«Ο νέος προπονητής»

Να κουβαλάει το ειδικό εκείνο βάρος που από μόνο του θα μπορεί να επιβληθεί και να δώσει άμεση λύση σε περίπτωση διασάλευσης των αποδυτηρίων. Γενικώς να μπορεί ως όνομα να κρατήσει όρθια την ομάδα εάν προκύψει καραμπόλα μη αναμενόμενων αποτυχιών κάτι που μπορεί να συμβεί και στην καλύτερη ...οικογένεια. Αντ΄ αυτού μας προέκυψε ο σχετικά άγνωστος και, παράλληλα, πολύ λατρεμένος προπονητής για τους οπαδούς της Παρτιζάν που κάποτε έκαναν διαδήλωση για να παραμείνει στην ομάδα τους.

Δεν γνωρίζω τα ακριβή κριτήρια της συγκεκριμένης συνεργασίας αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μέτρησε το οικονομικό. Γιατί ο ΠΑΟΚ ιστορικά μπορούσε πάντα να φέρνει μεγάλα ονόματα για τον Πάγκο, ανεξαρτήτως διοικήσεως. Εξάλλου η κοινή ποδοσφαιρική λογική υποστηρίζει ότι είναι προτιμότερο να κάνεις μία - δύο λιγότερες μεταγραφές για να εξοικονομήσεις μπάτζετ για μεγάλο προπονητή γιατί αυτός θα αφήσει έργο, θα αξιοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο το υπάρχον υλικό και θα προωθήσει και κάποια ταλέντα που πιθανότατα θα φέρουν και χρήματα στο σύλλογο. Π.χ. Σάντος άφησε τον Βιεϊρίνια, ο Μπόλονι τον Σταφυλίδη και αν πάμε πιο πίσω θα ανακαλύψουμε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις.

Επομένως, η φιλοσοφία της κίνησης Στανόγιεβιτς δεν περιέχει οικονομική σκοπιμότητα. Ο Ιβάν δε φείδεται χρημάτων όταν πρέπει να γίνει μία αποφασιστική κίνηση ενίσχυσης τη ομάδας, έστω και για το πόστο του πάγκου. Στο κάτω - κάτω 600.000 ευρώ (+ την εφορία) θα κοστίσει το προπονητικό τιμ. Δεν είναι και λίγα.

Ας γίνουμε, όμως, λίγο ρεαλιστές. Μεγάλο όνομα από Ευρώπη και Λατινική Αμερική σε καλή ηλικία που οι φιλοδοξίες καθιέρωσης είναι μπροστά δεν έρχεται ποτέ στην Ελλάδα. Αυτού του είδους οι προπονητές κοιτάζουν μόνο Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία άντε και Ρωσία μεριά. Μόνο το μεγάλο όνομα που έχει διανύσει σχεδόν όλη τη διαδρομή του στα γνωστά πρωταθλήματα μπορεί να έρθει προς τα εδώ αλλά και αυτό μόνο όταν πρόκειται για τα τελευταία ένσημα και το προπονητικό εφάπαξ.

Έτσι, μοιραία, ο ορθές επιλογές μπορούν να είναι μόνο δύο κατευθύνσεων: Είτε νεαρός φέρελπις που έχει δείξει δείγματα των ικανοτήτων του και η παρουσία του υπόσχεται πολλή δουλειά και φιλοδοξία επιτυχίας και καθιέρωσης ώστε να ανέβει και να πάει αλλού για ανώτερη καριέρα είτε αντίθετα πας σε μεγάλο Ευρωπαϊκό όνομα, ηλικίας πάνω από 60 που δεν περιμένει και πολλά ακόμα από τη προπονητική ζωή του.

Από ό,τι φαίνεται επιλέχθηκε η πρώτη λύση. Ο Στανόγιεβιτς έδειξε δείγματα πρωταθλητισμού με την Παρτιζάν ενώ την κοουτσάρισε και στους ομίλους του C.L. Αυτά τα στοιχεία από μόνα τους σκιαγραφούν τις ικανότητες του προπονητή. Βέβαια, μετά από τη Σερβία επακολούθησαν μερικά χρόνια σε μέτριες ομάδες της Κίνας και ένα πέρασμα από Ισραήλ χωρίς καμία αξιομνημόνευτη επιτυχία.

Όμως, το δεύτερο στάδιο της καριέρας του δεν αναιρεί την επιτυχία του πρώτου. Άλλωστε και ο Ίβιτς φέτος στην πρώτη του κιόλας ολοκληρωμένη χρονιά στην ομάδα έφερε κύπελλο στον ΠΑΟΚ με μοναδική προϋπηρεσία στην Κ20, ενώ ακόμα και ο πολύς Μπάγιεβιτς όταν επιλέχτηκε την πρώτη φορά για τον πάγκο στην ΑΕΚ δεν είχε προλάβει να συντάξει ούτε ένα στοιχειώδες βιογραφικό κανονικού προπονητή.

Από την άλλη μεριά πολλοί λένε ότι τίποτα από όλα αυτά τα παραπάνω δεν ισχύει ως κριτήριο επιλογής του Σέρβου. Για αυτούς ο μοναδικός λόγος επιλογής του συγκεκριμένου προπονητή ήταν ότι επρόκειτο για ένα όνομα εύκολα διαχειρίσιμο από τον Ιβάν, ο οποίος θέλει πάντα να έχει άποψη και να επεμβαίνει ανενόχλητα στα αγωνιστικά θέματα της ομάδας, κάτι που με ένα μεγάλο όνομα στα αποδυτήρια είναι φύσει αδύνατον να συμβεί.

Όπως και να έχει το πράγμα είναι απαράδεκτο να δημιουργούνται από τώρα συνθήκες γκρίνιας στις τάξεις των οπαδών και των δημοσιογράφων. Ο νέος προπονητής θα πρέπει να στηριχτεί, όπως θα στηρίζονταν και ένας μεγάλος σε όνομα από την Ευρώπη. Γιατί οι στραβές θα έρθουν είτε με Στανόγιεβιτς είτε με Μουρίνιο. Ακόμα και εάν τελικά αποδειχτεί λάθος επιλογή ο Σέρβος, εμάς η δουλειά μας είναι δίπλα στην ομάδα. Τα άλλα είναι της διοίκησης. Γιατί τώρα τουλάχιστον έχουμε διοίκηση.

Outsider