει εδώ… Και οι δικοί μου στόχοι και της ομάδας συμβαδίζουν, είμαστε μέσα σε όλα».

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, πώς προέκυψε η Μπριζ στη ζωή σου;

Καλή ερώτηση. Πάρα πολλοί μου είπαν ότι τους ξάφνιασε η επιλογή μου, εγώ όμως το ήξερα. Πριν πάω σε κάποια ομάδα, πάντα έχω στο μυαλό μου την επόμενη, που θα ήθελα να πάω, ποιο θα ήταν ένα καλό βήμα για μένα. Και την Κλαμπ Μπριζ την είχα πάντα σαν επιλογή. Και ήλπιζα, έλεγα μακάρι να ξανακάνουν κρούση...

Η πρώτη κρούση της Κλαμπ Μπριζ για τον Τζόλη όταν ήταν ακόμη στον ΠΑΟΚ

Πότε είχαν κάνει προηγουμένως;

Όταν ήμουν στον ΠΑΟΚ. Αν θυμάσαι, τότε είχαμε δανεικό τον Κρέμντσικ από την Κλαμπ Μπριζ. Και είχε γίνει κρούση, μήπως γίνει ανταλλαγή, αλλά τα χρήματα δεν ικανοποιούσαν τον ΠΑΟΚ. Ήρθαν ξανά το καλοκαίρι, ήμουν συνεχώς σε επαφή μαζί τους. Να σου πω την αλήθεια ήθελα από τότε να πάω, αλλά η πρόταση τους είχε διαφορά συγκριτικά με αυτήν της Νόριτς στο οικονομικό για τον ΠΑΟΚ. Και προχώρησε πιο γρήγορα της Νόριτς, δεν μπορούσα να περιμένω την Μπριζ μέχρι να φτάσει σε αυτά τα λεφτά. Αν έφτανε έτσι… Πιστεύω πολύ δύσκολα θα έφτανε σε αυτά τα νούμερα. Και έτσι πήγα στην Νόριτς.

Τι ήταν αυτό που σε έπεισε να πας στην Μπριζ;

Το project. Είναι ομάδα που πρωταγωνιστεί, είναι η καλύτερη στο Βέλγιο τα τελευταία χρόνια. Παίζει για τους τίτλους, παίζει και στο Champions League που είναι το όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή. Και Europa League να έπαιζε και Conference, θα ερχόμουν. Είναι το πως με προσέγγισαν. Όταν ήμουν στη Νόριτς και δεν έπαιζα πολύ, είχαν επαφή μαζί μου, μου έστελναν μηνύματα να μάθουν πως είμαι. Το ίδιο και πέρσι που ήμουν στην Φορτούνα. Και με το που τελείωσε η σεζόν, ήρθαν σε επαφή για να μάθουν ποια είναι η κατάσταση και αμέσως ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις με τον μάνατζερ μου και έκλεισε όλο πολύ γρήγορα. 

Και αυτό με βοήθησε πάρα πολύ να προσαρμοστώ. Μπήκα κατευθείαν στην προετοιμασία. 3 Ιουλίου είχα κλείσει και ξεκίνησα αμέσως. Είχα μιλήσει και με τον προπονητή για το πως με υπολογίζει, σε τι σύστημα…Την τελευταία στιγμή ήρθαν κι άλλες ομάδες να μου αλλάξουν γνώμη αλλά ήταν εύκολη απόφαση για μένα η Μπριζ. Είχε κλειδώσει το μυαλό μου εκεί. 

Ποιες ομάδες, μπορούμε να δώσουμε ανοιχτά κάποια;

Κυρίως από Γερμανία. Τελευταία στιγμή ήρθε η Φράιμπουργκ αλλά είχα πάρει την απόφασή μου. 

Όλα αυτά, το πόσο συνειδητοποιημένα πήγες στην Μπριζ, πόσο γρήγορα έκλεισε η μεταγραφή σου, εξηγούν και την επιτυχία σου σε αυτούς τους πρώτους μήνες…

Ακούω τον ύμνο του Champions League και λέω εδώ είμαι, αυτό το όνειρο είχα από μικρός

Βοήθησε πάρα πολύ, όπως και το ότι το ήθελα πάρα πολύ. Δεν πήγα την πρώτη φορά, την επόμενη χρονιά δεν έκατσε γιατί πήγα στην Τβέντε, ε λέω δεν γίνεται πρέπει να πάω. Με θέλουν τόσα χρόνια. Ήταν κάτι σαν απωθημένο, ήταν γραφτό να πάω στη Μπριζ. Ξέρω πως όλοι περίμεναν, ακόμη και στην ομάδα μου στην Φορτούνα,  ότι θα συνεχίσω στην Μπουντεσλίγκα αλλά έκανα την καλύτερη επιλογή με διαφορά.

Δεν είναι πολύ εύκολο το πρωτάθλημα. Είναι πολύ physical. Έχει κλειστές άμυνες, οι μικρές ομάδες θα κάνουν καθυστερήσεις. Όταν παίζουν με την Μπριζ, είναι το ματς της χρονιάς για εκείνους. Όλοι θέλουν να μας κερδίσουν. Δεν κερδίζεις με άνεση, χαλαρά. Δεν είναι εύκολο για έναν επιθετικό. Να σου πω την αλήθεια, πιο πολλούς χώρους βρίσκω στo Champions League. Τουλάχιστον εγώ. Παίζεις με την Μίλαν, την Άστον Βίλα, την Σπόρτινγκ και έχεις 3-4 καλές προοπτικές να σκοράρεις. Και είναι τοπ παιχνίδια.

Ποιο είναι το συναίσθημα να παίζεις στο Champions League;

Είναι απίστευτο. Το έχω ξαναπεί, όταν ακούω τον ύμνο πριν ξεκινήσει το ματς, λέω εδώ είμαι, αυτό είναι. Παίζω στο Champions League. Αυτό ήταν το όνειρό μου από μικρός. Και δεν είναι πως παίζουμε και απλά υπάρχουμε... Πρωταγωνιστούμε φέτος, έχουμε πάρει καλά αποτελέσματα, 10 βαθμοί σε έξι αγώνες. Είχαμε και την πιο δύσκολη κλήρωση, ε; Βάσει στατιστικής που είδα, σε εμάς έπεσε. 

Ποια είναι η γνώμη σου για το format;

Μου αρέσει εμένα. Είναι 8 αγώνες. 8 διαφορετικοί αντίπαλοι. Βλέπεις γήπεδα. Είναι κάτι καινούργιο το πως θα προσεγγίσεις κάθε ομάδα, πώς πηγαίνουν οι βαθμοί. Είναι η πρώτη φορά για όλους μας, στην αρχή έλεγαν με 8 βαθμούς περνάς. Τώρα έχουμε 10 και δεν είμαστε σίγουροι. 

Πολύ πολύ δύσκολο να επιστρέψω στην Ελλάδα, έγινε επαφή αλλά ήμουν ξεκάθαρος

Σε ακούω να μιλάς για το Champions League και έχει φωτίσει το πρόσωπό σου, να μην σε ρωτήσω καλύτερα για το αν υπήρχε σαν σκέψη να γυρίσεις το καλοκαίρι στην Ελλάδα;

Με τίποτα. Πολύ πολύ δύσκολα να γυρίσω στην Ελλάδα. Δεν ξέρω μελλοντικά τι θα συμβεί αλλά τώρα όπως βλέπω τα πράγματα, απογοητεύομαι. Παρακολουθώ πολλούς αγώνες, πολλούς συμπαίκτες μου. Πότε έπαιζε ο Αστέρας με τον Άρη; Είπα να το βάλω να το δω στο σπίτι, είδα 20 λεπτά και είπα ας βάλω να δω Κωνσταντίνου και Ελένης σε επανάληψη. Δεν γίνεται να παίζεις σε τέτοια γήπεδα. Είναι ανεπίτρεπτο. Πώς θα παίξουν ποδόσφαιρο αυτά τα παιδιά; Δεν μπορείς να το ευχαριστηθείς. Αυτή είναι η διαφορά. Τέτοιες λεπτομέρειες κρατούν το ελληνικό ποδόσφαιρο πίσω ενώ υπάρχουν καλοί παίκτες, καλές ομάδες. Έχουν ανέβει τα ρόστερ. Και οι 5 πρώτες ομάδες έχουν ρόστερ φοβερά για Ελλάδα αλλά δεν υπάρχουν καθόλου υποδομές...

Τις φήμες του καλοκαιριού από την Ελλάδα δεν τις πήρε το αυτί σου;

Όπως τις πήρε και το δικό σου, έτσι τις άκουσα και εγώ. Δεν μου ήρθε τίποτα απευθείας. Με ρώτησαν από Ελλάδα και μέχρι εκεί… Βασικά η επαφή έγινε μέσω μάνατζερ. Δεν ήταν κάτι επίσημο, ήθελαν να μάθουν ποια είναι η κατάσταση. Εγώ είπα ξεκάθαρα πως δεν γυρνάω στην Ελλάδα, τουλάχιστον τώρα. Θέλω να εξαντλήσω κάθε πιθανότητα να παίξω στο κορυφαίο επίπεδο στην Ευρώπη. Αυτό είναι το όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή. Αν το καταφέρω, καλώς, αλλά σίγουρα θα προσπαθήσω...

Νιώθεις ότι έξω σέβονται περισσότερο τον ποδοσφαιριστή;

Σε σέβονται και σαν ποδοσφαιριστή και σαν προσωπικότητα. Δεν λέω πως στην Ελλάδα δεν σε σέβονται, αλλά σε κριτικάρουν εύκολα. Από Θεό μπορεί να σε κατεβάσουν πολύ γρήγορα. Εδώ δεν λειτουργούν έτσι.

Είναι απωθημένο που δεν έπαιξα σε γεμάτη Τούμπα, θα ήθελα να με δω ως παίκτη του ΠΑΟΚ εκεί

Το ένιωσες στον ΠΑΟΚ;

Όχι σε τέτοιο βαθμό. Απλά υπήρχε… κάποια αμφισβήτηση. Δεν έπαιξα και με κόσμο στην Τούμπα, οπότε δεν έχω να θυμάμαι τέτοια. Στα social media τώρα ο καθένας λέει ό,τι θέλει.

Είναι απωθημένο ότι δεν έπαιξες σε γεμάτη Τούμπα λόγω κόβιντ;

Σίγουρα είναι το απωθημένο μου. Θα ήθελα πάρα πολύ… Θα ήθελα να με έβλεπα και ως αντίπαλο, πως θα ήταν η ατμόσφαιρα της Τούμπας. Αλλά για να επιστρέψω στο άλλο, θα ήθελα πολύ να παίξω ως παίκτης του ΠΑΟΚ. 

Πόσο έχει αλλάξει ο Χρήστος από την αποχώρησή του από την Ελλάδα το καλοκαίρι του '21;

Πάρα πολύ, και σαν άνθρωπος και σαν παίκτης. Είναι πιο ώριμος και στα δύο. Και το ποδόσφαιρο το αντιλαμβάνομαι αλλιώς, το πώς αγωνίζομαι. Βλέπω τεράστια διαφορά. Ειδικά τον τελευταίο 1.5 χρόνο. Βέβαια το τελευταίο 6μηνο φαίνεται η διαφορά στην αυτοπεποίθηση που έχω. Είμαι σίγουρα πολύ χαρούμενος αλλά έχω ακόμη περιθώρια εξέλιξης.

Πόσο σημαντικό πράγμα η αυτοπεποίθηση…

Είναι το παν να βρεθείς στην κατάλληλη ομάδα, σε καλά αποδυτήρια. Στην Φορτούνα ευχαριστιόμουν που ήμουν εκεί. Κάθε μέρα χαμογελούσα. Ό,τι καλύτερο μπορούσα να συναντήσω σε έναν δανεισμό. Πήγαινα στα αποδυτήρια και ήθελα να κάνω προπόνηση. Όλο αυτό έβγαινε στο γήπεδο. Και τα αποτελέσματα μετά έρχονται μόνα τους.

Φοβήθηκες να πας στην Νόριτς στα 18-19 σου;

Όχι. Ήθελα να κάνω αυτό το βήμα στην καριέρα μου. Τώρα αν με ρωτάς αν ήταν η σωστή ομάδα, ίσως να μην ήταν. Εκείνη την περίοδο ήταν η μόνη επιλογή. Όπως είπα και πριν, ήθελα να έρθω στην Μπριζ πρώτα αλλά δεν γινόταν. Η Νόριτς, εκείνη την εποχή, είχε ένα project για νεαρούς, έκανε ένα καινούργιο ξεκίνημα, είχε ανέβει στην Premier League. Ήταν εκεί και ο Δημήτρης Γιαννούλης, έλεγα ότι ίσως είναι ένα σωστό βήμα στην καριέρα μου. Εντάξει, συμβαίνει να μην σου βγει. Αλλαγή προπονητών, αλλαγή πλάνων. Σε 1.5 χρόνο η Νόριτς άλλαξε 3 προπονητές που μέχρι να πάω είχε 5 χρόνια τον ίδιο προπονητή. Μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει τα πάντα, πρόεδρος, 4-5 τεχνικοί διευθυντές, έχει αλλάξει πολύ όλο το club.

Στη Νόριτς δεν μπορούσα να καταλάβω τον εαυτό μου μέσα στο γήπεδο, πως γίνεται να μην μπορώ να παίξω

Χρήστο, το μετάνιωσες;

Να σου πω την αλήθεια, όχι. Αλλά σίγουρα δεν πέρασα και πολύ ωραία. Έμαθα πολλά πράγματα. Έμαθα πως είναι να μην σε υπολογίζουν, να μην παίζεις. Όλα αυτά τα περνάει ένας ποδοσφαιριστής στη ζωή του. Εγώ τα έμαθα μικρός. Τουλάχιστον εκεί 19-20 ετών και όχι 24-25 που είναι πιο κομβικά τα πράγματα. Αν πήγαινα συνέχεια καλά και ξαφνικά έπαιρνα μεταγραφή σε μία ομάδα που δεν θα με υπολόγιζε, θα μου ήταν πολύ δύσκολο να το διαχειριστώ.

Σε είχε ρίξει ψυχολογικά εκείνη η περίοδος;

Ναι, πολύ. Δεν καταλάβαινα πολλές φορές τον εαυτό μου μέσα στο γήπεδο, πως γίνεται να μην μπορώ να παίξω, να αποδώσω. Δεν ένιωθα καλά, καμία σχέση με το πως είμαι τώρα. Εγώ ήθελα απλά να παίζω. Αυτός είναι ο στόχος μου παντού. Δεν συνέβη στην Νόριτς και έπρεπε απλά να αλλάξω ομάδα. Δεν γίνεται 19 χρονών να κάθομαι στον πάγκο. Δεν είμαι 34 να λέω έχω ακόμη έναν χρόνο και τελειώνει η καριέρα μου…

Έτσι διασκεδάζω το ποδόσφαιρο. Δεν μετρούσε ότι ήμουν στο κορυφαίο πρωτάθλημα, αφού δεν το ευχαριστιόμουν. Και η σκέψη μου ήταν να πάω δανεικός, να πάρω χρόνο.

Σκεφτόσουν τότε ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να μείνεις έναν ακόμη χρόνο στον ΠΑΟΚ;

Όχι τόσο… Αφού έκανα το βήμα, έλεγα πως έπρεπε να το κυνηγήσω, να το προσπαθήσω μέχρι την τελευταία ευκαιρία που θα έχω. Και αυτό έκανα. Την δεύτερη χρονιά, πριν πάω στην Φορτούνα, μπορούσα πολύ εύκολα να γυρίσω σε μία ελληνική ομάδα. Σαν εύκολη επιλογή. Αλλά δεν το σκέφτηκα, προτίμησα τη Β΄Γερμανίας και συνάντησα ένα ωραίο κλίμα, μία ομάδα που με πίστεψε πάρα πολύ και εξελίχθηκε πολύ καλά για μένα. Η Φορτούνα είναι το σημείο - κλειδί που αλλάζει τα πάντα για μένα. Με υποδέχθηκαν πολύ καλά. Παίζει ρόλο ότι με πίστευαν και με ήθελαν πολύ ως βασικό παίκτη. Αυτό είναι το Νο1 για μένα.

Στην Τβέντε πώς πήγαν τα πράγματα;

Περίεργη κατάσταση. Δεν είναι ότι δεν πέρασα ωραία. Είχα πάει αργά, είχαν κάνει ήδη προετοιμασία, είχαν δώσει ήδη τον πρώτο αγώνα στην Ευρώπη. Είχε καλά αποτελέσματα η ομάδα στην αρχή, συνεπώς δεν άλλαζε η 11άδα. Και όταν άρχισα να παίρνω παιχνίδια, 5 ως βασικός, είχα τον τραυματισμό μου που ήταν και το… τέλος μου από την Τβέντε. Κρίμα που δεν εξελίχθηκε όπως το περίμενα.

Είναι εύκολο να χάσεις το νόημα του να είσαι ποδοσφαιριστής

Τι όνειρα έχεις από δω και πέρα;

Θέλω να κατακτήσω τίτλους. Στόχος μου είναι να πάρουμε το 2ο αστέρι. Έχει 19 πρωταθλήματα η ομάδα. Φέτος θέλουμε το 20ό. Να συνεχίσω να αγωνίζομαι ως βασικός και όλα τ΄άλλα θα έρθουν. Είναι ένα τεράστιο κλαμπ, παίζουμε στην Ευρώπη, δεν θα βιαστώ να κάνω το επόμενο βήμα. Αν έρθει κάτι καλό, ο πρώτος λόγος ανήκει στην ομάδα. Θα ήθελα να κάτσω και τη νέα χρονιά και να έχω μία νέα εμπειρία στο Champions League.

Πόσο εύκολα μπορείς να ξεφύγεις; Σου έπεσαν πολλά σε μικρή ηλικία.

Είναι εύκολο να χάσεις το νόημα του να είσαι ποδοσφαιριστής. Μπορεί να θεωρήσεις πως μόνο με το ταλέντο θα παραμείνεις σε αυτό το επίπεδο, αλλά δεν ισχύει. Συνέχεια πρέπει να δουλεύεις, να προσπαθείς να κάνεις καλύτερο τον εαυτό σου. Και εγώ γι΄αυτό παλεύω. Δεν σημαίνει ότι επειδή παίζω φέτος στο Champions League, θα παίζω για το υπόλοιπο της καριέρας μου τόσο ψηλά. Εγώ σαν Χρήστος, θέλω να παίξω όσο πιο ψηλά γίνεται. Και αυτό σίγουρα το πετυχαίνω και μέσα από την Κλαμπ Μπριζ. Μας παρέχει όλα τα εφόδια. Και νομίζω ότι είναι η κατάλληλη ομάδα που μπορεί να μου δώσει βήμα για να πετύχω το στόχο μου.

Πέρσι είχα καλύτερα νούμερα, αλλά φέτος είμαι καλύτερος παίκτης

Τα παρακολουθείς τα νούμερά σου;

Είμαι λίγο… νουμεράκιας (σ.σ. γελάει). Θα σου πω όμως, πλέον όχι τόσο. Γιατί έχω καταλάβει ότι το νόημα δεν είναι μόνο τα γκολ και οι ασίστ, είναι η συνολική απόδοση στο γήπεδο. Και το νιώθω πιο πολύ φέτος. Πέρσι είχα καλύτερα νούμερα, φέτος όμως αισθάνομαι πως είμαι καλύτερος παίκτης μέσα στο γήπεδο. Ότι βοηθάω και σε άλλους τομείς, στο build up, δεν χάνω τη μπάλα, έχω καλύτερες επιλογές, αμυντικά και τακτικά είμαι πιο προσηλωμένος. Αυτά δεν φαίνονται στα στατιστικά. Νιώθω πιο ολοκληρωμένος.

Πόσα γκολ σου έχουν ακυρώσει γιατί πλέον πας για... ρεκόρ;

Νομίζω 4! Πέρσι δεν είχα ούτε ένα ακυρωθέν γκολ από VAR. Τα πήρα όλα. Δηλαδή νομίζω πως υπήρξαν 8-9 φάσεις που ήμουν οριακά πιο πίσω, κάθε φορά με κάλυπτε κάποιος ξεχασμένος. Όλα μέτρησαν. Φέτος, λέω τι γίνεται. Είδα αυτό που μου ακυρώθηκε με την Άντερλεχτ, αν το δεις σε εικόνα, είναι λες και το έβγαλαν από το Google Earth και καλά είναι το γόνατό μου οφσάιντ (σ.σ. γελάει). Δεν με πτοεί όμως, θα έρθουν μαζεμένα τα γκολ.

Σε αγχώνει το γκολ, αν περάσουν 1-2 παιχνίδια και δεν βρεις δίχτυα;

Παλιά, θα με άγχωνε, τώρα όχι τόσο... Θα σου πω την αλήθεια, τρελαίνομαι με τα γκολ. Μου αρέσει πολύ να σκοράρω αλλά δεν υπάρχει μόνο αυτό στο μυαλό μου. Πλέον, έχω και προσωπικό αναλυτή για το box position, εδώ και 1.5 χρόνο περίπου. Το είχα δει και με άλλους ποδοσφαιριστές. Θα μου πεις λεπτομέρειες, αλλά αποδίδει. Μετά από κάθε ματς, κάνω ανάλυση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΘΝΙΚΗ

Έχω την αίσθηση ότι κάτι καλό δημιουργείται στην Εθνική, το νιώθεις;

Φαίνεται ότι χτίζουμε κάτι όμορφο. Υπάρχει ανυπομονησία. Όλοι βλέπουν πως υπάρχει ταλέντο, διάθεση. Παίζουμε ωραίο ποδόσφαιρο. Επιθετικό. Σκοράρουμε. Παλιά, δεν ήταν έτσι... Προσωπικά, τώρα νιώθω ότι είμαι στην Εθνική και βοηθάω. Ήμουν από 18 χρονών στην Εθνική, τότε έκανα το ντεμπούτο μου. Έμπαινα αλλαγή συνήθως, μετά, με τον προηγούμενο προπονητή, δεν είχα αγωνιστεί καθόλου...

Είχε μάτι μάλλον...

Μάτι εναντίον μου (σ.σ. γελάει). Όχι, εντάξει, ο καθένας κάνει τη δουλειά του! Αυτή τη στιγμή την ευχαριστιούνται όλοι την Εθνική. Φέτος, τα πράγματα δείχνουν πολύ καλά, έχουμε ένα εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήρια. Υπάρχει νέο αίμα. Όλα αυτά θα την ανεβάσουν ψηλά.

Την ημέρα που χάσαμε τον Μπάλντοκ, δεν είχα ξαναδεί έτσι τα αποδυτήρια της Εθνικής

Κι ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την Εθνική.

Πολύ σημαντικό. Μας δίνει τρομερό κίνητρο. Μας έλεγαν άλλα παιδιά, πιο παλιοί, ότι πριν κάποια χρόνια έπαιζαν με 1.000 άτομα στο ΟΑΚΑ και τώρα ξαφνικά έχουμε 70.000. Έχουμε sold out. Έχουμε ατμόσφαιρα ευρωπαϊκού επιπέδου. Παίζεις και το ευχαριστιέσαι. Η Εθνική είναι η μεγαλύτερη τιμή για μένα προσωπικά και για όλα τα παιδιά.

Μίλησέ μου για το ματς με την Αγγλία, τεράστια εμφάνιση απ΄όλους σας σε ένα τρομερά δύσκολο βράδυ για την Εθνική.

Απίστευτα συναισθήματα από εκείνη τη βραδιά. Από τις καλύτερες αναμνήσεις. Ταυτόχρονα όμως ήταν και μία τραγική ημέρα για εμάς. Όλα μαζί. Το θέλαμε πολύ και για τον Τζορτζ, να παίξουμε για εκείνον, να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και να κερδίσουμε. Ήταν πολύ δύσκολο για όλα τα παιδιά. Το μάθαμε μία μέρα πριν το παιχνίδι, μετά την προπόνηση. Δεν είχα ξαναδεί έτσι τα αποδυτήρια της ομάδας. Εγώ τον Τζορτζ τον έζησα λίγο στην Εθνική, αλλά υπήρχαν παιδιά που τον ήξεραν καλά. Την ημέρα του αγώνα, δεν ξέραμε αν θα παίξουμε. Μας είπαν αργότερα πως δεν υπάρχει θέμα αναβολής λόγω σφιχτού προγράμματος. 

Ποιο είναι το top3 των στιγμών που ξεχωρίζεις στην καριέρα σου;

Να σου πω 5; 

- Το πρώτο γκολ με τον ΠΑΟΚ, δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
- Με την Εθνική, η πρώτη εμφάνιση αλλά και το ματς με την Αγγλία.
- Το πρώτο μου γκολ στο Champions League που πήρα και το βραβείο του MVP.
- Το χατ τρικ στην Φορτούνα που πήρα και το βραβείο του πρώτου σκόρερ με γκολ στο 88΄που με έφερε στην πρώτη θέση.
- Και η πρώτη φορά που έβαλα 4 γκολ με την Κλαμπ Μπριζ.

Η ομάδα μου είναι ο ΠΑΟΚ. Σίγουρα θέλω να πάρουν εκείνοι το πρωτάθλημα.

Κλείνοντας, ποια ομάδα θα ήθελες να πάρει το πρωτάθλημα στην Ελλάδα;

Η ομάδα μου είναι ο ΠΑΟΚ. Σίγουρα θέλω να το πάρει ο ΠΑΟΚ, αλλά λέω πάντα να το παίρνει η ομάδα που το αξίζει. Σίγουρα είναι δύσκολο το έργο του μετά τον περσινό άθλο. 

Αγχώθηκες στο τελευταίο ματς πέρσι;

Το είδα μετά τα τρία γκολ που σου είπα ότι πέτυχα... Είχαμε μπαρμπερκιου και το βλέπαμε στη Γερμανία όλοι μαζί, ωραία μέρα όντως! Με την κεφαλιά του Ανσαριφάρντ στο τέλος τα είδα όλα... αλλά ευτυχώς, ε;