ΠΑΟΚ MEGA CLUB

Μα η είδηση δεν είναι ποδοσφαιρική, θα σου πει ο άλλος. Συμφωνώ αλλά και πάλι φτιάχτηκα. Και τι σε νοιάζουν εσένα οι επιχειρηματικές κινήσεις του μεγαλομετόχου όταν αυτές δεν αφορούν στον ΠΑΟΚ, θα επιμείνει. Και πάλι συμφωνώ αλλά εγώ, πάλι, φτιάχνομαι.

Κοίτα, δεν είναι που παίρνει το MEGA. Είναι ότι με μία ακόμη κίνησή του ο Ιβαν βροντοφωνάζει «παρών» στο Πανελλήνιο, μέσα στο κύτταρο του Αθηναϊκού (παρα)κράτους σκορπώντας τον τρόμο σε εκείνους που δεν σταμάτησαν ποτέ να ασχημονούν σε βάρος μας.

Είναι που το βλέπεις, το νιώθεις και το οσμίζεσαι ότι, μετά από μία μακρά περίοδο ανέχειας, υπομονής, τσαλαπάτησης των νεύρων και του ηθικού μας, επιτέλους, ήρθε εκείνη η ευλογημένη η ώρα που οι πλανήτες ξελάσκαραν από την πεπατημένη τους και συνδυάστηκαν σχηματίζοντας ένα νέο περίλαμπρο ασπρόμαυρο άστρο για να καλύψει το τμήμα του ουρανού που μας αναλογούσε αλλά ποτέ δεν επιτράπηκε να προσεγγίσουμε. Γιατί τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Εκεί που η ψυχολογία σου ήταν ασορτί με το περιβάλλον, τα προβλήματα, τα μνημόνια, τη δύσκολη επιβίωση, αποφασίζει το σύμπαν να το δει αλλιώς και μας στέλνει αυτό που πάντα μας χρωστούσε για να αποκτήσουμε και εμείς έναν ακόμη λόγο να αναπνέουμε καθαρά και ελεύθερα μέσα στο τοξικό περιβάλλον του σήμερα. Μας έρχεται ο μεγαλομέτοχος με φανούς και λαμπάδες και αρχίζει σιγά σιγά να ξεδιπλώνει στο τραπέζι τα σχέδια και τη δύναμή του.

Είναι, ρε φίλε, που η είδηση για το MEGA μας σκουντάει να αντιληφθούμε, ακόμα και οι πιο αδαείς, ότι ο ΠΑΟΚ μέσω του ιδιοκτήτη του μπορεί να είναι, επιτέλους, ισότιμο και ισάξιο μέλος της κοινωνίας των μεγάλων του Ελληνικού ποδοσφαίρου, κάτι που για εμάς τους παλιότερους, τουλάχιστον, συγκρινόταν, ως επιθυμία, μόνο με τον πρώτο αριθμό του πρωτοχρονιάτικου λαχείου… Τέτοιες πιθανότητες δίναμε να συμβεί ποτέ αυτό. Και να που συνέβη. Νιώθεις μετά ευλογημένος, ναι ή όχι;

Ναι, αλλά εγώ δεν έχω τα λεφτά της δόσης του δανείου μου και η Τράπεζα με απειλεί, θα σου πει ο άλλος. Ο Ιβαν έχει τον κόσμο όλο στα πόδια του γιατί, λοιπόν, να τον αποθεώνουμε, επειδή εκείνος προοδεύει και εμείς σαν χάχες χαιρόμαστε με τη …χαρά του; Δεν λέω αυτό ρε φίλε. Δεν είναι που προοδεύει η οικογένεια Σαββίδη. Είναι που αισθάνομαι ότι έχω και εγώ ανέβει στο σκάφος του και πετάω ψηλά. Πετάω περήφανα. Που μπορώ, επιτέλους, να αναγνωρίζω στα μάτια τους τον τρόμο και την ανησυχία για το που το πάει ο νέος ΠΑΟΚ. Είναι που τους συνένωσα. Είναι που θα έχω και εγώ ένα κανάλι κατ΄εικόνα και καθομοίωση των δικών τους κανόνων και δυναμικής και από εκεί μέσα θα αμύνομαι, θα πυροβολώ, θα ενημερώνω τους πάντες για το τι εστί ΠΑΟΚ και πως πρέπει να αντιμετωπίζεται ο ΠΑΟΚ.

Είναι ανατριχιαστικά ηδονικό να βλέπεις ότι γύρισε ο τροχός. Τόσα χρόνια είχες πιστέψει, ότι τελικά, δεν ήταν τροχός αλλά ότι περιείχε παράξενες και μη ορατές γωνίες που απαγόρευαν την ολοκλήρωση της κυκλικής τροχιάς. Ήξερες ότι δεν έχει πλοίο για σε, ότι στα θλιβερά μονοπάτια της ανυποληψίας πάντα θα καταλήγεις γιατί είναι της μοίρας γραφτό πάντα οι άλλοι θα μοιράζονται αυτό που και σε εσένα ανήκει.

Γι αυτό, ρε φίλε, χάρηκα για το MEGA. Γιατί κατά βάθος αυτή η κίνηση αποτελεί τον πρώτο σοβαρό τίτλο της ομάδας, το μεγαλύτερο πλήγμα που έχει επιφέρει ποτέ ο ΠΑΟΚ στο κατεστημένο. Τους πολεμάς με τα όπλα τους, ξεδόντιασμα λέγεται αυτό. Θα τους πέσει πολύ βαριά αυτή η κίνηση, είναι το μόνο σίγουρο αυτό, θα τους κάτσει πάνω στο στομάχι και είναι βέβαιο ότι θα χρειαστούν πολλές σόδες για να τη χωνέψουν αλλά και για αυτό έχει προνοήσει ο Ιβάν. ΣΟΥΡΩΤΗ!!!

Outsider