Ουσία και εντυπώσεις

Συνεπώς λίγα λόγια για αυτή τη χρονική περίοδο κρίνονται αναγκαία. Για όσα έγιναν και όσα δεν έγιναν.

Η αλήθεια είναι ότι όλοι μας περιμέναμε κάτι καλύτερο. Το δήλωσε και ο Πρόεδρος («το ρόστερ δεν έκλεισε»). Τα ίδια και ο προπονητής («μας χρειάζεται και θέλουμε επιτελικό»). Το αποτέλεσμα δεν δικαίωσε την προσμονή όλων μας. Το γιατί και πως φτάσαμε εδώ, το ξέρουν οι υπεύθυνοι.

Σημειώναμε σε παλιότερο άρθρο, επιγραμματικά : «Ας είμαστε ρεαλιστές», λέγαμε τότε. Πολλές φορές, συμβαίνει να μη πετυχαίνεις αυτό που θες. Πολλοί οι παράγοντες που επηρεάζουν.

Ο ανταγωνισμός και ο συναγωνισμός είναι μεγάλος. Σίγουρα έπαιξε ρόλο και ο αποκλεισμός από την Ευρώπη. Και φυσικά οι οικονομικές συνέπειες του, που είναι μεγάλες.

Αν λάβουμε υπόψη και τις γενικότερες αναταράξεις σε ντόπιο και διεθνές επίπεδο, καλό είναι να κρατάμε μικρό καλάθι. Τα νέα δεδομένα αξίζουν της προσοχής μας. Και είναι ανάγκη να τα ξαναδιαβάσουμε.

Μένουμε λοιπόν σε όσα έχουμε. Που δεν είναι λίγα. Εδώ είναι που μπαίνει το ερώτημα-δίλημμα: «Ουσία ή εντυπώσεις»;

Έχω την πεποίθηση ότι διαλέξαμε την ουσία. Μια ματιά στις «εντυπώσεις» (βλ. ΟΣΦΠ), μάλλον δεν πείθει. Η αλήθεια είναι ότι αρέσουν οι «εντυπώσεις» στον φίλαθλο κόσμο. Με την προσμονή όμως να φέρουν και «ουσία».

Τώρα σε ό,τι αφορά τον ΠΑΟΚ, σημειώνουμε τα εξής:

Τα υλικά του, είναι καλά. Πέντε-έξι από τους καινούριους αποτελούν ήδη βασικές λύσεις (Κοτάρσκι, Κουλιεράκης, Τσαούσης, Ντάντας, Νάραϊ και γιατί όχι, Μπράντον). Όλοι αυτοί, μαζί με τους Παναγιώτου, Κουαλιάτα, Κωσταντέλια, Ρικάρντο, Σοάρες και Νασμπεργκ, μαζί με την παλιοσειρά Βιερίνια – Ελ Καντουρί – Μπισεσβαρ αλλά και τις σταθερές Ιγκασον, Μιχαηλίδη, Λυρατζη, Σβαμπ, Αουγκούστο και Κούρτιτς αλλά και Ολιβεϊρα -Ζίφκοβιτς, φτιάχνουν ένα σύνολο αν μη τι άλλο, αποδεκτό.

Σίγουρα, μια ή δυο προσθήκες θα έδιναν άλλο αέρα. Προσδοκούμε και προσβλέπουμε στην περίοδο του Γενάρη.

Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι βιαστήκαμε στην κριτική μας για κάποιους από αυτούς.

Επιπλέον, μια αναφορά στον Αουγκούστο είναι αναγκαία. Εντυπώσεις; Μηδέν. Ουσία όμως; Μπόλικη. Τουλάχιστον αυτό τονίζουν και οι αρμόδιοι.

Προσωπικά, με κέρδισε ο Ρικάρντο. Τον περιμένω. Όπως θέλω να δω και τον Γκορτεζιάνι (που έτυχε να τον δω με τη Β' ομάδα και με κέρδισε). Περιμένω του χρόνου και τον Κούτσια. Αναμφισβήτητο ταλέντο.

Βλέποντας την ομάδα στα πρώτα της παιχνίδια, έκανα το εξής σχόλιο: Αν αυτό που βλέπω τώρα το έβλεπα με πιο ηχηρά ονόματα στο ρόστερ, σίγουρα θα αναφωνούσα ενθουσιασμένος.

Τα ονόματα και οι εντυπώσεις, κερδίζουν πιο εύκολα την αναγνώριση και την αποδοχή. Η ουσία όμως χρειάζεται και της ταιριάζει μεγαλύτερη αναγνώριση.

Η προσέγγιση από πλευράς τεχνικού τιμ, με βρίσκει σύμφωνο. Γίνεται ουσιαστική δουλειά. Το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς θα αποδειχθεί πιστεύω στη διάρκεια του χρόνου.

Επιπλέον, ποιος έχει συνειδητοποιήσει τη δουλειά που γίνεται στη Β' ομάδα αλλά και την Κ19; Στο τελευταίο παιχνίδι της Εθνικής νέων, οι 8 στους 11 ήταν ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ.

Τυχαίο; Δε νομίζω.

Κι έχουμε μπροστά μας το νέο γήπεδο αλλά και το νέο προπονητικό κέντρο. Απαραίτητα συστατικά για ένα κλαμπ που φιλοδοξεί για το κάτι παραπάνω.

Είμαι σίγουρος πως ένα καλό αποτέλεσμα στο ματς με τον Παναθηναϊκό, σε συνδυασμό με μια καλή απόδοση, θα αναγκάσει πολλούς να δουν με άλλο μάτι την ομάδα. Θα αναπτερωθεί το ηθικό όλων αλλά και η πίστη τους για μια διάκριση και επιτυχημένη πορεία.

Κι επειδή το ένα φέρνει τ' άλλο, στο τέλος θα πετύχουμε ένα από τα ζητούμενα, που δεν είναι άλλο από την κατάκτηση μιας θέσης που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, δίνοντας λύσεις και στο οικονομικό κομμάτι.

Καλό είναι για όλους μας, για μια ακόμα φορά, να στηρίξουμε το «μια φορά ΠΑΟΚ, για πάντα ΠΑΟΚ».