Τα εφτά γήπεδα...

Τα εφτά γήπεδα της αναγέννησης του Π.Α.Ο.Κ.
New Yorker
Τα εφτά γήπεδα...


 

Ένα παιδάκι κλωτσάει μια μπάλα πάνω στα χαλίκια. Τα σημάδια στη γη από ρόδες μηχανημάτων διάσπαρτα παντού. Γύρω μόνο χωράφια καταπράσινα και στην μέση μια λωρίδα γης σκαμμένη. Όπου κοιτάξεις εκσκαφείς, μπουλντόζες, σωλήνες, σίδερα και τσιμέντα.

Ένα αεράκι κυματίζει τις δύο σημαίες στην είσοδο. Η μία η γαλανόλευκη και η άλλη ασπρόμαυρη. Ο ήχος των ποτιστικών σπάει την ηρεμία του τοπίου. Κάπου έξω από την Ν. Μεσημβρία ξημερώνει μια νέα μέρα στην ιστορία της ομάδας.


Τα εφτά γήπεδα του νέου προπονητικού κέντρου του Π.Α.Ο.Κ.

Τα γήπεδα που θα γίνουν η κολυμπήθρα της αναγέννησης του Π.Α.Ο.Κ. Το φυτώριο των νέων παικτών της ομάδας. Εκεί που ο περήφανος γονιός θα πηγαίνει τα βλαστάρια του με το όνειρο μια μέρα να τα δει στην Τούμπα. Εκεί που ο δάσκαλος θα πηγαίνει τα μαθητούδια εκδρομή για να διαμορφώσουν "ασπρόμαυρη συνείδηση".

Ο Π.Α.Ο.Κ. έχει πολύ καλές ακαδημίες με διακρίσεις, όπου γίνεται καταπληκτική δουλειά. Σε λίγο όμως θα έχουν το δικό τους σπίτι. Ένα μέρος που θα εκπέμπει την αίγλη και την προσωπικότητα της ομάδας.  Ένα μέρος όπου η τεχνολογία θα είναι αρωγός των φιλότιμων προπονητών και γυμναστών.

Να δούμε επιτέλους έναν Π.Α.Ο.Κ. να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα δικά του παιδιά. Στο δικό του αίμα. Παίκτες που θα παίζουν για την φανέλα πρώτα. Μια φανέλα που θα γράφει ονόματα που τελειώνουν σε -άκης  και -ίδης. Μια φανέλα που θα την φοράει ο παίκτης και θα είναι περήφανος γιατί την ίδρωνε από παιδί. Γιατί θα θέλει να είναι η μόνη ελληνική φανέλα που θα φορέσει ποτέ.

Κατά καιρούς περάσανε ξένοι από την ομάδα που τίμησαν την φανέλα και ο κόσμος τους θυμάται. Έφεραν εμπειρία και μια διαφορετικότητα. Και σήμερα έχουμε τέτοιους. Αλλά αν μπεις στο σπίτι του σημερινού Παοκτσή, οι φανέλες που μένουν για πάντα στα συρτάρια είναι φανέλες του Ζαγοράκη, του Βρύζα, του Φρατζέσκου, του Σκαρτάδου και άλλων Ελλήνων παικτών που έμειναν ως ήρωες στην συνείδηση του κόσμου.

Το νέο προπονητικό κέντρο θα γίνει μέρος "μύησης" των νέων Παοκτσήδων.  Αν οι παίκτες τώρα λένε: "Είναι τιμή μου να παίζω στον Π.Α.Ο.Κ." σε μερικά χρόνια θα λένε: "Μεγάλωσα με το όνειρο να παίξω στον Π.Α.Ο.Κ." !

.....

Ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος του οφέλους.

- Θα το καταλάβουμε όταν θα δούμε αυτά τα γήπεδα γεμάτα με πιτσιρικάδες κάθε ηλικίας που θα έχουν ένα κοινό όνειρο: Να παίξουν στο κεντρικό γήπεδο, δίπλα από το δικό τους. Εκεί που προπονείται η πρώτη ομάδα.

- Θα το καταλάβουμε όταν σε μερικά χρόνια θα γεμίσει η πρώτη ομάδα με αυτά τα παιδιά.
- Θα το καταλάβουμε όταν ένα από αυτά τα παιδιά, ως αρχηγός, θα σηκώνει κύπελλα μέσα στην Τούμπα.

Τα εφτά γήπεδα είναι μόνο η αρχή.

Φιλικά
New Yorker

Διαβάστε ακόμη...