Διαιτησία και Διαιτητές

Δεν φτάνει δηλαδή η περιγραφή τους, που πολλές φορές είναι δυσνόητη και αμφιλεγόμενη, έχουμε και την ερμηνεία του κάθε διαιτητή, ανάλογα με το ποιοι παίζουν. Ποιοι είναι οι αντίπαλοι.
Αλλιώς πώς να εξηγήσεις και να καταλάβεις μια σειρά αποφάσεων, φάουλ και κατά συνέπεια βολές στο μπάσκετ ή πέναλτι στο ποδόσφαιρο κάτι που πολύ εύκολα μπορεί να διαμορφώσει και να αλλάξει στην κυριολεξία το αποτέλεσμα. Κι ακόμη να μη μας διαφεύγει και η χρήση της κίτρινης κάρτας αλλά και της κόκκινης κατά πως τον βολεύει. ΄Ακόμη και τα δήθεν αθώα σφυρίγματα στο κέντρο του γηπέδου.
Μπορεί να έχουμε την βοήθεια του VAR αλλά όχι σε όλες τις φάσεις. Είναι πράγματι καθοριστικός ο ρόλος του. Ανοίγει όμως άλλες πληγές. Κάνει τους διαιτητές ευθυνόφοβους. Με κίνδυνο να μετατίθεται η ευθύνη στους διαιτητές που στελεχώνουν την ομάδα του VAR. Κάτι που εγκυμονεί αναποφασιστικότητα και όπως όλοι ξέρουμε « όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι αργεί να ξημερώσει».
Είναι σε όλους μας γνωστό, πάρα πολύ καλά μάλιστα, εδώ και χρόνια, ότι σε πολλά παιχνίδια το αποτέλεσμα κρίθηκε από μια καλή ή κακή διαιτησία.
Μπορεί οι κανόνες να υπάρχουν, αλλά υπάρχει και η ερμηνεία τους, που πολλές φορές είναι πολύ ελαστική με τα γνωστά αποτελέσματα.
Δεκάδες οι περιπτώσεις που έμειναν στην ιστορία , εξ' αιτίας της διαιτησίας.
Το γεγονός αυτό μας οδηγεί σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.
Πράξεις βίας σε βάρος διαιτητών και όχι μόνο, μετά από κάποια παιχνίδια. Για να μην αναφερθούμε και σε προειδοποιητικές βολές πολύ πριν από κάποιο παιχνίδι. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.
Κάτι τέτοια φαινόμενα έφεραν και την απόφαση να παίζουμε με ξένους διαιτητές.
«Ο φόβος φυλάει τα έρημα».
Το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής μάλλον δεν δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος. Κακές , κάκιστες πολλές διαιτησίες. Η ευθύνη βαραίνει και την ΚΕΔ και τον αρχι-διαιτητή. Η ποιότητα πολλών από αυτές τις επιλογές είναι κατώτερες των Ελλήνων συναδέλφων τους.
Δυστυχώς φταίνε και οι ίδιοι. Δέσμιοι του τρόπου που λειτουργεί η ΚΕΔ. Ποιος ορίζει και ποιον, σε ποιο αγώνα και με ποια κριτήρια ; Παρασκήνιο και άγιος ο Θεός.
Φταίμε όμως κι εμείς. Ποιος μας παίζει; Ποια η προϊστορία του; Σε ποια ένωση ανήκει; Που κατοικοεδρεύει; Τι επαγγέλλεται; Και τόσα ακόμη.
Όλα αυτά φαντάζουν και είναι υπερβολικά.
Το βάρος πρέπει να πέσει στο καθεστώς λειτουργίας της επιτροπής διαιτησίας. Αλλά και οι διαιτητές να καταλάβουν ότι δεν επιτρέπεται να διαμορφώνουν αποτελέσματα είτε από λάθη είτε από σκοπιμότητα.
Λίγο λιγότερη έπαρση δεν έβλαψε κανέναν.
Υπάρχει ανάγκη να διώξουν από πάνω τους την ρετσινιά του προκατειλημμένου κι όχι μόνο.
Το κακό σπυρί είναι ώρα να το σπάσουμε όλοι μαζί. Σε κανέναν δεν συμφέρει. Γιατί άμα επιζητάς το κακό των άλλων τότε σίγουρα θα το βρεις μπροστά σου.