Ισοπαλία

Έχουμε αποδεχτεί αλλά και συνηθίσαμε να λέμε αρκετές φορές πως η ισοπαλία της ομάδας μας, αλλά και κάθε άλλης ομάδας, σε έναν εκτός έδρας αγώνα δεν είναι αρνητικό αποτέλεσμα. Το πιστώνουμε ως επιτυχία της ομάδας. Υπάρχουν βέβαια και παιχνίδια που το μόνο αποδεχτό αποτέλεσμα είναι η νίκη. Εξαρτάται αν πρόκειται για έναν αγώνα που το αποτέλεσμά του θα κρίνει μια πρόκριση, ένα κύπελλο ή πολύ περισσότερο ένα πρωτάθλημα.

Η ομάδας μας έδωσε τις τελευταίες μέρες δύο παιχνίδια που το αποτέλεσμά τους ήταν ακριβώς το ίδιο. Και ισοπαλία, και ίδιο σκορ (1-1). Το ένα στην έδρα μας, το άλλο στην έδρα του αντιπάλου. Για το πρώτο παιχνίδι, όλοι μας σχολιάσαμε αρνητικά το αποτέλεσμα και το χρεώσαμε στην ομάδα μας.

Και μέχρι να αρχίσει το δεύτερο, ψάχναμε τους φταίχτες και τους υπαίτιους για αυτό το αρνητικό αποτέλεσμα. Έφταιξε το rotation; Έφταιξε η έλλειψη συγκέντρωσης; Έφταιξε το γεγονός ότι έπαιξε με οχτώ αλλαγές, που μάλιστα έπαιξαν για πρώτη φορά μαζί; Ή μήπως κάτι άλλο;

Η σχετική γκρίνια φόρτισε αρνητικά την ατμόσφαιρα. Και αν ληφθεί υπόψιν και η δυναμικότητα του Ιωνικού αλλά και το ότι παίζαμε στην έδρα μας, φόρτισε ακόμα περισσότερο το κλίμα.

Με το τέλος του δεύτερου αγώνα, το κλίμα άλλαξε τελείως. Πιο δύσκολος ο αντίπαλος, εκτός έδρας ο αγώνας, παίξαμε και από πολύ νωρίς με δέκα παίχτες, πράγμα που σημαίνει πως οι συνθήκες ήταν πολύ πιο δύσκολες. Γι' αυτό και το τελικό αποτέλεσμα μας βρήκε ευχαριστημένους, και λογικά το πιστώνουμε στην ομάδα.

Το γεγονός ότι μας εδραιώνει στην 2η θέση της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά, μας δίνει την ανάλογη ψυχολογία για τη συνέχεια των παιχνιδιών, τόσο αυτών των play-offs όσο και αυτών στην Ευρώπη.

Το ίδιο ισόπαλο αποτέλεσμα το θεωρήσαμε ήττα την μια φορά και νίκη την άλλη.

Ποδοσφαιρική λογική, πέρα για πέρα.