Κάποιες ρώσικες αντιδράσεις τύπου: "τι πάει να κάνει ο Τσαλόφ σε μια χώρα που είναι 50 χρόνια πίσω από τη Ρωσία, μια πόλη που είναι 100 χρόνια πίσω από τη Μόσχα, ένα κατώτερο πρωτάθλημα τριών ομάδων και μια ομάδα που διαθέτει γήπεδο από τον προηγούμενο αιώνα...", πολύ τις απολαμβάνω, γιατί αυτό ακριβώς είναι ο ΠΑΟΚ.

Να ξυπνάς Κυριακάτικα και να σου λένε ότι έρχεται ο Τσαλόφ, πιθανότατα και ο Τισουντάλι, να έχεις κρατήσει ήδη όλους τους πρωταθλητές, Σβάαμπ, Κεντζιόρα, Κωνσταντέλια, Κοτάρσκι, Κουλιεράκη, να έχεις πάρει Καμαρά αντί Μεϊτέ...

Άλλη μια μιντιακή μπαρούφα σε βάρος του πιο μάγκα ever Έλληνα πρωταθλητή, ΠΑΟΚ, έλαβε τέλος.

Πώς μετατρέπεται το ψάρι σε κρέας χωρίς να χρειαστεί να καθαρίσεις ποτέ τα λέπια; Είναι πολύ απλό.

Ο ΠΑΟΚ είναι ο ενεργεία πρωταθλητής Ελλάδος με τον πλέον αναμφίβολο, κατά πάντων, τρόπο που κατάφερε ποτέ κάποια ομάδα να στεφθεί πρωταθλήτρια στη χώρα αυτή.

Υπάρχουν κανόνες στα ομαδικά αθλήματα. Η νέα σεζόν ξεκινάει πάντα με την ομάδα της προηγούμενης, εκτός κι αν η προηγούμενη ήταν Βατερλώ.

Παραδοσιακά το ΠΟΚ ηδονίζονταν να αρπάζει παίκτες από τον ΠΑΟΚ, κάτι που φανερώνει το απύθμενο σύμπλεγμα που τους δημιούργησε το ξεπέταγμά του, αρχές 70'.

Οι περισσότεροι έχουν αντιληφθεί ότι η τακτική της ... υπομονής στις μεταγραφές αποδεικνύεται και σοφότερη και αποτελεσματικότερη.

Απλές επισημάνσεις νηπιαγωγείου. Για όσους δε ξέρουν, να επαναλάβουμε το απλό και αυτονόητο που το γνωρίζει και η πρώτη του δημοτικού σχολείου:

Ποια η διαφορά μας από τους άλλους; Η βασικότερη είναι ιδεολογική. Ο ΠΑΟΚ δεν υπόσχεται κορυφές. Αν αξίζει τις κατακτάει.

Θέλουν να γκρινιάξουν, αλλά δεν μπορούν να το κάνουν ανοιχτά.

Επ' ευκαιρία μιάς σχετικής συζήτησης. Πέρυσι, λοιπόν, άπαντες μας είχαν τέταρτο φαβορί.