Η σκληρή πραγματικότητα του πρωταθλητισμού

Κάθε παίκτης μιας ομάδας έχει μια συγκεκριμένη αντιμετώπιση από τον κόσμο της ομάδος. Αναλόγως με την πορεία του, τον χαρακτήρα του, την προσφορά του στην ομάδα και άλλους παράγοντες, η σχέση του με τους φιλάθλους μπορεί να κυμανθεί από απλή γνωριμία ως σχέση λατρείας. Άλλες φορές πάλι μπορεί να εξελιχθεί σε σχέση μίσους και εχθρότητας.

Κάθε αγωνιστική περίοδο παίκτες έρχονται και φεύγουν. Η διοίκηση και ο προπονητής χρησιμοποιώντας αγωνιστικά, οικονομικά και άλλα κριτήρια, αφαιρούν ή προσθέτουν παίκτες στο ρόστερ.

Στις σοβαρές ομάδες, όπως ο Π.Α.Ο.Κ. των τελευταίων ετών, αυτό αποτελεί υγιές φαινόμενο. Οι φίλαθλοι δεν πρέπει ποτέ να επηρεάζουν τέτοιου είδους αποφάσεις γιατί απλά δεν έχουν πλήρη εικόνα των διεργασιών που προηγούνται. Ούτε είναι υγιές, μια διοίκηση να παίρνει ή να αποδεσμεύει παίκτες και προπονητές ασπαζόμενη την επιθυμία αυτών.

..............
Ο κάθε φίλαθλος με την πάροδο του χρόνου, αποκτά και τον αγαπημένο παίκτη του, το πουλέν του, τον οποίο δημιουργεί είτε με δικά του προσωπικά κριτήρια ή ακολουθώντας την εκάστοτε ψυχολογία της μάζας. Αυτή η ιδιαίτερη σχέση μας κάνει να αγοράζουμε την φανέλα του, να κρεμάμε την αφίσα του στο δωμάτιο μας, να φωνάζουμε το όνομα του στο γήπεδο.

Ο Π.Α.Ο.Κ. από φέτος ξεκινάει σοβαρά και ισότιμα πορεία πρωταθλητισμού. Η διοίκηση έλαβε γενναίες αποφάσεις σε σχέση με τους περσινούς παίκτες και άλλοι αποδεσμεύτηκαν ενώ άλλοι δόθηκαν δανεικοί.

Όλοι όσοι έφυγαν δεν ήταν το ίδιο αγαπητοί από τον κόσμο. Αρκετοί όμως ήταν.
Θα αναφέρω ενδεικτικά:

- Σωτήρης Μπαλάφας
- Ιμπαχίμα Μπακαγιόκο
- Στέφανος Αθανασιάδης
- Βαγγέλης Γεωργίου
- Στέλιος Ηλιάδης

Ένα όνομα που έχει ακουστεί
- Ματίας Βερόν

Ενώ είναι πολύ πιθανό του χρόνου να αποχωρίσουν ή αποδεσμευτούν οι:
- Πάμπλο Γκαρσία
- Σέρτζιο Κονσεισάο
αλλά και άλλοι.

..............
Είναι ενδιαφέρον να δούμε την ψυχολογία του κόσμου σε τέτοιου είδους κινήσεις της διοίκησης.

Τα συγκεκριμένα πρόσωπα αγαπήθηκαν πολύ, αλλά η μηχανή που λέγεται επαγγελματικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο πρωταθλητισμού είναι αδυσώπητη. Ο πρωταθλητισμός θέλει τους καλύτερους.

Κάποιοι φιλότιμοι ποδοσφαιριστές, με άρτιο χαρακτήρα και με προσφορά στην περσινή πορεία της ομάδος, έφυγαν ή πρέπει να φύγουν. Η μηχανή θέλει τα καλύτερα γρανάζια για να αποδώσει σε υψηλές στροφές και οι δυνατότητες τους δεν επαρκούν. Αυτό αποδεικνύει ότι ο Π.Α.Ο.Κ. ανέβηκε επίπεδο σε σχέση με πέρσι και πλέον οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες.

Στους περισσότερους φίλαθλους υπερισχύει το συμφέρον της ομάδος και δέχονται τις κινήσεις αυτές, σε άλλους πάλι επικρατεί το προσωπικό κριτήριο και η αποκοπή της σχέσης δεν γίνεται εύκολα δεκτή.

Το γεγονός όμως είναι ότι, προς όφελος του πρωταθλητισμού, ο Π.Α.Ο.Κ. πρέπει να απορρίψει μερικά από τα παιδιά του. Και ναι, όλοι θέλουμε να δούμε τον Π.Α.Ο.Κ. νικητή και θριαμβευτή, αλλά αυτή η μάχη έχει και θύματα εκ των έσω.

Μερικά από αυτά τα "θύματα" θα ξεχάσουν πολύ γρήγορα. Η ΠΑΟΚτσήδικη συνείδηση τους θα χαθεί στα χρώματα της νέας φανέλας.

Άλλοι πάλι θα κρατήσουν στην καρδιά τους τον Π.Α.Ο.Κ. αλλά είναι αρκετά επαγγελματίες για να μη μείνουν στο παρελθόν.

Ένα δυο παλικάρια όμως ίσως να νοσταλγούν την φανέλα με τον δικέφαλο και να ζουν με το όνειρο να την ξαναφορέσουν, αν ποτέ μπορέσουν. Για αυτούς ο Π.Α.Ο.Κ. θα αποτελεί για πάντα μια ελπίδα κρυμμένη στην ψυχή τους, όπως και οι φανέλες τους χωμένες κάπου στα συρτάρια των φιλάθλων.

....
Φιλικά
New Yorker
newyorker4paok.blogspot.com