Ο ήρωας λογαχός, Γιώργος Βατίκης!

Προσπαθούμε να ρίξουμε φως και να γνωρίσουμε όσα πιο πολλά στοιχεία μπορούμε από τη ζωή των ηρωικών αυτών μορφών που φόρεσαν την ιστορική φανέλα της ομάδας μας και θυσίασαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της πατρίδας. Ήταν ΠAOKτσήδες που έτρεξαν στο πεδίο της μάχης όταν τους κάλεσε το ιερό καθήκον, αλλά δεν γύρισαν από το μέτωπο ποτέ ...

Ασφαλώς για τους περισσότερους από εσάς αυτά που θα διαβάστε πιο κάτω είναι πρωτάκουστα και θα σας εκπλήξουν, όπως άλλωστε εξέπληξαν και εμάς όταν κάναμε την σχετική έρευνα πριν από καιρό. Είναι καλό όμως η ανάμνηση αυτών των ανθρώπων να μείνει ζωντανή στην ΠAOKτσήδικη οικογένεια και να αποκτήσουν μια καλύτερη θέση στις συνειδήσεις μας.

Αρχίζουμε λοιπόν αυτό το flash back σε εκείνα τα πολύ δύσκολα χρόνια κάνοντας αναφορά στον Γ. Βατίκη. Υπήρξε βασικός αμυντικός της ομάδας με 49 παρουσίες από το 1935. Τότε δεν υπήρχε ακόμα εθνικό πρωτάθλημα και ο αριθμός των 49 συμμετοχών δεν είναι μικρός. Υπηρέτησε σαν λοχαγός στον ελληνικό στρατό, σκοτώθηκε στην Αλβανία στους πρώτους μόλις μήνες του πολέμου .

Η δεύτερη απώλεια ήταν ο Σωτηριάδης Νίκος, ο τερματοφύλακας της ομάδας, για τον οποίον υπάρχει σχετικό αφιέρωμα σε άλλο σημερινό κείμενο.

Οι απώλειες αυτές είχαν άμεσο αντίκτυπο στην μεταπολεμική πορεία της ομάδας που κινήθηκε σε χαμηλές πτήσεις, μιας και το κενό των ποδοσφαιριστών που χάθηκαν δεν ήταν καθόλου εύκολο να αναπληρωθεί.

H ενδεκάδα των Πρωταθλητών Θεσσαλονίκης 1936-1937:

Από αριστερά όρθιοι: Κυρ. Μποστατζόγλου, Απ. Κοντόπουλος, Αρ. Ιωαννίδης, Κ. Καλογιάννης, Π. Βαφειάδης. Καθιστοί: Πανίδης, Αναστασιάδης, Ν. Σωτηριάδης (τερματοφύλακας), Κοσμίδης, Μοσχίδης, Βασιλειάδης

Η ομάδα του 1939:

Από αριστερά όρθιοι: Γεωργίου, Κρήτας, Βατίκης, Μποστατζόγλου, Ιωαννίδης, Πανίδης, Σωτηριάδης, Π. Κοντόπουλος (έφορος), Μάλτας (ταμίας). Καθιστοί: Σεραφείδης, Απ. Κοντόπουλος, Αρβανίτης, Καλογιάννης

Σχετικά με την κατάσταση που επικρατούσε στα χρόνια της κατοχής στον ΠΑΟΚ ξέρουμε πως γινόταν προσπάθεια να διασφαλιστούν κυρίως τα πράγματα του συλλόγου. Ο μισός ιματισμός ήταν στα χέρια των Ναζί και των Βουλγάρων και ο άλλος μισός στο σπίτι του φροντιστή Νικηφόρου Τσαρπανά και στη συνέχεια στην ΥΦΑΝΕΤ (1942 -1944).

Όσο για αθλητικές δραστηριότητες.... ήταν κάτι σπάνιο. Σε μια από αυτές ενδεικτικά αναφέρουμε ένα φιλικό παιχνίδι με τον Ηρακλή στο οποίο μάλιστα ο ΠΑΟΚ προηγούνταν αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί τη νίκη, γιατί δεκάδες Γερμανών μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και διέκοψαν το παιχνίδι!!!