Από παιχνίδι σε παιχνίδι vol. 2

Σήμερα συνεχίζω με σκοπό και στόχο να αναλύσω τα δύο τελευταία παιχνίδια συσχετίζοντας την κριτική μου. Για αυτά λοιπόν τα παιχνίδια καταθέτω παρατηρήσεις και σχόλια σχετικά με την απόδοση αλλά και κυρίως την σημασία του αποτελέσματος.

Παρά το γεγονός πως ένα παιχνίδι με τον συμπολίτη έχει το δικό του ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεν δίνεται η απαραίτητη βαρύτητα σε μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση.

Οι λόγοι είναι γνωστοί. Η συνεχής ανάγκη ορισμένων να εφεύρουν ανταγωνισμό για την πρωτοκαθεδρία στην διαμάχη μας για την κατάληψη της πρώτης θέσης στην πόλη. Μια επιλογή που έχασε εδώ και πολλά χρόνια την αξία της. Οι ταλαιπωρίες των αντιπάλων μας, την μια στην Γ και την άλλη στη Β εθνική, κι από την άλλη εμείς που βρήκαμε τον δρόμο μας, αλλά και τον τρόπο να πρωταγωνιστούμε και μάλιστα με εμφατικό τρόπο. Συνεχής κατάκτηση τίτλων, με ξεχωριστό μάλιστα τρόπο (αήττητοι).

Συνεπώς δεν βλέπω γιατί θα πρέπει να μας απασχολεί πολύ πέρα από ένα συνηθισμένο παιχνίδι πρωταθλήματος. Έτσι όπως θέλουμε την νίκη για το κάθε ένα παιχνίδι το ίδιο θέλουμε και σε ένα παιχνίδι με τον Άρη.

Γι’ αυτό και θεωρώ σωστή την επιλογή που έγινε, το αναγκαίο rotation με το μυαλό στο Ευρωπαϊκό παιχνίδι. Τώρα σε ότι αφορά το αγωνιστικό μέρος του συγκεκριμένου παιχνιδιού, η εικόνα της ομάδας ήταν μέτρια. Καλές και κακές στιγμές. Τίποτα το ιδιαίτερο παρά τις καλές προθέσεις μας για σωστό ποδόσφαιρο.

Τώρα σε ότι αφορά το ευρωπαϊκό παιχνίδι, έχω να πω τα εξής: το περιμέναμε με λαχτάρα, το αποτέλεσμα μας ικανοποίησε, και η πρόκριση στους 16 μας τόνωσε το ηθικό. Μας δίνει την ευκαιρία για μια καλύτερη συνέχεια. Η κλήρωσή μας με την Γάνδη είναι μάλλον στα μέτρα μας. Από εμάς εξαρτάται η συνέχεια δεν πρέπει όμως να «καθίσουμε» πάνω στην πρόκριση. Παίξαμε καλά, δημιουργήσαμε ευκαιρίες, και είχαμε πολλές τελικές προσπάθειες.

Όμως μια δεύτερη ματιά, πιο προσεκτική, και χωρίς συναισθηματισμούς μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως χρειαζόμαστε βελτίωση. Ιδιαίτερα στην άμυνα. Σίγουρα ήμασταν καλύτεροι από το παιχνίδι με τον Άρη. Και μάλιστα απέναντι σε ένα πιο ισχυρό αντίπαλο. Την διαφορετική εικόνα της ομάδας την πιστώνω στους παίκτες που έπαιξαν. Ο τακτικός προσανατολισμός ήταν ο ίδιος. Για λίγο φάνηκε πως χάσαμε το μυαλό μας. Οι αλλαγές δεν βοήθησαν όσο θέλαμε. Θα ήταν πολύ κρίμα αν για λίγο χάναμε και αυτήν την πρόκριση. Το γεγονός ότι ένα θετικό αποτέλεσμα, και μάλιστα η πρόκριση, έχουν την δική τους αξία και σημασία. Δίνει μια ώθηση στην ομάδα. Κάτι που μάλλον έδινε ένα πολύ μεγαλύτερο κίνητρο.

Αλλά και η σύνθεση της ομάδας στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ήταν πιο ομοιογενής και αξιόμαχη.

Σίγουρα μπορούμε και καλύτερα. Κάτι που περιμένουμε να φανεί και στα παιχνίδια με την Γάνδη.

Και αφού μας πρόλαβε και το παιχνίδι με τον Ιωνικό, ας πούμε και δύο λόγια σαν συνέχεια της προσέγγισής μας ‘από παιχνίδι σε παιχνίδι’.

Η απόδοσή μας, δεν ήταν αυτή που θέλαμε. Με οχτώ αλλαγές στην αρχική σύνθεση, πρόβλημα κούρασης δεν δικαιολογείται. Συνεπώς κάτι άλλο φταίει.

Όπως τονίσαμε, ο κίνδυνος να ‘καθίσουμε’ πάνω στην πρόκριση είναι υπαρκτός.

Εκείνο που μας προκάλεσε εντύπωση είναι η δήλωση του κυρίου Λουτσέσκου ότι ‘μισεί αυτά τα παιχνίδια που ακολουθούν έναν Ευρωπαϊκό αγώνα’.

Τα πριν παιχνίδια από ένα Ευρωπαϊκό μας δυσκολεύουν, τα μετά του αγώνα αυτού τα μισούμε! Μήπως είναι μια καλή ιδέα να μην συμμετέχουμε στην Ευρώπη;

Άπλετος χρόνος για προετοιμασία, λιγότερα παιχνίδια για περισσότερη ξεκούραση. (;!)

Ήθελα να ξέρω ποια θα είναι η δικαιολογία στο πρώτο άτυχο αποτέλεσμα όντας εκτός Ευρώπης.

Λέω τώρα!