Εύκολες νίκες με διαφορά γκολ για Γαλλία και Γερμανία
SHARE:
Η Κόστα Ρίκα μπορεί να πήρε την πρόκριση στα πέναλτι, όμως οι παίκτες του Σάντος τα έδωσαν όλα και μπορούσαν πριν η αναμέτρηση φτάσει στη διαδικασία της «ρώσικης ρουλέτας» να καθαρίσουν το ματς, καθώς αγωνίζονταν με παίκτη παραπάνω. Παρ' όλα αυτά η επιτυχία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος είναι τεράστια, όμως δε ήταν η πρώτη ούτε θα είναι η τελευταία.
Το σημερινό πρόγραμμα αγώνων περιλαμβάνει δύο αναμετρήσεις. Αρχικά στις 19:00 η Γαλλία αντιμετωπίζει τη Νιγηρία και στις 23:00 η Γερμανία αγωνίζεται κόντρα στην Αλγερία.
Με χάντικαπ -1 και Over 2.5 η Γαλλία
Αρχίζουμε τα σημερινά μας προγνωστικά Μουντιάλ 2014 με τον αγώνα της Εθνικής Γαλλίας κόντρα στη Νιγηρία, όπου κρατάμε αρχικά το -1 χάντικαπ σε απόδοση 1.84. To στοίχημα επιβεβαιώνεται σε περίπτωση νίκης της Γαλλίας με 2 γκολ διαφορά. Αν η Γαλλία κερδίσει με 1 γκολ διαφορά τότε μας επιστρέφεται το ποντάρισμα. Επίσης από το ίδιο παιχνίδι επιλέγουμε και το Over 2.5 σε απόδοση 1.90. Η Γαλλία είναι, κατά πολλούς, η καλύτερη ομάδα του Μουντιάλ έως τώρα. Με ισορροπία σε όλες τις γραμμές, με παίκτες παγκόσμιας κλάσης στο ρόστερ της (Μπενζεμά, Πογκμπά, Βαράν, Γιορίς, Καμπάιγ) και αρκετό ρεαλισμό στις τακτικές της προσεγγίσεις η ομάδα του Ντεσάμπ έχει βάλει πλώρη για την κατάκτηση του τροπαίου.
Με βάση αυτά τα δεδομένα η... πτωχή πλην τίμια Νιγηρία δεν φαίνεται ικανή να την σταματήσει στην πορεία της προς τους 8 της διοργάνωσης. Για πολλούς η πορεία της Γαλλίας έως τώρα αποτελεί, ολίγον, έκπληξη αφού η ομάδα του Ντεσάμπ παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, σκοράρει, δημιουργεί ευκαιρίες και γενικότερα δείχνει απαράμιλλη ευκολία στο να κατακτά αυτό που θέλει στην διοργάνωση – έστω και αν στο 0-0 με το Εκουαδόρ φάνηκε να δυσκολεύεται σε ένα παιχνίδι που είχε αλλαγές και όχι τόσο ισχυρό κίνητρο. Μία καλύτερη ανάγνωση στην ενδεκάδα της Γαλλίας μπορεί να δώσει πολλές απαντήσεις. Ισορροπία σ ε όλες τις γραμμές με παίκτες που αλληλοσυμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Η άμυνα έχει ύψος, δύναμη και ταχύτητα και φανταστικό τέρμα. Η μεσαία γραμμή σκληράδα, τρεξίματα, holding player και δύναμη. Η επίθεση τεχνική, ταχύτητα, ικανότητα στο ένας εναντίον ενός και εκτελεστή. Το μεγαλύτερο ατού της Γαλλίας είναι ότι διαθέτει παίχτες που βρίσκονται σε πάρα πολύ καλή φόρμα, πλην ελαχίστων περιπτώσεων. Σε τακτικό επίπεδο η Γαλλία παίζει σε γρήγορο ρυθμό, εκμεταλλεύεται πάρα πολύ τα άκρα εκεί που διαθέτει παίκτες που μπορούν να υπερκεράσουν τον αντίπαλο τους στο 1 vs. 1 (Βαλμπουενά) ενώ τα 2 «8» πατούν την αντίπαλη περιοχή με άνεση, ειδικεύονται στις συνεργασίες με τα εξτρέμ, ενώ έχουν την δυνατότητα να απειλήσουν μόνοι τους την αντίπαλη εστία είτε κλέβοντας μπάλες ψηλά, είτε με μακρινά σουτ (Καμπάιγ, Πογκμπά). Το κερασάκι στην τούρτα στην επίθεση βάζει ο Μπενζεμά που βρίσκεται σε εκπληκτική κατάσταση και μετρά ήδη 4 γκολ στην διοργάνωση παίζοντας φανταστικά στο κουτί αλλά και εκτός από αυτό ανοίγοντας χώρους για τους επερχόμενους μέσους ή τους εξτρέμ που συγκλίνουν σε μία εξαιρετική εφαρμογή ενός επιθετικού 4-3-3.
Η ομάδα του Κέσι δεν έχει εντυπωσιάσει μέχρι τώρα στην διοργάνωση όμως εξαργυρώνει το γεγονός ότι παρουσιάστηκε πιο σοβαρή από την Βοσνία που πειραματίστηκε, ενώ ήταν καλύτερη από το μαχητικό Ιράν. Η Εθνική Νιγηρίας έχει την δυνατότητα να εφαρμόσει ποικίλες τακτικές στην διάρκεια ενός αγώνα ή τουλάχιστον να προετοιμαστεί για πολλές. Οι παίκτες της ομάδας γενικά δείχνουν την ικανότητα να παίζουν πολύ αμυντικά αλλά και αρκετά επιθετικά αν χρειαστεί – κάτι που έχει αποδειχθεί στα παιχνίδια με Αργεντινή και Βοσνία με τον Κέσι να παρουσιάζει εκ διαμέτρου διαφορετικές επιλογές. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι στο παιχνίδι με την Γαλλία ή Νιγηρία θα επιλέξει το παιχνίδι των αντεπιθέσεων που ταιριάζει περισσότερο στα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των μεσοεπιθετικών της και επιτρέπουν μεγαλύτερη ασφάλεια στα μετόπισθεν, εκεί που η αμυντική τετράδα (μαζί με τον Ονάζι) φαίνεται να τα πηγαίνουν εξαιρετικά – τουλάχιστον απέναντι σε αντιπάλους που δεν απέχουν πάρα πολύ σε τεχνικό/ποιοτικό επίπεδο (όπως ο Μέσι).
Μεγάλο ερώτημα είναι πως θα ανταποκριθεί η μεσαία και αμυντική γραμμή στην πίεση των Γάλλων. Ο Μίκελ έχει αρκετά σωστή λειτουργία σε έναν πολύ απαιτητικό ρόλο – κάτι ανάμεσα σε «8» και «10», έστω και αν στην Τσέλσι έχει συνηθίσει σε πολύ πιο... δεύτερους ρόλους. Ο Αζίζ είναι απογοητευτικός σε ρόλο μεσοεπιθετικού και εν τέλει παρουσιάζει με ρεαλιστικό τρόπο τις περιορισμένες δυνατότητες της Νιγηρίας στο επιθετικό κομμάτι. Το ευτύχημα για την Νιγηρία είναι ότι ο Ντεσάμπ δείχνει διατεθειμένος να προσφέρει χώρους αφού αναμένεται να πιέσει παρά να επιλέξει τακτικές μειωμένες έντασης που εγκυμονούν κίνδυνο αν δεχθεί η Γαλλία πρώτη γκολ. Η παρέα του Μπενζεμά θα κυνηγήσει το γρήγορο γκολ ώστε να αναγκάσει την Νιγηρία να παίξει ένα παιχνίδι που δεν γνωρίζει καλά - εκεί ακριβώς έγκειται και το ατού της Νιγηρίας : να αντέξει στην πίεση και να σκοράρει στην κόντρα, κάτι που θα επέλεγε και ο Κέσι αν είχε επιλογή πριν το ματς.
H Γαλλία είναι για πολλούς λόγους πολύ καλύτερη από την αντίπαλο της που θα βασιστεί στις αντεπιθέσεις, την ποιότητα του Μίκελ και την ταχύτητα των Οντεμβίνγκι, Εμενίκε. Αν η Γαλλία επιβεβαιώσει τα προγνωστικά και σκοράρει πρώτη το ματς θα ανοίξει και θα πάει στα μέτρα των παικτών του Ντεσάμπ με το over 2.5 να μοιάζει πιθανό.
Νίκη με διαφορά η Γερμανία
Στο δεύτερο παιχνίδι της ημέρας επιλέγουμε να πάμε με το -1.5 της Γερμανίας κόντρα στην Αλγερία. To στοίχημα επιβεβαιώνεται σε περίπτωση νίκης της Γερμανίας με 2 γκολ διαφορά. Ίσως το παιχνίδι των προημιτελικών με το πιο ξεκάθαρο φαβορί. Οι αποδόσεις του 1.28 για την νίκη των Γερμανών μιλούν από μόνες τους και καθρεφτίζουν εν πολλοίς την τεράστια διαφορά ποιότητας, δυναμικής των δύο αντιπάλων. Από την μία η καλοκουρδισμένη, καλογυμνασμένη μηχανή των «πάντσερ» και από την άλλη μία «ευρωπαϊκή» αφρικανική ομάδα που έχει σαφείς, αλλά περιορισμένες δυνατότητες με έναν προπονητή που έχει εμπειρία και ταλέντο στο να προσαρμόζει την τακτική του ανάλογα με τον αντίπαλο - κάτι που έχει φανεί και στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Αρκούν τα τρικ του Χαλίλχοτζιτς να δώσουν στην Αλγερία μία... επική πρόκριση; η αγωνιστική και τακτική λογική λέει όχι. Ο Λεβ (μαζί με τον φαν Χάαλ) είναι ο προπονητής που έχει πειραματιστεί πιο πολύ από κάθε άλλο τεχνικό στην διοργάνωση. Η Γερμανία έχει αφήσει το 4-2-3-1, το αγωνιστικό πλάτος, την ανάπτυξη από τα πλάγια και τον... δαιμονισμένο ρυθμό.
Η απουσία καθαρού φορ, ο τραυματισμός του Ρόις και οι ξεκάθαρες επιρροές... Γκουαρντίολα έχουν δημιουργήσει μία «ισπανική» Εθνική Γερμανίας που βασίζεται σε ένα 4-3-3 με κύριο χαρακτηριστικό την παρουσία του Μίλερ ως "false 9" στην κορυφή της επίθεσης, τις συχνές εναλλαγές θέσεων των 3 (κεντρικών) μεσοεπιθετικών που παίζουν πίσω από τον Ρόμπεν, τον Λαμ ως κόφτη (αλά Γκουαρντιόλα) και την χρήση 4 στόπερ στην άμυνα σε μία ξεκάθαρη προσπάθεια ενίσχυσης της ανασταλτικής λειτουργίας και αποφόρτισης των μεσοεπιθετικών από το αμυντικό κομμάτι. Η Γερμανία του Λεβ επιτίθεται από τον άξονα, πασάρει πολύ και γρήγορα, παίζει πολύ με κίνηση χωρίς την μπάλα και βλέπει τον Μίλερ να ενσαρκώνει τον... αλά Μέσι ρόλο με εξαιρετική επιτυχία. Ο Μπόατενγκ επιχειρεί αρκετά συχνά επελάσεις ενώ ο Χέβεντες δυσκολεύεται πολύ από τα αριστερά, αλλά είναι συνεπέστατος στην διαγώνια κάλυψη – στοιχείο κλειδί για αντιμετώπιση ομάδων που βάζουν τα εξτρέμ τους στην περιοχή με αντίθετο πόδι. Ο Λαμ, σε ρόλο, Τσάβι αναλαμβάνει τον έλεγχο του ρυθμού την ώρα που οι δύο κεντρικοί μέσοι αναλαμβάνουν να πιέσουν ασφυκτικά του αντιπάλους και να βοηθήσουν την μεσοεπιθετική τριάδα που πιέζει ψηλά. Ο Μίλερ συμμετέχει πάρα πολύ στο παιχνίδι και διευκολύνει τις «τριγωνικές» συνεργασίες με τους Οζίλ και Γκέτσε που παίζουν πολύ εσωτερικά. Η Γερμανία έχει αλλάξει –κυρίως εξαιτίας των απουσιών συγκεκριμένων στοιχείων από το ρόστερ της ομάδας. Ο Λεβ πιστώνεται το credit της αλλαγής και η Αλγερία δεν έχει την ποιότητα στα χαφ αλλά και την δυνατότητα να ανοίξει το παιχνίδι στα πλάγια(βλέπε Γκάνα) ώστε να προβληματίσει.
Τα πράγματα δείχνουν ξεκάθαρα για το παιχνίδι με την Γερμανία. Η Εθνική Αλγερίας θα παίξει με βάθος στην άμυνα, μειωμένο πλάτος και παίχτες πίσω από την μπάλα. Οποιαδήποτε άλλη τακτική θα ήταν πολύ risky για μία ομάδα που είναι τεχνική, αλλά έχει περιορισμένη ταχύτητα στο σύνολο του ρόστερ της. Είναι αλήθεια ότι με την Κορέα η Αλγερία έδειξε ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί τους κενούς χώρους κυρίως εξαιτίας της ακρίβειας των μεταβιβάσεων των χαφ της ομάδας – εκεί που βρίσκεται η δύναμη της ομάδας. Δυστυχώς για τον Χαλίλχοτζιτς η Γερμανία δεν είναι Κορέα, δεν αφήνει χώρους – ειδικά με τις τακτικές που χρησιμοποιεί ο Λεβ και η θεωρία θέλει την εκμετάλλευση του πλάτους του γηπέδου ως απάντηση στο 4-3-3 του Λέβ. Η Γκάνα με την υπερφόρτωση των φτερών έδειξε τον τρόπο αποπροσανατολισμού της αμυντικής γραμμής των Γερμανών, η Αλγερία όμως δεν διαθέτει τέτοιους παίκτες: επιθετικά μπακ και γρήγορα εξτρέμ. Ο Χαλίλχοτζιτς θα βασιστεί σε... αλά Βέλγιο τακτικές και θα ποντάρει πολύ στην συνοχή της μεσαίας γραμμής και την ψυχραιμία των αμυντικών του. Η Γερμανία είναι το ξεκάθαρο φαβορί για πολλούς λόγους: ατομική ποιότητα, εμπειρία, κλάση, φανέλα ενώ έχει με το μέρος της και τις τακτικές σταθερές αναφορικά με την καινοτόμο τακτική που εφαρμόζει ο Λεβ. Η Αλγερία πολύ δύσκολα θα αποφύγει την ήττα, έστω κι αν αποδόσεις του 1.30 δεν αφήνουν περιθώριο για κανένα στοιχηματικό value στον καθαρό άσσο.
Επισκεφτείτε το Betarades.gr, διαβάστε αναλυτικά από νωρίς το πρωί όλα τα Previews των αγώνων που βρίσκονται στο Κουπόνι Στοιχήματος και διαβάστε τα μοναδικά αφιερώματα για όλες τις Εθνικές ομάδες που βρίσκονται στο Mundial 2014.
...........................................................................
Τα έξι ρημάδια «αν» και η μεγάλη χαμένη ευκαιρία. (video)
Σ' αυτή τη ρημάδα τη ζωή –όπως και στο ποδόσφαιρο ΚΑΙ στη ζωή- ΔΕΝ υπάρχουν τα ρημαδιασμένα ΑΝ. Μόνο σαν ανέκδοτο στέκονται. «ΑΝ η γιαγιά μου είχε καρούλια, θα ήταν... παππούς μου!»
Η Ελλάδα λοιπόν έφυγε δακρυσμένη από το μουντιάλ επειδή δεν υπάρχουν ΑΝ.
*Αν ο Κώστας Μήτρογλου ήταν σε στοιχειωδώς καλή κατάσταση –που δεν είναι- θα έκλεινε τα μάτια και θα σκόραρε στην τεράστια ευκαιρία που είχε στο τέλος της παράτασης. Έτσι η Ελλάδα θα ήταν στους 8 του μουντιάλ...
*Αν ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης ήταν πιο ψύχραιμος και σκόραρε στην ανεπανάληπτη ευκαιρία του στο πρώτο μέρος, η Ελλάδα θα έπαιρνε το προβάδισμα και το ματς ίσως να κυλούσε αλλιώς...
*Αν ο Φάνης Γκέκας ήταν καλύτερα, ίσως και να αντιδρούσε καλύτερα. Σε όλα...
*Αν ο τερματοφύλακας της Κόστα Ρίκα Κέιλορ Νάβας δεν είχε ανταμώσει με τον Γκέκα στη Λεβάντε, ΔΕΝ θα ήξερε πώς εκτελεί τα πέναλτι. Αλλά ήξερε! «Θυμήθηκα πώς τα εκτελεί. Και δεν άλλαξε τρόπο», είπε, και δικαιώθηκε.
*Αν οι παίχτες της εθνικής είχαν πιο καθαρό μυαλό στην παράταση, θα είχαν καθαρίσει άνετα μια ομάδα που έπαιζε με δέκα παίχτες από το 66ο λεπτό.
*Αν ο Φερνάντο Σάντος είχε επίσης πιο καθαρό μυαλό, θα έβγαζε κάποιους άλλους και όχι τον Μανιάτη και τον Σάμαρη, κι έτσι δεν θα κοβόταν στη μέση η ομάδα.
ΔΕΝ είναι γκρίνια ή μίζερη κριτική, αλλά η... παρέλαση του «αν», που, το ξαναλέμε, δεν υπάρχει ούτε στη ζωή ούτε στο ποδόσφαιρο.
Με το ματς να ανήκει ήδη στην ιστορία, η ρεαλιστική προσέγγιση είναι λίγο πιο εύκολη. Και τι λέει; Ότι χάθηκε μια ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ και ιστορική ευκαιρία να βρεθεί η Ελλάδα στους 8 του μουντιάλ!
Πότε θα μας ξαναδοθεί ΤΕΤΟΙΑ ευκαιρία; Ίσως ΠΟΤΕ.
*Παίζαμε με μια ομάδα ΑΠΟΛΥΤΩΣ στα μέτρα μας, η οποία εκπροσωπεί μια χώρα 4.253.877 κατοίκων, την Πλούσια Ακτή, η οποία βεβαίως δεν ανήκει στα μεγαθήρια του ποδοσφαίρου.
*Αγωνιζόμασταν επί 55 λεπτά με παίχτη παραπάνω, σοβαρότατο πλεονέκτημα που πέρασε ανεκμετάλλευτο.
*Χάθηκαν σημαντικές ευκαιρίες να τελειώσουν όλα από την παράταση και να μη μπούμε στη διαδικασία της ρώσικης ρουλέτας, όπου όλα μπορούν να συμβούν, αφού εκεί υπάρχουν οι αστάθμητοι παράγοντες.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια, πέρα από τα πολλά μπράβο που δικαιούνται όλοι για τη συνολική πορεία της Εθνικής, ασφαλώς ευπρόσωπη και αξιοπρεπέστατη.
Γι' αυτό και ήταν εξαιρετικά ειλικρινής η τοποθέτηση του Φερνάντο Σάντος στο τέλος, όταν και μίλησε για «μέρα θλίψης».
Ο Πορτογάλος είναι πολύ ρεαλιστής και καταλαβαίνει απόλυτα ότι χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία για πρόκριση, αυτή που θα έκανε την πορεία μεγαλειώδη.
Ήταν ο ίδιος που μίλησε για έλλειψη καθαρού μυαλού στην παράταση, εκεί που χάθηκαν όλα. Γιατί πραγματικά στα πέναλτι, τη ρώσικη ρουλέτα, όλα μπορούν να συμβούν.
Φυσικά είναι άδικο, εντελώς άδικο, να πέφτει το ανάθεμα στον Φάνη Γκέκα που έχασε το κρίσιμο τέταρτο πέναλτι. Σε ανάλογη θέση έχουν βρεθεί στο παρελθόν πολύ μεγαλύτεροι παίχτες, κάποιοι μάλιστα τεράστιου βεληνεκούς.
Ωστόσο, εν... κατακλείδι, που λέγανε κι οι παλιοί, έτσι όπως πήγε το πράγμα ήταν πραγματικά κρίμα κι άδικο για μια ομάδα που πάλεψε πολύ στο χορτάρι και είχε την ευκαιρία να περάσει στους 8. Δεν θα ήταν κανένα θαύμα αλλά το απολύτως λογικό το να προκριθεί, σε μια –επαναλαμβάνουμε- ανεπανάληπτη ευκαιρία που ίσως δεν παρουσιαστεί ποτέ ξανά στο μέλλον.
Ας είναι. Η Εθνική έδωσε πολλά σ' αυτό το πολύ μεγάλο τουρνουά, πήρε και πολλά.
Πέρα από την εκτίμηση πολλών ξένων, πολλά από τα παιδιά πήραν τεράστιες εμπειρίες, εξαιρετικά μαθήματα για το άμεσο μέλλον, τέτοια που να τους βοηθήσουν να μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο μαζί με την εθνική ομάδα.
Και ναι, ήταν υπέροχο να βλέπει κανείς την εθνική να μην έχει το ρόλο απλού διεκπεραιωτή ή κομπάρσου, αλλά να χτυπάει στα ίσα τα παιχνίδια, όπως έγινε με την Ακτή Ελεφαντοστού και την Κόστα Ρίκα.
Η ζωή συνεχίζεται, όπως και το ποδόσφαιρο. Αρκεί να μαθαίνει κανείς και να βελτιώνεται συνεχώς. Το απαιτεί και η ίδια η ζωή...